آنفولانزا

اختصاصی از هایدی آنفولانزا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

آنفلوآنزا

هنوز بسیاری از مردم آنفلوآنزا را یک سرماخوردگی سخت می‌شناسند. اما عوامل ایجادکنندة این بیماری، نشانه‌ها و تبعات آن بسیار متفاوت‌اند. آنفلوآنزا بسیار جدی‌تر از سرماخوردگی عادی است و معمولاً با سردرد، لرز، گلودرد، گرفتگی بینی و سرفة خشک شروع می‌شود. فرد مبتلا دچار تب، درد عضلانی و خستگی بیش از حد می‌شود. حال عمومی بسیاری از بیماران 5 تا 6 روز بسیار بد است، اما پس از گذشت 10 روز به‌طور کامل بهبود می‌یابند.

گاه بیماری آنفلوآنزا برای زندگی فرد مخاطره‌آمیز می‌شود. در سالمندان، افرادی که از لحاظ سلامت عمومی در وضعیت مناسبی قرار ندارند و کسانی که دچار ضعف دستگاه ایمنی‌اند، تزریق واکسن آنفلوآنزا ضروری است. اغلب متخصصان تزریق واکسن آنفلوآنزا را برای کودکان مدرسه‌ای، بخصوص آن دسته که به علت ابتلای افراد خانوادة خود می‌توانند حامل ویروس باشند، توصیه می‌کنند، هرچند که در حال حاضر فقط 5 درصد از اطفال این واکسن را دریافت می‌کنند.

درمان متداول آنفلوآنزا صبر کردن تا اتمام دورة بیماری است. اما بسیاری از پزشکان با اقداماتی درمان را سرعت می‌بخشند. داروهای ضدویروس، از جمله آمانتادین و ریمانتادین، دورة عفونت آنفلوآنزا را به میزان زیادی کوتاه می‌کنند. اما این داروها باید در 48 ساعت اول بیماری تجویز شوند. مهم‌ترین سفارش پزشکان به مبتلایان آنفلوآنزا استراحت کافی است. بسیاری از قربانیان آنفلوآنزا بدون توجه به این توصیه به کار خود ادامه داده‌اند.

نتایج یک تحقیق نشان می دهد پزشکان اغلب نمی توانند آنفلوآنزا را در کودکان کم سن تشخیص دهند و بنابراین واکسیناسیون کودکان در برابر این بیماری ضروری است.

پژوهشگران آمریکایی متوجه شدند که در زمستان 2003 - 2002 در 5 ایالت 6/5 درصد کودکان زیر 5 سال مبتلا به آنفلوآنزا شده بودند و در سال بعد این رقم به 2/12 درصد رسید اما پزشکان تنها در کمتر از 28 درصد موارد تشخیص صحیح آنفلوآنزا را داده بودند.

این پژوهشگران در مقاله ای که در نشریه پزشکی نیوانگلند به چاپ رسانده اند می نویسند که تنها معدودی از عفونت های آنفلوآنزا به طور بالینی تشخیص داده می شود و اغلب موارد آنفلوآنزا را می توان با واکسیناسیون پیشگیری کرد. پیشگیری از ویروس آنفلوآنزا هزینه سنگین درمان این عفونت ها را کاهش می دهد.

بیماری آنفلوآنزا از جمله بیماری‌های مشترک ویروسی به شمار می‌رود که توسط خانواده ویروسی ارتومیکسوویریده ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها دارای پوشش ژنوم RNA تک رشته‌یی قطعه قطعه به تعداد هشت قطعه است که شامل سه جنس A، آلوده کننده تنوع وسیعی از گونه‌های پرندگان، انسان و دیگر پستانداران شامل خوک، اسب، گروه B، فقط آلوده کننده انسان و گروه C غیر از مواردی که در چین از خوک‌ها جدا شده، عمدتا از انسان جداسازی می‌شود.

مبنای طبقه بندی ویروس‌های آنفلوآنزا بر اساس تلقیح داخل وریدی مایع آلانتوئیک حاوی ویروس زنده به جوجه‌های گوشتی چهار تا شش هفته و نیز رشد در حضور و یا عدم حضور تریپسین بر روی کشت سلول است که به دو پاتوتیپ بسیار بیماری‌زا و نه چندان بیماریزا طبقه‌بندی شده‌اند.

دکتر کریمی می‌افزاید: ویروس‌های آنفلوآنزا به علت ماهیت قطعه‌یی بودن و نیز قابلیت تصحیح کنندگی ضعیف در هنگام رونوشت برداری نزد ویروس‌های RNA دچار تغییرات متناوب می‌شوند و فراوانی تنوع آنتی ژنی در بین ویروس‌های آنفلوآنزا به دو شکل تغییرات جزئی و تغییرات فاحش صورت می‌گیرد.

بزرگترین تنوع و بیشترین تعداد این ویروس‌ها در پرندگان یافت شده‌اند که از گونه‌های اهلی مرغ و بوقلمون، اردک، مرغ گینه، غاز اهلی، قرقاول، بلدرچین، کبک، مینا، گنجشک، شترمرغ، خانواده طوطی‌ها و پرندگان وحشی مانند گال، پرستو و پرندگان دریایی جدا شده‌اند.

نشانی‌های بیماری نیز بسیار متنوع بوده و بستگی به گونه مبتلاء، سن، عوامل محیطی، جنس ویروس و عفونت‌های همزمان و پارامترهای دیگر دارد که این علائم ممکن است منجر به بروز عوارض در دستگاه‌های تنفس، گوارش، تولید مثل و یا سیستم عصبی شود و عمومی‌ترین آنها شامل تجمع، کزکردگی و افسردگی، کاهش تحرک، کاهش مصرف غذا و لاغری، ژولیدگی پرها، افزایش حالت کرچی و کاهش تولید تخم مرغ در مرغان، علائم ملایم تا شدید تنفس شامل سرفه، عطسه، رال‌های تنفسی و تنفس با دهان باز، افزایش ترشحات از بینی و چشم، وجود ادم در سر و صورت و اطراف چشم‌ها، تورم سینوس‌ها، سیانوزه شدن قسمت‌های بدون پر پوست، عوارض عصبی و اسهال می‌باشند.البته هر یک از این نشانی‌ها ممکن است به تنهایی و یا به صورت ترکیبی بروز کند.

ویروس آنفلوآنزای H5N1 چیست؟

ویروس آنفلوآنزا که به خانواده ارتو میکسوویریده تعلق دارد، برحسب تفاوت در آنتى ژن هاى موجود در هسته نوکلئوپروتئینى و ماتریکس پروتئینى‌اش به سه گروه A، B و C تقسیم می‌شوند.

بیشتر موارد آنفلوآنزا در انسان از ویروس هاى آنفلوآنزاى گروه A ناشى می‌شود. خود این گروه‌ها برحسب دو گلیکوپروتئین سطحى ویروس یعنى هماگلوتینین (HA) و نورآمینیداز (NA) به زیرنوع هاى دیگر تقسیم مى شود و بر این اساس انواع مختلف ویروس‌ را با دو حرف H و N و اعداد مختلف نمایش می‌دهند(HxNx).

ویروس آنفلوآنزا، ویروس ناپایدارى است و ترکیب ژنتیکى آن امکان تغییرات ژنتیکى جزیى مکرر را به آن مى‌دهد(antigenic drift). در نتیجه هر زمستان به رغم ابتلاى قبلى به ویرو‌س‌هاى شایع در منطقه یا واکسیناسیون در سال قبل، همه‌گیری‌های محلى آنفلوآنزا رخ می‌دهد و براى همین است که واکسن هاى آنفلوآنزا باید هر سال برحسب انواع جدید به وجود آمده ویروس دوباره ساخته شوند.

این همه‌گیری‌های فصلى حدود ۵ تا ۱۵ درصد افراد جامعه را در سال گرفتار مى‌کنند و معمولاً باعث مرگ و میر نمى شوند، مگر در افراد سالمند یا مبتلایان به بیمارى‌هاى مزمن مثل بیمارى هاى قلبى یا تنفسى. اما به علت مخارج بهداشتى و غیبت افراد از محل کار و تحصیل باعث اتلاف اقتصادى عظیمى مى‌شوند.

ویروس آنفلوآنزاى گروه A ممکن است تغییرات ژنتیکى عمد‌ه‌اى پیدا کند که عمدتاً آنتى ژن H ویروس را تحت تاثیر قرار می‌دهد(antigenic shift). در نتیجه این تغییر ممکن است ویروس جدیدى به وجود آید که بیمارى‌زایى شدیدى دارد و باعث همه گیرى جهانى شود.

بررسى هاى بوم شناختى و فیلوژنتیک نشان مى‌دهد که منبع اصلى طبیعى ویروس هاى آنفلوآنزا گروه A پرندگان آبى هستند. آنها مى‌توانند ویروس را به سایر میزبان هاى حیوانى مانند اسب ها، خوک، مرغ و نیز پستانداران دریایى منتقل کنند. ویروس هاى منتقل شده ممکن است در گونه جانورى جدید مستقر و باعث بیمارى آنها شوند.

ابتلاى انسان به این ویروس اولین بار در سال ۱۹۹۷ در هنگ کنگ شناسایى شد. ویروس در هنگ کنگ ۱۸ نفر را مبتلا کرد و ۶ نفر را کشت. این اولین بارى بود که انتقال مستقیم ویروس آنفلوآنزاى مرغى به انسان گزارش مى شد. مقامات محلى با کشتن 1.5 میلیون مرغ محلى ویروس را در این کشور ریشه‌کن کردند.

دانشمندان در آن زمان متقاعد شدند که مبتلایان مستقیماً ویروس ها را احتمالاً از راه مدفوعی - دهانى از مرغ‌ها دریافت کرده اند.

این همه‌گیرى گسترده این امکان را به وجود آورده است که ویروس آنفلوآنزاى مرغى در انسان ها (که این بار میزبان واسط هم محسوب مى شود) با ویروس آنفلوآنزاى انسانى تبادل ژنتیکى انجام دهد و ویروس آنفلوآنزاى جدیدى با قابلیت بیمارى زایى شدید و امکان انتقال ساده انسان به انسان به وجود آید، هر چند تا به حال موردى از این انتقال گزارش نشده است.