Use case
شامل تمام آن چیزهایی است که درون سیستم قرار دارد. عامل شامل تمام آن چیزهایی است که خارج از سیستم قرار دارد.
نمودار use case برخی از use case های موجود در سیستم مورد نظر شما برخی از عامل های موجود در سیستم شما و رابطه های بین تمامی اینها را مشخص می کند. Use case عملیات سطح بالایی است که سیستم مهیا می کند عامل هر چیز و یا هر کسی است که بر سیستمی که در حال ساخت است اثر می گذارد.
یکی از مزیت های بزرگ نمودارهای Use case تبادل اطلاعات است. مراجعه کنندگان شما می توانند به این نمودارها نگاه کرده و اطلاعات وسیعی را بدست آورند. با نگاه به نمودار Use case خواهند فهمید که چه عملیاتی در سیستم انجام می شود. با نگاه به عامل ها خواهند فهمید که چه کسی بر سیستم کنش دارند. با نگاه به مجموعه Use case و عامل می فهمند که چه محدوده ای از پروژه انجام خواهد شد. بنابر این کمکی به آنها خواهد بود تا از هر عملیات از قلم افتاده ای یک ذهنیت اولیه داشته باشند.
یک نمودار سطح بالا که در main, rational rose نامیده می شود. فقط بسته های نرم افزاری یا گروه بندی Use case ها را نشان می دهد.
نمودارهای Use case کار مشخصی را برای مستند سازی عامل ها ( هر چیز خارج از محدوده سیستم ) Use case (هرچیز درون محدوده سیستم و ارتباط آنها انجام می دهد.
نکاتی را که باید به عنوان کسی که یک نمودار Use case را ایجاد می نماید به خاطر داشته باشید بدین ترتیب می باشند.
- ارتباطات عامل با عامل را مدل سازی نکنید.
- هیچ گاه مستقیما با فلش، Use case را به هم وصل نکنید ( بجز در ارتباطات extends or uses
- هر Use case باید توسط یک عامل آغاز به کار کند.
- بانک اطلاعاتی را به عنوان لایه زیرین تکمیل نمودار Use case در نظر بگیرید.
کار با Use case ها
Use caseبخش سطح بالایی از عملیاتی است که سیستم مهیا می کند به عبارت دیگر Use case، اینکه شخص چگونه سیستم استفاده می کند را شرح می دهد. یک ماشین ATM یک سری عملیات اصلی را برای مشتری انجام می دهد. به مشتری اجازه می دهد تا پول به حساب بریزد نقدا از حساب برداشت کند پول را از یک حساب به حساب دیگر منتقل نماید مقدار موجودی را مشاهده کند، pin را تعویض نماید و یا توسط کارت اعتباری پول پرداخت نماید. هر کدام از این transaction ها روش متفاوت استفاده مشتری از سیستم می باشد. به هر حال هر کدام از آنها یک Use case متفاوت هستند در uml یک Use case با استفاده از عملیات زیر نمایش داده می شود.ژ:
یک مزیت نگاه به سیستم با استفاده از Use case این است که می توان پیاده سازی سیستم را از دلیل ایجاد سیستم در ابتدا جدا نمود.
Use case ها به صورت دیگری به متدهای سنتی نزدیک می شوند. شکستن پروژه به Use case ها یک روش نگاه کردن به پروژه به صورت پردازش گر ا است و نه به صورت عملگرا. البته با تجزیه عملیاتی که گاهی اوقات انجام می شود تفاوت دارد. تجزیه عملیاتی بر اینکه چگونه باید مشکلات سیستم را برای حل شدن به قطعات کوچک و کوچکتر تبدیل کرد تمرکز دارد در حالی که Use case تمرکز کار را بر روی آنچه مشتری از سیستم توقع دارد قرار می دهد.
Use case ها مستقل از پیاده سازی هستند و یک دید سطح بالا از آنچه کاربر از سیستم انتظار دارد می باشند بیایید هر بخش از این تعریف را جداگانه در نظر بگیریم.
اولا Use case به طور مستقل عمل می کنند.
دوما Use case ها یک دید سطح بالا از سیستم هستند.
نباید انقدر زیاد Use case باشید که مشتری به زحمت بتواند سند را بررسی کند فقط در این حد باشد که بفهمد سیستم چه کاری انجم می دهد.
نهایتا تمرکز Use case باید بر آنچه که کاربر از سیستم به دست می اورد باشد.
مشاهده شرکت کنندگان در یک Use case
ممکن است بخواهید لیستی از تمام کلاس ها و عملیات ک هدر Use case شرکت می کنند را داشته باشید. در حالی که پروژه در حال پیشروی است و شما نیازهایی را تغییر و یا اضافه می کنید اینکه بدانید چه کلاس هایی ممکن است تحت تاثیر این تغییرات قرار گیرند کمک زیادی به شما خواهد نمود.
ساختن Use case های Abstract (مجرد)
یک Abstract Use case یک Use case است که مستقیما توسط یک عامل شروع به کار نمی کند. درعوض برخی عملیات اضافی که می تواند توسط دیگر Use case ها استفاده شود را مهیا می کند. Use case های abstract، Use case هایی هستند که در ارتباطات گسترده و مورد استفاده شرکت می کنند.
مشاهده رابطه های متعلق به یک Use case
برگه relation در پنجره Use case specification تمام رابطه هایی که Use case در آنها مشارکت دارد و یا ارتباط با دیگر Use case و یا عامل ها را لیست می کند.
هر کس یا هر چیزی که با سیستم موجود برهم کنش دارد عامل actor نامیده می شود. Use case ها هر چیز موجود در محدوده سیستم را توصیف می کنند در حالی که عامل ها در خارج از محدوده سیستم قرار دارند در UML عامل ها با آدمک هایی نشان داده می شوند.
سه نوع اصلی از عامل ها وجود دارند کاربران سیستم ، سیستم های دیگری که با سیستم موجود در ارتباط هستند و زمان.
اولین نوع عامل یک انسان فیزیکی و یا به عبارت دیگر کاربر است اینها بیشترین عامل مورد استفاده هستند و تقریبا در تمام سیستم ها وجود دارند.
دومین نوع عامل سیستم دیگر است به طور مثال ممکن است بگویید که بانک ما دارای یک سیستم اعتباری است که برای پشتیبانی از اطلاعات اعتبار حساب هر مشتری استفاده می شود.
سومین نوع عامل که زیاد استفاده می شود زمان است هنگامی زمان تبدیل به یک عامل می شود که زمان در حال گذر باعث ایجاد رخدادی در سیستم گردد.
افزودن عامل ها
دو راه برای افزودن یک عامل وجود دارد: یا آن را به یک نمودار Use case باز شده بیفزایید و یا این کار را مستقیما در مرورگر انجام دهید. در حالت دوم عامل موجود در مرورگر می تواند به یک یا تعداد بیشتری نمودار Use case افزوده شود.
یک عامل abstract عاملی است که هیچ مصداق واقعی ندارد به عبارت دیگر کاردینالیتی عامل، دقیقا صفر است به طور مثال ممکن است چندین عامل داشته باشید: کارمند ساعتی، کارمند ثابت و کارمند موقتی. تمامی اینها نوعی از عامل چهارم هستند که عامل کارمند می باشد. با وجود این هیچ کس در شرکت فقط یک کارمند نیست. هر کسی یا کارمند ساعتی است یا کارمند ثابت است و یا کارمند موقتی. دلیل وجود عاملی با نام کارمند این است که رابطه معمول استخدام ساعتی، استخدام با حقوق ثابت و استخدام موقتی نشان داده شود. هیچ مرحله و مصداق واقعی برای عامل کارمند وجود ندارد پس آن یک عامل abstractخواهد بود.
برگه relations موجود در پنجره actor specification تمام رابطه های عامل های شرکت کننده را لیست می کند. این برگه دارای تمام رابطه هایی است که یک عامل با Use case ها و یا عامل های دیگر دارد لیست شامل نام رابطه و نام Use case یا عامل های مرتبط می باشد.
UML از انواع متعددی از رابطه ها برای Use case ها و عامل ها پشتیبانی می کند. این شامل رابطه های communication رابطه های uses رابطه های extend و رابطه های generalization برای عامل می باشد. رابطه های uses, extend رابطه های بین Use case ها را تعریف می کنند. رابطه های actor generalization رابطه بین عامل ها را تعریف می کند.
به رابطه بین Use case و عامل، رابطه communication می گویند. در UML رابطه های اطلاعاتی با استفاده از فلش به حالت نمودار در می آیند:
رابطه uses به یک Use case اجازه استفاده از عملیات مهیا شده توسط یک Use case دیگر را می دهد. رابطه های Use case برای مدل سازی برخی عملیاتی که بین دو یا تعداد بیشتری Use case استفاده می شوند، به کار می روند.
رابطه های extend
یک رابطه extend به یک Use case اجازه می دهد که بطور دلخواه عملیات مهیا شده توسط دیگر Use case ها را بسط دهد که بسیار مشابه رابطه uses عمل می کند. در هر دو نوع این رابطه ها برخی عملیات معمول را در Use case های مجزای خودشان قرار می دهید.
Actor generalization برای نشان دادن همانندی چندین عامل به کار می رود.
در حین ساخت نمودارهای خود افزودن یادداشت هایی به Use case و یا عامل ها کمک زیادی به شما خواهد کرد.
دو نوع یادداشت توضیحی برای افزودن وجود دارد،یادداشت و کادر متن.
در uml آیتم هایی چون عامل ها، Use case ها کلاسها، component ها می توانند به صورت بسته هایی نرم افزاری گروه بندی شده تا سازماندهی شوند. ممکن است هنگام مشاهده Use case بخواهید Use case ها و عامل ها را به صورت بسته بندی شده گروه بندی نمایید.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 29 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلودمقاله کار با Use case ها