لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه55
فهرست مطالب
نتیجه گیری
آنالیز استاندارد
بررسی روابط بوجودآورندة گشتالت پیکره
زیبایی‌شناسی
کوچک‌ها، بزرگ می‌شوند. اینها همه ظواهرند ولی بزرگ و کوچک حقایقند.
ابداع و اختراع آثار هنری
بررسی روابط اجتماعی
اکثر محصولات صنعتی تولید شده یا در حال تولید و یا در دست بررسی و طراحی، بخاطر و برای انسان و در رابطه تنگاتنگ با انسان عصر حاضر و آینده است. بررسی روابط اجتماعی انسان در رابطه با آن تولید و یا طرح از مراحل مهم تحقیقات در یک پروژه است.
آگاهی کافی در این مرحله به طراح کمک می‌کند تا به اطلاعات مناسب و با شناخت و بینش دست به طراحی آن محصول بزند. یک طراح صنعتی پیش از هر گونه فعالیت طراحی ابتدا باید انسان و روابط انسانی که در رابطه با آن طرح میباشد را شناسایی کند.
این رابطه ثابت کرده که طرح‌ها و محصولاتی که بدون توجه به تحقیقات اجتماعی تولید شده‌اند عموماً شکست خورده و آن طرح با ناکامی مواجه گردیده است و با نشناختن استفاده‌گر، او را دچار آزردگی روانی و جسمی نموده است. از آنجائیکه از اهداف طراحان صنعتی در نظرگیری خواستها، آمال و آرزوهای استفاده‌گر و همچنین صاحبان و سرمایه‌گذاران صنعت میباشد، این عدم شناخت باعث بروز شکست در تولید و استفاده محصولات می‌گردد.
تاریخ میز در ایران
در کشور ما صنعت مبلمان از دیرباز با میزهای کوتاه تحریر بسیار نفیس متداول و مرسوم بوده است و در دوره صفویه بخصوص مبلمان خاتم‌کاری و منبت‌کاری شده به حد اعلای ترقی خود می‌رسد و این صنعت تاکنون در بعضی از مبلمانهای گران‌قیمت به کار می‌رود و شاه‌کارهایی را به‌وجود می‌آورد. نمونه آن میز منبت و خاتم‌کاری نفیس استاد کریمی است که در نمایشگاه بین‌المللی بروکسل به معرض نمایش گذاشته شد. ولی باید در نظر داشت که در کشور ما تا چندی پیش صنایع مبلمان مخصوص اماکن مقدسه (میز و جاکتابی و منبر) و قصرهای
تحقیق در مورد تاریخ میز در ایران - میز چوبی نئوپان
وجود چوب و فرآورده‌های ترکیبی آن از دیرباز از اهمیت اقتصادی زیادی درکشورهای توسعه یافته و درحال توسعه برخوردار بوده است .چوب محصولی است از طبیعتی که در زندگی بشر نقش داشته و به مرور زمان دارای اهمیت ویژه¬ای شده است و صنایع چوب از جمله صنایعی است که ازگستردگی زیادی به ¬صورت صنف و صنعت در سطح کشور برخوردار است و دارای امکانات بالفعل و بالقوه فراوانی می¬باشد، گستردگی آن از منابع طبیعی و جنگل داری شروع شده و از کارخانجات بزرگی نظیر تخته خرده چوب، تخته فیبر، تخته لایه و روکش امتداد داشته و در نهایت به صنایع چوب ختم می¬شود. این طیف وسیع به همراه نیاز روز افزون به محصولات آن¬ها نشانگر اهمیت بالای این صنعت است. در کشور ما صنایع چوب نقش مهمی درایجاد اشتغال و تحقق اهداف برنامه توسعه دارد(حسین پور،1385). صنایع چوب کشورمان، بویژه صنعت مصنوعات چوبی، در دهه گذشته توسعه مناسب و مطلوبی نداشته است. اگر چه در سال های اخیر تعداد زیادی واحدهای مصنوعات چوبی تاسیس و راه اندازی گردیده است ولی علیرغم زیاد بودن تعداد واحدها تولیدات هم از نظر قیمت و هم از نظر کیفیت توان رقابت با محصولات مشابه خارجی را ندارد و مقدار تولید نیز در حد اندک است. به طوری که از نظر تولید در سطح جهانی در بین 25 کشور توسعه یافته و در حال توسعه پایین‌ترین اولویت را داشته و از سوی دیگراز نظر بازار داخلی نیز هیچگاه میزان تولید، تکافوی بازار مصرف داخلی را ننموده است و همواره از این نظر مقدار متنابهی واردات داشته‌ایم. همچنین از نقطه نظر انتخاب مکان استقرار، واحدهای مذکور نیز،می‌توان مشاهده نمود که برنامه‌ریزی ها براساس معیارهای علمی و منطقی استوار نبوده است و در مورد واحدهای بزرگ، اغلب مشاهده می‌شود که محل استقرار آنها، تابع محل بازار مصرف محصولات، گردیده است. علیرغم وجود پتانسیل های زیادی که در زمینه صادرات مصنوعات و محصولات چوبی وجود دارد در سال های گذشته به دلیل صادرات محصولات نامرغوب و عدم رعایت استانداردهای لازم دراین خصوص بسیاری از بازارهای مناسب از دسترس خارج شده و حتی درمواردی منجر به از بین رفتن اعتماد مصرف کنندگان محصولات ایرانی در برخی از بازارهای جهانی شده است.صنعت چوب و مصنوعات و محصولات چوبی کشورمان در حال حاضر بیش از ۵۰ هزار کارگاه کوچک و بزرگ تولیدی را به خود اختصاص داده است،اما مبلمان در ایران عمدتا توسط واحدهای صنفی تولید می‌شود و واحدهای صنعتی به مراتب کمتری در این عرصه حضور دارند. در حال حاضر طبق گزارش مرکز آمار ایران حدود ۲۲۶ واحد تولید صنعتی مبلمان با اشتغال حدود ۱۰هزار نفر در کشور وجود دارد . همچنین بر اساس گزارشات اتحادیه درودگران تعداد ۴۶۷۰۰ واحد رسمی‌در زمینه صنایع چوب مشغول فعالیت بوده که تعداد ۱۱۷هزار نفر در این کارگاه‌ها مشغول فعالیت می‌باشند. (نیکنام ، معصومی ، فرح آبادی ، اسفندیاری ،1386).
