مقاله نقش عناصر هویت شهری در توسعه ی پایدار شهر دزفول

اختصاصی از هایدی مقاله نقش عناصر هویت شهری در توسعه ی پایدار شهر دزفول دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده مقاله:

موضوع هویت شهری یکی از مهمترین مسائلی است که در شهرها بایستی به آن توجه کرد.حفظ هویت شهری را می توان در راستای دستیابی به توسعه پایدار قرار داد . عوامل مختلفی همچون عوامل طبیعی ،فرهنگی – اجتماعی هویت یک شهر را شکل می دهد. بنابراین هویت شهری را از چند بعد کالبدی و طبیعی، انسانی و اجتماعی ، تاریخی و اقتصادی می توان بررسی نمود. در این راستا توجه به عناصر هویت بخش شهر می تواند یکی از پشتوانه های پایداری شهرها باشد. شهر دزفول یکی از شهرهای مهم تاریخی و گردشگری کشور است که شاخص های زیادی در شکل گیری هویت شهری آن موثربوده اند که در این پژوهش به مهمترین این عوامل و نقش هر یک در رسیدن به توسعه ی پایدار این شهر پرداخته شده است. این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های عناصر هویت شهری، توسعه ی پایدار و ویژگی های هویت بخش شهر دزفول ، به دو صورت کتابخانه ای و میدانی انجام گرفته است. نتیجه این پژوهش حاکی از اهمیت حفاظت از عوامل هویت بخش شهر دزفول نظیر رود دز ، پل تاریخی ،بافت تاریخی، مساجد تاریخی و بقعه های مذهبی ،صنایع دستی، اراضی کشاورزی و باغات اطراف شهر می باشد، که در دستیابی به توسعه ی پایدار موثرند و بایستی در برنامه ریزی های شهری پایدار، توجه ویژه ای به حفاظت و نقش هر یک از آنها شود و بدون توجه به این شاخصه ها، نمی توانیم شهری پایدار شایسته ی زندگی انسانی داشته باشیم.

محمد آذرکیش

مقاله ی نقش عناصر هویت شهری در توسعه ی پایدار شهر دزفول پذیرش شده در اولین کنفرانس ملی معماری و منظر شهری پایدار – فروردین ماه ۱۳۹۳

تحقیق امام زاده های دزفول

اختصاصی از هایدی تحقیق امام زاده های دزفول دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:35

فهرست مطالب:

حضرت سیّد محّمد بن موسی بن جعفرعلیه السّلام معروف به سبزقبا
حضرت محمّد بن جعفر بن ابیطالب(علیه السلام)
عقیل و ابراهیم دو شهید غریب خاندان امیر المؤمنین علی (ع)
خواجه علی صفوی معروف به سلطا نعلی سیا هپوش (رودبند )
با با رکن الدّین ولی معرو به شاهرکن الدّین دزفولی :
حضرت شرف الدّین آقا سیّد محمود
حضرت حزقیل نبی معروف به ذوالکفل
امامزاده شاهزاده احمد (ع) معروف به شاه چراغ
حضرت مولانا کهف الدین شیخ الوری اسماعیل قصری
شاه ابوالقاسم :
سیّد الدّین ولی بن سیّد محمّد
حضرت علی اصغر بن سیّد ساجدین معروف به علی شلگهی
حضرت سیّد محمّد بن علی بن ابیطالب (ع)
حضرت اسحق بن ابراهیم علیه السلام

حضرت سیّد محّمد بن موسی بن جعفرعلیه السّلام معروف به سبزقبا

درجزوه که اداره کل اوقات وامور خیّریه خوزستان تحت عنوان((نگاهی گذرا به بعضی از بقاع متبرّکه استان خوزستان))منتشر نموده؛آمده است:سیّد محّمد سبزقبا (ع)از اولاد امام موسی جعفر(ع)سیّدی جلیل القدروبا کرامت بود که بر اثر ظلم وستم خاندان پلید عبّاسی وبه قصد تبلیغ افکارپدر جهت امامت برادرش از مدینه و علف وسوزان شبه  جزیره ی عربستان از بصره به خرمشهرواز آنجا به اهواز وسپس به صورت غریب واردشهر دزفول شدهو میهمان زنی به نام زبیده خاتون می شود.که فرزند مریضی دارد.به واسطه ی کرامت سیّدشفا پیدا می کندوبعد از سه روز که میهمان آن زن است سقایت منزل ایشا نرا عهده دار می شود و هر که از دست با برکت این سیّد نبیل وعالم جلیل القدر آب می نوشد فوراً شفا می یابد و چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز بر تن می کرد او را سبز قبا می گفتند.بنا به روایت محدّث کبیر سیّد نعمت اله جزایری (ره) در کتاب المجموعه سیّد محمّد سبز قبا را برادر حضرت امام رضا(ع) می داند که به صو رت غریب وارد دزفول شده و میهمان زنی می شودو قبل از وفا تش نامه ای به آن زن می دهد تا نا مه را به حضرت علی ابن موسی الرضا(ع)که از راه دزفول عازم خراسان است بدهد.سیّدعبد الله داعی دزفولی درتذکرة الا خیار می نویسد : از دیگر بقاع الخیری که در محوطه ی ولایت واقع شده السیّدالمعظّم ذریّه طیّبة باقیةآل عبا. سیّدمحمّد مشهور به سبز قبا که در محلّه ی لبخندق از محلّات حیدرخا نه دزفول واقع شده است .



بسم الله الرحمن الرّحیم

حضرت محمّد بن جعفر بن ابیطالب(علیه السلام)

ایشان پسروداماد حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام وشوهر حضرت ام کلثوم علیها السلام می باشندپدر بزرگوار ایشان حضرت جعفر بن ا بیطالب ملقّب و مشهوربه طیّاراز اصحاب حضرت رسول الله (ص)واز جمله مشاهدین وشهدا، فی سبیل الله بوده که در غزوه موته به دست کفار رومی به شرف شهادت نائل ودستهای مبارکش از بدن جدا گردید .
حضرت رسول اکرم (ص) در شهادت آن حضرت فرمودندند:خداوند متعال به پاداش آن دودست بریده،دو بال سبز به جعفر عطا فرمودکه در بهشت پرواز نماید وبه همین جهت اورا جعفر طیّارگفته اند .
بعد از شهادت جعفر علیه السلام حضرت پیامبر (ص)جهت تسلیت به بازماندگان به خانه ی ایشان تشریف برده و با چشمانی پراز اشک دست محبت بر سرفرزندان جعفر(عبدالله ومحمّد) کشیدوآنها را بوسید  ومحمدرا که شایستگی زیادی داشت به جانشینی پدر انتخاب نمود.بعدازسه روزمجددّاحضرت ختمی مر تبت  به دیدار خا نواده جعفر شتافتندوهمگی را محبت فرموده ودلداری داده ولبا س تعزیت از آنان به درآ‎وردندوبه(اسماء بنت عمیس)مادرمحمّد فرمودغم مخورکه من ولی ایشان دردنیا وآخرت هستم.وفرمودند:محمّد شبیه عمویم ابیطالب است.  
ولادت با سعادت حضرت محمّد بن جعفردر حبشه ودرزمانی بودکه پدر گرامیشان حضرت  جعفر طیّار(ع) و گروهی از مسلمانان و یاران حضرت رسول اکرم (ص) به دستور آن حضرت به آن دیار مهاجرت کرده بودندکه بعدها به مدینه بازگشتند.
حضرت محمّدبن طیّار(ع)علاوه بر ایمان وتقوا وشایستگی ،صاحب فضائل وکمالات وعلوم بوده است.درزمان فتوحات صدر اسلام درایران به دستورحضرت امیر المومنین علی(ع)دررکاب امام حسن مجتبی(ع)همراه با اصحاب پیامبر جهت پیشرفت دین مبین اسلام ونشر کلمه توحید ونجات مردم از گمراهی همراه لشگر اسلام به ایران مهاجرت نموده ودر جنگ شوشتر زخم برداشتندوهنگام مراجعت در این مکان شریف که در هفت کیلومتری شهرستان دزفول است.وبه شرف شهادت نائل وپیکرمطهرشان در همان جا به خاک سپرده می شود، که مدارک واسناد آن به شرح زیر است :
1-تحفه العالم تا لیف عبدالطیف جزائری2- منتخب التواریخ تالیف میرزا هاشم خراسانی 3-تذکره الا خیار تالیف سیّد عبدالله داعی4- طراز المذهب(ناسخ التواریخ) در ا حوال حضرت زینب سلام الله علیها تالیف لسان الملک5-تاریخ تذکره شوشترتالیف سیّد عبدالله جزایری از نواده های سیّد نعمت الله جزایری ،ودر صفحه ی 19 این کتاب ذکر شده است که شرف النساء بیگم دختر شاه طهماسب صفوی قریه شرف آباد و قلعه ی شیخ و جعفر آباد و راضی پرچم را وقف آن نموده است.
6- اینکه علما خاندان شیخ السلام دزفول که از نواده های شیخ بهایی علیه الرٌحمه وهمگی مجتهد و عالم درجه اوٌل و ملقٌب به شیخ السلام بوده اند افتخاراً تولیت خدمتگذاری آن را قبول نموده و آرامگاه آنان در مقبره متٌصل به آستانه قرار دارد و آخرین آنان مرحوم آیت الله شیخ عبدالحسین عاملی (بهاء الدین ) بوده که تولیت آن را به عهده داشته و هر روز پنجشنبه به پای پیاده و گاهی با پای برهنه به زیارت و خدمتگذاری آن حضرت شتافته است .
7- کثرتصفا و روحانیت و برآمدن حاجات مانند شفای مریض و غیره ، دلیل قاطعی بر حقانیّت و مدفن آن بزرگوار در این مکان شریف می باشد. بنای آستانه ظاهراً در عصر امیر تیمور گورکانی و پسرش شاهرخ میرزا ساخته شده و در دورة صفویه و بعد از آن چند بار تجدید بنا شده است .