دانلود تحقیق امر به معروف و نهی از منکر

اختصاصی از هایدی دانلود تحقیق امر به معروف و نهی از منکر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: امر به معروف و نهی از منکر
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 17

این مقاله درمورد امر به معروف و نهی از منکر می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله امر به معروف و نهی از منکر می خوانید :

بخش سوم :
هرگاه در کشور ما اعلام می شود که مثلاً از فردا هفته ی امر به معروف و نهی از منکر است فوراً همه ی مردم منتظر حضور بیشتر پلیس و لباس شخصی ها در سطح شهر می شوند. مادرها به دخترهاشون هشدار می دهند که تو خیابون حجابت رو رعایت کنی ها و گرنه بهت گیر می دن. قرارهای دختر و پسرهایی که اهل قرارگذاشتن کمرنگ تر و با احتیاط بیشتری همراه می شه و صدای پخش موسیقی ماشین ها هم کم می شود چه ما خوشمان بیاید و چه ناراحت شویم این ها حقیقت است و حقیقت محضی است که ما جوانان بیشتر از هرکسی بر آن واقفیم.
اما سوال اینجاست که یعنی این امر به معروف و نهی از منکری که در بخش قبل دیدیم امام حسین (ع) چقدر در مورد آن اهمیت قائل شدند و جان و مال و ناموس خود را به خطر انداخته اند همه اش به همین معنایی است که در با لا آمد.
آیا به جای آن دختری که از ترس اینکه پلیس او را بازداشت کند با وحشت از خیابان های تاریک و بیراهه می گذرد نباید دل آن کسی بترسد که پول نفت این مملکت را به تاراج می دهد؟ آیا به جای آن پسر و دختری که در صحن دانشگاه مشغول صحبت کردن هستند و هر لحظه از ترس اینکه مامور حراست دانشگاه بیاید و آنها را به کمیته ی انظباطی دعوت کند نباید دل آن رئیس حراستی بلرزد که با 2، 3 دختر دانشجو در اتاق و پشت درهای بسته خلوت می کند و از گریه و التماس آنها لذت می برد؟ آیا گرفتن پست و مقام و داشتن لباسی خاص به معنی مصونیت در برابر امر به معروف و نهی از منکر است؟

متاسفانه نمی توانم در یک تحقیق درسی مثال ها و نمونه های متعددی از این قبیل حوادث تلخی را که در اطراف خودمان می بینیم را ذکر کنم اما گفته که عاقل با اشاره ای متوجه می شود ، آری متاسفانه امروز این چنین است به جای اینکه با مقوله ی فرهنگی مثل حجاب ، مثل روابط دخترها وپسرها و . . . برخوردهای فرهنگی صورت گیرد برخوردهای انتظامی و فیزیکی می شود اما در برخورد با مفسدان اقتصادی و آقا زاده با ملایمت و احتیاط برخورد می شود.
شاید عقب رفتن روسری یک دختر و صحبت یک دختر و پسر بوغ زدن در شب عروسی یک زوج جوان گناه کبیره است و سوء استفاده از بیت المال ، پیش فروش نفت کشور ، رانت خواری و قاچاق دختران فراری به کشورهای همسایه ، گناه صغیره یا شاید هم مکروه است؟
چرا در کشور ما مثلاً با تهاجم فرهنگی که اسمش روش هست که یک حرکت فرهنگی است ما با چماق دفاع می کنیم؟ چون توان دفاع فرهنگی نداریم . چرا اسامی مفسدان اقتصادی فاش           نمی شود؟ چون توان افشایش را نداریم. چرا گروهی اینقدر در جامعه ی ما خودسر عمل می کنند و افراطی که حتی به تذکر مقام معظم رهبری هم توجهی نمی کنند؟ چرا همه فکر می کنند صحبت از امر به معروف و نهی از منکر که می شود باید منتظر سخت گیری های دولت و پلیس و . . . علیه مردم باشیم ؟
آیا به این فکر کرده ایم که چرا در امر به معروف و نهی از منکر ما نباید سراغ دولت و پلیس و . . . برویم؟
حقیقت اینست در وهله ی اول حکومت باید به مردم جواب بدهد حکومت و حاکمان باید از امر به معروف ونهی از منکر بترسند. امر به معروف و نهی از منکر کار یک نهاد و ستاد فرمایشی نیست که بخواهد بین برخوردها تفاوت قائل شود و ره آورد آن حکومت بر کالبد ها و ظاهرها با زور و فشار با دخالت در امور وشئون خصوصی مردم و سلب امنیت و آزادی از آنان نیست و شعاع عمل آن هم نه کوتاه کردن مو و ناخن جوانان است نه تحقق شعار یا روسری یا توسری .
در حقیقت امر به معروف و نهی از منکر رساترین دلیل بر لزوم روزنامه ها و مطبوعات آزاد           تریبون ها و منبرهای منتقل ، و مردم هم باید ناظر هوشمند و مراقب قانون مداری و قانون گرایی صاحبان قدرت باشند.
اگر ما می خواهیم دخترها و پسرهای کشورمان به قوانین فرهنگی اسلام احترام بگذارند باید اول حکومت را اصلاح کنیم. حکومتی که خود نمایانگر اسلام است. زمانی جوانان ما به حرف مسئولان گوش خواهند داد که به آنان اعتماد کنند این یک امر طبیعی است باید اول حکومت را تربیت کند سپس به تربیت مردم بپردازد.

امام علی (ع)می فرماید : ((به خدا سوگند من شما را به هیچ فرمان و قانونی فرا نمی خوانم جز اینکه خود پیش از شما به انجام آن همت گمارم.
مطلب دیگری که جای بحث دارد اینست که هرکسی نمی تواند خودسر تصمیم به اصلاح جامعه بگیرد و فکر کند آنچه او می اندیشد درست است. امام علی فرموده اند : آنکس که خود را ادب بیاموزد و تربیت نماید از آنکه دیگری را آموزش می دهد به تجلیل و گرامی داشت شایسته تر است .
مسئله دیگری که در اینجا بدان خواهم پرداخت بحث تفکیک مراکز نهادهای اجرای امر به معروف و نهی از منکر است. امروزه متاسفانه نیروی انتظامی در کشور ما ( باکمک بسیج) تنها ارگان اجرای این فریضه ی الهی هستند. اگر از بخش اول بیاد داشته باشیم آخرین مرحله ی امر به معروف و نهی از منکر برخورد انتظامی بود ، ولی مشاهده می کنیم ارگان و نهادی باید در آخرین مرحله و آنهم در صورت لزوم و فقط در موارد خاصی وارد عمل شود. همه ی امور را از همان ابتدا در دست دارد.
برخورد قهر آمیز با این پدیده های فرهنگی هیچ نتیجه ای جز افزایش ناهنجارهای اجتماعی در پی نخواهد داشت .
همانطور که تا کنون نیز چنین بوده است . برای مثال در نظر می گیریم هنگامی که دو جوان برای صحبت با هم، در مورد هر موضوعی در خیابان هستند و پلیس یا بسیج آنها را به جرم زن و شوهر نبودن یا خواهر وبرادر نبودن بازداشت می کند این حرکت پلیس که مثلاً همان نهی از منکر است چه نتیجه ای را در پیش خواهد داشت آیا نتیجه جز این است که آنها قرار بعدی خود را جایی پنهان از چشم پلیس و بسیج و . . . و در زیر یک سقف می گذارند؟ آیا این مسئله حل شد یا خرابتر شد؟
گذشته از این آیا واقعاً بزرگترین مشکل امروز جامعه ی ما همین مسائل پیش پا افتاده و کوچک است. یعنی اگر همه با رو بند در خیابان ظاهر شوند و هیچ رابطه ای بین زنان و مردان در سطح جامعه نباشد همه ی مشکلات حل می شود؟ آیا این افراط گری ها سرپوش گذاشتن بر مسائل مهمتر نیست؟

ما نباید امر به معروف و نهی از منکر را بعنوان غولی برای جوانان در برابر آزادی های طبیعی و مشروعشان قرار دهیم. انسان آزاد آفریده شده ، امام علی (ع) به امام حسین (ع) وصیت می کند ((ولا مکن عبد غیرک و قد جعلک الله مراً  )) پسرم هرگز برده و دنبال روی کسی نباش که خدا تو را آزاد آفریده است . اولین قدم در مبارزه فرهنگی با تهاجم فرهنگی شناساندن خوبی و بدی ها و تفکیک این دو از هم است.
وقتی تفاوت خوبی از بدی مشخص شد هیچ انسان عاقلی به سمت بدی نمی رود اما اگر کمی تفاوت این دو را ندانست از او توقعی نباید داشت.
امام علی (ع) : گناهکاری که از جرم خود آگاه نیست گناهی ندارد.
آیا ما نیز چنین می اندیشیم ؟ ما باید امر به معروف کنیم که اثر این کار را صحیح انجام دهیم مطمئن باشیم که به نهی از منکر نیازی نیست. امر به معروف و نهی از منکر فریادی است در برابر انحصار گرایی و تحجر متاسفانه امروز برخی از تاریک اندیشان که نعمت گرانبها و بی بدیل آزادی و آزادی خواهی را هنوز بر نمی تابند و در آغاز هزاره ی سوم واژه های زیبایی همچون آزادی اصلاحات حقوق بشر برابری همگان در برابر قانون ، حق مالکیت انسان بر سرنوشت خود ، قانون گرایی و عمل در برابر قانون نقد پذیری حاکمان و پاسخگو بودن صاحبان قدرت و ثروت و امکانات باد آورده در برابر مردم لزوم مطبوعات و رسانه های مستقل را سوغات نامبارک غرب و ابزار خود ساخته ی تهاجم فرهنگی می پندارند.
چرا فراموش کرده ایم که آزادی، برابری برادری متن و پایه اساسی اسلامی بود که حضرت محمد (ص) در 1400 سال قبل آنرا ارائه کرد ؟ چرا ما باید حال این کلمات را از دهان امریکائیها و اروپائیهایی بشنویم که بیش از 200 سال از تمدنشان نمی گذرد؟ چرا به بهانه ی همین امر به معروف و نهی از منکر که ندای همان دموکراسی هست را مختص مبارزه با جوانان خودمان           کرده ایم؟
آیا تمام دنیا اشتباه می کنند و فقط ما درست می اندیشیم ؟ چرا به عنوان یک حکومت اسلامی روابط سیاسی مان را با اکثر قریب به اتفاق کشورهای جهان مخدوش کرده ایم؟
آری گویا مسئولان ما استقلال طلبی را با غار نشینی اشتباه گرفته اند ما نادانسته (یا شاید هم               عده ای دانسته ) تیشه به ریشه ی اسلام می زنیم. چرا در نمی یابیم که اکنون جمهوری اسلامی که با خون هزاران جوان گلگون کفن بدست آمده بهترین فرصت برای نشان دادن چهره ی مهربان کامل و عالمانه ی اسلام در انظار عمومی  است .
....

بخشی از فهرست مطالب مقاله امر به معروف و نهی از منکر

مقدمه :
بخش اول : امر به معروف و نهی از منکر چیست ؟
بخش دوم : بررسی بعد فرهنگی اجتماعی
بخش دوم :
بخش سوم :
نتیجه گیری: