دانلود مقاله شرایط انتقال خون

اختصاصی از هایدی دانلود مقاله شرایط انتقال خون دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

• خون کامل به ازای هر کیلو گرم وزن بدن ( برابر با حداکثر نیاز توصیه شده قبلی به مقدار 15% حجم خون) را اهدا کنند.
• حجم خون کشیده شده می بایست با ماده ضد انعقادی موجود در ظرف جمع آوری کننده متناسب باشد (نسبت 7به1)
• کاهش غیر قابل توجیه وزن به میزان بیش از 10 پوند، دلیلی بر عدم پذیرش فرد است.
• درجه حرارت: از 5/37 درجه سانتیگراد بیشتر نباشد(5/99 درجه فارنهایت)
• نبض : ناهنجاری پاتولوژیک قلبی را مشخص نمی سازد. باید منظم و بین 50 تا 100 (bpm) ضربان در دقیقه باشد.
• فشار خون: فشار سیستولی بیش بیش از mmhy 180 نباشد. فشار دیاستولی بیش از mmhy100 پذیرفتنی نیست.
• موارد استثنایی توسط پزشک بانک خون تعیین می گردند.
• هیچگونه شواهدی از مسمومیت با الکل نباید دیده شود. محل پونکسیون وریدی می بایست فاقد آسیب و زخم باشد و در بازدید هر دو بازو نباید شواهدی به نفع مصرف مواد داخل رگی مشاده گردد .
• خون گیری: phlebotomy = فرد اهدا کننده در وضعیت خوابیده به پشت (Supine) و بر روی یک تخت صاف یا در یک صندلی مخصوص اهدا خون قرار می گیرد.

کیسه خون اهدا ء لوله های مربوط به نمونه گیری و برگه ثبت مشخصات اهدا کننده می بایست به طور دقیق شناسایی اهدا کننده می بایست به طور دقیق شناسایی شد و پیش از کشیدن خون برچسب گذاری گردند. محل سوراخ کردن ورید می بایست فاقد آسیبهای پوستی باشد. (می باید از نظر رد سوزن (علامت اعتیاد به مواد مخدر) بررسی شوند.

نخست با استفاده از صابون محل را می شویند و پس از آن از یک محلول میکروب کش که معمولاً یکی از مشتقات ید است استفاده می کنند و 30 ثانیه تا یک دقیقه صبر می کنند تا ماده ضد عفونی کننده اثر نماید.

• عدم توجه به چنین روش ساده ای ممکن است منجر به آلوده شدن واحد خون و بروز عوامل کشنده گردد.
• خارج کردن خون با استفاده از یک سیستم محفظه ای استریل و بسته یک سوزن منفرد جهت خونگیری از ورید انجام می شود.

از آنجا که اجزاء مختلف خونی از یک اهدائ کننده خون به دست می آیند لذا سیستم بسته انتخاب شده معمولاً دارای یک کیسه پلاستیکی اصلی همراه با کیسه های فرعی اضافی متصل به آن است. کیسه های جمع آوری خون کامل ، گنجایش 450 میلی لیتر خون را دارند. چنین حجمی ظرف مدت 7 تا 10 دقیقه جمع آوری شده و با 63 میلی لیتر ماده ضد انعقادی CPD مخلوط می گردد.
در حین خون گیری خون و ماده ضد انعقاد خون حداقل یک تا دو بار در دقیقه با هم مخلوط می شوند.

• در پایان خون گیری، لوله در نزدیکی سر سوزن clamp و سر سوزن از بازوی  بیمار خارج می گردد . سپس خون درون لوله جهت فرایند ضد انعقادی به درون کیسه فرستاده شده و پس از آن دوباره به درون لوله برگردانده می شود . پس از آن لوله را محکم بسته تا قطعات آن را جهت جهت آزمایش های آتی و کراس مچ به کار بگیرند.

خون را بین 1 تا 6 درجه سانتیگراد نگهداری می کنند مگر آنکه بخواهند از ان به عنوان منبع پلاکت استفاده بکنند . در صورت استفاده جهت تولید پلاکت می بایست خون را در دمای اتاق 20 تا 24 درجه سانتیگراد نگهداری نمود تا زمانی که پلاکتها را جدا کنند. پلاکتها باید ظرف هشت ساعت پس از جمع آوری از خون جدا شوند.
آزمایشهای لازم جهت آماده سازی خون :

• تعیین ABO و PH که این کار با معرفهای Anti-A * Anti-B و  Anti-RhD0 انجام شده و گروه خونی مشخص می شود .
• غربالگری آنتی بادی: در بین 4 مورد از 1000 مورد اهدای خون با آنتی بادی های غیر قابل انتظار بر ضد گلبول قرمز روبرو می شوند.

افرادی با سابقه پیشین انتقال خون یا بارداری دارای فراوانی بسیار بیشتری از این نوع آنتی بادی ها هستند.
آزمایش بیماری های منتقل شونده از راه تزریق خون: یک نمونه از هر کدام از خونهای اهدا شده جهت آنتی ژن های هپاتیت B و A وC وE و آزمایش HIV و HTLV-I آزمایش می شود.
نگهداری از خون: ضد انعقاد ها و مواد افزودنی به گلبول های قرمز خون :

• در دهه 1980 با ابداع افزودنی های تجاری برای گلبول قرمز عمر ذخیره سازی خون به 42 روز افزایش یافت. ابتدا خون در CPD ï سیترات فسفات دکستروز یا در سیترات فسفات دکستروز دو گانه (CDZD) جمع آوری می شود سپس پلاسما برداشته 
• می شود و افزودنی گلبول قرمز خون مثلاً ([Fenwall] ) از یک کیسه متصل اضافه می شود.
•  محلول افزودنی شامل سالین آدنین و غلظت بالایی از دکستروز می باشد . مانیتول(یک ماده تثبیت کننده غشاء گلبول قرمز خون) نیز ممکن است جزئی از یک سیستم افزودنی باشد.
• تغییرات بیوشیمیایی در طول ذخیره سازی خون در حالت مایع : در تمام محلول های نگهدارنده و ضد انعقاد مذکور در طی ذخیره سازی گلبول قرمز تغییرات بیوشیمیایی بوجود می آیند.

مقایسه خون ذخیره شده در سیترات فسفات دکستروز CPD ï در روز اول و آخرین روز عمر ذخیره سازی نشان می دهد که :
PH از 2/7 به 7/6 تقلیل می یابد.
ATP بطور قابل ملاحظه ای افت می کند.
پتانسیم پلاسما افزایش و سدیم کاهش می یابد .
هموگلوبین پلاسما زیاد می شود.

• نتیجه سانتریفوژ کردن به دو عامل بستگی دارد: (1) نیروی گریز از مرکز نسبی (RCF) و (2) مدت زمان سانتریفوژ کردن. RCF یا نیروی گرم (g force) از فرمول N2×r×10-5×118/1 بدست می آید که در آن r شعاع چرخنده بر حسب سانتیمتر و N تعداد چرخش در دقیقه می باشند. از آنجا که چرخنده های مختلف شعاعهای متفاوتی دارند لذا در سانتریفوژهای مختلف از سرعتهای متفاوتی استفاده می کنند تا RCF مشابهی بدست آورند. ترکیبهایی از RCF. در دقیقه که در تهیه اجزاء خون مفید هستند عبارتند از: (1) g 5000 به مدت 5 دقیقه جهت تهیه RBC متراکم یا کنسانتره پلاکت؛ (2) g 5000 به مدت 7 دقیقه جهت تهیه کرایوپرسی پیتیت یا پلاسمای بدون سلول. این دو ترکیب را «دور سنگین» (Heavy spin) می نامند. بر خلاف آن ترکیب g2000 به مدت 3 دقیقه را «دور سبک» (light spin) می خوانند که برای تهیه پلاسمای غنی از پلاکت بکار می رود.
• آزمایش های قبلی از انتقال خون
• آزمایش های قبلی از انتقال خون بر اساس انتخاب مناسب ترین جزء (component) خونی برای گیرنده بنا شده تا فرآورده خونی بطور کافی در بدن بیمار عمر کند و همچنین آسیبی یا تداخلی پس از تزریق عارض نگردد. مراحل کلی در این فرآیند عبارتند از:

شناسایی کامل گیرنده و نمونه خون جمع آوری شده از گیرنده.
مرور تمامی گزارشات قبلی گیرنده و مقایسه با نتایج فعلی.
تعیین نوع ABo/Rh و آزمایش برای آنتی بادی های غیر منتظره.
انتخاب جزءخونی مناسب و سازگار از نظر ABO/Rh برای گیرنده.
انجام آزمایشات برای مشاهده ناسازگاری بین سرم گیرنده و سلول های دهنده.

• ملاحظات عمومی
• برگه در خواست انتقال خون می بایست دارای اسم و فامیل بیمار و همچنین شماره پرونده بیمارستان (که منحصر به وی است) باشد. اگر هر کدام از اطلاعات درخواست شده وجود نداشته باشد و یا ناخوانا باشد برگه درخواست نباید مورد پذیرش واقع شود.
• فردی که نمونه خون می گیرد می بایست هویت بیمار را با مقایسه اطلاعات موجود در مچ بند او و اطلاعات برگه درخواست انتقال خون تأیید کند. در همان کنار تخت بیمار، می بایست نمونه از نظر موارد زیر برچسب زده شود:
• اسم و فامیل بیمار، شماره پرونده بیمارستانی بیمار، تاریخ نمونه گیری و پاراف خونگیر، در موارد اورژانس که بیمار هوشیار نیست و ممکن است هویت شناخته شده ای نداشته باشد می بایست قبل از نمونه گیری یک دست بند هویت به دست بیمار زد.
• اگر نمونه خون از یک مسیر داخل رگی گرفته می شود، ابتدا می بایست مسیر با 
• نرمال سالین شسته شده سپس 5 میلی لیتر اول خون دور ریخته می شود تا از تداخل در آزمون ها جلوگیری به عمل آید به دلایل زیر سرم به پلاسما ارجح است:

بعضی اوقات لخته های کوچک در پلاسما تشکیل می گردد که افتراق آن از واکنش آگلوتیناسیون مشکل خواهد بود.
اگر ماده ضد انعقادی مثل سیترات یا EDTA به پلاسما اضافه کنیم با عث

• می شود که این مواد به کلسیم متصل گشته و از فعالیت کمپلمان و متعاقب آن لیز سلولی جلوگیری شود. از طریق استفاده از ترومبین، پروتامین یا گلوله های شیشه ای (با توجه به نوع ماده ضد انعقادی) پلاسما می تواند به سرم تبدیل شود. نمونه های همولیزه نباید استفاده شود چرا که همولیز القاء شده توسط آنتی بادی در آن مشخص نیست.
• اگر در عرض سه ماه گذشته بیمار حامله بوده یا خون دریافت کرده باشد عمر نمونه خون نمی بایست بیش از 3 روز باشد، چرا که آنتی بادی های قابل سنجش ممکن است در هر زمانی تا سه ماه پس از برخورد پدید آیند. انتخاب سه روز توسط استانداردهای AABB تا حدی اختیاری است اما برای بیمارانی که روز قبل از تعطیلی (به طور مثال چهارشنبه) بستری می شوند و قرار است در اولین روز هفته بعد (شنبه) تحت عمل جراحی قرار گیرند مناسب است.
• در مورد نوزادان به طریق دیگر رفتار می شود. اگر آزمون های اولیه هیچ آنتی بادی غیر منتظره ای را نشان ندهد و نوزاد هیچ خونی دریافت نکرده باشد در دوره ی چهار ماهه نوزادی نیاز به انجام آزمون های بیشتر نیست (باید توجه داشت که دوره ی نوزادیچهار هفته می باشد ولی در متن اصلی دوره چهار ماه می باشد ـ م). پس از تعیین نوع ABO/Rh اولیه، برای باقی مانده دوره نوزادی تکرار آزمون ها می تواند حذف گردد به شرط آنکه نوزاد:

خون سازگار از نظر ABO یا گلبول قرمز O دریافت کرده باشد.
خون سازگار از نظر Rh و یا خونی Rh منفی دریافت کرده باشد.

• اطلاعات روی برگه درخواست خون و برچسب نمونه می بایست یکسان باشد 
• برچسب های ناخوانا یا ناکامل نمی بایست پذیرفته شود نمونه های خون گیرنده و اهداء کننده به مدت هفت روز پس از انتقال خوندر درجه حرارت 1 تا 6 درجه سانتیگراد به صورت در بسته (مهر و موم) نگاه داشته شوند.
• این زمان نگاه داری پس از انتقال خون بدین دلیل انتخاب شده است که بتوان در صورت بروز یک واکنش همولیتیک تأخیری به دنبال انتقال خون نمونه قبل از انتقال خون برای ارزایابی مجدد در دسترس باشد.
• تاریخچه ثبت شده گیرده قبل گردد تا از عدم وجود هر نوع اختلاف اطمینان حاصل کرد. اگر در گذشته یک آنتی بادی مهم از نظر بالینی وجود داشته که هم اکنون قابل سنجش نیست، بیمار همچنان می بایست خون منفی از نظر آنتی ژن مربوطه دریافت کند. اگر خون حاوی آنتی ژن قبلی به بیمار تزریق گردد، یک واکنش ایمتی ثانویه ولی سریعتر (یادآور) ممکن است در گیرنده القا گردد.
• قبل از تعیین نوع خون، هر گیرنده می بایست تحت آزمون های سرولوژیک قرار گیرد. آزمون ها عبارتند از: تعیین نوع ABO/Rh و غربالگردی برای آنتی بادی های غیر منتظره. در صورت بروز اختلاف ABO/Rh، خون O منفی و مطابق از نظر کراس مچ می دهیم تا مسئله (اختلاف) حل گردد.
• سرویس انتقال خون بیمارستانی می بایست نوع ABO را برای هر واحد دهنده تأیید کند و در واحدهای Rh منفی، نوع Rh را تکرار کند. اگر اختلافی بین آزمون انجام شده در سرویس انتقال خون بیمارستان و آزمون های صورت گرفته در مرکز انتقال خون وجود داشته باشد، آن واحد خون می بایست جدا شود و برای حل اختلاف به مرکز
• شامل 57 صفحه فایل word قابل ویرایش