هایدی

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

هایدی

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

پروژه بررسی فعالیت و انتخاب‌پذیری کاتالیست های اکسایشی - کاهشی در فرآیند زوج شدن اکسایشی متان در راکتور بستر سیال – نفت. doc

اختصاصی از هایدی پروژه بررسی فعالیت و انتخاب‌پذیری کاتالیست های اکسایشی - کاهشی در فرآیند زوج شدن اکسایشی متان در راکتور بستر سیال – نفت. doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پروژه بررسی فعالیت و انتخاب‌پذیری کاتالیست های اکسایشی - کاهشی در فرآیند زوج شدن اکسایشی متان در راکتور بستر سیال – نفت. doc


پروژه بررسی فعالیت و انتخاب‌پذیری کاتالیست های اکسایشی - کاهشی در فرآیند زوج شدن اکسایشی متان در راکتور بستر سیال – نفت. doc

 

 

 

 

 

 

 

نوع فایل: word

قابل ویرایش 104 صفحه

 

چکیده:

در این تحقیق فرآیند زوج شدن اکسایشی متان روی کاتالیستهای دارای خاصیت اکسایشی- کاهشی در راکتور بستر سیال بررسی شد. بدین منظور کاتالیست Mn-Na2WO4/SiO2 بعنوان یک کاتالیست دارای خاصیت اکسایشی- کاهشی انتخاب شد. بمنظور بررسی خاصیت فوق در این کاتالیست آزمایشهای حالت گذرا طراحی و انجام شد. سپس به بررسی شرایط مختلف واکنشی روی این کاتالیست در راکتور بستر سیال پرداختیم.

در آزمایشهای حالت گذرا خوراک متان بدون حضور اکسیژن در فاز گاز به صورت یک تغییر پله‌ای روی کاتالیست فرستاده شد و واکنش زوج شدن اکسایشی متان مورد برسی قرار گرفت. خروجی راکتور توسط دو سیستم GC و GC-MS مورد آنالیز قرار گرفت. اثر دماهای مختلف عملیاتی در میزان تولید محصولات زوج شدن نشان داد که کاتالیست مزبور دارای خاصیت اکسایشی- کاهشی است و با افزایش دمای بستر کاتالیستی میزان تحرک اکسیژن شبکه افزایش یافته و بدین ترتیب افزایش در تولید محصولات را شاهد خواهیم بود. اکسیداسیون مجدد بستر کاتالیستی با اکسیژن و تکرار آزمایشها و نتایج دلیل خوبی در تأیید خاصیت اکسایشی-کاهشی کاتالیست است.

در بخش دوم آزمایشهای حالت گذرا در دو دمای 800 و oC850 و با همان شرایط قبلی تکرار شد و درصد تبدیل متان، درصد مولی اجزاء و انتخاب‌پذیری محصولات مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که ابتدا میزان تبدیل متان بالا است و سپس با کاهش اکسیژن کاتالیست و همچنین کاهش سرعت در اختیار قرار دادن آن، میزان تبدیل متان کاهش قابل توجهی می‌یابد.

با توجه به نمودار اجزای مولی محصولات بر حسب زمان در زمانیکه میزان تبدیل بالا است عمده محصولات واکنش زوج شدن C2H6 , C2H4 است. به عبارت دیگر در دقایق اولیه انتخاب پذیری C2+ بالا است ولی با گذشت زمان انتخاب‌پذیری افت محسوس داشته و امکان تشکیل CO روی کاتالیست افزایش می‌یابد. تغییرات فوق در دمای oC850 بدلیل سهولت در اختیار قرار گیری اکسیژن کاتالیست شدیدتر است.

سپس تستهای بررسی عملکرد در راکتور بستر سیال و در شرایط مختلف عملیاتی مورد بررسی قرار گرفت. اثر دمای بستر کاتالیستی، سرعت ظاهری گاز ورودی (دبی حجمی خوراک) و میزان اکسیژن در خوراک ورودی روی بازده و انتخاب‌پذیری کاتالیست پارامترهایی عملیاتی مورد تحقیق بودند و در نهایت مقایسه بین عملکرد بستر ثابت و سیال در شرایط یکسان انجام شد. هنگام انجام فرآیند OCM در بستر سیال، دستیابی به شرایط همدما که اساساً بواسطه اختلاط معکوس فاز جامد می‌باشد، ممکن شد. بالاترین بازده C2+ بدست آمده در راکتور بستر سیال در حدود 9/21% (سرعت ورودی گاز= cm/s 3/4 (دبی حجمی خوراک= sccm478)، دمای بستر کاتالیستی= °C870، 1=Air/ CH4و وزن کاتالیست= g5/3) بود. انتخاب‌پذیری C2+ با افزایش دما هم برای بستر سیال و هم برای بستر ثابت افزایش می‌یابد ولی در گستره دمایی وسیعی از تغییرات دمایی تقریباً ثابت و همواره در بستر سیال بیشتر از بستر ثابت است.

افزایش سرعت ورودی گاز (دبی خوراک) ورودی از 1/2 تا cm/s 1/12 (240 تا sccm 1355) باعث کاهش درصدتبدیل و انتخاب‌پذیری C2+ به ترتیب از مقدار 1/27% به 1/6% و 9/67% به 5/61% می‌شود (1=Air/CH4 و دمای بستر کاتالیستی= °C850).

کاهش میزان اکسیژن موجود در خوراک باعث افزایش انتخاب‌پذیری C2+ از 3/55% به 6/71% و کاهش درصد تبدیل متان از 2/32% به 6/25% می‌شود.

 

مقدمه:

مصرف رو به رشد گاز طبیعی در جهان و روند رو به کاهش منابع فسیلی و تجدید ناپذیر در دنیا بیانگر تحولی بزرگ در چگونگی به کارگیری این منابع توسط بشر در سالهای آتی است. بنابراین نیاز است تا با اتخاذ شیوه‌هایی بتوان این منبع عظیم را به دیگر فرآورده‌های هیدروکربنی تبدیل کرد و از این طریق ارزش افزوده آن را افزایش داد. با توجه به منابع عظیم گاز طبیعی موجود در جهان و با توجه به این که بخش عمده گاز طبیعی را متان تشکیل می‌دهد و غیر اقتصادی بودن انتقال این گاز به مراکز مصرف کننده دوردست، تبدیل متان به مواد واسطه پتروشیمی و سوخت‌های مایع از دیر باز از اهمیت بسزایی برخوردار بوده است. گاز طبیعی در آغاز هزاره سوم، دومین منبع انرژی ارزان موجود در جهان بوده و فراوانی و در دسترس بودن نسبی این گاز دلایل متقاعد کننده‌ای برای گسترش تحقیقات پیرامون این منبع می‌باشد.

متان با انرژی پیوندی معادل kcal/mol 105 برآیند C–H یکی از پایدارترین آلکان‌ها به حساب می‌آ‌ید. از آنجا که پیش‌بینی می‌شود متان منبع اصلی مواد شیمیایی آینده را تشکیل دهد، با وجود پایداری این مولکول، پژوهش‌های بسیاری برای وارد کردن این مولکول در واکنش‌ها صورت گرفته است.

تحقیقات گسترده‌ای در طی دو دهه اخیر بر روی روش‌های تبدیل مستقیم متان به اتیلن، اتان، فرمالدئید، متانول و ... انجام گرفته است. تبدیل متان به سایر مواد شیمیایی به دو روش کلی مستقیم و غیر مستقیم انجام می‌شود.

در روش غیر مستقیم ابتدا با استفاده از واکنش‌های رفرمینگ، متان با آب در دماهای بالا واکنش داده و به هیدروژن و منواکسید کربن تبدیل می‌‌شود. سپس این مخلوط به متانول یا سایر هیدروکربن‌های مایع تبدیل می‌گردد. در روش مستقیم محصولات حد واسط وجود نداشته و واکنش مستقیماً به تولید محصولات مورد نظر می‌انجامد.

برتری روش تبدیل غیر‌مستقیم به سوخت، عاری بودن محصولات آن از مواد رنگی، آلاینده و بدبو می‌باشد. گرچه این روش از نظر اقتصادی در سطح جهانی و به خصوص در مناطق نفت‌خیز توسعه زیادی نیافته است، اما پس از گذشت 80 سال هنوز هم فرآیند فیشر- تروپش یکی از مهمترین پروژه‌های تحقیقاتی در زمینه تبدیل غیر مستقیم متان به سوخت مایع می‌باشد وتلاشهای بسیاری در جهت تولید کاتالیزورهایی با بازده و طول عمر بالاتر صورت می‌گیرد تا این فرآیند تا حد امکان اقتصادی‌تر گردد.

روش جا افتاده و معمول، تبدیل متان با بخار آب است که گاز سنتز (مخلوط گازی CO و H2 ) را به وجود می‌آورد، پس از آن با هیدروژن‌دار کردن CO، متانول تشکیل می‌شود:

 

که متانول خود می‌تواند ماده اولیه برای تولید دیگر محصولات شیمیایی دیگر باشد. هم چنین در فرآیند فیشر-تروپش، از طریق بسپارش کاهشی منواکسید کربن و هیدروژن، هیدروکربن‌های خطی، اولفین‌های مختلف و الکل‌ها، تولید می‌گردند. در روش‌های مذکور، ابتدا متان به گاز سنتز تبدیل می‌شود و پس از آن طی فرآیند‌های فوق به محصولات سوختی مایع تبدیل می‌شود و به همین دلیل این روشها گران هستند، لذا فرآیند تبدیل مستقیم متان بیشتر مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است.

در روش زوج شدن اکسایشی متان (OCM) ، متان با اکسیژن در حضور کاتالیزور به اتان، اتیلن، منواکسید کربن و دی‌اکسید کربن و آب تبدیل می‌شود. مانع اصلی در توسعه فن‌آوری OCM، بازدهی و گزینش‌پذیری پایین محصولات C2+ می‌باشد. با توجه به دمای بالای مورد نیاز (بیش از °C800) برای انجام واکنش OCM، دستیابی به روشی که این واکنش را در دماهای پایین‌تر و گزینش‌پذیری و بازدهی بالاتری میسر سازد، سبب اقتصادی نمودن این روش نسبت به تبدیل متان بر پایه گاز سنتز خواهد گردید.

 

فهرست مطالب:

چکیده                                                            

پیش گفتار           

فصل اول

1-1- مقدمه         

1-2- زوج شدن اکسایشی متان           

1-3- مکانیزم واکنش          

1-4- کاتالیست‌های فرآیند زوج شدن اکسایشی متان          

1-4-1- فلزات قلیایی و قلیایی خاکی    

1-4-2- لانتانیدها و اکتنیدها 

1-4-3- فلزات واسطه        

1-5- راکتورهای فرآیند OCM

1-5-1- راکتور بستر ثابت   

1-5-2- راکتور غشایی       

1-5-3- راکتور بستر سیال   

فصل دوم: سیال سازی

2-1- مقدمه         

2-2- پدیده سیالیت 

2-3- نمودار افت فشار در مقابل سرعت           

2-4- رفتار مایع مانند یک بستر سیال   

2-5- مزایا و معایب بسترهای سیال برای عملیات صنعتی  

2-5-1- مزایا       

2-5-2- معایب

2-6- درهم آمیختن و بهم پیوستن ذرات در دمای بالا        

2-7- انواع سیالیت گازی بدون حمل ذرات        

2-8- طبقه بندی Geldart از ذرات    

فصل سوم: زوج شدن اکسایشی متان در راکتور بستر سیال

3-1- مقدمه         

3-2- تاثیر دما و ترکیب خوراک گاز   

3-3- اثر سرعت گاز          

3-4- اثر ارتفاع بستر         

3-5- اثر اندازه ذرات         

3-6- اثر حضور اتان در خوراک       

3-7- اثر رقیق کردن بستر کاتالیستی با جامد بی‌اثر روی عملکرد راکتور        

3-8- عوامل دیگر 

3-8-1- اثر ماکزیمم قطر حباب         

3-8-2- اثر دما در بخش بالایی بستر   

3-8-3- اثر توزیع خوراک اکسیژن و طراحی توزیع کننده ثانوی      

فصل چهارم: فعالیتهای تجربی

بررسی واکنش زوج شدن اکسایشی متان روی کاتالیست Mn/Na2WO4/SiO2

 4-1- روش ساخت کاتالیست

 4-2- تعیین مشخصات کاتالیست       

 4-3- بررسی خاصیت اکسایشی- کاهشی کاتالیست در حالت گذرا    

 4-4- بررسی عملکرد کاتالیست        

 4-5- بررسی کاتالیست از دید سیالیت 

 4-6- سیستم تست عملکرد کاتالیست در فرآیند زوج شدن اکسایشی متان         

4ـ6ـ1ـ بخش خوراک دهی    

4-6-2- نوع راکتور آزمایشگاهی       

4-7- سیستم آنالیز 

 4-8- کالیبراسیون سیستم آزمایشگاهی 

4-8-1- کالیبراسیون کنترل کننده‌ جریان جرمی (MFC) و روتامتر   

4ـ8ـ2ـ کالیبراسیون دستگاه GC         

4-8-3- ارائة نمونة محاسبات کالیبراسیون و نتایج حاصل از بررسی عملکرد   

4-8-4- محاسبات درصد تبدیل متان، انتخاب‌پذیری محصولات و موازنه کربن 

4-8-4-1- درصد تبدیل متان

4-8-4-2- انتخاب‌پذیری محصولات   

4-8-4-3- موازنه کربن      

فصل پنجم: نتایج و بحث

5-1- نتایج تعیین مشخصات کاتالیست  

5-2- نتایج بررسی خاصیت اکسایشی- کاهشی کاتالیست    

5-3- نتایج تست عملکرد کاتالیست     

5-3-1- اثر دما    

5-3-2- اثر دبی خوراک     

5-3-3- اثر ترکیب خوراک  

فصل ششم: نتیجه‌گیری و پیشنهادات    

مراجع   

پیوست‌ها

ضمیمه – الف      

ضمیمه – ب        

 

فهرست شکل ها:

شکل 1-1- شبکه واکنش هتروژن OCM بر اساس مدل پیشنهادی Mleczko و Stansch

شکل2-1- انواع مختلف تماس یک پیمانه از ذرات به وسیله سیال     

شکل 2-2- ΔP در مقابل uo برای شن تیز یک اندازه که رفتاری ایده‌آل را نشان می‌دهد  

شکل2-3-:از سیالیت خارج شدن ذرات 20+16- مش مس 

شکل 3-1- اثر دما روی تبدیل متان و اکسیژن در ترکیبهای مختلف خوراک     

شکل 3-2- اثر دما روی انتخاب پذیری و بازده C2+ در ترکیبهای مختلف خوراک         

شکل 3-3- تاثیر دما روی تبدیل متان و اکسیژن برای سرعتهای مختلف گاز    

شکل 3-4- اثردما روی انتخاب پذیری و بازده C2+ برای سرعتهای مختلف گاز           

شکل 3-5- اثر دما روی تبدیل متان و اکسیژن برای ارتفاع های مختلف بستر   

شکل 3-6- اثر دما روی انتخاب پذیری و بازده C2+ برای ارتفاع های مختلف بستر       

شکل3-7- اثر اندازه ذرات روی(a) دمای فاز متراکم (b) تبدیل متان (c) تبدیل اکسیژن (d) انتخاب پذیری C2+        

شکل4-1- میکرو راکتور مورد استفاده برای انجام آزمایشات حالت ناپایا         

شکل4-2- سیستم آزمایش حالت گذرا با تغییرات پله ای     

شکل 4-3 :شمای ساده‌ایی از Set-up آزمایشگاهی نصب شده جهت تست عملکرد کاتالیستی فرآیند زوج شدن اکسایشی متان (OCM)        

شکل 4-4- شمایی از راکتوربستر سیال تست عملکرد کاتالیست       

شکل 4-5- نمایش سیستم گازکروماتوگراف Carl 400 A مورد استفاده آزمایش  

شکل 5-1- نتایج آنالیز XRD از نمونه کاتالیست Mn/Na2WO4/SiO2         

شکل 5-2- تغییر پله‌ای در خوراک ورودی (شرایط عملیاتی: دبی خوراک 10% متان و آرگون= 20 sccm، oC850=Bed Temperature، mcat=0.1 g)     

شکل 5-3- تغییر پله‌ای در خوراک ورودی در دماهای مختلف برای شکست مولکولی 30 (اتان) (شرایط عملیاتی: دبی خوراک 10% متان و آرگون= 20 sccm، oC850=Bed Temperature، mcat=0.1 g)          

شکل 5-4 تغییر پله‌ای در خوراک ورودی در دماهای مختلف برای شکست مولکولی 30 (اتان) (شرایط عملیاتی: دبی خوراک 10% متان و آرگون= 20 sccm، oC850=Bed Temperature، mcat=0.1 g)           71

شکل 5-5- تغییرات درصدتبدیل متان با زمان در دمای 800 و oC850 بعد از تغییر پله‌ای در خوراک ورودی از آرگون به مخلوط 10% متان در آرگون    

شکل 5-6- نمودار تغییرات درصد مولی محصولات در تغییر پله‌ای خوراک در دمای oC800 (شرایط عملیاتی: فشار اتمسفری، 12 L/g cat.

شکل 5-7- نمودار تغییرات درصد مولی محصولات در تغییر پله‌ای خوراک در دمای oC850  (شرایط عملیاتی: فشار اتمسفری، 12 L/g cat. h)

شکل 5-8- تغییرات انتخاب‌پذیری محصولات با زمان در تغییر پله‌ای خوراک ورودی در دمای oC800 (شرایط عملیاتی: فشار اتمسفری، 12 L/m cat. h)  

شکل 5-9- تغییرات انتخاب‌پذیری محصولات با زمان در تغییر پله‌ای خوراک ورودی در

 دمای oC850 (شرایط عملیاتی: فشار اتمسفری، 12 L/m cat. h)   

شکل 5-10- اثر دمای بستر کاتالیستی بر درصد تبدیل متان در راکتور بستر ثابت و سیال (mcat=3.5 g, Feed Flow Rate= 478 sccm, CH4/Air=1)      

شکل 5-11- اثر دمای بستر کاتالیستی بر گزینش‌پذیری محصولات C2+ در راکتور بستر ثابت و سیال (mcat=3.5 g, Feed Flow Rate= 478 sccm, CH4/Air=1)

شکل 5-12- اثر افزایش سرعت ورودی گاز روی درصد تبدیل متان در راکتور بستر سیال (mcat=2.0 g, Bed Temperature= 850oC, CH4/Air=1)      

شکل 5-13- اثر افزایش سرعت ورودی گاز روی گزینش پذیری محصولات C2+ در راکتور بستر سیال (mcat=2.0 g, Bed Temperature= 850oC, CH4/Air=1)       

شکل 5-14- اثر افزایش دبی خوراک روی گزینش پذیری محصولات در راکتور بستر سیال (mcat=2.0 g, Bed Temperature= 850oC, CH4/Air=1)      

شکل 5-15- اثر افزایش سرعت ورودی گاز روی گزینش‌پذیری محصولات در راکتور بستر سیال (mcat=3.5 g, Bed Temperature= 850oC, CH4/Air=1)      

شکل 5-16- تغییرات درصد تبدیل متان با سرعت ورودی گاز. مقایسه بین عملکرد راکتور بستر ثابت و سیال در شرایط عملیاتی یکسان (mcat=3.5 g, Bed Temperature= 850oC, CH4/Air=1)          

شکل 5-17- تغییرات گزینش پذیری C2+ با سرعت ورودی گاز. مقایسه بین عملکرد راکتور بستر  ثابت و سیال در شرایط عملیاتی یکسان (mcat=3.5 g, Bed Temperature= 850oC, CH4/Air=1)      

شکل 5- 18- اثر تغییرات نسبت متان به هوا در خوراک ورودی روی درصدتبدیل متان.مقایسه بین عملکرد بستر سیال و بستر ثابت (mCat=3.5 g, Bed Temperature=850oC, Feed Flow Rate=478 sccm)           

شکل 5- 19- اثر تغییرات نسبت متان به هوا در خوراک ورودی روی گزینش پذیری C2+.مقایسه بین عملکرد بستر سیال و بستر ثابت (mCat=3.5 g, Bed Temperature=850oC, Feed Flow Rate=478 sccm)           


دانلود با لینک مستقیم


پروژه بررسی فعالیت و انتخاب‌پذیری کاتالیست های اکسایشی - کاهشی در فرآیند زوج شدن اکسایشی متان در راکتور بستر سیال – نفت. doc

دانلود مقاله یک پنیر پروبیوتیک جدید با فعالیت ضد اکسایشی و ضد میکربی

اختصاصی از هایدی دانلود مقاله یک پنیر پروبیوتیک جدید با فعالیت ضد اکسایشی و ضد میکربی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 

 

چکیده
هدف مطالعه ما اینست که یک پنیر پروبیوتیک اصلی را بر مبنای پنیر نیمه نرم رسیده-لکه دار با ساختار باز استونی با نام "Pikantne" تولید کند. این پنیر با استفاده از دو روش و توسط کشت های آغازگر پنیر (Probat 505) در ترکیب با 0.04 درصد گونه ماده تخمیر لاکتوباسیل پروبیوتیک با فعالیت ضد میکربی بالا و خصوصیات ضد اکسایشی تولید شد. لاکتوباسیل پروبیوتیک بصورت همزمان با کشت های آغازگر در شیر (پنیر A) و در کشک خشک شده (پنیر B) ترکیب شد. پس از اضافه سازی ماده تخمیر لاکتوباسیل پروبیوتیک ، ترکیبات پنیر، طعم، و رایحه آن مشابه با پنیر کنترل بود (مقادیر امتیازات: 4.5، 4.2 و 3.7 بترتیب برای پنیر کنترل، پنیر A ، و پنیر B). پنیر A که خصوصیات حسی خوبی داشت (= نسبت به محرک ها بخوبی واکنش نشان میداد) برای آزمایش بیشتر تغییرپذیری و خصوصیات پروبیوتیک انتخاب شد. مشخص شد که گونه پروبیوتیک در مقابل فرآیند تکنولوژیکی پنیر، بقا و حفظ فعالیت ضد اکسایشی بالا و ضد میکربی متوسط در سراسر دوره رسیدن و ذخیره سازی مقاومت میکند (پنیر رسیده تقریباً حاوی سلول ME-3 زیست پذیر است)، اگرچه زیست پذیری گونه ME-3 ترکیب شدن در پنیر کاهش کمی را بین 24 و 54 روز پس از آماده سازی پنیر نشان میداد. پنیر نیمه نرم Pikantne بعنوان یک حامل مناسب برای گونه ME-3 ماده تخمیر ضد اکسایشی و ضد میکربی عمل میکند.
اختصارات:
LA = اسید لینولنیک
Mn-SOD = دیسموتاز سوپروکسید-Mn
OHEL = لاکتوباسیل های غیر تخمیری
TAA = فعالیت ضد اکسایشی کلی

 

مقدمه
پروبیوتیک ها بصورت مکمل های غذایی میکربی تعریف شده اند که برای سلامتی انسان مفید هستند. باکتریهای اسید لاتیک زیست پذیر غذاهای پروبیوتیک چندین تأثیر مثبت بر روی سلامتی دارد که بصورت علمی یا بالینی اثبات شده است (مانند کاهش و جلوگیری از اسهال با منشأ های مختلف، بهبود تعادل میکربی روده ای توسط فعالیت ضد میکربی، کاهش علائم عدم تحمل لاکتوز، جلوگیری از آلرژی نسبت به غذا، افزایش توان ایمنی، و فعالیت های ضد تومور). بعلاوه،تعدادی از مطالعات نشان داده اند که باکتریهای اسید لاتیک معینی دارای فعالیت ضد اکسایشی هستند. آنها قادر هستند که ریسک جمع شدن گونه های اکسیژن واکنشی در یک ارگانیسم میزبان را کاهش دهند و میتوان از آنها در مکمل های غذایی پروبیوتیک برای کاهش فشار اکسایشی استفاده کرد. در یک مطالعه قبلی، گزارش شده بود که گونه ماده مخمر لاکتوباسیل ME-3(DSM 14241) فعالیت ضد اکسایشی و ضد میکربی بالایی دارد. در داوطلبان سلامت، اثبات شده است که مصرف شیر مخمر حاوی این گونه ماده تخمیر لاکتوباسیل تأثیرات ضد میکربی و ضد اکسایشی بارزی را نشان میدهد. مناسب بودن پنیرهای مختلف بعنوان حاملانی برای گونه های لاکتوباسیل ضد اکسایشی هنوز ارزیابی نشده است. طبق معمول، پنیر در مقایسه با محصولات لبنی دیگر و اسیدی تر، مزایای معینی برای وضعیت حامل ارگانیسم های پروبیوتیک دارد. انواع مختلفی از پنیرهای پروبیوتیک در بازارهای سراسر جهان وجود دارد. بیفیدو باکتری ها متداول ترین مواد افزودنی پروبیوتیک مورد استفاده در پنیر هستند. البته گزارشات علمی نسبتاً کمی در مورد لاکتوباسیل های با منشأ انشانی بعنوان مواد افزودنی پنیر پروبیوتیک وجود دارد.
روشهای مختلفی برای ترکیب مواد افزودنی لاکتوباسیل پروبیوتیک در پنیر توصیف شده است. پروبیوتیک ها و همچنین مکمل های غذایی دیگر (ضد اکسایش ها، ویتامین ها، گیاهان داروی و غیره) به پنیر طبیعی رنده شده اضافه شده اند. باکتریهای با خصوصیات پروبیوتیک را میتوان با آغازگر های پنیر شامل ساخت که مستقیماً به شیر پنیر و یا به کشک قبل از حلقه زدن اضافه می گردند.
باکتریهای پروبیوتیک خصوصیات مطلوب زیادی (مانند ایمنی، مقاومت در مقابل صفر و اسید، چسبیدن به سلول های روده انسان، کولون سازی روده انسان، و تولید مواد ضد میکربی) دارند. داشتن منشأ انسانی اهمیت زیادی دارد. با این وجود، مسائل احتمالی ممکن است پیش بیاید وقتی که تلاش میکنیم که گونه پروبیوتیکی با منشأ انسانی را برای محصولات لبنی معرفی کنیم. یک گونه پروبیوتیک باید در مقابل فرآیند تولید بدون از بین رفتن زیست پذیری و یا داشتن تأثیر منفی بر روی خصوصیات حسی محصولات غذایی، مقاوم باشد. گونه و خصوصیات بیان شده برای آن باید در طی انجام فرآیند عمل آوری و همچنین در طی ذخیره سازی بعدی در محصول غذایی پایدار باشند، که ممکن است این مشکل را ایجاد کند که تعداد زیادی از ارگانیسم های زیست پذیر برای ایجاد تأثیر پروبیوتیک در محصول غذایی مورد نیاز باشند. فرض می شود که یک غذای پروبیوتیک فعال باید حداقل حاوی باشد و غذا باید بصورت روزانه مصرف شود تا تأثیر مفیدی داشته باشد. بنابراین این مسئله اهمیت زیادی دارد که پایداری تعداد پروبیوتیک ها و خصوصیات آنها در پنیر، و یا گونه های با منشأ انسانی را کنترل کنیم.
هدف مطالعه ما اینست که پنیر پروبیوتیک اصلی با و خوشمزه ای بر مبنای پنیر نیمه نرم رسیده و با ساختار باز اصلی استونی با نام Pikantne را تولید کنیم. پایداری ماده تخمیر پروبیوتیک ME-3 بعنوان یک ماده افزودنی برای پنیر آزمایش شد و توانایی آن برای حفظ زیست پذیری و پتانسیل ضد اکسایشی و ضد میکربی در محیط پنیر نیز ارزیابی شد.
مواد و روشها
منشأ و خصوصیات گونه میکربی
ماده تخمیر گونه لاکتوباسیل پروبیوتیک ME-3 قبلاً از روده یک بچه سالم جدا شد. این گونه توسط سیستم و توسط جداکننده PCR با استفاده از مرجع گونه ماده تخمیر شناسایی شد. ماده تخمیر ME-3در مجموعه کشت قرار داده شد. کاربرد حق امتیاز آن برای نمایندگی حق امتیازات استونی و همچنین برای هیئت بین المللی بیان شد. سلول ها و تجزیه سلولی ماده تخمیر ME-3 پتانسیل ضد اکسایشی قوی دارد. سلول ها دیسموتاز سوپروکسید-Mn را تولید میکنند، شامل گلوتاتیون کاهش یافته و عناصر اصلی هیدروکسیل اسکاونج هستند. همچنین، سلول های ME-3 مقدار فعالیت ضد اکسایشی کلی (TTA) دارند . ماده تخمیر لاکتوباسیل ME-3 از لحاظ تولید در یک بررسی کیفی و همچنین توسط یک روش کمی آزمایش شده است. مقدار مبنای تولید در سلول های روده بود.
تولید پنیر
یک پنیر پروبیوتیک حاوی گونه ماده تخمیر ME-3 در بخش میکرب شناسی دانشگاه تارتو در همکاری با یک کارخانه تولید پنیر واقع در قسمت جنوبی استونی تولید شده است. پنیر پروبیوتیک بر اساس پنیر استونی Pikantne آماده شد. ماده تلقیحی پنیر منجمد-خشک Probat 505 حاوی Lactococcus lactis ssp. lactis ، Lactococcus lactis ssp. cremoris، Lactococcus lactis ssp. lactis biovar، diacetylactis، و Leuconostoc mesenteroides ssp. mesenteroides بعنوان آغازگر مورد استفاده قرار گرفت. پنیر با 30 لیتر شیر خالص (با چربی) پاستوریزه شده (در دمای 70 تا 76 درجه سانتیگراد بمدت 20 تا 25 ثانیه) تولید شد. لاکتوباسیل پروبیوتیک به دو شیوه مختلف در پنیر ترکیب شد. در مورد پنیر A ، 0.04 درصد تعلیق گونه پروبیوتیک ME-3 در 0.9 درصد به شیر گاو پاستوریزه شده، همراه با 0.5 درصد آغازگر پنیر و (25 گرم در هر 100 کیلوگرم) قبل از دلمه شدن پنیرمایه اضافه شد و بمدت 35 دقیقه در دمای 35 درجه سانتیگراد نگه داشته شد. کشک بریده شد و تا دمای 39 درجه سانتیگراد جوشانده شد. این روند حدود 100 دقیقه طول کشید. قدرت اسیدی کشک در پایان روند بود. کشک پس از جوشاندن، در قالب ریخته شد تا آب پنیر آن جدا شود. در مورد پنیر B ، همان نسبت از گونه پروبیوتیک پس از گرفته شده آب کشک اضافه شد. پنیر تولید شد بدون اینکه ماده افزودنی بصورت یک کنترل عمل کند. بلوک های پنیر (هر کدام 3 کیلوگرم) بمدت 210 دقیقه گهگاهی چرخانده می شدند تا کشک با هم ترکیب شود. پس از آن، پنیر از قالب برداشته میشود، در 18 درصد شوراب در دمای 9 درجه سانتیگراد قرار داده میشود، سپس از شوراب خارج می گردد و بمدت 2 روز نگه داشته میشود تا کاملاً خشک شود، و سپس بمدت 30 روز در دمای 12 درجه و با رطوبت هوای نسبی 85 تا 90 درصد قرار داده میشود. در سراسر دوره رسیدن، بلوک های پنیر چرخانده میشوند و با 5 تا 7 درصد شوراب مالیده میشوند تا تشکیل لکه بر روی سطح پنیر بصورت یکنواخت انجام شود. پس از رسیدن، بلوک های پنیر از لکه تمیز می شوند، و بمدت 3 روز خشک می گردند، و در دمای 120 تا 150 درجه بمدت 2 ثانیه با پارافین پوشانده میشوند و بمدت 30 روز در دمای 6 درجه نگهداری میشوند. سه آزمایش همتا از پنیرهای A و B انجام شد.
ارزیابی حسی پنیر
استاندارد EV ST 616-92 استونبی برای درجه بندی پنیر اعمال شد. این ارزیابی بر مبنای چهار ویژگی اصلی (مانند ظاهر بیرونی، طعم و رایحه، یکنواختی غلت، رنگ و بافت) است که منجر به حداکثر 5 امتیاز برای هر یک از این خصوصیات می گردد. مطابق این سیستم، چهار طبقه برای پنیرها وجود دارد: مانند عالی (5.00 تا 4.50 امتیاز)، استاندارد (4.00 تا 4.49 امتیاز)، درجه 2 (3.50 تا 3.99 امتیاز) و درجه 3 (کمتر از 3.50 امتیاز). پنیر A ، پنیر B ، و پنیر کنترل به شیوه عدم مشاهده 30 روز پس از رسیدن توسط 5 متخصص از یک کارخانه تولید پنیر محلی، و بخش تکنولوژی غذایی دانشگاه کشاورزی استونی درجه بندی شدند. میانگین حسابی امتیاز کاراکتر تعیین شد. ترکیبات پنیر در آزمایشگاه اداره خوراک و دامپزشکی تارتو، استونی مورد تحلیل قرار گرفت.
تحلیل میکربی شیر پنیر و پنیر پروبیوتیک
شیر پس از پاستوریزه شدن و قبل از آماده سازی پنیر مورد تحلیل قرار گرفت. نمونه های آماده شده برای تحلیل های میکرب شناسی بصورت سترون شده از شیر و از مرکز پنیر گرفته شدند. نمونه های پنیر هموژنیزه شدند، محلول های ردیفی شیر و پنیر هموژنیزه شده یا 0.9 درصد محلول NaCl آماده شد و 0.1 میلی لیتر از هر محلول در محیط آگار منتشر شد. ظرف ها بمدت 2 روز در دمای 37 درجه سانتیگراد در یک خسپانگر جو متغیر با جو میکرو-هوازی روبرو عمل آورده شدند: .
برای تعیین لاکتوفلور پنیر، کولونی هایی با شکل های مختلف که در MRS آماده شده بودند انتخاب شدند. شناسایی اقدامات گوییزه (cocci) بر مبنای تحلیل های میکروسکوپی پس از لکه دار شدن Gramو آمادگی وانکومیسین بود. قسمت های مجزا شده لاکتوباسیل spp. مطابق 5 آزمایش شناسایی شد: الگوهای تخمیر کربوهیدرات، تشکیل گاز از گلوکز، آبکافت آرژنین، فعالیت کاتالاز، و مقاومت وانکوسیمین. بقای گونه ME-3 ذر پنیر و تعداد آن در هر گرم در حین دوره رسیدن و ذخیره سازی در روزهای 10، 24، 38، 54 و 66 پس از آماده سازی پنیر تحلیل شد. کولونی های Putative L. fermentum ME-3 بر اساس ریخت شناسی کولونی (سفید، کولونی های محدب با لبه های قائم)، ارزیابی میکروسکوپی پس از لکه دار شدن Gram (منظم، شکل گیری غیر هاگ، میله های محکم گرم-مثبت، متغیر از لحاظ طولی، مواردی که اغلب بصورت جفت های موازی رخ میدهند)، واکنش کاتالاز منفی، رشد در دمای پایین، و تولید لیزوزیم و تولید گاز از گلوکز انتخاب شدند. جنبه آخر ویژگی اصلی لاکتوباسیل های غیر تخمیری (OHEL) است که گروه تخمیر خود را از لاکتوباسیل های جور-تخمیری و لاکتوباسیل های غیر تخمیری اختیاری متمایز می سازد. تولید لیزوزیم بصورت مثبت L. fermentum را از گونه های دیگر گروه OHEL متمایز می سازد.
تغییرات در فعالیت مخالفت آمیز نسبت به میکرب های بیماریزای روده و همچنین فعالیت ضد اکسایشی ری ایزوله ها در مقایسه با کشت خالص ME-3 در روزهای 24، 38، و 66 پس از آماده سازی پنیر بررسی شد.
فعالیت ضد میکربی
لاکتوباسیل ها بمدت یک شبانه روز در محلول MRS پرورش داده شد و توسط نیروی گریز از مرکز در دمای 4 درجه سانتیگراد بصورت قرص های گرد در آورده شد، و سپس با آب نمک هم کشش شسته شد و سپس دوباره در آب نمک هم کشش نگهداری شد. مدت این نگهداری برابر با تنظیم شد. TAA ماده تخمیر ME-3 و ری ایزوله های پنیر با استفاده از آزمایش پیش-اکسایش لیپید ارزیابی شد. TAA نمونه بصورت درصد پیش اکسایش اسید لینولنیک (LA) برای نمونه بیان شد. ارزش عددی بالا نشاندهنده فعالیت ضد اکسایشی کلی بالای نمونه است. پیش-اکسایش استاندارد LA در آب نمک هم کشش بعنوان کنترل عمل میکرد.
تحلیل آماری
تغییرات در فعالیت مخالفت آمیز و TAA کشت ME-3 اولیه و ری ایزوله های ME-3 در زمانهای مختلف از پنیر با آزمایش مجموع درجه مان-ویتنی مقایسه شد. همچنین از برنامه کامپیوتری Sigma Stat برای ویندوز 2.0 استفاده شد. تفاوت ها زمانی از لحاظ آماری مهم تلقی می شدند که .
نتایج
ارزیابی حسی
پنیرهای A ، B و پنیر کنترل با توجه به معیارهای حسی پس از 1 ماه بعد از رسیدن پنیر بصورت پنیرهایی با درجه تجاری توصیف شدند. مشخص شد که هر دو متغیر پنیر با مواد افزودنی پروبیوتیک دارای طعم و ساختار مشابه با پنیر کنترل بودند. مقدار امتیاز پنیر کنترل 4.5 امتیاز بود. پنیر A دارای امتیاز 4.2 و پنیر B بخاطر درجه غلظت بیشتر و طعم کمی تلخ تر خود دارای امتیاز 3.7 بود. پنیر A بخاطر خصوصیات حسی بهتر خود، برای آزمایش بیشتر زیست پذیری و خصوصیات پروبیوتیک آن انتخاب شد.
بقای گونه در پنیر
شیر پنیر حاوی گوییزه های شناسایی نشده مختلف و دو گونه لاکتوباسیل با نامهای و بود. در پنیر کنترل رسیده، تعداد گوییزه های اسید لاتیک به می رسید. تعداد گوییزه های مختلف در پنیر پروبیوتیک تفاوت زیادی با پنیر کنترل نداشت. در پنیرهای کنترل و پروبیوتیک ، تعداد یکسان بود ( ) ، اما تعداد L. casei در پنیر پروبیوتیک رسیده کمی کمتر بود. ME-3 در حین 66 روز آزمایش در پنیر A باقی می ماند. البته در دوره روزهای 24 و 54، کاهش هایی مشاهده شد ، اما تعداد لاکتوباسیل های پروبیوتیک تا روز 66 به سطح اولیه خود رسید .
فعالیت مخالف آمیز
ماده تخمیر لاکتوباسیل ME-3 هیچ تأثیر ضد میکربی را بر روی باکتریهای اسید لاتیک پنیر آغازگر نشان نداد. در مقایسه با کشت اولیه ME-3 ، ری ایزوله های ماده افزودنی پروبیوتیک کاهشی را در فعالیت مخالفت آمیز در مقابل همه عوامل بیماریزای آزمایش شده نشان داد. مقادیر مبنای فعالیت مخالفت آمیز ME-3 و پنیر در جدول 3 بیان شده است. ماده تخمیر لاکتوباسیل ME-3 در حین دوره رسیدن و ذخیره سازی کاهش فعالیت مخالفت آمیز در مقابل عوامل بیماریزای گرم-مثبت و گرم-منفی را نشان داد، جدا از و که در همان سطح از 66 روز توسط کشت خالص و اصلی ME-3 معلق شده بودند. فعالیت ضد میکربی پنیر پروبیوتیک رسیده ضعیف تر از ماده افزودنی پروبیوتیک مجزا شده بود.

 

 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   9 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله یک پنیر پروبیوتیک جدید با فعالیت ضد اکسایشی و ضد میکربی