تحقیق در مورد تمرین های وقفه دار برای بهبود استقامت در فوتبال

اختصاصی از هایدی تحقیق در مورد تمرین های وقفه دار برای بهبود استقامت در فوتبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفح13

تمرین های وقفه دار برای بهبود استقامت در فوتبال

چکیده :

فوتبال به خصوصیات و مشخصاتش، مربیان بدنساز تیم ها را وادار به ساختن تمرین هایی می سازد که استقامت را بهبود بخشید .در روش های استفاده شده، روش تقسیمی یا تمرین وقفه دار بسیار موثر است، مثلا در یک فرآیند به وسیله انقطاع ( ناپیوستگی ) می توان نیرو را تقسیم کرد این تحقیق بهبود و پیشرفت در متابولیسم هوازی و غیر هوازی اتفاق خواهد افتاد و علاوه بر آن، امکانی را به وجود می آورد که زمان بیشتری را با شدت بیشتر و با سرعت متنوع کار کرد . این نوع از کارها می توانند با توپ باشند بنابراین بازیکنان می توانند شرایط مسابقه را تنظیم کنند.

مقدمه :

به بازیکنی با استقامت عالی گفته می شود که بتواند از علم تکنیکی و تاکتیکی به خوبی ظرفیت جسمانی اش در تمام مدت مسابقه استفاده کند تا حرکات سودمند و بدون کاهش بازدهی مورد نیاز در مسابقه داشته باشد. استقامت یکی از مهمترین اجزای آمادگی جسمانی است . عامل اساسی و بنیادی استقامت دوام آوردن و مقاومت کردن حقیقی است.

هنگامی که ما درباره ی سایر خصوصیات جسمانی مانند سرعت، نیرو و قدرت صحبت می کنیم آنها را به بازده نهایی ربط می دهیم . به عبارتی دیگر، این تحقیق درباره تولید ظرفیت جسمانی سرعت، قدرت و نیرو در یک یا چند مرحله مشابه در طی مدت زمان های طولانی است .

ویژگی های ورزشی :

الگوی تمرینی می تواند دارای وقفه و گردشی باشد حتی دارای وقفه های مکرر در نیروهای جسمانی مختصر با شدت و سختی زیاد و مکث های کوتاه در شدت و سختی های کم ( مانند آهسته دویدن یا راه رفتن) و تلاش برای شدت و سختی می نماییم . بازیکنان انواع مختلف تمرین را انجام می دهند تا از حالت بی حرکت ایستاده به حالت مسابقه بروند.

این عوامل که نیروی زیادی را طلب می کنند تنها مربوط به متابولیسم هوازی نیست . مطابق تحقیقات EKLOLOM در سال 1986 ، 80% از انرژی مصرف شده در حین مسابقه در سیستم ، اکسایش ( اکسید شدن ) شرکت می کند در حالی که 8 تا 18 درصد در سیستم گلوکلیت شرکت می کند . اکثر فعالیتها متابولیسم هوازی را به خطر بیندازد اما رویداد های بحرانی در مسابقه به منابع انرژی غیر هوازی بستگی دارد.

آنها به انجام حرکات سریع و کوتاه ( از لحاظ زمانی ) مانند پریدن ، شتاب گیری ، سرعت گرفتن جهت را عوض کردن و ... برای گرفتن توپ از حریف .

در یک تحقیق با 14 بازیکن سطح بالای فوتبال توسط تماشای ویدیوئی مسابقات به این نکته پی بردند که فاصله ی پیموده شده در یک مسابقه ی فوتبال حدود  کیلومتر می باشد و هافبک ها 10% بیشتر از این فاصله را در مقایسه با مدافعان و مهاجمان می پیمایند، اگر چه آنها تفاوت قابل توجهی در شدت و سختی بازی شده موقعیتهای متفاوت تیم ندیدند.