لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه14
فهرست مطالب
مقدمه
سبکهای کاراته
سبک کیوکوشین کای
سبک شیتوریو
سبک شوتوکان
سبک گوجوریو
سبک کان زن ریو
سبک وادوریو
شامل تکنیک های مختلف دفاع کردن و ضربه زدن می باشد که توسط دست و پا صورت می گیرند. همچنین دارای سَبک های مختلفی با مشخصات مخصوص به خود است.
بعضی از این سَبکها روی قدرت و بعضی دیگر روی سرعت تأکید دارند.
تعدادی نیز فقط جنبه ورزشی و مسابقاتی دارند. درحالیکه بعضی از سَبکها با مسابقه دادن مخالف هستند و آنرا خطرناک می دانند. دراین اواخر سَبکهای کاراته فقط جنبه دفاعی داشته و تکنیکهای آن از حالت ورزشی و تهاجمی بیرون آمده اند (مبارزه کنترلی و امتیازی).
چند نکته درباره کاراته:
کاراته یک هنر دفاعی است و هیچ گاه نباید برای تهاجم ازآن استفاده کرد. شرایط هرچه که باشد نباید از کاراته بصورت تهاجم استفاده کرد.
مواظب گفتار خود باشید، چون اگر لاف زَنی و گُنده گویی کنید دشمنان زیادی پیدا خواهید کرد. هیچ گاه این گفته قدیمی رافراموش نکنید:
« یک درخت تنومند ممکن است بوسیله یک باد قوی نابود شود، اما اگر چون بید مجنون خم شود، باد از لابلای آن می گذرد و به آن آسیبی نمی رساند».
بزرگترین حُسن کاراته خِردمندی و تواضع آن است.
هیچکس نمی تواند در کاراته به کمال برسد مگر دریابد که کاراته بیش از هرچیز یک آیین و روش زندگی است.
هدف کاراته تکامل ذِهن (کالبُد ذهنی) به موازات تکامل جسم (کالبد فیزیکی) است. هیچ گاه دراین ارتباط نباید عبارتهایی که تنها قدرتهای جسمی را می ستایند بر زبان آورد.
درانتها، امیدوارم که سری این کتابها (کتابهای مربوط به هر« کیو» و« دان» ) که به ترتیب توسط اینجانب به نگارش در می آید، بتواند راهگشای تکامل کالبد فیزیکی، کالبد ذِهنی و کالبد روحی هنرجویان و اساتید هنرهای رزمی باشد.
کاراته ( به ژاپنی:空手 ) یک نوع ورزش رزمی است. به معنای روش مبارزه و دفاع با دست خالی و شامل ضربههای سریع دست و پا. (مبارزه و دفاع با دست خالی یعنی بدون سلاح و نه به این معنا که از ضربات پا استفاده نمی شود) گفته میشود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما است که حدود 525 سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بودایی بود، به تنهایی از هند به راه افتاد و
تحقیق در مورد کاراته