روانشناسی یادگیری

اختصاصی از هایدی روانشناسی یادگیری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 102

مقدمه :

یادگیری تغییر نسبتا دایمی در رفتار است که در نتیجه تمرین حاصل شده است. تغییراتی در رفتار که حاصل‌اش (و نه تمرین) ، با شرایط موقت جاندار (مثل خستگی یا حالات ناشی از مصرف برخی داروها) باشند مشمول این تعریف نمی‌شود

نقش یادگیری در همه صحنه‌های زندگی نمایان است. یادگیری نه تنها در آموختن خاص مطالب درسی ، بلکه در رشد هیجانی ، تعامل اجتماعی و حتی رشد شخصیت نیز دخالت دارد. مثلا یاد می‌گیریم از چه چیزی بترسیم، چه چیز را دوست بداریم. چگونه مودبانه رفتار کنیم و چگونه صمیمیت نشان دهیم.

انواع یادگیری

از چهار نوع یادگیری مشخص می‌توان گفتگو کرد. این چهار گروه شامل خوگیری ، شرطی سازی کلاسیک ، شرطی سازی عامل و یادگیری پیچیده است که هر کدام را بطور مختصر توضیح می‌دهیم.

خوگیری

خوگیری ساده ترین نوع یادگیری است و آن عبارت از نادیده گرفتن محرکی است که با آن مانوس شده‌ایم، یا پیامد مهمی برای ما ندارد. به عنوان مثال ما به صدای تیک تک ساعت عادت کرده‌ایم لذا یاد گرفتن اینکه صدای تیک تاک ساعت تازه‌ای را نشنویم نمونه‌ای از خوگیری است.

شرطی سازی کلاسیک

شرطی سازی کلاسیک یعنی پیوند دادن دو محرک در اثر مجاورت. پس از آن که محرک خنثی (محرک شرطی) چند بار با محرک غیر خنثی (محرک غیر شرطی) ، محرکی که بطور طبیعی و ثابت پاسخی ایجاد می‌کند، همراه شد، از خنثی بودن ساقط می‌شود و می‌تواند به تنهایی همان پاسخ را ایجاد کند. مثلا نوزاد یاد می‌گیرد که دیدن پستان مادر ، چشیدن شیر را در پی دارد.

شرطی سازی عامل

طبق نظریه شرطی شدن عامل ، ارگانیسم یاد می‌گیرد که رفتار تقویت شده را تکرار کند. اولین پاسخهای درست با کوشش و خطایی تصادفی یا با راهنمایی فیزیکی یا کلامی حاصل می‌شود. رفتارهای تقویت شده ، با فراوانی بیشتر ظاهر می‌شوند. مثلا کودک می‌آموزد که کتک زدن خواهر یا برادر سرزنش والدین را به دنبال دارد.

یادگیری پیچیده

این نوع یادگیری متضمن چیزی بیش از تشکیل پیوندها است. مثلا بکار گیری راهبرد معینی برای حل یک مسئله یا طراحی یک نقشه ذهنی از محیط خود.

اساس عصبی یاد گیران

پژوهشگران عقیده دارند که اساس عصبی یادگیری را باید در تغییرات ساختاری دستگاه عصبی جستجو کرد و به همین سبب بیش از پیش به بررسی این تغییرات در سطح پیوندهای عصبی پرداخته‌اند

هیلگاد روانشناس آمریکایی در یک تعریف جامع یادگیری را اینگونه تعریف می‌کند: " یادگیری یعنی؛ تغییر نسبتا پایدار در رفتار که بر اثر تجربه در توانایی‌های بالقوه فرد بوجود می‌آید."

دیدکلی

تفاوت سطح انسان قرن 21 با اجداد غارنشین را چه چیزی پر می‌کند؟

یادگیری در زندگی انسان چه نقشی دارد ؟

ایا یادگیری محدود به مدارس و آموزشگاهها است ؟

نقش یادگیری در همه صحنه‌های زندگی نمایان است. یادگیری تنها آموختن مهارتی خاص با مطالب درسی نیست؛ بلکه در رشد هیجانی ، رشد شخصیتی ، تعامل اجتماعی انسان دخالت دارد. انسان یاد می‌گیرد که از چه چیزی بترسد، چه چیزی را دوست بدارد و کجا چگونه رفتار کند. در واقع نوزاد از همان لحظه تولد درگیر فرآیند یادگیری می‌شود و این توانایی است که باعث پیشرفت و تفاوت روزانه او تفاوت انسانهای یک نسل از انسانهای نسل قبل از خودشان می‌شود.فرآیند یادگیری با توجه به اهمیتش همیشه مورد توجه بوده و در این مورد دانشمندان بسیاری اظهار نظر ، پژوهش و نظریه پردازی کرده و جواب بسیاری از سوالات را روشن کرده‌اند، بطوری که می‌توان با صراحت و اطمینان در مورد اینکه "یادگیری چیست ؟ ، چگونه رخ می‌دهد و عوامل موثر کدام هستند ؟ " بحث کرد.

ویژگی‌های یادگیری

تغییر در رفتار

یادگیری همره با "تغییر" است، به گونه‌ای که بعد از کسب یادگیری موجود زنده (از جمله انسان) رفتارش (بیرونی یا درونی) به یک روش یا حالت جدید تغییر می‌یابد. این تغییر هم در رفتارهای ساده و هم در رفتارهای پیچیده دیده می‌شود.

پایداری نسبی

درست است که یادگیری همراه با تغییر است ولی هر تغییری یادگیری محسوب نمی‌شود، بلکه تغییرات ناشی از یادگیری پایداری (Permanency) دارند؛ و تغییراتی که پایداری نداشته باشند را نمی‌توان به یادگیری نسبت داد (نظیر تغییرات ناشی از مصرف دارو یا مواد ، هیجانها ، خستگی و... که پس از رفع اثر دارو ، موضوع هیجان یا رفع خستگی و...تغییرات نیز ناپدید می‌شوند). فردی که مسئله یا چیزی را یاد گرفته است تغییرات حاصل از آن را همواره با خود دارد و در مواقع لازم به اجرا در می‌آورد.

یادگیری

اختصاصی از هایدی یادگیری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

مقدمه :

برای هر یک از مسئولان، طراحان و مجریان برنامه های آموزی و درسی داشتن اطلاعاتی نسبتاً جامع درباره هر یک از نظریه های یادگیری بسیار ضروری است و لازم است، زیرا در بسیاری از تصمیم هایی که برای آموزش و پرورش نسل های یک جامعه اتخاذ می کنند این آگاهی نقش بسیار موثر و سودمندی را بازی خواهد کرد و بر روی کمیت و کیفیت تصمیم ها و عملیات اجرائی و نتایج حاصل از آنها اثرات مطلوب یا نامطلوبی به جای خواهد گذاشت.

تعریف یادگیری :

در تعریف یادگیری بین دانشمندان علوم تربیتی و روانشناسی و صحنظران برنامه ریزی اختلاف نظر وجود دارد. در روانشناسی قدیم، یادگیری عبارت بود از بخاطر سپردن آثار و نوشته های فیلسوفان قدیم یا کتابهای مدرسه .

گیلفورد (1964) می گوید: یادگیری هر نوع تغییری در رفتار است که از یک تحریک نتیجه می شود.

دکتر علی اکبر شعاری نژاد (1362) معتقد است که یادگیری، تغییرات نسبتاً ثابت در رفتار است که بصورت پاسخهای تازه تقویت شده، از تجربه و تمرین نتیجه می شود. این تعریف تا حدی منعکس کننده دیدگاه رفتار گرایانه یادگیری است و بر سر سازی تاکید دارد.

(یارمحمدیان، 62،81).

با توجه به مفهوم رفتار، روانشناسان، یادگیری را تغییر رفتار از راه تجربه تعریف کرده اند. علاوه بر مفهوم رفتار توجه به معنی تجربه نیز لازم است. تجربه یعنی تاثیر متقابل فرد و محیط روی یکدیگر. این تاثیر متقابل جریانی است که دائماً روی می دهد. یعنی فرد پیوسته در حال تجربه است، روی محیط تاثیر می کنند و تحت تاثیر محیط قرار دارد. روی این اصل باید دانست یادگیری جریانی است که از ابتدای زندگی شروع می شود و پیوسته ادامه دارد.

(یارمحمدیان، 63،81).

کیمبل (1961) یادگیری را ایجاد تغییر نسبتاً پایدار که ناشی در رفتار یا رفتار بالقوه است که از تجربه ناشی می شود و نمی توان آن را به حالتهای موقتی بدن مانند آنچه بر اثر بیماری، خستگی، یا داروها ایجاد می شود نسبت داد.

(هرگنهان، 24،79).

یادگیر و تدریس :

یادگیری، محور تعلیم و تربیت است، معلمین تدریس می کنند تا دانش آموزان یاد بگیرند (پس تدریس و یادگیری ، دو روی سکه تعلیم و تربیت هستند).

اما تعلیم و تربیت ابعاد دیگری دارد. دانش آموزان هم چیزهایی یاد می دهند و معلمین هم چیزهایی یاد میگیرند. پس یادگیری و تدریس در برگیرنده ارتباط و تعاملات چند بعدی و گسترده هستند برنامه درسی مطلوب آن است که امکان و فرصت یاد دهی و یادگیری دو جانبه را بین عوامل آموزشی (معلم- دانش آموز) بنحو مناسبی ایجاد کند. برنامه درسی مطلوب، دانش آموزان را صرفاً یادگیرنده و معلمین را صرفاً انتقال دهنده موضوعات درسی قلمداد نمی کند و برای هر کدام نقش چند بعدی قائل است.

(یارمحمدی، 63،81).

تقسیم بندی :

نظریات مختلف یادگیری از دیگاه دکتر یارمحمدیان :

1- نظریه پیوند گرایی :

شورندایک موسس و واضح تئوری پیوندگرایی یا نظریه ارتباطات عصبی است شوراندیک یادگیری را به عنوان تشکیل عادت یعنی پیوند دادن عادت جدید به یک ساختار پیچیده تعریف کرد. بنظر او تدریس یعنی سازماندهی کلاس درس به نحوی که ارتباطات مورد نظر بیشتری را به انجام رساند.

روش آزمایش و خطا از جمله روشهایی است که شورندایک بدان اعتقاد داشت.

شورندایک سه قانون اصلی را در مورد یادگیری بیان می نماید.

قانون آمادگی: وجود زمینه و آمادگی قبلی درفراگیر یا ارگانسیم به منظور یادگیری رضایت بخش.

قانون تمرین: تکرار و تمرین دریادگیری و تداوم آن اثر دارد.

قانون تاثیر: رضایت از عکس العمل توسط فرد، موجب تقویت و عکی العمل همراه با عدم رضایت موجب کاهش اثر و یا ارتباط خواهد شد. برای انجام یا تکرار عکس العمل موفقیت آمیز باید تشویق یا پاداش با عکس العمل او همراه شود.

(یارمحمدیان، 64،81).

نظریه رفتارگرایی :

این مکتب در واقع با کوشش های جان والتون (1875) آغاز گردید دوران این مکتب کوتاه و پرآشوب بود ولی اثرات بسیار عمیق برجای گذاشت. والتون تاکید می کرد آنچه در روانشناسی باید مطالعه گردد، رفتار می باشد و هشیاری معنایی ندارد. بعبارت دیگر معتقد بود ارتباطات عصبی قابل بررسی و مشاهده نیستند پس باید رفتار قابل مشاهده را مورد مطالعه قرار داد

(یارمحمدیان ، 64،81).

در این مکتب چون و چرایی رفتار معنایی نداشت، آنچه مهم بود چگونگی و شکل بروز رفتار بوده.

روانشناسان رفتارگرا بیشتر بر رفتار شرطی و اطلاح محیط، برای بدست آوردن پاس های گزینش شده از یاد گیرنده تاکید دارند.