تاریخچه پیش دبستانی در ایران

اختصاصی از هایدی تاریخچه پیش دبستانی در ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

تاریخچه پیش دبستانی در ایران به چه سالی برمی گردد؟

کودکستان و دوره پیش دبستانی با قدمتی 80 ساله در ایران سابقه درخشان ایران در این عرصه را نشان می دهد. اولین کودکستان توسط مرحوم باغچه بان در تبریز دایر شد و در سال 1310 مجوز تأسیس کودکستان توسط وزارت معارف صادر شد، از این رو سال 1310 آغاز فصل جدیدی در تاریخ آموزش پیش دبستانی کشور به شمار می رود. اولین آیین نامه ویژه کودکستانها در مراکز پیش دبستانی در سال 1312 به تصویب شورای عالی فرهنگ رسید و کودکستان به شکل امروزی در سال 1334 با دستورالعملی مبنی بر تشکیل کودکستانهای دولتی از طرف آموزش و پرورش راه اندازی شد و در سال 1353، اصلاحاتی در آیین نامه کودکستانها به عمل آمده که بر طبق آن فقط ثبت نام کودکان 5 ساله در کلاسهای آمادگی با نظارت آموزش و پرورش مجاز شمرده شد و ثبت نام کودکان 3 تا 5 ساله در کودکستانهای خصوصی با نظارت سازمان بهزیستی انجام می گیرد.

دوره پیش دبستانی اکنون به چه صورت است؟

بر اساس دستورالعمل و مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش، دوره 2 ساله برای کودکان 4 تا 6 سال در اسفندماه 82 تصویب شده است.

چکیده گزارش ارزیابی جهانی آموزش برای همه یونسکو در سال 2006

براساس گزارش جهانی ارزیابی سالانه آموزش برای همه، کشورهای امریکای لاتین و حوزه دریای کارائیب بیش از سایر کشورهای جهان، در تامین آموزش پیش دبستانی برای کودکان و خردسالان به موفقیت نایل شده‌اند.

در این گزارش آمده است که وضعیت آموزش پیش دبستانی در جهان با وجود اهمیت آن، نامطلوب است. بطوریکه حدود نیمی از کشورهای جهان هیچ برنامه و خط مشی معینی برای آموزش خردسالان کوچکتر از سه سال ندارند.

موضوع اصلی گزارش جهانی ارزیابی آموزش برای همه در سال 2006 که هر ساله در یونسکو انتشار می‌یابد، مراقبت و آموزش در دوره خردسالی است.گفتنی است آموزش پیش دبستانی نخستین هدف از هدفهای شش گانه سند آموزش برای همه است. براساس این سند کشورها موظفند تا سال 2015 به این هدف دست یافته و تمامی کودکان خردسال خود را از آموزش و مراقبت برخوردار سازند. این گزارش همچنین اطلاعاتی در مورد اجرا و تحقق سایر هدفهای آموزش برای همه در جهان را نیز در بردارد.

براساس این گزارش، وضعیت آموزش ابتدائی در جهان رو به بهبود است و نام نویسی دختران و پسران افزایش قابل توجهی یافته است.

کوئیشیرو ماتسورا، مدیر کل یونسکو درباره این گزارش گفته است، جای تعجب نیست که اولین هدف اعلامیه آموزش برای همه به آموزش و مراقبت دوره پیش دبستانی اختصاص یافته است. دلیل این امر آسیب‌پذیری کودکان خردسال و لزوم توجه به وضعیت زندگی و رفاه آنان است. بنابراین آموزش پیش دبستانی باید جزئی مهم و جدائی ناپذیر از نظام آموزشی کشورها و برنامه‌های فقرزدائی تلقی شود.

نیکلاس برنت، مسئول تهیه گزارش ارزیابی آموزش برای همه سال 2006 در این باره گفت، آموزش دوره خردسالی در ایجاد بنیان آموزشی نیرومند تاثیر بسزائی داشته و سود بسیاری ببار می‌آورد. هر ساله حدود صد میلیون کودک کم سن‌تر از 5 سال در جهان در حال توسعه هلاک می‌شوند که علت مرگ بسیاری از آنها بیماریهای قابل پیشگیری است در حالیکه می‌توان با فراهم آوردن برنامه‌های آموزشی که در آنها درسهای تغذیه، مصونیت، بهداشت ، سلامت و مراقبت با هم آمیخته است، این وضعیت را تغییر داد.

براساس گزارش امسال ، میزان مشارکت در دوره پیش دبستانی از 62 درصد در کشورهای آمریکای لاتین و حوزه کارائیب، تا 35 درصد در کشورهای در حال توسعه و 32 درصد در کشورهای رو به رشد جنوب و شرق آسیا، 26 درصد در جهان عرب و 12 درصد در کشورهای افریقائی وحاشیه صحرا متفاوت است.

در بسیاری از کشورهای غرب اروپا، آموزش پیش دبستانی همگانی شده است. گفتنی است پس از فروپاشی شوروی، نام نویسی در دوره پیش دبستانی در کشورهای در حال گذار کاهش چشمگیری داشته اما این میزان اکنون رو به بهبودی است.

گزارش ارزیابی آموزش برای همه سال 2006 نشان می‌دهد که تقاضا برای آموزش و مراقبت از کودکان خردسال و پیش دبستانی در جهان رو به افزایش است و شمار روزافزون زنان شاغل و خانواده‌های تک والدی، تقاضا برای آموزش پیش دبستانی را بیشتر کرده است. در سال 1975از هر ده کودکان در جهان فقط یکی از آنان در دوره پیش دبستانی نام‌نویسی می‌شد اما در سال 2004 از هر 3 کودک، یک تن نام نویسی شده است.

بهترین شاهد برای اثربخشی و سودمند بودن آموزش پیش دبستانی را می‌توان از اقدامات کشورهای پیشرفته صنعتی دریافت. برای مثال برنامه‌ای در دهه 1960 در کشور امریکا برای کودکان خردسال و پیش دبستانی به اجرا درآمد که در آن گروهی از کودکان آفریقائی تبار آمریکائی متعلق به خانواده‌های کم درآمد که در معرض خطر ترک تحصیل قرار داشتند، تحت آموزشهای دوره خردسالی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در این برنامه و گروهی دیگر که بعنوان گروه کنترل تعیین شده بودند، تا سن 40 سالگی در دوره‌های مختلف زندگی مورد بررسی‌های طولی قرار گرفتند. نتایج بررسی نشان داد که بهره هوشی شرکت‌کنندگان در این برنامه پیش