لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
روابط ایران و پاکستان در دوره محمدشاه
دولت و دولتمردان ایران، به‌ویژه پس از دوران فتح‌علی‌شاه، در اثر نامردمی‌هایی که از بیگانگان دیده‌بودند، کوشش می‌کردند تا حد امکان از نزدیکی به آنان خودداری کنند.
از این روی، در دوران محمدشاه قاجار، روابط با خارج در پایین‌ترین سطح قرار داشت و تنها در پایان‌دوره‌ی مزبور، دولت ایران مجبور شد که برای حفظ مصالح تا حدودی به دولت انگلستان روی خوش نشان‌دهد. در آغاز پادشاهی ناصرالدین شاه، میرزاتقی‌خان امیرکبیر، با ظرافت و قدرت از دخالت بیگانگان درامور کشور جلوگیری کرده و حتا قدغن نمود که هیچ ایرانی با نمایندگان خارجی رفت و آمد نکند.
بدین سان، پس از دوران فتح‌علی‌شاه، دولت ایران معلم و مستشار نظامی از خارج استخدام نکرد، زیراایرانیان به نیکی دریافته بودند که همه‌ی آنان جاسوسانی هستند که در لباس دیگر سرگرم خیانت به ایران وخدمت به دولت متبوع خود می‌باشند.
ایران و پاکستان از زمانهای بسیار دور که پاکستان بخشی از هندوستان بود باهم دارای روابط مستحکمی بودند از جمله روابط فرهنگی از ادب و زبان فارسی ناشی می شد. حتی تسلط استعمار انگلستان براین سزمین نتوانست این روابط را قطع نماید. در پی استقلال هند و درپی آن ایجاد کشورپاکستان و استقلال آن، ایران اولین کشوری بود که به قرارداد دوستی و مودت بین ایران و پاکستان دست زد. بنابه این علت که کشور پاکستان از لحاظ نفوس مسلمان از مطرح ترین کشورها می باشد و ثانیا به دلیل ضرورتهای اقتصادی و امنیتی که پاکستان به آن جهت به ایران تمایل نشان می دهد موجب ایجاد روابط مسالمت آمیز بین طرفین گشته. و در منطقه خاورمیانه به عنوان کشوری که دارای قدرت اتمی می باشد مطرح است. ولی از زمانی که نظامیان در پاکستان براریکه قدرت نشسته‌اند و باتوجه به چراغ سبزهایی که به آمریکا نشان می دهند که مصداق آن در جریان براندازی طالبان بود زیاد برآن اطمینانی نیست ولی ضرورتهای اقتصادی و امنیتی منطقه خاورمیانه روابط ، مسالمت آمیز و روبه رشد را اقتضاء می کند. البته آمریکا همیشه سعی در استفاده از پاکستان یا هرکشوری که بتواند به قول خودش منافع حیاتیش را حفظ کند داشته است. ولی همان طور که گفته شد می تواند روابط دو کشور ایران و پاکستان بنابه مسائلی چون اقتصاد، امنیت، غنای فرهنگی و... مستحکمتر شود.
فهرست منابع:
1- احمددار، بشیر، پیوندهای فرهنگی ایران و پاکستان(مجموعه مقالات)، (اسلام آباد: مرکز تحقیقات
زبان فارسی ایران و پاکستان، 1355)
2- زمانیان، علیرضا، گزیده اسناد روابط ایران و پاکستان (سیاسی ،اقتصادی ، فرهنگی)، (تهران:
دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی ، 1375)
3- فرزین نیا، زیبا، پاکستان، (تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امورخارجه، 1376)
4- وزارت امورخارجه، مجموعه قراردادهای ایران و پاکستان، (تهران: نشر وزارت خارجه، 1342)
5- ولیان، عبدالعظیم، کلیاتی از اوضاع سیاسی و اقتصادی واجتماعی پاکستان، (تهران: نشر زوار،
1339)
روابط ایران و پاکستان در دوره محمدشا1
