دانلود گزارش کار آموزی رشته کشاورزی – حشره شناسی کشاورزی و آفات گیاهی

اختصاصی از هایدی دانلود گزارش کار آموزی رشته کشاورزی – حشره شناسی کشاورزی و آفات گیاهی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

انواع دمنوش های گیاهی جایگزین چای

اختصاصی از هایدی انواع دمنوش های گیاهی جایگزین چای دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلودمقاله بیماری های گیاهی

اختصاصی از هایدی دانلودمقاله بیماری های گیاهی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پوسیدگی بذر ، مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه به وسیله پی تیوم
Pythium Seed Rot, Damping – off, and Root Rot
اهمیت و پراکندگی:
بیماری دامپینگ آف گیاهچه در سراسر دنیا گسترش دارد. این بیماری در خاک دشتها و جنگلها، در آب و هوای استوائی معتدل و تقریباً در تمام گلخانه‌ها وجود دارد. این بیماری به بذرها ، گیاهچه و گیاهان مسن تقریباً تمامی انواع سبزیجات، گلها، غلات و بسیاری از درختان میوه و جنگلی آسیب می‌زند.
در تمام این موارد قسمت اعظم خسارت متوجه بذر و گیاهچه ها هنگام جوانه زدن و قبل از خروج از خاک یا بعد از آن می‌باشد. خسارات وارده بسته به گونه گیاه و گونه قارچ به خصوص، حرارت و رطوبت خاک و غیره بسیار متغیر است. در هر حال غالب اوقات گیاهچه‌ها در بستر بذر یا فوراً بعد از انتقال به زمین اصلی به کلی نابود می‌شوند.
در بسیاری موارد بد سبز شدن یا عدم خروج گیاهچه‌ها از خاک در نتیجه مرگ گیاهچه قبل از ظهور است. گیاهان مسن‌تر در صورتی که آلوده شوند کمتر کشته می‌شوند، لیکن در آنها نیز زخم ساقه یا پوسیدگی ریشه به وجود آمده، رشدشان کند می‌شود و میزان محصول کمتری تولید خواهند کرد. بعضی گونه‌های پی‌تیوم به اندامهای گوشتی گیاهان هم حمله می‌کند که در آن صورت منتج به پوسیدگی و خسارت به هنگام انبار کردن این اندامها می‌شود.

علائم
علائم بیماری‌های ناشی از پی‌تیوم نسبت به سن و درجه رشد گیاه‌ آلوده شده متغیر است. اگر بذر گیاهان حساس در خاک آلوده کشت شود و به وسیله این قارچ مورد حمله قرار بگیرد جوبنه نمی‌زند، ابتدا نرم و پوره‌ای شده، سپس قهوه‌ای و پلاسیده و تجزیه می‌شود. پوسیدگی بذر را در زیر خاک نمی‌توان دید ولی سبز نکردن بذر خود می‌تواد علامت بیماری باشد .
سبز نکردن بذر البته می‌تواند به علت مرگ گیاهچه‌ها باشد که در این حال بذر جوانه زده ولی قبل از خروج از خاک مورد حمله قارچ قرار گرفته و کشته شده است. بافتهای این گیاهچه‌ها به قدری حساسند که از هر نقطه می‌توانند مورد حمله قرار گیرند. نقطه آلودگی اولیه به صورت لکه کوچک ، کمی سیاه و آب خیس شده‌ایست که به سرعت گسترش می‌یابد و سلولهای مورد حمله در هم می‌شکنند و تمام گیاهچه‌ها از قارچ پر می‌شود و پس از مدت کوتاهی بعد از شروع عفونت می‌میرد.
در هر دو حالت عفونت قبل از ظهور گیاهچه از خاک صورت می‌گیرد و این مرحله از بیماری دامپینگ آف قبل از خروج (Pretemergence damping - off) نامیده می‌شود.
گیاهچه‌هایی که از خاک بیرون آمده باشند معمولاً در سطح خاک یا زیر آن مورد حمله قرار می‌گیرند (شکل 21). رخنه قارچ به بافتهای ترد ساقه گیاهچه به آسانی انجام می‌گیرد و بعد به سرعت گسترش یافته تمام سلولها را می‌کشد.
نقاط مورد هجوم خیس شده و بی‌رنگ به نظر می‌رسد و سلولها درهم می‌پاشند. در این مرحله از مرض قسمت آلوده پائین ساقه گیاهچه خیلی نازک‌تر از قسمتهای سالم بالای آن است و چون وزن گیاهچه را تحمل نمی‌کند بر روی خاک در می‌غلطد.
قارچ حمله خود را ادامه داده و تمام گیاهچه را بعد از آن که بر روی زمین افتاده می‌پوساند. این مرحله از بیماری دامپینگ آف بعد از خروج یا (Postemergence damping – off) نامیده می‌شود.
وقتی که گیاهان مسن‌تر مورد حمله پی‌تیوم واقع می‌شوند معمولاً فقط لکه‌های کوچکی روی ساقه تولید می‌کنند که البته اگر این لکه‌ها بزرگتر شوند و دور تا دور ساقه گیاه را در بر گیرند می‌توانند باعث مرگ آن شوند . در گیاهان مسن‌تر ریشک‌ها هم معمولاً مورد حمله قارچ قرار می‌گیرند و کشته می‌شوند.
البته این می‌تواند باعث کوتولگی، پژمردگی و مرگ قسمتهای هوائی گیاه بشود. اندامهای گوشتی بسیاری از گیاهان از قبیل خیار،کلم ، سیب‌زمینی هم در انبار یا ضمن حمل و نقل ممکن است مورد حمله قارچهای دامپینگ آف واقع شوند. در چنین آلودگیهایی قارچ به صورت پنبه سطح اندام را می‌پوشاند در حالی که داخل آن آبکی و پوسیده می‌شود.

پاتوژن: pythium SP.
چندین قارچ می‌توانند علائمی کاملاً سبیه یک یا چند مرحله از علائم فوق‌الذکر تولید کنند. در هر حال پی‌تیم ظاهراً مهمترین عامل مرگ گیاهچه قبل و بعد از ظهور است و شرح ذیل مربوط به بیماری است که به وسیله پی‌تیوم تولید می‌شود. چندین گونه پی‌تیوم وجود دارد ولی اثری که هر کدام از اینها در میزبان خود می‌گذارند معمولاً مشابه است.
پی‌تیوم یک فیکومیست است، تولید ریسه باریک پر رشد و پر شاخه می‌کند. ریسه تولید اسپورانژیومهای انتهایی یا میانی می‌کند که ممکن است کروی، رشته‌ای یا به اشکال دیگر باشند. اسپورانژیومها بر جای خود و مستقیماً جوانه می‌زنند و تولید یک یا چند جرم تیوب(germ tube) یا لوله مولد آلودگی می‌کنند یا این که جوانه می‌زنند و تولید هیف کوتاهی می‌کنند که در انتهایش یک کیسه (Vesicle) تشکیل می‌شود (شکل 22).
پروتوپلاسم داخل اسپورانژیوم وارد کیسه می‌شود و در آنجا تشکیل بیش از 100 زئوسپور دو تاژکی می‌دهد. زئوسپورها پس از آن که آزاد شدند برای چند دقیقه‌ای در آب اطراف ازدحام کرده و بالاخره متوقف شده کیستی می‌شوند و با تولید یک لوله مولد آلودگی جوانه می‌زنند.
این لوله مولد آلودگی معمولاً به بافت میزبان رخنه می‌کند و تولید آلودگی جدید می‌نماید، اما گاهی اوقات تولید یک کیسه دیگر می‌کند که در آن نیز چندین زئوسپور ثانوی تشکیل می‌شوند و این ممکن است باز هم تکرار شود.
ریسه همچنین تولید اواگونیوم کروی و آنتریدیم چماقی شکل می‌کند، هر دوی اینها معمولاً در انتهای هیفها تولید می‌شوند. هیفی که آنتریدیم تولید کرده ممکن است همان هیفی باشد که دارای اواگونیوم است یا این دو ممکن است روی هیف‌های مختلف باشند. پس از تماس با اواگونیوم ، آنتریدیم تولید یک لوله تلقیح می‌کند که وارد اواگونیوم می‌شود.
از داخل این لوله هسته‌های نر آنتریدیم عبور کرده و به طرف هسته‌های ماده و اواگونیوم پیشرفت کرده با آنها ترکیب می‌شوند و تشکیل زیگوت می‌دهند. دیواره اواگونیوم ضخیم می‌شود و تبدیل به اواسپور می‌شود. اواسپورها نسبت به حرارتـهای کم و زیاد و سایر شرایط نامساعد محیط مقاومند و حکم اسپور زمسـتان‌گذران را دارنـد.
چون اواسپورها قبل از جوانه زدن احتیاج به استراحت دارند، اسپورهای استراحتی هم خوانده می‌شوند. اواسپورها نیز پس از جوانه زدن یا تولید جرم تیوب می‌کنند که تبدیل به ریسه می‌شود یا تولید کیسه‌ می‌کنند که عیناً مثل بالا در داخلش زئوسپورها به وجود می‌آیند.‌ نحوه جوانه زدن اسپورانژیوها و اواسپورها بستگی به حرارت میط دارد، در حرارتهای بالای 18 درجه سانتی‌گراد معمولاً جرم تیوب تشکیل می‌شود در حالی که حرارتهای بین 10 تا 18 سانتی‌گراد قارچ را تحریک به تولید زئوسپور می‌کنند.
گونه‌های پی‌تیوم به طور وسیع در آبها و خاکهای تمام دنیا پراکنده‌اند. این گونه‌ها روی بقایای گیاهی یا حیوانی به طور ساپروفیتی زندگی می‌کنند یا به صورت پارازیتهای ضعیف به ریشک‌های گیاهان حمله می‌کنند. وقتی که یک خاک مرطوب به پی‌تیوم آلوده است بذر یا گیاهچه‌ای که از بذر در چنین خاکی ظاهر شود مورد حمله پی‌تیوم واقع خواهد شد.

بررسی سیکل بیماری
لوله مولد آلودگی، اسپور و یا ریسه ساپروفیتی پی‌تیوم یا بذر بافتهای گیاه‌چه‌های میزبان تماس می‌گیرند. این عمل یا به طور تصادفی رخ می‌دهد یا تراوشات گیاهی به عنوان ماده غذائی یا محرک شیمیایی ، زئوسپورها و ریسه قارچ را به طرف گیاه جلب می‌کنند.
قارچ مستقیماً از پوسته خیس شده و باد کرده بذر یا از داخل شکافهای آن می‌گذرد و در داخل بذر با ایجاد فشار یا حل کردن بافتها به وسیله مواد آنزیمی به جنین و بافتهای گیاهچه‌های در حال ظهور حمله می‌کند.
آنزیمهای پکتینولیتکی که قارچ ترشح می‌کند تیغه‌های میانی که سلولهای مجاور را به هم می‌چسباند حل می‌کند و بافت از هم پاشیده می‌شود. بالاخره قارچ در بین و وسط سلولها رشد کرده و باعث تخریب بیشتر بافتها می‌شود. در نقاطی که قارچ وارد سلول گیاهی می‌شود قطر هیف آن به نصف میزان طبیعی تقلیل می‌یابد.
آنزیمهای پروتئولیتیک پروتوپلاسم سلولها را تجزیه می‌کنند و در همین حال فشار وارد در اثر رشد قارچ و در برخی موارد ترشح انزیمهای سلولولیتیک تجزیه و فروریزی دیواره‌های سلولها را باعث می‌شود. قارچ بسیاری از مواد سازنده سلول گیاهی و مواد تجزیه شده از آنها را مورد استفاده قرار داده و برای رشد و فعالیتهای متابولیکی خود به مصرف می‌رساند.
بدین ترتیب بذور عفونت یافته کشته می‌شوند و یک توده پوسیده مرکب از بدن قارچ و مواد دیگریاز قبیل چوب و چوب‌پنبه و غیره که قارچ قادر به تجزیه آنها نیست بر جای می‌ماند. عفونت ساقه جوان گیاهچه‌ها هم الزاماً به همان ترتیبی که در بالا ذکر شد انجام می‌گیرد.
آلودگی اولیه معمولاً در سطح یا کمی پائین‌تر از سطح خاک، بسته به میزان رطوبت و عمق کاشت، اتفاق می‌افتد. ریسه به سلولهای اپیدرم و پوست مستقیماً رخنه می‌کند، قسمتی یا تمام موادشان را مصرف می‌کند، دیواره سلولها را تجزیه می‌کند و باعث درهم ریختن سلولهای بافتها می‌شود.
در این منطقه بافتهای آوندی هم ممکن است صدمه بینند که در آن صورت تغییر رنگ می‌دهند. چنین گیاهچه‌های آسیب دیده‌ای فوراً می‌میرند. وقتی‌که حمله قارچ فقط در پوست ساقه قسمت زیر خاک گیاهچه باشد ، گیاهچه مدتی به زندگی ادامه می‌دهد تا این که عفونت تا بالای سـطح خاک برســد. در این حال بافتهــا در هم پاشیده تحمل وزن گیاهچه را نداشته ، الزاماً در سطح خاک در می‌غلطند (شکل22).
اگر آلودگی اولیه وقتی که گیاهچه تا حدودی رشد کرده باشد و سلولهائی با دیواره کلفت و چوبی شده تشکیل داده باشد اتفاق افتد، تهاجم قارچ در همان مراحل اولیه و در نقطه ایجاد آلـودگی متوقــف می‌شود و فقــط زخم کوچکی بر جای می‌ماند.
بافتهای بالغ و توسعه یافته مقاومت قابل توجهی در برابر فشار مکانیکی و فعالیت آنزیمی قارچ بروز می‌دهند و این در اثر ضخیم شد و تغییر جنس دادن دیوار سلولهای آنها و همچنین به علت تشکیل حصارهای دفاعی ساختمانی و بیوشیمیائی در مقابل عفونت قارچ است.
ریشک‌های بیشتر گیاهان در هر سنی که گیاه باشد ممکن است مورد حمله قارچ پی‌تیوم واقع شوند. قارچ به طور مستقیم یا از طریق زخم‌ها رخنه می‌کند. ریسه به سلولهای جوان حمله کرده و در آنها رشد می‌کند و آخرالامر مرگ ریشک‌ها را باعث می‌شود.
در ریشه‌های مسن‌تر رشد نهائی قارچ محدود به پوسـت آنــها است. ریــشه‌های جوان‌تر یا گوشتی‌تر به میزان بیشتری آسیب می‌بینند و زخمهائی با طـــول چند سانتی‌متر و به عمق پوست در آنها به وجود می‌آید.پوستهای زخمی شده ممکــن است جدا شوند ولی در قسمت داخلی ریشه به ندرت مورد استفاده قارچ قرار می‌گیرند.
آلوده شدن اندامهای گوشتی و میوه و سبزیجات به وسیله پی‌تیوم در مزرعه ، انبار ، ضمن حمل و نقل و در بازار انجام می‌گیرد. در مزرعه نقطه شروع آلودگی در محل تماس میوه با خاک مرطوب قارچدار است . در تمام موارد رخنه به طور مستقیم یا از راه زخمهاست و توسعه بعدی ریسه هم داخل سلولی است.
آنزیمهای پکتینولیتیک و آنزیمهای دیگری که به وسیله قارچ ترشح می‌شوند باعث درهم ریختن بافتها شده و میوه نرم و آبکی می‌شود. تمام یک میوه خیار در مدت سه روز بعد از تلقیح قارچ ممکن است بپوسد. ریسه قارچ ضمن این که در بین بافتهای گوشتی توسعه می‌یابد، از سطح اپیدرم هم خارج شده در ابتدا به صورت لکه‌های کوچکی از میسلیوم سفید رشد می‌کند.
این لکه‌های کوچک سریعاً رشد کرده به هم می‌پیونـدد و هـم قسمــت اعظم یا تمام سطح میوه از لایه‌های میسلیوم پر رشد و سفیـد رنـگ قارچ پوشیده می‌شود. در انبار همین ریسه هوائی مــیوه‌های آلـوده ، در لابـه‌لای میــوه‌های مجاور رشد کرده اطراف آنها را کم و بیش محاصره می‌کند و به زودی به آنها رخنه کرده و می‌پوساند.
در ابتدای مراحل عفونت ریسه عفونت ریسه قارچ را فقط در داخل بافتهای آلوده می‌توان پیدا کرد. ضمن اینکه عفونت توسعه می‌یابد. اسپوز انژیمها هم شروع به ظهور می‌کند. و به دنبال آنها موقعی که ذخیره مواد غذائی در دسترس قارچ نزدیک به اتمام است اواسپورها تولید می‌شود.
اسپور آنژیمها و اواسپورها بسته به گونه قارچ ممکن است در داخل بافتهای تجزیه شده یا خارج آنها و با هم در خارج و هم در داخل بافتها تشکیل شوند.
شدت بیماریها و میزان خسارت وارده به وسیله آلودگیهای پی‌تیوم، وقتی که خاک برای مدت طولانی خیس نگهداری می‌شود. میزان خسارت موقعی‌که حرارت محیط مناسب برای رشد گیاه نباشد نیز افزایش می‌یابد.
به عبارت دیگر گیاهانی که در هوای گرم خوب رشد می‌کنند اگر هوا زیاده از حد سرد باشد بیشتر خسارت می‌بینندو گیاهانی که در هوای سرد خوب رشد می‌کنند اگر هوا زیاده از حد گرم باشد بیشتر خسارت می‌بینند.در صورتی که ازت خاک زیاده از حد باشد و نیز موقعی که یک گیاه را چندین سال متوالی در همان خاک بکاریم باز شدت بیماری می‌شود.

مبارزه
بیماریهای پی‌تیوم را در گلخانه با استفاده از خاک استریل شده به وسیله بخار آب، یا حرارت خشک یا به وسیله مواد شیمیائی و استفاده از بذر ضد عفونی شده می‌توان کنترل کرد. در مزرعه که ضدعفونی خاک مشکل است و گران تمام می‌شود آغشتن بذر به یکــی از مــواد شــیمیائی متداول بهترین کار برای جلوگیری از بیماری است.
معمول‌ترین مواد شیمیائی که برای آغشتن بذر و پیازها به کار می‌روند عبارتند از : کلرورمرکورو، (کالومل)، کلرانیل، تیرام، کاپتان، دی‌کلون، تراکلور (PCNB)، سزان، فربام، فرمالدهید، اکسید روی، سرزان، پانوژن، دکسون و غیره.
اگر چه برای ضدعفونی و آغشتن بذر یک گیاه ممکن است بیش از یکی از این مواد را به کار برد و نتیجه خوب نیز به دست آورد، ولی معمولاً یکی از آنها برای یک گیاه به خصوص ممکن است مؤثرتر از بقیه باشد، در حالی که بعضی از همین مواد نسبت به بذر به خصوصی ممکن است فیتوتوکسیک(گیاه سوز) باشند یا اصولاً تحت شرایط به خصوصی مؤثر نباشند.
گاهی اوقات علاوه بر ضد عفونی بذر، جوانه‌ها نیز با محلول زیرام، کلرانیل، کپتان، مواد مسی محلول و غیره سمپاشی می‌شوند. این عمل خصوصاً در خاکهائی که شدیداً به پاتوژن آلوده‌اند و یا هنگامی که خاک برای مدتهای طولانی ، در مراحل اولیه رشد گیاه، خیس می‌ماند اهمیت دارد.
گاهی برخی عملیات زراعی در تقلیل میزان آلودگی مؤثرند. زهکشی کامل خاک مهمترین این عملیات است. بهسازی خاکهای سنگین و بهسازی تهویه خاک و تهویه بین گیاهان توصیه می‌شود. کاشت هر گیاه بایستی موقعی صورت گیرد که حرارت محیط مناسب برای رشد سریع آن گیاه است.
از دادن کود ازته زیاده از حد بایستی اجتناب کرد. هیچ گیاهی برای بیش از دو و یا پی در پی نبایستی در یک خاک کاشته شود. چون این عمل باعث افزایش جمعیت پاتوژن در خاک می‌شود، مگر این که خاک هر چند یکبار ضدعفونی شود.
آزمایشهائی در سالهای اخیر نشان داده‌ است که با پوشاندن بذر با اسپورهای قارچهای پی‌تیوم یا باکتریهای ضد آن و یا آغشتن خاک به چنین اسپورها و باکتریهائی به میکرو ارگانیسمهای ضد پی‌تیوم آلوده شده یا به طور طبیعی آلوده بوده‌اند می‌توان ، با افزایش بعضی مواد شیمیائی به محیط ، مناسب‌تر برای رشد میکرو ارگانیسمها و غیر قابل تحمل برای پی‌تیوم نمود. البته اگر چه کلیه این آزمایشات خیلی جالبند ولی عملاً در مزرعه هیچ نوع استفاده مبارزه‌ای نداشته‌اند.

پوسیدگی نرم میوه و سبزیجات به وسیله ریزوپوس
Rhizopus Soft Rot oj Fruits and Vegetables
اهمیت و پراکندگی
این بیماری انتشار جهانی دارد. به اندامهای گوشتی سبزیجات، میوه‌ها و گلها آسیب می‌رساند، ولی بیشتر درزمان انبار کردن ، حمل و نقل و فروش این فرآورده‌ها یافت می‌شود، و فقط در همین موارد هم اهمیت دارد.
بین محصولاتی که بیشترین خسارت را می‌بینند سیب‌زمینی شیرین، توت‌فرنگی، تمام کدوئیان: هلو ، بادام‌زمینی، گیلاس و چندین میوه و سبزی دیگر را می‌توان نام برد. ذرت و بعضی غلات دیگر فقط در شرایط خیلی مرطوب خسارت می‌بینند.
پیازها ، کرمها، و ریزومهای گیاهان زینتی از قبیل گلایول و لاله نیز نسبت به این بیماری حساسند. پوسیدگی مزوکارپ میوه( پوست) بادام که سوختگی شاخ و برگ مجاور را نیز به دنبال دارد به وسیله همین پاتوژن تولید می‌شود.
میزان خسارت در اثر این بیماری بستگی به محصول، حرارت و رطوبت انبار و میزان ضرب‌خوردگی (زخمی شدن) میوه‌ها یا سایر اندامهای ذخیره‌ای و میزان ماده تلقیح موجود دارد. در شرایط مناسب بیماری به سرعت منتشر شده و در مدت کوتاهی تمام محصول انبار شده از بین می‌رود.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 85   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلودمقاله جغرافیای گیاهی

اختصاصی از هایدی دانلودمقاله جغرافیای گیاهی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آنچه که NLPFs از جنگل های صنعتی و عمومی تشخیص میدهد، اختلاف مالکان Nlpf اهداف مدیریتشان، توانایی ها و محدودیت ها می باشد. مادراینجا روی 94 درصد مالکیت خصوصی جنگل ها تمرکز می کنیم که توسط افراد و خانواده ها حفظ شده است و اینک مجموعاً برای 59 درصد کل زمین های جنگلی مالک شده به طور خصوصی به حساب می آید. این افراد چه کسانی هستندو چرا آنها مالک زمین های جنگلی هستند؟
«مالکان Nlpf چه کسانی هستند؟»
9.9 میلیون مالک جنگل های خصوصی درسال 1994 وجود داشت و بالای 8/7 میلیون در 1978 وتعدادشان درحال رشد است. تقریباً 100 درصد مالک Nlpf بودند. چرا؟
تعداد نسبتاً کوچکی ازدارندگان صنعت مقدارزیادی زمین را مالک بودند. بنابراین اگرچه آنها درحدود 20 درصد زمین جنگل خصوصی را مالک هستندآنها شامل کمتر ازیک درصد تعداد مالکان می باشند. درحدود 90 درصد مالکان Nlpf درمناطق شمالی و جنوبی ایالات متحده هستند. درسال 1994 شمال درحدود 18 درصد مالکان زمین جنگلی خصوصی تر از 1978 داشت به جنوب یک افزایش 26 درصدی را تجربه کرد، درحالیکه غرب جهش تقریباً 67 درصدی را مشاهده کرد. تعداددرحال رشد مالکان Nlpf نشان میدهد که منبع Nlpf بیشتر و بیشترین مالکان تقسیم شده است.این مخصوصاً درتداخل شهری – روستایی درست است، جایی که قطعه بندی زمین و شهرسازی روندهای چشمگیری هستند. تجزیه مالکیت های بزرگ به مالکیت های کوچکترتقسیم شده است. که همچنین درمناطق روستایی رخ می دهد، همانطورکه آداب شهری خلوتگاه روستایی را جستجو می کند. یک برآورد این است که تعداد مناطق Nlpf با 10 آکریا کمتر52 درصد بین 1978 و 1995 افزایش یافته است. تجزیه بدون شک مربوط به افزایش دراماتیک درتعداد مالکان Nlpf درغرب طی دو دهه گذشته می باشد. درتطابق با روندولی به طرف تجزیه مالکیت های جنگل، برخی قسمت های کشور, تراکم زمین را تجربه می کند، جایی که درآن مالکیت های بزرگ حتی از طریق خرید زمین مجاوربزرگتر می شود. این مخصوصاً درمناطق حاکم شده توسط مالکیت صنعتی بزرگ آشکارمی باشد، از قبیل قسمت های جنوب عمیق. قطع جمعیتی مالکان Nlpf درحال تغییر است. بخش مالکان قدیمی تر Nlpf درحال افزایش است: درحدود 45 درصد مالکان Nlpf، 45 تا 64 ساله هستند و درحدود 20 درصد، 65 ساله یا بیشتر هستند. مالکیت مزرعه Nlpf از 57 درصد زمین جنگلی Nlpfدر 1952 تا 29 درصددر 1992 کاهش یافته است. امروزه مالکان اداری و بازنشسته زمین های جنگلی، رایج ترین تصرف ها میباشند که با همدیگر بالای نیمی از مالکیت های خصوصی را شامل می شوند.
خریداران جدید زمین Nlpf به هرحال تمایل به جوان تربودن با تحصیلات بالاتردارند و درآمدهای بالاتر از مالکان دهه های اولیه Nlpf دارند. اگرچه 67 درصد مالکان زمین جنگلی دریک مایلی زمین های جنگلی شان یادرخود آنها زندگی می کنند، آنها تمایل به مالک شدن جنگل بازمان کمتراز نسل های اولیه دارند: 40 درصد مالکان خصوصی، زمین هایشان را برای 15 سال یا کمتر مالک شده اند.
کمتر از10 درصد زمین جنگل خصوصی برای بیش از 45 سال همان مالکیت را دارد. این موانع جدی را برای مدیریت طولانی مدت نشان میدهد. شکل 5-10 توزیع زمین جنگل خصوصی توسط تصرف مالک ,1994 چندین افسانه قدیمی درباره مالکان Nlpf تنها اخیراً برای مبارزه طلبی توسط تحقیق علمی اجتماعی شروع شده است. براساس تصمیم هایی که ممکن است اعتباربیشتری در 1950 داشته باشد، بسیاری از جنگل سازان به مالکان Nlpf به عنوان مردم روستایی با خانواده ای قوی که به زمین وابسته هستند فکر می کنند.
همچنین آنها جهت یافته به طرف تولید جنگل تصورشده بودند و قدری به طرف محیط گرایی مخالف بودند. آنها ارزش گذاری حقوق ملک خصوصی را تحت هرملاحظه دیگرتصورکرده بودند، که شامل بهداشت اکولوژیکی یا نفع عمومی می باشد. این حقایق مخصوصاً برای مالکان قطعه های بزرگ زمین جنگلی درست تصورشده بودند. تحقیق اخیردرجنوب آمریکا و هرکجای دیگر، دروغی براین افسانه ها قرارمیدهد.
ُُمالکان Nlpf به نظرمیرسد که به طورافزاینده ای بقیه گروه آمریکایی و شریک شدن با همان میزان هارا دوست دارند. آنها شهری ترهستندوازلحاظ مالی بهترو تحصیل کرده تر از گذشته هستند. آنها ارزش های محیطی روند کلی جامعه را درهمان بخش ها سهیم هستند، همانطورکه شهروندان دیگر U.S انجام می دهند. ومالکان بخش بزرگ تقریباً متفاوت از مالکان بخش کوچک نیستندهمانطورکه قبلاً معتقد بودند. «چرا آنها زمین جنگلی را مالک می شوند؟» مالکان Nlpf جنگل را برای دلایل بسیاری مالک می شوند. برخی زمین های جنگلی را به ارث می برند یا آنرا تصادفی با مزرعه یازمین مسکونی می خرند. دیگران زمین جنگلی را برای تفریح یا به عنوان یک سرمایه گذاری خریداری میکنند. اکثرمالکان Nlpf دلایل بسیاربرای مالک شدن زمین جنگلی دارند.
تنها برخی از آنها ممکن است تصمیمات مدیریتیشان را درزمان های ویژه حاکم سازند. دربررسی ها، اکثرگزارشات به عنوان دلایل اولیه برای مالک شدن زمین جنگلی دنبال می شود:
1) جنگل بخشی ازمحل سکونت یا مزرعه شان می باشد.
2) مالکیت جنگل لذت هنری را فراهم می آورد.
3) مالکیت جنگل یک سرمایه گذاری مالی خوب است.
4) آنها ازتفریح جنگل لذت می برند.
مالکان نسبتاً کم Nlpf، 5 درصد دریک بررسی اخیر (3) گزارش تولید جنگل به عنوان دلیل اولیه برای مالک شدن زمین جنگلی. باوجوداین تمام وقت اکثر جنگل تجاری در Nlpf برداشت شده است. 46 درصد آنها درسال 1994 بررسی شده اند که جنگل را برداشت کرده بودند.
این مخصوصاً ازمالکیت Nlpf بزرگتر ژست می باشد که به طورنمونه مدیریت متمرکز را برای محصولات جنگل دریافت می کند. مصاحبات مفصل با مالکان Nlpf بیان میدارد که ارزش های مربوط به جنگل و عملکردها ممکن است اجزاء میراث قومی یا فرهنگی مالکان جنگل باشند. مالکیت جنگل و مدیریت جنگل برای خانواده ها فرصتهایی برای بودن و کارباهم دیگررا فراهم می آوردو انسجام خانوادگی را تقویت میکند و گره های بین نسل هارا تقویت و قوی می سازد. برای بسیاری از مالکان، مالکیت جنگل کلیدی برای هویت شخصی می باشد و مدیریت بیانی برای عقاید وارزش های شخصی ارائه میدهد. جنگل کاملاً اداره شده به عنوان میراث آنهایی به کارگرفته می شود که کار گزارش هستند. ما دامیکه این ارزش ها که تراز درآمد فروش الواریا شکارروزانه آسان نشان داده می شوند، آنها باوجود این به تعیین شرایط جنگل Nlpf کمک میکنند.
«خط مشی ها و برنامه های Nlpf»
برداشت کلی تاریخی:از 1900 مالکان Nlpf معاونت برنامه ریزی مدیریت جنگل به کاشت درخت، کنترل آتش و دیگرفعالیت های جنگلبانی برا از نمایندگی های عمومی دریافت کرده اند.
«1-10 sidebar »
تعدادی، مقدارزیادی را مالک میشوند و اکثراً تنها مقدارکمی را می خواهند.
توزیع آکرهای جنگل خصوصی درمیان مالکان، بحث گمراهی کامل مالکیت های خصوصی را عرضه می دارد. اکثر مالکان خصوصی بخش های نسبتاً کوچکی اززمین جنگلی را حفظ می کنند: 59 درصد کمتر از 10 آکر دارند و 86 درصد کمتر از 50 آکررا مالک هستند. به عبارت دیگر اکثرزمین جنگلی دربخش های خیلی بزرگ توسط مالکان صنعتی و مالکان Nlpf حفظ شده است تحقیق نشان می دهد که مالکان بخش های بزرگ احتمالاً بیشتر از مالکان بخش های کوچک برنامه های مدیریت دارند و درباره جنگلبانی آگاهی دارند و برای مدیریت جنگل قابل اعتماد هستند و الواربرداشت می کنند.
یک بررسی درسال 1994 تخمین زد که کمتر از 6 درصد مالکان Nlpf برنامه مدیریت جنگل نوشته شده داشتند. اینها به طور نمونه مالکان بخش های بزرگتر بودند، اینها 6 درصد مالکان Nlpf را مالک شده بودند که 26 درصد زمین جنگلی Nlpf بود. تعدادی بررسی و تحقیق نشان داد که شدت مدیریت جنگل به طور مثبت مربوط به سایز یا اندازه حفظ جنگل و موقعیت های مالک می باشد. به هر حال، برخی تحقیقات اخیر بیان می دارد که مالکان بخش بزرگ متفاوت از مالکان بخش کوچک در عقایدشان باتوجه به موضوعات محیطی و جنگلبانی نیستند همانطور که به طور نمونه فرض شده است. برای مثال اکثریت هردو گروه موافق هستند که حقو ملک خصوصی باید محدود شود اگر برای حمایت محیط ضروری است توزیع مساحت Nlpf در میان مالکان دلالتهای مهمی برای خط مشی جنگل دارد. از لحاظ تاریخی برنامه های مساعدت جنگلبانی با حمایت مالیات، کیفیت زیادی را مطلوب قرار داده زیرا تماس با تنها چند مالک می توانست عملکرد هزاران آکر زمین جنگلی را حاصل دهد به هرحال در نتیجه مالکان بخشهای کوچک تر، بسیاری از آنهایی ممکن است معاونت جنگلبانی حرفه ای را به کار گیرند، مساعدت عمومی کمتری را دریافت کردند.
«2-10 sidebar »
«ارزشهای محیطی مالکان Nlpf»: از اواخر دهه 1960 محیط گرایی بطور روزافزون بخشی از ویژگی آمریکایی می شود. نظر سنجی ها، ترقی ثابتی را در بخش موضوع گزارش گری آمریکایی فراهم کردن هوای پاک، و آب و فضای باز و حیات وحش با سند ارائه داده است. اکثر آمریکایی ها تلاشهای بیشتری را توسط دولت برای حمایت در مقابل زوال محیطی ساپرت می کنند و معتقدند که حمایت و حفاظت از محیط باید روی حفظ حقوق ملک خصوصی یا رشد اقتصادی گردد. همانند اکثر مالکان زمین جنگلی کشور مالکان خصوصی غیر صنعتی در این خط مشی بحث و گفتگو می کنند. آیا مالکان Nlpf با ارزشهای محیطی عمومی و کار سهیم هستند؟ تحقیق اجرا شده روی دهه گذشته نشان می دهد که در نگرششان به طرف مدیریت جنگل و حفاظت محیطی، مالکان Nlpf شد بقیه عموم آمریکای هستند. بررسی 1992 در نیمه جنوبی بانگرش های محیطی مالکان Nlpf بانگرش عمومی مقایسه شده است نظرات مالکان Nlpf و غیر مالکان ضرورتاً روی قابلیت پذیرش حریق مقرر شده است. استفاده از علفکش ها و عمل برداشت یکسان بودند. اکثریت مالکان و غیر مالکان شبیه تعادل مطلوب بین حفاظت محیطی و حقوق ملک خصوصی می باشد که حفاظت محیطی را مطمئن می سازد. سه منطقه با جمله حقوق ملک خصوصی باید محدود باشد اگربرای حمایت محیط ضروری است موافقت شده و هردو مالک جنگل و غیر مالکین یک تعادل بین ارزش های محیطی و اقتصادی ایجاد کرده اند، اما تعادلی که حفاظت محیطی را دراول قرار میدهد. درمجموع، ارزش های محیطی و عقاید مالکان جنگل خصوصی آنهارا از علوم انعکاس داده است.
با تشخیص سهم قطعی زمین های Nlpf برای تولید الوار U.S، خدمات جنگل U.S درابتدا در وجودش تقدم بالایی را به اصلاح مدیریت این زمین ها اختصاص داده است. برنامه های دولت دراین ناحیه همیشه بحث انگیز می باشد. از پذیرش برنامه های مساعدت جنگلبانی عمومی در 1898، طرفداران افزایش یافته درگیری دولت درمدیریت جنگل خصوص به طورثابت احساس شده است که مقررات برداشت روی زمین های خصوصی برای حمایت بهره و منفعت عمومی ضروری است و اینکه تحریک های مالیات بریا مطمئن ساختن مدیریت مؤثرمورد نیاز است. انتقادها تداخل دولتی را درمدیریت زمین خصوصی بی مقدارکرده است و بحث می شود که کاربازار آزاد مدیریت مسئول جنگل را درطولانی مدت مطمئن می سازد. این بحث از لحاظ تاریخی مخلوطی از مقررات محرکهای مالی، خط مشی های مالیاتی، تحصیل و برنامه های مساعدت فنی را حاصل آورده است.
نقش خدمات جنگل U.S درمدیریت زمین جنگلی خصوصی با نشریه Gifford pin chot 1898 شروع شد. pin chot معتقد بود که مدیریت خاص جنگل های خصوصی به نفع عموم بود. circular موضوع مدیریت جنگل آزاد را به کشاورزان و دیگر مالکان بخش های بزرگ زمین های جنگلی عرضه کرد. قانون clark – mcnavy 1924 یک بررسی جامع از خط مشی مالیات جنگل دولتی انجام دادکه برای آشکارکردن معانی خنثی سازی الگوی cut – and get out بهره برداری جنگل و ترک زمین مورد انتظاراست، که مناطق وسیعی اززمین با مالیات معوقه را درعقب به جا گذاشته است.
قانون فونداسیون را برای کل مساعدت فدرال برای دولت ها جهت مدیریت جنگل خصوصی فراهم کرده و یک نقطه بومی برای بحث روی نقش فدرال درجنگلبانی خصوصی شده است. رهبران صنعت جنگل درمقابل مقررات دولتی اعمال برداشت روی زمین خصوصی اعمال نفوذ کرده اند.
جامعه ای از کمیته جنگلبانان آمریکایی توسط pin chot به عهده گرفته شده که بحث کرده که مقررات را به حکایت منفعت عمومی موردنیاز بوده است. گزارش کمیته، ویرانی جنگل:
یک خط ملی و چگونگی برخوردبا آن، نتیجه گیری کردکه مقررات ملی برای جلوگیری از تخریب جنگل باید روی زمین های جنگلی خصوصی کنترل به عمل آید همانطور که ممکن است برای مطمئن ساختن صنایع جنگل روی یک پایه ثابت درهماهنگی با منفعت عمومی ضروری می باشد. pin chot برخی نظرات شخصی را به آنها اضافه کرد که همانندزیر است:
تخریب جنگل از طریق متقاعد سازی متوقف نخواهد شد، روشی که برای 20 سال گذشته تلاش شده و شکست خورده است. از آنجائیکه آنها اینطورعمل نخواهندکرد, مالکان خصوصی زمین جنگلی باید حالا برای اداره مایملکشان درهماهنگی با نفع عموم قانع شده باشند. زمین برای عمل روشن شده است و خطوط کشیده شده است. او که برای جنگلبانی نیست درمقابل آن است انتخاب بین آسایش چوب بر و نفع عمومی قراردارد. با وجود نگرانی pin chot کنگره جدا از مقررات عمل کرده و برای همکاری بین دولت فدرال و دولت در تعدادی برنامه های طراحی شده برای تشویق مدیریت خاص جنگل انتخاب شده است. یک تاریخدان، خدمات جنگل ویلیام روبین، نفوذ صنایع جنگل را درشکل دهی خط مشی عمومی به طرف زمین های جنگل خصوصی تأکید کردو نتیجه گیری کرد که شرایط صنعتی نوع و کیفیت برنامه های فدرال را تعیین کرده است.شکل 6-10 جنگلبانان منبع اولیه اطلاعت مدیریت جنگل و مساعدت برای بسیاری از مالکان هستند.
3-10 sidebar:
«ازمشکل کوچک زمین جنگل تا جنگل داری درحد معقول». جنگل های خصوصی ملی غیرصنعتی موضوع عمده ای دارد و تمرکز تحقیق جنگل داران حرفه ای را از انتشار Gifford pinchots زز درسال 1898 دربردارد. نظرغالب حرفه به طرف جنگل های خصوصی درچندین جزء ظاهر گشته، با وجود اینکه فازهای مطابق با موضوعات روز را هم پوشانی می نماید. از شروع، اعضاء با بهره وری الوار Nlpfمشغول شدند. نگرش مسئله کوچک زمین جنگلی ازاین نظر برمی خیزد که زمین های Nlpf توسط بهره برداری تخریب شده بودند و الوار درحجم های متناسب با مساحتشان تولید نکرده بودند. بهره وری پائین الوارمشکل بود. از 1950 تا 1980 این نظر درمسئله مالک زمین جنگلی کوچک پیداشد. که درآن تحت بهره وری Nlpf تصورشده اند که مختص گوناگونی اهداف مالک Nlpf، فقدان علم جنگلداری شان و عدم میلشان برای عمل به آنچه که جنگلبانان حرفه ای برای مدیریت جنگل درنظرگرفته بودند.
به عبارت دیگر, مالکان Nlpf خودشان مشکل بودند. سرانجام برخی دراین حرفه شروع به درک این کردند که مشکل، اصلاً مشکل مالک نبود، اما مشکل حرفه یا شغل بود: مالکان Nlpf آنچه که صنعت جنگل و عموم میخواهد، دارند. جنگل های زیبایی پر از الوار و حیات وحش را میخواهند. اگرجنگل داران برای نفوذ مدیریت Nlpf درخواست کرده اند، آنها ابتدا باید به دریافت اهداف مالک Nlpf کمک کنند. دراوایل 1990، با وجود دورنمای دیگرروی Nlpf که درپاسخ به پیشرفت های به وجود آمده درعلم جنگل به وجود آمده بود. همانطورکه دانشمندان شروع به تشخیص اهمیت محیطی مقیاس، روابط اکولوژیکی و اثرات تجمعی کردند, جنگل بانان شروع به درنظرگرفتن مالکیت های جنگل دریک زمینه چشم انداز کردند. تحت الگوی مدیریت اکوسیستم بهره برداری الوار به عنوان یک ارزش درمیان بسیاری رابه اداره شدن ملاحظه شده بود که شامل کیفیت آب، بهبود یا بازیافت گونه های به خطر افتاده وبهداشت جنگل می باشد. از اینرو، تأکید روی تحقیق Nlpf از عملکرد مالک فردی به جستجوی چگونگی اثر الگوهای مالکیت روی مراحل اکولوژیکی و ارزش ها منتقل شده است و اینکه چطور مالکان ممکن بود برای رسیدن به اهداف حفاظت برای مناظرکلی همکاری کنند. این الگو درعرض برای شامل شدن ارزش های انسانی و اجتماعی همراه با ارزش های جنگلی و محیطی گسترده می گرددو خودش با سیستم های اجتماعی همراه با سیستم های اکولوژیکی مربوط می گردد. یک توضیح این مدل درحال ظهورجنگلداری درحد معقول است که به طورصریح جامعه را همراه با اثرات اقتصادی و محیطی مدیریت جنگل درنظر گیرد. دراین مدل، مالکان Nlpf نقش های اصلی را نه تنها به عنوان مالکان منبع بلکه به عنوان همسایگان روستایی به جوامع واقتصادها بازی می کنند. جنبه های هریک از این الگوها درشغل جنگلداری رایج می باشد. دورنمای حاکم به طورمتداوم درپاسخ به تغییرات درعلم، ارزش های اجتماعی و آب وهوای اقتصادی و سیاسی پدیدارمی گردد.
تا 1990، نیاز صنعت برای فیبرچوب با هزینه پائین نیروی رانش به عقب برنامه های مساعدت Nlpf بود، که تمرکز قوی روی بهره وری الوار حاصل می آورد. اخیراً جنبه های محیطی، ابتکارات خط مشی عمومی را برناحیه Nlpf حاکم کرده است. 1950 تا1960 دهه های رشد وحشتناک دربرنامه های مساعدت جنگلداری فدرال وهمکاران دولتی بودند. قانون مدیریت همکارانه جنگل 1950 برای خدمات جنگلداری فنی مستقیم برای کل دسته های مالکیت خصوصی جنگل و منطقه های غیرکشاورزی فراهم شده است.درطول «دوران محیطی» اواخر 1960 و اوایل 1970، چندین دولت مقررات را برای حمایت کیفیت محیطی روی زمین های خصوصی از اعمال برداشت ضعیف الوارپذیرفتند. مادامیکه دولت های بسیاری به برنامه های مالیات گذاری جنگل طراحی شده برای تشویق مالکیت خوب زمین های Nlpf تکیه کرده اند، ایالت های دیگر مقررات اعمال جنگل را برای محدودکردن و توصیف فعالیت های مدیریت وضع کرده اند. قانون عمل جنگل 1973 کالیفرنیا، مقررات برداشت الوار جامع را شامل شده است. قانون مساعدت جنگلداری همکارانه 1973، وزیر کشاورزی را برای برقراری نیازمندی ها برای برنامه های منبع ایالتی جنگل قادرساخته است. درنتیجه این و دیگر مقررات، نقش دولت فدرال درمساعدت جنگل داری خصوصی درحد زیادی برای یک مساعدت اجرائی یا اداری کاهش یافته بود. درتطابق با درگیری فدرال دربرنامه های دوران رکود اقتصا دی مسئو لیت اولیه برای مسا عدت جنگلداری خصوصی روی شانه های ایالت بود0
«خط مشی های معاصر و برنامه ها»:ازنشریه1998 Gifford pin chot از 21 circular ,منفعت عمومی در بهداشت ,زمین های جنگلی خصوصی از طریق ترکیب محرکهای مالی,مقرات تحصیل,مساعدت فنی وشرکا ءدنبال شده است0
«محرکهای مالی» - مساعدت مالی:
درآغاز قرن 21 تعدادی از برنامه های دولت برای یاری مالکان جنگل وجود دارد یا ارزشهای محیطی توسط زمین کشاورزی حمایت می گردد یا بهره وری جنگل و منابع مربوطه را افزایش می دهد. اکثر این برنامه ها شامل پرداخت هزینه شریکی برای مالکان خصوصی جهت اجرای انواعی از اعمال مدیریت جنگل می باشد. علاوه بربرنامه های مساعدت فدرال، برخی ایالت ها برنامه های مساعدت مجری را در مدیریت زمین ها Nlpf مورد هدف قرارداده اند.
«مالیات گذاری جنگل»
مالیاتها، مالکیت سنتی براساس بالاترین و بهترین کابرد زمین هستند و تولید یک درآمد سالانه را فرض می کنند.
به هرحال، برخلاف زمینهای کشاورزی تعدادی مالکیت های Nlpf درآمد سالانه تولیدی کنند و مالکان جنگل را دریک وضع نامطلوب نسبت به مالکان دیگر قرارمی دهند. چندین ایالت حالا برنامه های مالیات ملک ویژه را اجرامی کنند که برای حرکت چنین اثرات مخربی از مالیات گذاری برای مالکان Nlpf طراحی شده اند. برای این ایالت های دارای مالیات ها، زمین ممکن است به طور سالانه مالیات گذاری شود، اما الوار مالیات گذاری نشده تازمانی که این برداشت شود. مالیات بردرآمدهای فدرال و دولتی اثرزیادی روی مالکیت خصوصی جنگل و مدیریت دارد. و به طور سریع هرخلاصه را خرج از تاریخ ارائه میدهد. و به هرحال قوانین برای گزارشگری درآمد فروش الوار و کسر هزینه ها برای فعالیت های جنگل داری همیشه موضوعات مهم مالیات برای مالکان Nlpf هستند طی سالها به اصلاحات متعدد برای قانون مالیات جهت کاهش اثرمالی فعالیت های مدیریت جنگل روی تعهد مالیات مالکان مورد تلاش قرارگرفته است. به طورکلی، درآمد فروش الوارمیتواند هدف سرمایه درنظر گرفته شود و بنابراین با یک نرخ متفاوت از درآمد معمولی مالیات گذاری شده است.
هزینه های جنگلداری به طور نمونه قابل کسر از درآمد هستند اگر مالک بتواند به طورفعال درفعالیت های مدیریت دربر گرفته شود. مالیات ها روی ملک یازمین دربالا یک استثناء را اجازه داده است که بالا هستند و بین 37و55 درصد ارزش زمین هستند.
درنتیجه مالیات های فدرال زمین اغلب برای وادارکردن مالکان برای فروش زمین های جنگلی شان سرزنش شده اند یا برای برداشت الوارشان درحد زیادنیز مورد سرزنش قرارگرفته اند. اهداف برای کم کردن اثرمنفی مالیات های زمین روی مالکان خصوصی جنگل شامل افزایش حذف مجاز می باشد و مستثنی کردن از مالیات ارزش زمین جنگلی دریک حالت مجاز قرارگرفته است.
4-10 sidebar
«گواهی محصولات جنگلی»- گواهی سبز: ارزیابی سومین گروه مدیریت قابل دوام و محصولات جنگلی یک روش براساس بازار دارای رشد سریع برای اصلاح سرپرستی روی زمین های خصوصی و جنگل عمومی می باشد. چندین سازمان برای اهمیت و برتری گواهی جنگل داری رقابت می کنند. یکی از متداول ترین ها، مجمع سرپرستی جنگل است، یک سازمان بین المللی براساس مکزیکو می باشد. fsc اصول و معیارستاره را برای گواهی سبز فعالیت های مدیریت جنگل توسعه داده است که شامل اصول با توجه به تطابق با قوانین موجود حقوق افراد بومی، کارگران و جوامع مجلس، اثرات محیطی، حفظ منابع مهم محیطی و فرهنگی و برنامه ریزی مدیریت، رسیدگی و ارزیابی می باشد. مادامیکه اکثر اصول به طورگسترده به عنوان مرکزی برای جنگلداری مسئول پذیرفته شده اند، پذیرش جهان نیست. بحث روی اینکه آیا اعمالی از قبیل مشخص سازی، درختکاری و استفاده از حشره کش ها باید پذیرفته شود. جنگلبانان تأیید شده fsc برنامه های مدیریت مالک جنگل و زمین ها را برای تطابق با استانداردهای ملی و منطقه ای بررسی میکنند.محصولات الوارکه از جنگل های تصدیق شده برداشت شده اند سپس میتوانند به عنوان تصدیق شده یاسبز وارد بازار شوند.
استانداردهای چندین سازمان گواهی دهنده با استانداردهایfsc تطا بق میکنندکه شامل sinrt wood - یک گواهی دهنده غیرانتفاعی و سیستم های گواهی علمی,یک گواهی دهنده برای سودی باشد0 این باقی می ماند که محصولات چوبی دارای گواهی سبزیک نرخ بالاتر رادرمکان بازار فرمان خواهد دادوبدین وسیله یک اثر واقعی روی مدیریت mpf دارد0
«مقررات»-اگرچه مالکان mpf توسط هزاران فدرال زیادی تحت تآثیر قرارگرفته ا ند0هیچکدام مهم تراز آنهایی که در قانون آب پاک1972 شامل شده اندوقانون گونه های در خطر1973نمی باشد0(تحت قانون اب پاک,دولت ها مسئولیت برای رسیدگی واداره اثرات منا بع آلودگی آب دارندکه شامل منابع مربوط به جنگل میباشد)بسیاری از قوانین اعمال جنگل دولت از تلاش های دولت برای بر آوردن نیازمندیهای قانون آب پاک بر می خیزد 0اگر چه اعمال silricultura نرمال معاف ازاین قانون هستند,در زمینهای مرطوب لایروبی میشود یا پر میگردد که اجازه ای از شرکت مهندسین نیاز دارد قانون گونه های در خطر 1973 مقررات را برای حفظ گونه های در خطروتهدید شده ومکان طبیعی شان تنظیم میکند.
درراهنمای1995 sweet home case ,دادگاهsupreme اختیاردولت رابرای تنظیم گونه های طبیعی در خطر روی زمین خصوصی حمایت کرد.(قانون گونه های در خطر جلوگیری از فعالیتها ی برداشت الوار را در مکان طبیعی شان در pacific northwest وهر مکان طبیعی در جنوب شرق طلب کرده است).دادخواهی ها به این کاربرد قانون مربوطه شده که موضوع این که آیا چنین منع هایی روی فعا لیت مدیریت جنگل روی زمین های خصوصی ایجاد شده است وآیا مالکان زمین تحت تأثیر باید جبران کنند. اکثر دولتها وتعدادی واحدهای محلی دولتی ودر حال رشدمقررات منع اعمال مدیریت جنگل مالکان خصوصی جنگل را پذیرفته اند.
درسال1940 ,اولین موج مقررات,جنگل داری راروی زمینهای خصوصی تحت پوشش قرارمیدهند که توسط موضوع موجودیت الوار آینده تحریک شده بودوازاین رو استانداردهای احیاء تأکید شده است.
مقررات بعدی دستور داده است که فعا لیت های مدیریت جنگل اثر مضری روی کیفیت محیطی توسط تنظیم استانداردهای جزئی برای برداشت الوارساخت جاده و مکان واستفاده از علف کش ها وآفت کشیها ندارد.مقررات اخیر قابلیت دوام طولانی مدت منبع, گوناگون زیستی, اصلاح کیفیت آب وحفاظت منبع را مخاطب قرار داده است.
در1997 ,درحدود یک سوم زمین های خصوصی ملی توسط قوانین اعمال جنگلی دولت تحت پوشش قرار گرفته است وکل 38 دولت حداقل یک برنامه داشتند که اعمال جنگل روی زمین خصوصی تنظیم میکند.(قوانین اعمال دولتی جنگل به طور نمونه شامل استانداردهایی برای ساخت جاده تقاطع های نهر,برداشت الوار ,مکان طبیعی حیات وحش حساس, جنگل سازی مجدد وحفظ زمینهای مرطوب و.... میباشد).چندین دولت مقررات وابسته یا مشروط را تجربه می کنند جایی که بهترین اعمال مدیریت داوطلبانه هستند. که وابسته به کار برد گسترده شان هستند. جایی که استانداردهای عمل جنگل بر قرار شده دنبال نشده اند,دولت ممکن است جرایمی را وضع کند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   32 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود کار آموزی آماده درباره در موسسه تحقیقات آفات و بیماری‌های گیاهی با فرمت word-ورد 90 صفحه

اختصاصی از هایدی دانلود کار آموزی آماده درباره در موسسه تحقیقات آفات و بیماری‌های گیاهی با فرمت word-ورد 90 صفحه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

کار آموزی در موسسه تحقیقات آفات و بیماری‌های گیاهی و در بخش تحقیقات روی حشرات زیان آور کشاورزی

معرفی محل کارآموزی:

دوره کار آموزی در موسسه تحقیقات آفات و بیماری‌های گیاهی و در بخش تحقیقات روی حشرات زیان آور کشاورزی طی شد که در زیر به شرح کوتاهی از تشکیلات و پرسنل و همچنین وظایف اساسی این بخش می‌پردازیم:

ساختمان بخش حشره شناسی کشاورزی دارای 2 طبقه می‌باشد (عکس شماره و) که دوره کار آموزی در طبقه اول این ساختمان طی شد. این دارای  2 آزمایشگاه در دو انتهای راهروهای قرار دارند. آزمایشگاه سمت راست که کلیه کارهای آزمایشگاهی دوره کارآموزی نیز در آن انجام شد، تحت سرپرستی سرکار خانم بخشی می‌باشد. اتاق‌های واقع در این طبقه مخصوص  کارشناسان و متخصصین شاخه‌های مختلف حشره شناسی کشاورزی می‌باشد که در زیر به ذکر اسامی متخصصان بخش و تخصص  هر یک پرداخته شده است. همچنین یک اتاق هم به تکنسین‌های بخش اتاق اختصاص دارد.

«مقدمه»[1]

آدمی از سپیده دم ظهور بر این کره خاکی و از آن هنگام که دوران شکارگری دانه‌ها و میوه‌ها را پشت سر گذاشت و برای تهیه غذای کافی به کشاورزی پرداخت، هماره درگیر نبردی بی‌امان با عواملی بوده است که بعضی تندرستی و بقای او را با ایجاد بیماری‌های گوناگون به چالش طلبیده اند و برخی با نابودسازی قوت و غذای او قطحی و مرگ‌های ناشی از گرسنگی و بی غذایی را باعث شده‌اند.

کشتار بی رحمانه و گسترده بیماریهای همه‌گیری همچون طاعون، وبا، مالاریا، تب زرد، سل و … در دوران‌های گذشته گهگاه نسل بشر را حتی تا آستانه نیستی و نابودی بوده است و زیان‌های وسیع آفات و بیماری‌های گیاهی نظیر ملخ، سن، بیماری‌های قارچی و ….  با ایجاد قطحی‌های هولناک، مرگ‌های دسته جمعی ناشی از گرسنگی را به دنبال داشته است. در تاریخ بشری تلفیق زیان‌های این دو گروه کرارا دیده شد که فجایع سهمگینی آفریده است.

تا حدود یک قرن پیش، به واقع بشر پس مانده خوار سفره آفات و بیماری‌های گیاهی بود که حاصل دسترنج او در کشتزارها و انبارها را نابود می‌ساخت و تنها از اوایل قرن بیستم میلادی، بشر توانسته است به کمک دانش و فناوری، مبارزه موثری را با این عوامل آغاز کند.

[1] -برگرفته از گزارش کار آموزی سرکار خانم نوری نوشری