دانلود مقاله کامل درباره غیبت امام زمان

اختصاصی از هایدی دانلود مقاله کامل درباره غیبت امام زمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

غیبت امام زمان

پس از هجوم ماموران خلیفه عباسی به خانه امام حسن عسکری و جستجوی فرزند و جانشین او، روشن شد خطری که جان امام آینده را تهدید می‌کند، خطری سهمگین است. این هجوم و پیگیری در پیدا کردن مهدی، ایجاب می‌کرد تا برای نگهداری جان تنها باقی مانده سلسله امامت و ولایت اقدامی جدّی به عمل آید. و همین زمان بود که با توجه به احوالاتی، او از نظرها پنهان گردید و ماجرای غیبت شروع شد.

این غیبت به دو مرحله تقسیم می‌شود:

1. مرحله کوتاه مدّت (غیبت صغری)

2. مرحله دراز مدّت (غیبت کبری)

منافع وجود امام در عصر غیبت

از زمانی که به عقیده برخی شیعیان امام مهدی از دیده‌ها پنهان شده و در پس پرده غیبت زندگی خود را شروع کرده‌است، انبوهی از پرسش‌ها، پیرامون مسائل غیبت مطرح شده‌است که بسیاری از آنها از یک پیشینه دیرینه‌ای برخوردار است، به گونه‌ای که بسیاری از این سؤال‌ها در نوشته‌های نویسندگان کتاب‌های مربوط به امام مهدی در قرن چهارم و پنجم اسلامی مطرح گردیده و علما پاسخ‌های مناسبی به آن داده‌اند.

به عقیده برخی شیعیان مسئله فوائد وجودی امام غایب از طرق ذیل قابل بررسی و محل بحث است:

۱. از طریق محاسبات اجتماعی؛

۲. از طریق قرآن و نهج‌البلاغه؛

۳. از طریق روایات متعدد سایر امامان شیعه.

وجود رهبر موجب بقای مکتب

به عقیده برخی شیعیان اصولاً هر جامعه‌ای برای خود تشکیلات و سازمانی دارد، و برای بقا و ادامه کار سازمان‌ها و به منظور تعقیب هدف، وجود رهبری لازم است. هرگاه این رهبر در دل اجتماع باشد، وجود و مداخله‌اش در رهبری و گردش تشکیلات و سازمان‌ها لازم و ضروری خواهد بود، ولی هرگاه که رهبر به عللی محبوس، یا تبعید و دور افتاده، یا مریض و بیمار باشد، وجود او برای پیگیری امور اجتماع و افراد، کافی خواهد بود؛ زیرا باز مردم به امید آن رهبر، دست به دست هم داده، کارها را ادامه می‌دهند. در طول تاریخ، در میان ملل زنده که قیام و نهضت‌هایی داشتند، برای این مطلب گواهی‌های فراوانی وجود دارد[نیازمند منبع] که نشان می‌دهد تا آن رهبر از حیات و زندگی برخوردار بوده، هر چند از نزدیک موفق به رهبری نمی‌شده، اما تشکیلات آن گروه، باقی و پایدار می‌مانده‌است؛ اما لحظه‌ای که حیات و زندگی او به پایان می‌رسید، تفرقه و دو دستگی، پراکندگی قوا و نابسامانی در میان جمعیت حکم‌فرما می‌گردید.

بهترین شاهد بر اینکه وجود رهبر، حافظ نظام و نگاه‌دارنده مکتب و مایه تشکّل پیروان اوست، ماجرای نبرد احد است. در جنگ احد، به‌طور اشتباه، و یا از روی غرض‌ورزی، ندایی در قلب لشکر بلند شد: محمد کشته شد.

این خبر ناگوار، زمانی در میان مسلمانان منتشر شد که آنان مشغول دفاع از تجاوز و تعدّی مهاجمان بودند. وقتی شایعه مرگ رهبر قوت گرفت، نظام و پیوستگی آنان چنان گسسته گردید که هر کدام به گوشه‌ای فرار کرده و دست از نبرد کشیدند و گروهی به فکر پیوستن به لشکر دشمن افتادند، اما هنگامی که خبر قتل پیامبر تکذیب شد، لشکر از هم پاشیده، بار دیگر به دلگرمی وجود رهبر از نقاط مختلف دور پیامبر گرد آمده و نبرد و دفاع را از سر گرفتند. قرآن، این مطلب را به شکل زیر عنوان کرده:

و ما محمّد، الاّ رسول قد خلت من قبله الرّسل أفإن مات أو قتل انقلبتم. علی أعقابکم و من ینقلب علی عقبیه فلن یضرّالله شیئاً و سیجزی الله الشّاکرین

به عقیده برخی شیعیان اگر رهبر یک جنبش در میان مردم هم نباشد، وجود واقعی او می‌تواند الهام‌بخش معنوی و مایه امید، تحرّک و یادآوری گردد و اما در مورد اینکه چرا خداوند امام را در موقع ظهور خلق نکرد، باید گفت: اگر چنین بود، اصولاً عنوان انتظار ظهور مصلح، واقعیت خارجی پیدا نمی‌کرد، زیرا انسان‌ها در انتظار فردی می‌توانند باشند که به زنده بودنش معتقدند والاّ نمی‌توان بشریت را به این دلخوش داشت که چند سال بعد ممکن است کسی به دنیا آید که قرار است نقش منجی را ایفا کند. پس آدمیان در شناخت دقایق و ظرایف حیات و برای آنکه در مسیر تکاملی به پیکار برخیزند، لازم است که از وجود رهبری، حتی اگر غایب باشد، الهام گرفته و بهره‌مند گردند.

امام؛ حجت آشکار خدا

علی بن ابیطالب در نهج‌البلاغه برای خدا دو نوع حجت معرفی می‌نمایند: یکی حاضر و آشکار و دیگری غایب و ناپیدا. آنجا که می‌فرماید:

پروردگارا، روی زمین هیچ‌گاه از حجت‌های تو خالی نمی‌ماند، حجت‌هایی که گاهی مرئی و آشکار، و گاهی از بیم مردم پنهان است، تا دلایل آئین الهی محو و نابود نشود

امامان اهل تشیع در پاسخ به پرسش از نحوه بهره‌گیری از امام غایب چنین گفته‌اند:

نحوه بهره گیری از امام غائب

• به گفته یکی از منابع شیعه جابر بن عبدالله انصاری، از پیامبر اسلام پرسید:

آیا شیعه در زمان غیبت از امام مهدی برخوردار می‌شوند؟

فرمود: آری! قسم به پروردگاری که مرا به پیامبری برانگیخت، از وی نفع می‌برند و از نور ولایتش کسب نور می‌کنند، هم‌چنان‌که از خورشید استفاده می‌نمایند، هنگامی که در پشت ابرها پنهان می‌گردد

• به گفته یکی از منابع شیعه از امام چهارم، علی بن حسین پرسیدند:

شیعیان در زمان غیبت از وجود حضرت ولی‌عصر(ع) چگونه استفاده می‌کنند؟

فرمود: آن‌چنان که از خورشید استفاده می‌شود هنگامی که در پشت ابرها پنهان گردد

• به گفته یکی از منابع شیعه امام ششم جعفر صادق بیان کرده‌اند:

از روزی که خداوند متعال، حضرت آدم را آفریده تا روز رستاخیز، زمین خالی از حجت نبوده و نخواهد بود، یا حجت ظاهر و روشن و یا غایب و پنهان.

راوی پرسید: از امام غایب چگونه استفاده می‌شود؟ فرمود: آن‌چنان‌که از خورشید استفاده می‌شود هنگامی که در پشت ابر قرار گیرد

خورشید پشت ابر

• به عقیده برخی شیعیان نور هستی و هدایت توسط امام مهدی می‌رسد؛ زیرا امامان، علت غایی ایجاد مخلوقات عالم‌اند و اگر آنها نبودند نور عالم به غیر ایشان نمی‌رسید و نیز به برکت آنهاست که علوم و معارف حقّه بر مردم آشکار می‌گردد و گرفتاری‌ها از امت اسلام برطرف می‌شود. اگر آنها نبودند، مردم به وسیله اعمال زشت خود مستحق انواع عذاب‌های الهی می‌شدند، چنان ‏که در قرآن آمده‌است:

خداوند آن‌ها را عذاب نمی‌کند تا زمانی که تو در میان آن‌ها هستی.

• به عقیده برخی شیعیان همان‌گونه که مردم از آفتاب پشت ابر بهره می‌برند و انتظار دارند که ابر کنار رفته و دوباره قرص خورشید پیدا شود تا بیشتر از آن بهره بگیرند، در ایام غیبت نیز شیعیان، در همه وقت، منتظر ظهور امام مهدی هستند و هیچ‌گاه مأیوس نمی‌گردند.

• به عقیده برخی شیعیان گاهی برای بندگان خدا پنهان شدن خورشید در پشت ابر از روی مصلحت بهتر از آشکار بودن آن است. همچنین غیبت امام مهدی از روی مصلحت برای مردم عصر غیبت، بهتر است. از این رو ایشان از نظرها غایب گردیده‌اند.

• به عقیده برخی شیعیان گاهی آفتاب از میان ابر بیرون می‌آید اما یکی به آن می‌نگرد و دیگری توجهی ندارد. همین‌طور نیز ممکن است آن حضرت در ایام غیبت بر عده‌ای آشکار شود ولی دیگران او را نبینند.