شاید انسان ویترووینی داوینچی که بر اساس کتاب در باب معماری ویتریویوس ترسیم شده اولین نگاه و اندیشه مکتوبی بود که اهمیت ابعاد انسانی را به عنوان یکی از مهم ترین عوامل برپا شدن معماری بیان کرد.
تناسباتی که قرن ها توسط یونانیان بکار رفته بود و در تمدن روم به درجه ای از اعتبار رسید که عظیم ترین بنای رومیان،کلوسئوم،برای رعایت این تناسب نه تنها در نما تقسیم شد بلکه دهنه های هر ردیف از ستون ها نیز برای رعایت این نسبت مهم فاصله گرفتند تا انسان رومی خود را در برابر معماری حقیر نپندارد و تعریف شهروند به عنوان تصمیم گیرنده در دولت شهرها حفظ شود،اتفاقی که در معماری مصر ویا چین به وقوع نپیوست و انسان همواره به عنوان ابزاری برای ایجاد معماری بود.
پروژه بررسی ارگونومی بین انسان و معماری (پاورپوینت)