خلاصه پایان نامه:
اکثر قابهای ساختمانی با فرض اتصلات صددرصد لولائی یا صددرصد گیردار طراحی می گردند، عملاً اجرای این نوع اتصالات پرهزینه است، لذا کمیتی به نام درصد گیرداری تعریف و اتصالاتی که کمتر از 20% گیردار باشد مفصلی و بیشتر از 90% گیردار باشد صلب فرض می شوند این عمل علاوه بر اینکه دقت محاسبات را کاهش می دهد از رفتار واقعی سازه متاثر از بارهای ارتعاشی از قبیل زلزله اطلاعات کافی ارائه نمی دهد. هم اکنون اجرای اتصالاتی که عملاً نیمه گیردار طراحی شده است برای برخی از سازه ها به عنوان یک ایده مطرح شده است. اکثر طراحان جهت کنترل ارتعاشات ساختمانها در مقابل نیروهای ناشی از زلزله به دلیل مشکلات اجرائی، استفاده از سیستم خرپائی را ترجیح می دهند که به علت سختی بالا و شکل پذیری کم نیروی زلزله نسبتاً زیادی را متحمل می کردند.
البته آئین نامه های طراحی ساختمان در مقابل زلزله برای ساختمانهای بلند استفاده از قابهای خمشی که قابلیت انتقال درصدی از نیروی ناشی از زلزله را دارا می باشند الزامی می دانند. بدین ترتیب استفاده از سیستم های مهاربندی نیز معمولاً منجر به طرح غیر اقتصادی می گردد زیرا از یک سو سهم نیروی زلزله بر سازه افزایش یافته و از سوی دیگر مشکلات و هزینه اجرای اتصالات گیردار را به دنبال دارد و به علت اندرکنش متقابل این سیستم ها گاهی بایست قاب را به نحوی طراحی نمود که نیروی زلزله ای بیش از سهم مورد نیاز آئین نامه ها را تحمل کند.
پایان نامه رشته عمران بررسی اثرات نیمه گیرداری اتصالات در شکل پذیری و ضریب رفتار قابهای ساختمانی دو بعدی فولادی
