لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
اختلالات اسید – باز
PH مایعات بدن تاثیر عمده ای روی توانایی های سلولها و عملکرد طبیعی تمام سیستم های بدن دارد.اگر اسدیدته از حالت طبیعی خارج شود ، فعالیت آنزیمی و ترکیب اکسیژن با هموگلوبین تغییر می کند بنابراین تغییر در PH می تواند بر روی روندهای متابولیک نظیر اکسیژنناسیون بافتی تاثیر بگذارد.
در عمل PH یک محلول می تواند از 1 تا 14 تغییر نماید و PH برابر 7 خنثی محسوب می شود. PH زیر 7 اسیدی بوده،بالاتر از 7 قلیایی است. بعنوان مثال PH شیره معده حدودا 2 تا 3 است در عوض شیره روده توسط یون بیکربنات قلیایی می شود و PH آن بین 7 تا 8 است.
مکانیزم های فیزیولوژیک برای تنظیم تعادل اسید – باز
PH طبیعی خون بین 7.35 تا 7.45 متغیر است.بدن دارای سه سیستم فیزیولوژیک برای تنظیم و حفظ PH در حد طبیعی است که شامل سیستم تامپونی،سیستم تنفسی و سیستم کلیوی است.
سیستم تامپونی(بافری)
سیستم بافری سریعترین پاسخ را در مقابل تغییرات PH خون از خود نشان می دهد.این سیستم ظرف 5- 4 ساعت به حداکثر کارآیی خود می رسد. باغر ها شامل مواد شیمیایی هستند که در عرض چند دقیقه تغییرات کوچک در PH را خنثی می کنند.هر بافر دارای یک جزء اسیدی(که می تواند یون هیدروژن آزاد کند)ویک جزء نمکی(که می تواند یون های هیدروژن را از محیط بردارد) است.معمولا برای توضیح نسبت جزء اسید به نمکی،آنها را به صورت یک کسر نوشته،جزء نمکی را در صورت کسر و جزء اسیدی را در مخرج آن قرار می دهند.
جز نمکی مسئول جلوگیری از کاهش سریع PH پلاسماست(اسید قوی + جزء نمکی بافر = نمک خنثی + اسید ضعیف)جزء اسیدی مسئول جلوگیری از کاهش سریع PH پلاسماست( باز قوی + جزء اسیدی بافر = آب خنثی + باز ضعیف)
چهار سیستم بافری اصلی در بدن وجود دارد :
سیستم بافری بیکربنات
مهمترین بافر مایع خارج سلولی است برای آنکه PH این مایع در حد طبیعی باقی بماند،به ازای هر مولکول اسید کربنیک باید 20 یون بیکربنات وجود داشته باشد
میزان بیکربنات پلاسما24mEq/Lاست و به ازای هر 1mmHg فشار نسبی Co2،0.03mEq اسید کربنیک در پلاسما به حالت محلول وجود دارد،یعنی با PCo2=40mmHg،مقدار H2Co3 برابر با 1.2mEq/Lخواهد بود .
یستم تنفسی
این سیستم دارای عملکردی فوری در اصلاح اختلالات اسید و باز است به محض بروز تغییر در PH خون،سیستم تنفس از طریق احتباس یا دفع Co2 وارد عمل می شود.اگر PH خون شدیدا اسیدی شود ، سیستم اعصاب مرکزی تحریک شده،تعداد و عمق تنفس را افزایش می دهد و بدین ترتیب میزان دفع Co2 افزایش و متعاقبا سطح Co2 خون کاهش می یابد.کاهش Co2 طبق فرمول زیر موجب پیشرفت واکنش I به سمت چپ شده نجر به کاهش یون H+ و متعاقبا افزایش PH می شود برعکس اگر PH شدیدا قلیایی شود ، پاسخ سیستم عصبی مرکزی بصورت کاهش تعداد و عمق تنفس خواهد بود که متعاقبا موجب احتباس Co2 و افزایش سطح Co2 در گردش خون می شود.افزایش Co2 موجب پیشرفت واکنش I به سمت راست شده و منجر به افزایش یون H+ و متعاقبا کاهش PH می گردد.
واکنش I :
سیستم کلیوی
سلول های بدن دائما در حال آزاد کردن اسیدهای متابولیک بداخل گردش خون هستند . سلول های توبولار کلیه این اسید های متابولیک را توسط ترشح یون هیدروژن و باز جذب یون بیکربنات دفع می کنند،این عمل کلیه منجر به اسیدی شدن ادرار می شود.اگر ادرار خیلی اسیدی شود به سلول های اپیتلیال مجاری ادراری صدمه می زند . بدن دارای دو مکانیسم برای دفع یون هیدروژن به ادرار است،بدون آنکه تغییر حادی در PH ادرار ایجاد شود.اولین مکانیسم شامل بافر هایی است که در مایع توبولی وجود دارند و با تعدادی از یون های هیدروژن که به داخل ترشح می شوند ترکیب می گردند.دومین مکانیسم شامل ساخت آمونیوم( NH3 ) توسط سلول های توبولی کلیه است.پس از ساخته شدن آمونیوم در سلول ها،این ماده به داخل مایع توبولی منتشر می شود و با یون H+ ترکیب شده ، یون آمونیوم را آزاد می سازد.این دو مکانیسم به کلیه اجازه می دهد غلظت یون بیکربنات مایع خارج سلولی را توسط دفع اسید های متابولیک از طریق ادرار،تنظیم نماید.زمانی که PH خون کاهش یابد،کلیه با دفع اسید های حاوی یون H+(HCl و NH4Cl) و احتباس بازهای حاوی یون هیدروکسیل(NaHCo3)،مجددا PH را تنظیم می نمایند.
زمانی که PH خون افزایش یابد،کلیه با دفع باز های حاوی یون هیدروکسیل NaHCo3 و احتباس اسیدهای حاوی یون هیدروژن HCl ،مجددا PH را تنظیم می کند.
اسیدوز Acidosis
اسیدوز به حالتی اطلاق می شود که در آن PH خون به کمتر از 7.35 تقلیل یابد . این حالت می تواند منشا تنفسی یا متابولیکی داشته باشد.بر این اساس دو نوع اسیدوز وجود دارد،اسیدوز تنفسی ناشی از ازایش اسید کربنیک در خون و اسیدوز متابولیک ناشی از افزایش سایر اسیدها در خون .
اسیدوز تنفسی(افزایش اسیدکربنیک در خون)ریه ها دائما در حال دفع Co2 هستند این گاز طبق فرآیند زیر تشکیل شده و نهایتا از ریه ها دفع می گردد .
در صورتیکه به هر علتی ریه ها توانایی دفع CO2 را نداشته باشند ، متعاقبا میزان اسید کربنیک خون افزایش می یابد و در نهایت اسیدوز تنفسی بوجود می آید .
علل بروز اسیدوز تنفسی در کل به سه دسته تقسیم می شود :
1-کاهش تبادلات گازی (هیپوونتیلاسیون)
-کاهش تهویه آلوئولی
-بیماری های مزمن انسدادی ریه ( CopD )
-آمفیزم
-آسیم شدید
-آپنه حین خواب(نوع انسدادی )
-آتلکتازی
-پنومونی
-سندروم دیسترس تنفسی بالغین
-ادم ریوی
-هایپوونتیلاسیون ناشی از تهویه مکانیکی نامناسب
2-اختلال در عملکرد عصبی عضلانی
-صدمات شدید قفسه سینه همراه با اختلال در حرکات آن
-انسزیون جراحی (محدود شدن حرکات تنفسی به علت درد)
-پولیومیلیت ( فلج اطفال)
-سندروم گلین باره
تحقیق درباره اختلالات اسید – باز
