گلاب و تاریخچه گل محمدی:
گلاب (به ضم گاف) عرقی است که از گل به خصوصی به نام گل محمدی و یا «گل گلاب» می گیرند. به دلیل تقاضای بیشتر صنعت عطر‌سازی برای روغن گل، گلاب محصول جانبی نسبتا ارزان قیمتی حساب می شود.گلاب دارای طعم و بوی متمایزی است و در بعضی غذاهای کشورهای آسیایی استفاده می شود. در ایران در بستنی، چای و شیرینی‌ها مورد استفاده زیادی دارد . گلاب برای اولین بار در ایران قدیم از تقطیر گل رز به دست آمد
گلاب معروفترین نوع عرقیات گلاب است که از گل سرخ گرفته می‌شود. گفته می‌شود که حضرت محمد(ص) از عطر این گل استفاده می نمودند و به همین دلیل گل سرخ را با نام گل محمدی نیز می‌شناسند. سطح زیر کشت گل سرخ در میمند به بیش از 800 هکتار می رسد و سالانه حدود 2500تن گل از آن حاصل می‌شود. فصل برداشت گل محمدی در میمند ماه اردیبشهت است که در این زمان میمند بسیاری از مردم نقاط دیگر برای گردش و دیدار از باغستانهای گل و صنایع عرقیات گیری به میمند می‌آیند. حدود(95%) از گلهای چیده شده از باغهای گل سرخ به مصرف تولید گلاب می رسد و بیشتر این محصولات را در کارخانه های صنعتی به مصرف رسانده می‌شود. بطور کلی حدود 7میلیون لیتر انواع گلاب سالانه در میمند تولید می شود که از این میزان(40%) به مصرف داخلی و(60%) به خارج ازکشور صادر می شود. امارات عربی متحده ، کویت و سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس عمده‌ترین مقصد صادرات گلاب میمند می باشند. گلاب درانواع مختلف که عبارتند ازگلاب دوآتشه،گلاب ممتاز،گلاب اعلا، گلاب یک‌ویک وگلابهای معمولی دوکیلویی،سه کیلویی و... تولید می‌شود. گلاب دوآتشه از عرق‌کشی دوباره گلاب معمولی حاصل می‌شود که کیفیت عالی دارد. گلاب ازنظرخواص گرم بوده و براساس طب قدیم دارای خاصیت شفابخشی می‌باشد، گلاب برای تقویت اعصاب و قلب بسیار سودمند است. از گلاب بعنوان معطرکننده،انواع شیرینی و حلوا استفاده می شود. همچنین برای خوشبو کردن مجالس وشستشوی اماکن متبرکه بکار میرود بطوری که ازگلاب ناب هرسال در موسم حج برای شستشوی خانه کعبه و ضریح مطهر امامزادگان استفاده می شود و رایحه دل انگیز عطر گل محمدی خوشبو کننده لباسها و سجاده‌ها نیز می باشد. علاوه بر گلاب که از عصاره گل سرخ تهیه می‌شود، انواع عرقیات دیگر از جمله نسترن، بیدمشک، نعنا، کاسنی، شاتره، بهار نارنج وغیره نیز در میمند تولید می‌شود تاریخچه گل محمدی تاریخ پرورش گل محمدی و تولید گلاب در قمصر همانگونه که در مبحث قبل مشخص گردید گل محمدی از هر حیث گونه‌ای متعلق به ایران است. در تعیین محدودة مکانی و زمانی ایجاد و توسعة این کشت و گلابگیری در ایران و در گشته می‌توان گفت: تولید و کاربرد این محصول از زمانهای دور و قبل از اسلام و در اقصی نقاط کشور رواج داشته است. به نحوی که گل و گیاهان گل دار، چه خوراکی و چه دارویی همواره بخش بزرگی از پزشکی بومی ایران بوده است. سنگ نگاره‌های ستبر تخت جمشید نمادی گویا از فرهنگ نام آشنای مهرورزی و دوست داشتن گل و گیاه بر سینه دارد. در این بارهکتاب جامع قانون در طب از شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا بازگو کنندة نکات ارزنده‌ای است. این کتاب که حدود 1000 سال قبل نوشته شده است (370-428 ه.ق.) در مجلدهای مختلف آن مکررا جهت درمان امراض مختلف بر استعمال گل خشک یا گلاب و حتی دیگر عرقیات تاکید شده است. طبق نظر عموم متخصصان، قمصر خاستگاه دیرین گل و گلاب است. دربارة سابقة تاریخی این محصول در قمصر، به علت محیط ناآرام آن، سابقه‌ای طولانی در دست نیست. اما بر اساس یک دیدگاه در عصر ملک شاه سلجوقی که مسجد میان‌ده قمصر ساخته می‌شد و از محراب گچبری آن هنوز بخش عمده‌ای پابرجاست، نمایندة یکی از اتابکان روم شرقی از دامنه‌های کوه اسبی قمصر مقداری گل سرخ خودرو با خود به شهر دمشق که آن روزها داماسکوس خوانده می‌شد می‌برد و در آنجا پرورش داده می‌شد. دلیل این ادعا در حال حاضر اطلاق نام داماسک رز یا رزاداماسنا در فرهنگ لاتین و در زبان کشورهای انگلیسی زبان به گل سرخ ایران می‌باشد. نکتة قابل توجه در این زمینه تامل در شیوة گلابگیری در قمصر است. زیرا اگرچه تقطیر و تولید عرقیات در ایران قدمتی بس طولانی دارد، فلسفة بکارگیری دستگاههای سنتی گلابگیری قمصر بیانگر پویشی جدید در این صنعت، تولید محصول در حجم زیاد و با هدف تجاری است. در حالی که قبل از آن با دستگاههای تقطیر تنها مقدار محدودی برای درمان تولید می‌شده است.
شامل 13 صفحه word
دانلود تحقیق گلاب و تاریخچه گل محمدی