به طور کلی «در» به جزئی از ساختمان گفته می شود که با باز و بسته شدن ، فضاهای مختلف خارجی و داخلی را به یکدیگر مرتبط و یا مجزا می نماید ، و امکان دسترسی و در بعضی موارد عبور نوذ و تبادل هوا را ممکن یا نا ممکن می نماید .
لذا در را می توان دیوار موقتی خواند که در درگاهی قرار می گیرد و آن را برای ایجاد دسترسی ، باز کرد و برای حفظ حریم خصوصی و ایمنی بست .
خصوصیات در
وظیفه اولیه در ، ایجاد امکان دسترسی و وظایف ثانویه آن به عنوان بخشی از دیوار بر حسب مکان و موقعیت آن عبارتست از :
- مقاومت و پایداری : در به هر صورتی که باشد باید از مقاومت کافی برای تحمل وزن خود و ضربات و آسیبهای ناشی از استفاده نادرست برخوردار باشد و برای باز و بسته شدن آسان و کامل از پایداری کافی شکلی برخوردار باشد .
- حفظ حریم خصوصی و ایمنی : در باید به اندازه دیوار اطراف خود حریم خصوصی داخلی خود را تأمین نماید و به کمک سایر اجزای خود (چارچوب ، قفل ، لولا) ایمنی لازم را فراهم آورد .
- عایق حرارتی و صوتی : میزان عایق بندی در ، در برابر حرارت و صوت بستگی به محل استفاده از آن دارد لکن باید بتواند آسایش لازم را فراهم نماید
- حفظ محیط از باد و باران : درهایی که با خارج از ساختمان در ارتباط هستند باید بتوانند محیط داخل را از باد و باران حفظ نمایند .
تعاریف و ساختمان در
برای شناسایی و همچنین طراحی طراحی و ساخت در یا پنجره باید اجزا و قسمتهای مختلف آن را گرفت .
اجزای در
لنگه : لنگه قسمتی از در یا پنجره است که در چارچوب قرار می گیرد و معمولاً متحرک است .
قاب : قاب همان چارچوب است و وسیله ای است که لنگه در یا پنجره (اعم از ثابت یا بازشو) در آن قرار می گیرد .
آستانه : آستانه قسمت پایینی قاب در است . آستانه به ویژه برای درهای ورودی و سرویسها پیش بینی می شود .
کتیبه : کتیبه قسمتی از در یا پنجره است که در قسمت بالایی قرار می گیرد و ممکن است بازشو ثابت باشد .
وادار : تقسیم کننده لنگه در یا پنجره به دو یا چند قسمت را وادار یا قید می گویند . وادار به منظور تقسیم ابعاد در و یا کوچک ابعاد شیشه یا زیبایی پیش بینی شده است .
بائو : وادار عمودی طرفین در یا پنجره که قفل و لولا نیز به آن متصل و یا درون آن قرار می گیرد را بائو می نامند .
قیدهای فوقانی و تحتانی : وادارهای بالا و پایین در را قیدهای فوقانی و تحتانی می نامند .
تنکه : قسمت صفحه مانندی از در که مابین دووادار قرار می گیردرا تنکه می نامند .
پاخور : یال پایینی لنگه در که معمولاً پهنتر از یالهای جانبی بوده و به منظور جلوگیری از صدمه دیدن در از ضربه پیش بینی می شود .
شیشه خور : شیشه خور قسمتی از یالهای در است که شیشه بر روی آن تکیه می کند . بنابراین ، دارای جزئیات مناسب برای نصب شیشه است .
دماغه : قسمتی از لنگه در یا پنجره که روی نمای قاب قرار می گیرد و بالعکس ، قسمتی از قاب که در نما روی لنگه در قرار می گیرد را دماغه می نامند . دماغه به منظور جلوگیری از نفوذ هوا به داخل و همچنین حرکت بیش از اندازه لنگه در پیش بینی می شود .
زهوار : قسمتی از در که به منظور زینت یا درزگیری و یا سهولت نصب شیشه بر روی در یا پنجره نصب می شود .
یراق : یراق قسمتی از لوازم در است که به منظور باز و بسته شدن و قفل کردن در مانند لولا ، دستگیره ، شب بند و ... به کار می رود .
انواع در
درها انواع مختلفی دارند و بر حسب کارکرد مورد نیاز نوع به خصوصی از در را انتخاب و به کار می بریم . درها بر حسب شرایط زیر دارای انواع مختلفی هستند :
- محل قرار گیری و موقعیت
- تعداد لنگه
- جهت بازشو
- مصالح
- طریقه باز و بسته شدن
- نحوه ساخت و مشخصات ظاهری
- ابعاد و اندازه
- مشخصات ویژه
محل قرارگیری و موقعیت در : بر حسب محل و موقعیت قرار گیری باید خصوصیات متفاوتی را برای درها قائل شد . در این گروه بندی درها را به چند دسته زیر تقسیم می نمایند .
- درهای خارجی : مانند در ورودی ساختمانها که از نظر مقاومت در برابر شرایط جوی و حفظ امنیت داخلی باید از استحکام لازم برخوردار باشد.
- درهای داخلی : این نوع درها ارتباط مابین فضاهای مختلف ساختمان را تأمین می نماید . در مورد آن گروه از درهای داخلی که در جوار فضاهای سرویسی و یا به صورت مرطوب قرار دارند ، بهتر است پیش بینی های لازم به منظور جلوگیری از پوسیدگی و فرسوده شدن زودرس آنها به عمل آید .
از جمله درهای داخلی می توان از در کمدها نام برد که از سادگی بیشتری برخوردارند .
تعداد لنگه
درها از نظر تعداد لنگه نیز تقسیم می شوند . لنگه دوم درهای دو لنگه ای معمولاً در مواقعی که نیاز به پهنای بیشتری برای ورود (مثلاً وارد کردن اثاثیه حجیم و بزرگ ) باشد ، مورد استفاده قرار می گیرد .
جهت بازشو : درهای یک لنگه همانند از نظر محل قرار گیری لولا به «درهای راست » (با دست راست به خارج باز می شوند ) و درهای چپ (با دست چپ به خارج باز می شوند ) تقسیم می شوند . معمولاً بازشو درها به طرف داخل است به جز محلهایی که از 20 نفر بیشتر جمعیت داشته باشد ، که در این صورت به طرف خارج باز می شوند
مصالح مورد استفاده درها : درها بر حسب محل به کارگیری و استحکام مورد نیاز با مصالح متفاوتی ساخته می شوند . ذیلاً رایجترین انواع درها ذکر می گردد :
- درهای چوبی : که معمولاً برای فضاهای داخلی مورد استفاده قرار می گیرند .
- درهای فولادی : درهای فولادی با توجه به استحکام معمولاً به عنوان درهای خارجی و ورودی ساختمانها مورد استفاده قرار دارند .
- درهای آلومینیمی : این نوع درها با توجه به مقاومت زیادی که در برابر رطوبت دارند ، معمولاً در فضاهای مرطوب مورد مصرف دارند .
- درهای شیشه ای : این نوع درها که از شیشه های ضخیم و آبدیده ساخته شده اند ، معمولاً در فضاهای تجاری و اداری و در مکانهایی که حفظ محرمیت داخلی مورد نظر نباشد ، پیش بینی می شوند .
- درهای پلاستیکی : این نوع مصالح که به تازگی وارد صنعت ساختمان شده است ، به سرعت جای مصالح مختلف را پر می کند . درهای ساخته شده از مقاطع V.C خصوصاً در مکانهای مرطوب پیشنهاد می شوند .
شامل 41 صفحه فایل WORD قابل ویرایش
دانلود مقاله نقش در وپنجره در ساختمان
