آلودگی شکل های متنوع و گوناگونی دارد. هر کدام از این اشکال به نوعی زندگی ما را تهدید می کنند. زندگی برای هر انسانی تنها در محیط زیست سالم معنا پیدا می کند. ما برای زندگی کردن نیاز به هوای سالم، تنفس سالم و طبیعت سالم داریم. سلامت محیط زیست تنها برای انسان لذت بخش نیست، بلکه هر موجود زنده ای را هم که به جنب و جوش در طبیعت مشغول است به خود جذب می کند، اما امروز بشر نسبت به فروپاشی و آلودگی محیط زیست نگران است؛ درختان سطح شهر روز به روز بریده می شوند، جنگل ها می سوزند، در شهری مثل تهران دود ناشی از کارخانه ها و اتومبیل ها، رنگ آبی و زیبای آسمان را عوض کرده و گاهی به خاطر آلودگی هوا مدارس تعطیل می شوند. به همین دلیل، گاهی از قلب شهر بیرون می زنیم و به دل طبیعت پناه می بریم، اما باز هم انسان به عنوان بزرگ ترین دشمن طبیعت، طبیعت را از دل طبیعت می رباید!
ریختن زباله در آب های روان، شکستن شاخه های درخت و آتش روشن کردن در کنار درختان و هزاران هزار مورد دیگر، از جمله کارهایی هستند که بشر با طبیعت می کند. شاید گوشه هایی از این موارد به هر کدام از ما این امکان را بدهد تا کم تر به طبیعت آسیب برسانیم.
آلودگی ناشی از مواد رادیواکتیو
هر چند تکنولوژی هسته ای تنها در اختیار چند کشور محدود در جهان است و این کشورها از گسترش آن جلوگیری می کنند، اما زباله های تولید شده در نیروگاه های هسته ای و مواد باقی مانده از فعالیت های هسته ای، مثل آب سنگین یا گازهای تولید شده در رآکتورهای هسته ای و چرخه های آب خنک کننده رآکتورها، از عوامل مهم آلودگی محیط زیست به مواد هسته ای هستند. مکان هایی که بتوان زباله های اتمی را در آن ها دفن کرد، باید بسیار دور از دست رس موجودات زنده باشند تا تشعشعات ایزوتوپ های رادیواکتیو باعث ایجاد بیماری های خاص و به ویژه سرطان نشود. چنین مکان هایی بسیار سخت پیدا می شوند، زیرا این مکان ها باید حتی از سرچشمه رودهایی که کیلومترها بعد آب آن ها مورد مصرفی پیدا می کند نیز دور باشد. نقاطی از سیبری و صحرای افریقا برای این منظور مناسب اند!
آلودگی فضا
در طی نزدیک به پنجاه سال فعالیت بشر در لایه های فوقانی جو تا کره ماه و حتی خارج از منظومه شمسی، حجم زیادی از وسایل به درد نخور توسط فضانوردان یا حتی فضاپیماهای بدون سرنشین در کیلومترها بالای سر ما رها شده اند. هر چند ممکن است که وجود آن ها به خودی خود خطرناک نباشد، اما در چنین ارتفاعی، این اجسام آن چنان سرعت سرسام آوری دارند که کوچک ترین این ذرات قادر است خسارت عظیمی به فعالیت های فضایی بشر بزند. مواد به کار رفته در ماموریت های بدون سرنشین، مثل مریخ نوردها و. نیز ممکن است باعث آلودگی آن نواحی بشود.
این آلودگی هواست که طبیعت زیبا رادرخود گم میکند و زندگی سالم رانه تنها ازانسانها بلکه ازتمام موجودات سلب میکند.
موضوع چیست؟
اوزون که جزء اصلی مه دود است،گازی است که ازترکیب اکسید نیتروژن وهیدروکربنهادر حضور نورآفتاب بوجود میآید. دراتمسفر،اوزن بطورطبیعی به صورت لایهای که ما رااز اشعه ماورای بنفش محافظت میکند،وجود دارد. ولی زمانی که درسطح زمین تولیدشود، کشنده است.
اوزون از کجا میآید؟
اتومبیلها ، کامیونها و ... ، یکی از اصلی ترین منابع اوزون هستند. در سال 1986 ، مقدار حیرت انگیز 6.5 میلیون تن هیدروکربنهای مختلف و 8.5 میلیون تن اکسیدهای نیتروژن توسط خودروهای موتوری وارد هوا شدند. نیروگاهها ، کارخانههای شیمیایی و پالایشگاههای نفت نیز سهم بزرگی در همین مساله دارند و نیمی از انتشار هیدروکربنها و نیتروژن در کشور آمریکا مربوط به آنهاست.
خطر مه دود
صدمات ریوی ناشی از هوای آلوده به اوزون ، خطری است که هر 3 نفر از 5 نفر با آن روبرو هستند. اکثر مردم نمیدانند که مه دود به غیر از انسان به سایر موجودات زنده هم آسیب میرساند. مه دود ازنی ، مسئول صدمات زیاد به درختان کاج و نابودی محصولات کشاورزی در بسیاری از مناطق کشاورزی است.
هوای آلوده چیست؟
هر مادهای که وارد هوا شود ، خواص فیزیکی ، شیمیایی و زیستی آن را تغییر میدهد و به چنین هوای تغییر یافته، هوای آلوده گویند.
عوامل آلوده کننده هوا
عوامل طبیعی: فورانهای شدید آتشفشان ، وزش توفان ، بادهای شدید و … ، گازها و ذراتی را وارد هوا میکنند و سبب آلودگی آن میشوند.
فعالیت انسان: کارخانجات صنعتی ، کشاورزی ، شهرسازی ، وسایل گرمازا ، نیروگاهها ، وسایل نقلیه و ...، از عوامل آلوده کننده هوا هستند.
مواد آلوده کننده هوا
منوکسید کربن: گاز سمی منوکسید کربن ، بطور عمده مربوط به خودروهایی است که مصرف سوخت آنها بنزین میباشد. این خودروها مقدار زیادی گاز CO را از طریق لوله اگزوز وارد هوا میکنند.
دیاکسید گوگرد: عمدتا مربوط به نفت کوره (نفت سیاه) است که در بعضی صنایع و تاسیسات حرارت مرکزی و تولید نیرو مورد استفاده قرار میگیرد.
اکسیدهای نیتروژن دار: بطور عمده مربوط به نفت کوره ، گازوئیل و مقدار کمتری مربوط به مصرف بنزین و نفت سفید است.
هیدروکربنهای سوخته نشده: عمدتا مربوط به خودروهایی است که بنزین مصرف میکنند. نفت کوره و گازوئیل در این مورد سهم کمتری دارند.
ذرات ریز معلق: بطور عمده ، از سوختن نفت کوره حاصل میشود.
برمید سرب: ذعدر نتیجه مصرف بنزین در موتور اتومبیلها حاصل میشود.
سایر ترکیبات سربی: بنزین خودروها اغلب دارای مادهای به نام تترا اتیل سرب است که به منظور روان کردن کار سوپاپها و بهسوزی بنزین به آن اضافه میشود. این ماده هنگام سوختن بنزین ، باعث پراکنده شدن ذرههای جامد و معلق ترکیبات سرب در هوا میشود که هم سمیاند و هم به صورت رسوبهای جامد وارد دستگاه تنفسی میشوند.
بالا ، بالا ، بالاتر
در جایی دور ، بالای سر ما ، لایه نامرئی و ظریفی از اوزون وجود دارد که ما را از تشعشعات خطرناک ماورای بنفش خورشیدی محافظت میکنند. لایه ازن قرنهاست که آنجا بوده است.
... و دورتر
ولی اکنون انسان این سپر محافظ را از بین میبرد. کلرو فلوئورو کربنها (CFCS) ، هالونها (halos) ) و سایر مواد شیمیایی مصنوعی ، در 10 تا 50 کیلومتری بالای سر ما شناورند. آنها تجزیه شده ، مولکولهایی آزاد میکنند که اوزون را از بین میبرد.
CFC ها چه موادی هستند؟
CFC ها موادی هستند که صدها مصرف گوناگون دارند. زیرا آنها تقریبا غیر سمی و مقاوم در برابر شعله بوده ، براحتی تجزیه نمیشوند. به خاطر چنین پایداری ، آنها تا 150 سال باقی خواهند ماند. گازهای CFC به آرامی تا ارتفاعات 40 کیلومتری صعود کرده و در آنجا تحت نیروی عظیم تشعشعات ماورای بنفش خورشید شکسته شده ، عنصر شیمیایی کلر را آزاد میکنند.
بعد از آزادی هر اتم کلر قبل از برگشت به زمین که سالها طول میکشد، حدود صد هزار مولکول اوزون را از بین میبرد. سه و شاید پنج درصد لایه ازن در سطح جهان تاکنون توسط گازهای CFC تخریب شده است.
بعدش چی؟
با تخریب ازن در لایههای بالای اتمسفر ، کره زمین اشعه ماورای بنفش دریافت میکند که موجب بروز سرطان پوست ، بیماری آب مروارید چشم و تضعیف سیستم دفاعی بدن میشود. با نفوذ بیشتر اشعه ماورای بنفش از لایههای اتمسفر ، اثرات آن روی سلامتی بدتر شده ، بهرهدهی محصولات کشاورزی و جمعیت ماهیها کاهش خواهد یافت و آسایش هر فرد روی این سیاره تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
نگرانی روز افزون
اثرات زیست محیطی مقادیر عظیمی از مواد زاید خطرناک که هر ساله تولید میشود، موجب نگرانی بیش از پیش شده است. در سال 1983 ، 266 میلیون تن مواد زاید خطرناک تولید شده است.
تهدید اکوسیستمها
کشورهای پیشرفته بیش از هفتاد هزار ماده شیمیایی مختلف تولید میکنند که بیشتر آنها بطور کامل از نظر ایمنی آزمایش نشدهاند. استفاده نامحتاطانه از این مواد ، مواد غذایی و آب و هوای ما را آلوده کرده ، اکوسیستمهایی را که ما به آنها متکی هستیم، شدیدا" تهدید میکند.
راهیابی مواد شیمیایی به محیط زیست
مواد شیمیایی به بخش جدا نشدنی از زندگی روزانه ما تبدیل گشتهاند. ما از وسایل رفاهی مانند پلاستیکها ، پودرهای رختشویی و آروزولها که از مواد شیمیایی ساخته شدهاند، استفاده میکنیم. ولی اغلب از هزینه پنهانی که ناشی از آنهاست بیخبریم. نهایتا آنها از طریق محلهای دفن زباله ، زهکشیها و فاضلابها به آب و یا زمین راه پیدا میکنند.
مواد سمی در پلاستیکها
اگر چه مصرف کنندگان به ندرت محصولات پلاستیکی را که روزانه ساخته میشود و بسته بندی که در آن خرید میکنند، به مساله آلودگی سمی ربط میدهند، باید دانست که اکثر مواد شیمیایی که در تولید و ساخت پلاستیکها مورد استفاده قرار میگیرند، بسیار سمی هستند. برحسب درجه بندی EPA باید دانست که از 20 ماده شیمیایی که تهیه آنها موجب تولید بیشترین مقدار کل مواد زاید خطرناک میشود، پنج ماده شیمیایی از شش مورد اولی ، موادی هستند که بطور مستمر در صنایع پلاستیکسازی مورد استفاده قرار میگیرند.
آلودگی هوا و باران اسیدی
باران اسیدی چیست؟
یکی از آثار و نتایج آلودگی هوا باران اسیدی است. در دو دهه اخیر و در برخی نواحی صنعتی و بر اثر فعالیتهای کارخانهها میزان دیاکسید گوگرد و دیاکسید ازت در هوا افزایش یافته است. این دو ماده در اتمسفر با اکسیژن و بخار آب واکنش شیمیایی ایجاد میکند و به صورت اسید نیتریک و اسید سولفوریک در میآید. این ذرات اسیدی مسافتهای طولانی را بوسیله باد طی میکنند و به صورت باران اسیدی بر سطح زمین فرو میریزند. چنین بارشهایی ممکن است به صورت برف یا باران یا مه نیز در بیاید.
پیامدهای باران اسیدی
باران اسیدی باعث از بین رفتن بناها و آثار تاریخی بخصوص در ساختمانهایی که از سنگ مرمر یا آهک ساخته شده باشند، میشود.
باران اسیدی میزان حاصلخیزی خاک را کاهش میدهد و حتی ممکن است مواد سمی را وارد خاکها کند . باران اسیدی موجب نابودی درختان و کاهش مقاومت آنها بخصوص در برابر سرما میشود.
الودگی هوای تهران:
بدون شک یکی از مهمترین مسائل زیست محیطی در ایران و بخصوص شهرهای بزرگ مشکل آلودگی هوا است. در سالهای اخیر این پدیده خطرناک به جایی رسید که توجه همگان را به خود جلب کرد. اما ببینیم که آلودگی هوا چیست و تعریف آن به چه صورت است؟ بسیار در اخبار، روزنامه ها و گزارشهای مختلف می شنویم که فلان گاز از حد مجاز در هوا افزایش یافته و یا بهمان ماده در هوا زیادتر از مقداری است که باید باشد. در این مطلب ابتدا سعی می شود گازها و یا موادی که در هوا وجود دارند معرفی شوند و سپس توضیح داده شود که چه عواملی در میزان آلودگی هوا بیشترین نقش را ایفا می کنند.به زبان ساده آلودگی هوا آن چیزی است که انسان نمی خواهد در هوای تنفسی اش وجود داشته باشد. چرا؟ زیرا برای سلامتی او مضر است. این موادی که ما نمی خواهیم در هوا باشد، به دو صورت ممکن است بوجود بیایند. یکی بصورت طبیعی است، یعنی مادر طبیعت در فعل و انفعالات طبیعی خود بوجود می آورد و دیگری از نوعی است که توسط انسان و بصورت مصنوعی تولید می شود. مورد اول در مقایسه با مورد دوم بسیار محدود است و اساسا قابل مقایسه نیست. آتشفشان ها نمونه آلودگی طبیعی هستند که بر اثر انفجار آنها بسیاری از گازها و موادی که برای سلامتی انسان مضر است به هوا راه می یابند. گازها و خاکستر ناشی از آتشفشان یکی از نمونه های آلودگی توسط مادر طبیعت است که در فعل و انفعالات درونی زمین در یک نقطه به هوای بیرون راه می یابد. طوفانهای شن و کوههایی که از آنها مداوما دود و بخار بلند می شوند، نمونه های دیگری از آلاینده های طبیعی هستند
گاه برای آنکه بفهمیم هوای تنفسی مان آلوده است، لازم نیست که دانشمند باشیم و یا وسایل خاصی را در اخییار داشته باشیم. مردمی که در تهران و یا شهرهای بزدگ دیگر زندگی می کنند، می توانند برخی اوقات آلودگی هوا را به خوبی تشخیص دهند. یکی از راههای تشخیص معمولی آلودگی هوا بدون وسایل مخصوص، محدودیت دید است. اگر در روزهای کاری در تهران که هوا آلوده است به ارتفاعات شمال شهر برویم به خوبی مشخص است که دود و غبار مثل یک چادر بر روی شهر افتاده است. گاهی بوی غیر معمول به ما می گوید که داریم چیزی را استنشاق می کنیم که نباید بکنیم. سوزش گلو و مشکلات تنفسی علائم دیگری است که زنگ های خطر را برایمان به صدا در می اورند. بسیاری از اوقات ما الودگی را می بینیم و حس می کنیم.
و اما از مهمترین آلودگی هایی که در هوا به چشم نمی آیند و بسیار خطرناک هم همستند، منو اکسید کربن یاCO است. می توان بجرات گفت که منو اکسید کربن 50 درصد آلودگی هایی را تشکیل می دهد که با چشم نمی شود دید. ( توجه داشته باشیم که منو اکسید کربن با دی اکسید کربن قرق دارد ) این جناب منواکسید کربن دارای مضرات بسیار زیادی است که بدون وارد شدن در جزئیات برخی از آنها را بر می شماریم. این گاز خطرناک به همراه اکسیژین به درون سلولهای خون می رود و صدمات بسیاری را در آنجا ایجاد می کند. همچنین این گاز بر روی بینایی تاثیر مخرب دارد. منواکسید کربن می تواند بر روی مغز تاثیر گذاشته و حتی ادراک و قضاوت معمول انسان را دچار نقص کند. تحقیقات تشان داده است افرادی که بیش از حد در معرض این گاز قرار داشته اند از حالت عادی خارج می شوند و بصورت موقتی دچار رویا و خیالهای غیر واقعی می گردند. دانشمندان بسیاری از نزاعهای شخصی بین افراد در خیابان را ناشی از تنفس بیش از حد این گاز می دانند ( البته علاوه بر موضوع دعوا). وسائل نقلیه عمومی مهمترین عامل تولید این گاز هستند. از دیگر گازهای آلاینده می توان از اکسید سولفور، 16 درصد و اکسید نیتروژن، 14 درصد نام برد. بیشترین عامل تولید این دو گاز احتراقهای سوختی است. در لحظه شعله ور شدن سوخت این دو گاز پدید می آیند. اکسید سولفور بخصوص در تاسیسات تولید برق و کارخانجاتی که ذغال سنگ می سوزانند پدید می آید. در نزدیگی ترمینال ها، جایی که اتوبوسها درجا مشغول کار هستند، نیز میزان این گاز بسیار است. ذرات معلق 5 درصد کل آلاینده ها را تشکیل می دهد که افزایش بیش از حد آن درهوا عدم کارکرد درست سیستم تنفسی و عروق و همچنین بیماریهای قلبی موثر است. همچنین آلودگی هوا در مجموع، اندامهای مویی شکل در درون مجرای تنفسی را از بین می برد. این اندامهای مویی شکل که به سیلیا معروف هستند کارشان جلوگیری از ورود مواد زائد به درون ششها است. حرکت رو به بالای این اندامها باعث می شود که مواد آلوده به صورت خلط از مجرای تنفسی و دهان به بیرون منتقل شود. آلودگی هوا دشمن این اندامها است و به این ترتیت وسیله دفاعی ریه ها را از بین می برد. هیدروکربنها نیز بخشی دیگر از آلودگی هوا را تشکیل می دهند. البته اینها بخشی از آسیبهایی است که انسان در اثر تنفس هوای آلوده می بیند. لازم به تاکید است که تاثیر هوای آلوده به این مواد بر روی انسانها متفاوت است. مثلا کودکان و سالمندان بیشتر از سایر افراد در معرض خطر تنفس هوای آلوده قرار دارند.
هر کدام از گازها و مواد خطرناک در هوای آلوده علاوه بر تاثیر مستقیم بر جسم انسان، ضررهای غیر مستقیمی نیز بر محیط زیست انسانی وارد می آورند. به عنوان مثال اکسید نیتروژون عامل بوجود آمدن بارانهای اسیدی می شوند که خود بحث جداگانه ای را می طلبد.
چربی حیوانی و یک نخ و کمی آتش، روشنایی خانههایی بودند که سالها مردمانش با سلامتی تا آخر عمر را سپری میکردند. مردمانی که به حیات ادامه میدادند تا بر اثر کهولت سن از این دنیا رخت بربندند.
آسایش انسان امروز در بیآسایشی اوست. آلودگی همه جا یافت میشود در خانه، خیابان، بیمارستان و کیلومترها دور از تهران.
تو هر روز با حقیقتی روبهرویی و آگاهی کامل نسبت به آن داری؛ دیگر نمیتوانی هوا را به مهمانی ریههای سالم و جوانت دعوت کند.
فرزاد گودرز کارشناس و صاحب نظر در حوزه محیط زیست شهری ، کلان شهر تهران را فاقد مدیریت علمی برای کاهش آلودگی هوا می داند و معتقد است: «در تهران مکانگزینی صنایع آلوده غیر کارشناسی انجام شده و هیچ یک از این صنایع در محلهای مناسب استقرار نیافته اند. تهران در موقعیتی است که بادهای غرب به شرق در آن غالب است.»
وی میافزاید: «در همین شرایط آلودهترین صنایع در غرب تهران مکانیابی شده اند که تمامی بار آلودگی را به مرکز تهران منتقل میکنند.»
آلودگی هوا یعنی ورود هر آلاینده در هوا به صورت مواد جامد، مایع یا گاز که در مدت زمان معین کیفیت هوا را پایین آورند و به موجودات زنده و تاسیسات انسان ساخت آسیب رسانند. اما منابع آلودگی شامل چه چیزهایی هستند.
گودرز منابع ثابت تولید آلودگی هوا را بر اساس تعاریف و شاخصهای سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA )به شش شاخص مونوکسیدکربن، اکسیدهای گوگرد، ازن، ذرات معلق، اکسیدهای نیتروژن و هیدروکربنها تقسیم میکند و معتقد است که 189 ماده آلاینده در هوا وجود دارد که اغلب غلظت همگی آنها به حدی نیست که بر محیط زیست پیرامون اثرگذار باشد.
وی منابع آلوده کننده هوا را به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم و منابع مصنوعی شامل فرسایش لاستیک خودرو، گرد و غبار و سوختهای فسیلی را مهمترین منابع آلودگی هوا در ایران بر می شمارد .
آیا فکر میکنید محیط داخل منزل از نظر آلودگی هوا امنتر از محیط بیرون است؟ مهندس زرین احمدزاده، عضو هیات امنا جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست به آلایندههای محیط داخلی منزل اشاره میکند ومی گوید: «گاهی غلظت آلایندهها در منزل بیش از محیط خارج است و آلودهکنندههایی مثل دود سیگار، گازهای ناشی از گرمایش، پخت و پز، تزئینات داخلی، مصرف حشرهکشها، مخمرها، ویروسها و همانند اینها در فضای بسته بیشترین حجم آلودگی را به همراه دارد. از سوی دیگر روشن بودن پیلوت گاز به غلظت NOX داخل ساختمان اضافه میکند». به گفته این کارشناس«دود سیگار دارای 4500 ترکیب است که 50 ترکیب آن سرطانزا شناخته شده و مابقی آن نیز مشکوک و برای زیست سالم خطرناک است.»
گودرز به این امر اشاره میکند که «چراغهای علاءالدین و زغالهای کرسی بیشترین و خطرناکترین آلودگی را تولید میکنند و مادربزرگها و پدربزرگهای ما از این سیستمهای احتراقی برای گرما استفاده میکردند اما همچنان بیشتر عمر میکردند و سالمتر بودند به دلیل این که انسان امروز به طور مستمر در معرض آلودگی قرار گرفته است.»
این کارشناس صاحب نظر در حوزه محیط زیست و آلودگی هوا PSI را شاخص اندازهگیری آلودگی هوا میداند و می گوید: «اگر PSI بین صفر و 50 باشد وضعیت بین خوب و بسیار خوب متغیر است. اگر این رقم بین 50 و 100 قرار گیرد. هوا خوب و در مرحله بعد اگر اعداد بین 100 و 250 در نوسان باشد به مرحله هشدار نزدیک میشود و این رقم در مرز 350 بسیار خطرناک است. PSI در تهران طی مدت 200 تا 250 روز به بالاتر از مرحله هشدار یعنی 250 واحد میرسد.»
گودرز در مورد مدیریت آلودگی هوا به این امر اشاره میکند که «اطلاعات پنج ساله سنجش آلودگی هوا به هیچ عنوان براساس برنامهریزی یا مطالعات کارشناسی استوار نیست زیرا دستگاههای سنجش آلودگی در ایران استاندارد نیستند و رقمها و آمار واقعی میزان آلودگی هوا را نشان نمیدهند که بر همین اطلاعات اشتباه، بسیاری از بحثها، برنامهها و سیاستهای کارشناسی به مرحله اجرا در می آیند.»
مهمترین منابع آلاینده تهران ودیگر کلان شهرهای کشور خودروها هستند که تعداد زیاد این وسایل متحرک و فرسودگی اغلب آنها که 8 برابر خودروهای معمولی آلودگی تولید میکنند، مسبب حجم زیاد آلودگی هوا شده است.
گودرز با اشاره به دیگر منابع آلاینده هوا در شهرها میافزاید: «طبق محاسبات سال 1376، یک بیستوپنجم آلودگی هوای تهران مربوط به پالایشگاه تهران بوده است که 900 میلیون مازوت در این پالایشگاه به عنوان سوخت مصرف میشده است که به دلیل کنترل شدید و هشدارهای متعدد احتمالا از میزان آن کاسته شده است.»
در امریکا در ازای هر 1000 نفر 780 خودرو، در آلمان در ازای هر 1000 نفر 470 خودرو و در ایران به ازای هر 1000 نفر 60 خودرو وجود دارد. مسالهای که در اینجا قابل بررسی است پویایی سیستم حمل و نقل عمومی در کشورهای امریکایی و اروپایی که سبب کاهش استفاده شخصی از خودروهایشان میشود و نیز طراحی اتومبیلها به صورتی که در خودروهای ساخت خارج در هر km100 میزان مصرف بنزین 6 لیتر است اما در خودروهای ساخت داخل به ازای هر km100 میزان مصرف بنزین به 16 لیتر میرسد و نیز استاندارد حمل و نقل عمومی در خارج از مرزهای ایران 80 درصد است و طبق آخرین آمارها و مطالعات انجام شده این آمار 61 درصد به خودروهای شخصی و 39 درصد به حمل و نقل عمومی اختصاص یافته است.
گودرز با اشاره به آمار بالا سخنان خود را چنین ادامه می دهد: « عدم معاینه فنی خودروها، ارزان بودن منابع سوخت مثل بنزین، تعداد زیاد خودروهای فرسوده و همانند اینها از مهمترین عواملیاند که هر روز بر ترافیک و آلودگی تهران میافزایند.»
خیابانهایی که برای 500 هزار خودرو طراحی شدهاند، پذیرای 2 میلیون خودرو شدهاند، سلامت ملی در شهر اهمیت ندارد و بحث آن نیز در هیچ محفلی مطرح نمیشود.
وی برای حل این معضل به تعبیه بازارچههای محلی، تغییر نظام بازرگانی و مرکزیت تهران برای ورود و خروج کالا به دیگر استانها، اشاره میکند و میافزاید: «راهکارهای مناسب در این زمینه به درستی در قانون مشخص نشده است به صورتی که در قانون ذکر شده است واحدهای صنعتی جدیدالاحداث باید در فاصله 120 کیلومتری تهران باشند. این در حالی است که ساوه در100 کیلومتری تهران قرار دارد و تا قزوین مسافتی حدود 110 کیلو متر است. از سوی دیگر تهران از شرق تا ورامین و استان سمنان و شهرستانهایی مثل ایوانکی و گرمسار کشیده شده است. از شمال نیز که توسط کوهها محصور شده است؛
بنابر این رعایت ضابطه شعاع 120 کیلومتری برای استقرار صنایع به منزله تجمع صنایع در سایر شهرهای پیرامون تهران و تحمیل آلودگی به آنهاست. از سوی دیگر حمل و نقل کارگران این صنایع به تهران و بالعکس خود یکی از عوامل آلودگی هوا به شمار میآید.»
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 20صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله آلودگی هوا