تاکنون مطالعات زیادى درخصوص شناخت مکانیزم آبشستگى اطراف ساز هاى هیدرولیکى به خصوص پل ها انجام شده و روش هایى هم، جهت کنترول و یا کاهش آبشستگى در اطراف آن ها مورد بررسى و ارزیابی قرار گرفته اند. در زمینه آبشستگى اطراف پل ها تمرکز تحقیقات بیشتر بر روى پایه ها بوده است تا تکیه گاه ها، در حالى که بررسى آمار موجود بر روى شکست پل ها نشان مى دهد که بیشتر مشکلات مربوط به تکیه گاه بوده و بلطبع هزینه هاى بیشترى در این بخش صرف شده است. یکى از راه هاى کاهش آبشستگى اطراف تکیه گاه ها استفاده از سنگ چین (ریپ رپ) است. در تحقیق حاضر به بررسى اثر اندازه قطر سنگ حین بر عمق ناپایدارى در اطراف تکیه گاه پل قائم مستطیلى در قوس رودخانه پرداخته شده است. در این مطالعه از یک فلوم آزمایشگاهى با قوس 180 درجه (U شکل) و یک تکیه گاه پل با دیواره قائم مستطیلى (90 درجه) از جنس پلکسى کلاس به همراه سنگ چین در اطراف آن آزمایش هایى انجام شد که کلیه آزمایش ها در چگالى هاى 7/1 و 2/1 و 42/2، با قطر هاى 76/4 و 52/9 و 7/12 و 1/19 میلیمتر در چهار دبى 17 و 20 و 23 و 27 لیتر بر ثانیه مورد بررسى قرار گرفت؛ آزمایش ها از عمق جریان بالا شروع و با کاهش عمق جریان و حرکت اولین سنگچین عمق آستانه حرکت ثبت شد. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد در هر چگالى به ازاى دبى ثابت، با افزایش قطر سنگچین ها، عمق ناپایددرى در دو حالت آستانه حرکت و شکست کاهش مییابد.
سال انتشار: 1392
تعداد صفحات: 8
فرمت فایل: pdf
بررسی اثر اندازه قطر سنگ چین برعمق ناپایداری در اطراف تکیه گاه پل قائم مستطیلی در قوس رودخانه
