لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
بحر طویل هدهد میرزا
زندگی نامه:
کشنبه سوم آبان ماه 1371 ابوالقاسم حالت پس از نیم قرن فعالیت ادبی در زمینه های مختلف طنز و جدی از میان حلقه طنازان گل آقایی (که در آن سالها هنوز تعداد رفتگان شان بیشتر از ماندگان شان نبود!) به عالم بالا پر کشید. استاد حالت در اتوبیوگرافی اش پس از اشاره به تاریخ تولد صحیحش (1298) و بی اعتبار خواندن تاریخ تولد درج شده در شناسنامه اش (1292) می نویسد: از سال 1314 به شاعری پرداختم و به انجمن های ادبی راه یافتم. در سال1317با هفته نامه توفیق که تازه فکاهی شده بود...همکاری کردم. که این همکاری تا آخرین شماره توفیق ادامه داشت. غیر از توفیق با برخی جراید دیگر نیز همکاری کردم. در هفته نامه های امید، تهران مصور، قیام ایران و خبردار آثاری فکاهی به نثر و نظم داشتم ولی اشعاری که برای درج در هفته نامه آیین اسلام می ساختم همه جدی و غیر‌فکاهی بود. استاد حالت پس از پیروزی انقلاب ابتدا با نشریه طنز خورجین و سپس با هفته نامه گل آقا همکاری کرد و به نوشته و شهادت مرتضی فرجیان (طنز پرداز و اولین سردبیر گل آقا: او هر روز 10 الی 15 کیلومتر پیاده روی می کرد. بسیار سریع راه می‌رفت.در بازدیدی که هیات تحریریه گل آقا از مترو داشت استاد حالت جلوتر از همه همکاران جوان در تونلهای طولانی مترو حرکت می کرد. شعر اولین سرود جمهوری اسلامی توسط استاد حالت سروده شد و آخرین شعری هم که از ایشان درهفته نامه گل آقا چاپ شد. مجموعه رباعیات امروزی بود که رباعی پایانی، آخر خط نام داشت :
گاهی تنت از لباس محروم شود
گه دل ز غم خوراک، مغموم شود
روزی که اجل ز در درآید ناگاه
تکلیف تو و کار تو معلوم شود!
برخی اسامی مستعار ابوالقاسم حالت عبارتند از: هد هد میرزا، خروس لاری، شوخ، فاضل مآب و ابوالعینک. گلزار خنده، فکاهیات حالت، دیوان شوخ، عیالوار و بحر طویلهای هد هد میرزا تعدادی از آثار طنز استاد حالت است که به صورت کتاب منتشر شده است.
این هم بحر طویلی دیگر از او:
دوستان، آمده ام باز، که این دفتر ممتاز، کنم باز و شوم قافیه پرداز و سخن را کنم آغاز به تسبیح خداوند تبارک و تعالی که غفور است و رحیم است، صبور است و حلیم است، نصیر است و رئوف است و کریم است، قدیر است و قدیم است. خدایی که بسی نعمت سرشار به ما آدمیان داده، گهرهای گران داده، سر و صورت و جان داده، تن و تاب و توان داده، رخ و روح روان داده، لب و گوش و دهان داده، دل و چشم و زبان داده، شکم داده و نان داده، زآفات امان داده، کمالات نهان داده، هنرهای عیان داده و توفیق بیان داده و اینها پی آن داده،که از شکر عطا و کرمش چشم نپوشیم و زهر غم نخروشیم و زهر درد نجوشیم و تکبر نفروشیم و می از ساغر توحید بنوشیم و بکوشیم که تا از دل و جان شکر بگوییم عنایات خداوند مبین را. آفریننده ی دانا و خداوند توانا و مهین خالق یکتا و بهین داور دادار، کزو گشته پدیدار، به دهر این همه آثار، چه دریا و چه کهسار، چه صحرا و چه گلزار، چه انهار و چه اشجار، اگر برگ و اگر بار، اگر مور و اگر مار، اگر نور و اگر نار و اگر ثابت و سیار. خدایی که خبردار بود از همه اسرار، غنی باشد و غفار، شود مرحمتش یار، درین دار و در آن دار، به اخیار و به زهاد و به عباد و به اوتاد و به آحاد و به افراد نکوکار، خدایی که عطا کرده به هر مرغ پرو بال، به هر مار خط و خال، به هر شیر بر و یال، به هر کار و به هر حال بود قبله ی آمال و شود ناظر اعمال، فتد در همه ی احوال از او سایه ی اقبال به فرق سر آن قوم که پویند ره خیر و نکوکاری و دینداری و هشیاری و ایمان و صفا و کرم و صدق و یقین را. آرزومندم و خواهنده که بخشنده به هر بنده شکیبایی و تدبیر و توانایی و بینایی و دانایی بسیار که با پیروی از عقل ره راست بپوییم و زهر قصه ی شیرین و حدیث نمکین پند بگیریم ونصیحت بپذیریم و چنان مردم فرزانه بدان گونه حکیمانه در این دارجهان عمر سرآریم که از کرده ی خود شرم نداریم و ره بد نسپاریم و به درگاه خدا شکر گزاریم که ما را به ره صدق و صفا و کرم و عدل چنان کرده هدایت از سر لطف و عنایت که زما خلق ندارند شکایت. به ازین نیست حکایت، به از این چیست درایت، که ز حسن عمل ما به نهایت، همه کس راست رضایت، چه خداوندو چه مخلوق خداوند، به گیتی همه باشند ز ما راضی و خرسند و به توفیق الهی بتوانیم در این دار فنا زندگی سالم و بی دغدغه ای داشته باشیم و در آن دار بقا نیز خداوند کند قسمت ما نعمت فردوس برین را.
دانلود مقاله کامل درباره بحر طویل هدهد میرزا