لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه29
فهرست مطالب
«سیاست»
احزاب
اتحادیه‌های کارگری
لیبرال‌ها
حزب محافظه‌کار (H=Conservative)
حزب کمونیست (NKP=Norges Kommunistiske Party=Communist Party)
حزب سبز ”طرفداران محیط زیست“ (MDG)
حزب Stop Immigration
حزب کارگر (A=Labour party)
حزب میانه‌رو ”مرکزی“ (SP=Centre Party)
حزب دموکرات مسیحی (KFP=Christian Democratic Partg)
حزب سوسیالیست چپ (SVP=Socialist Left Party)
قانون اساسی و ویژگی‌های آن
حقوق سیاسی و فردی در قانون‌اساسی
چگونگی انتخاب پادشاه
قوه مقننه
قوه مجریه
قوه قضائیه
تقسیمات کشوری و اداری
جدول شهرهای مهم نروژ و جمعیت آنها
پرچم
سیستم انتخابات
سیستم دفاعی
صنایع نظامی
ساخت ارتش
خلع سلاح و سلاح هسته‌ای
عضویت در پیمان‌های نظامی
نروژ
کشور نروژ در نیم‌کرهٔ شرقی، نیم‌کرهٔ شمالى قرار دارد. این کشور، میان ۵۸ و ۷۵ درجهٔ عرض شمالى و ۴ درجهٔ طول شرقى واقع شده است.
در قرون هفتم و هشتم میلادی، اقوام نورماند ساکن نروژ به انگلستان و فرانسه حمله کردند و متصرفات وسیعى در این کشور بدست آوردند از سال ۸۷۲ میلادی، حکومت پادشاهى در نروژ روى کار آمد و در قرن ۱۱، دین مسیح در این کشور رواج یافت. در قرن سیزدهم، همزمان با توسعه دریانوردى نروژ، مردم این کشور نیز به اوج قدرت خود رسیدند.
قانون اساسى نروژ در ۱۷ مِى ۱۸۱۴ به تصویب رسید. طبق این قانون کشور پادشاهى نروژ، کشورى آزاد، مستقل، تجزیه‌ناپذیر و غیرقابل انتقال است و شکل حکومت آن مشروطه سلطنتى و موروثى مى‌باشد
از بُعد اقتصادی، نروژ در بخش‌هاى نفت، کشتیرانى و شیلات از موقعیت خاصى در جهان برخوردار است خاصه از نظر نفت در اروپا اهمیت قابل‌توجهى دارد.
احزاب
شکیل اولین حزب سیاسى در نروژ به بیش از یک‌صدسال پیش باز مى‌‌گردد. اگرچه قبل از آن، گروه‌هائى وجود داشتند که در پارلمان نروژ فعالیت مى‌کردند، ولى این گروه‌ها تشکیلات سازمان‌یافته‌اى نداشتند. از سال ۱۸۱۴تا سال ۱۹۰۵ نروژ با سوئد تحت یک پادشاهى اداره مى‌شدند، در واقع نروژ زیرنظر سوئد فعالیت مى‌نمود. در سال ۱۸۸۴ یک بحران سیاسى که (مورد کنسولی) نام گرفت، منجر به ایجاد یک سیستم پارلمانى گردید. در ارتباط با این بحران، اولین حزب سیاسى در نروژ شکل گرفت که حزب فعلى لیبرال باقیمانده از آن تشکل است. شش ماه بعد، مخالفت‌هاى سیاسى در پارلمان نروژ به نام استورتینگ آغاز شد که این مخالفت‌ها، منجر به تشکیل حزب فعلى محافظه‌کار گردید. علاوه بر این دو حزب، احزاب دیگرى نیز در نروژ وجود دارند. در زیر در مورد هر یک از آنها توضیح داده مى‌شود:
اتحادیه‌های کارگری
لیبرال‌ها
حزب محافظه‌کار (H=Conservative)
حزب کمونیست (NKP=Norges Kommunistiske Party=Communist Party)
حزب سبز ”طرفداران محیط زیست“ (MDG)
حزب Stop Immigration
حزب کارگر (A=Labour party)
حزب میانه‌رو ”مرکزی“ (SP=Centre Party)
حزب دموکرات مسیحی (KFP=Christian Democratic Partg)
حزب سوسیالیست چپ (SVP=Socialist Left Party)
حزب ترقی‌خواه (FP=Progress ParigZ)
جدول وضعیت پارلمان احزاب (تعداد کرسی)
لیبرال‌ها
پیشروان این حزب گروه نمایندگان رادیکال بودند که در دهه ۱۸۶۰ با مقامات دولتى به مخالفت برخاستند و خواستار دموکراسى بیشتر شدند. لیبرال‌ها، تشکیلات پارلمانى خود را با ۳۸ نماینده در مقابل ۳۱ نماینده طرف محافظه‌کار شروع کردند که این برترى دوام زیادى نداشت و در عرض چندسال اختلافات زیادى در درون حزب بوجود آمد و به مرور حزب لیبرال‌ها یک حالت تدافعى به خود گرفت. تا اینکه در سال ۱۹۷۲، این حزب در مورد عضویت نروژ در بازار مشترک اروپا بانگ مخالف سر داد و همین امر سبب گردید که حزب به شدت از هم گسیخته شود.
در کنگره حزب لیبرال‌ها در این سال، افرادى که موافق عضویت نروژ در جامعه اروپا بودند از حزب جدا شدند و حزب لیبرال جدیدى را تشکیل دادند که تا انتخابات پارلمانى سال ۱۹۸۵، نمایندگانى در پارلمان داشتند ولى در انتخابات ۱۹۸۹ مجدداً با یکدیگر ائتلاف کردند تا شاید بتوانند نماینده‌اى در پارلمان داشته باشند که موفق نیز شدند.
تحقیق در مورد نروژ
