حل مشکل صفحه سفید Y600-U20 بعد از فلش
معماران و احتمالاً بیش از آنان مهندسان، برای پوشش دهانههای مختلف به سازههای مسطح از قبیل تیرها، خرپاها و قابهای مسطح فکر میکنند. در بیشتر موارد در صورتی که طراحی به صورت سه بعدی انجام شود و برای دهانههای متوسط و دهانههای بلدن از سازههای فضایی استفاده شود، مزایای بیشتری به دست میآید. این کار به ویژه در شرایطی که ساختمان تحت تأثیر بارهای نقطهای سنگین و یا بارهای متمرکز قرار داشته باشد، صادق است.
در حقیقت همهی سازهها سه بعدی و دارای طول، ارتفاع و ضخامتاند. اگر چه تیرها و خرپاهای مسطح اغلب رفتار سازهای دو بعدی دارند، اما این عناصر سازهای به طور کلی در یک صفحه ( و اغلب در صفحهی سازهای قائم بین دو تکیهگاه) در برابر بارهای وارد مقاومت میکنند. در چنین سازههای سادهای عاقلانه نیست که پایداری آنها را در سه بعد فراموش کنیم. برای مثال در تیرها و خرپاهای تحت خمش، با افزایش دهانه ارتفاع بیشتری لازم است و در نتیجه تمایل ناحیه فشاری برای کمانش در جهت عمود بر صفحه قائم افزایش مییابد. برای مقابله با چنین مسألهای باید مهاربندیهای جانبی در ناحیه فشاری پیشبینی شود. شاید یک سیستم متشکل از تیرهای موازی با مهاربندیهایی عمود بر دهانه، برای بهره بردن از مزایای رفتار سازهای سه بعدی که در زیر توضیح داده میشود، مناسبتر باشد. به دلیل طبیعت صفحهای تیرها و خرپاهای منفرد، این نوع سازهها باید برای تأمین مقاومت کافی در برابر انواع بارهای نقطهای و نیروهای متحرکی که به آنها وارد میشود، طراحی شوند. پایداری تیرها و خرپاها با برخی تغییرات در مهاربندیهای جانبی و یا توزیع بار بین تیرهای مجاور تأمین میشود. چنین سیستمی یک سازهی سه بعدی را به وجود میآورد که در آن بارها به سرعت در یک سیستم سه بعدی توزیع میشوند. تمامی اعضا در مقاومت در برابر بارهای وارده شرکت میکنند، مگر این که بار بر روی تکیهگاه یا در نقطهای در نزدیکی تکیهگاه وارد شود.
چرا سازههایی با رفتار دو طرفه؟
برای مشخص کردن این که چرا از سازههایی با رفتار دو طرفه استفاده میکنیم، میتوان بر روی یک مثال آشنا در منازل در منازل مسکونی تأمل کرد. در روکش بافنده شده مشبکی که برای چهارپایهها یا نگهداری پشتی صندلیها به کار میرود، اگر نوارهای شبکه فقط در یک جهت به کار رفته باشد، بار وارده بر یک نوار موجب افت در آن خواهد شد و بار فقط به دو طرف قاب تکیهگاهی انتقال پیدا خواهد کرد. اما اگر نوارهای شبکه در دو جهت عمد بر هم بافته شده باشند، نوار بارگذاری شده توسط بقیه نوارها نگه داشته میشود. این کار افت نوار بارگذاری شده را کاهش میدهد و بار وارده را در تمام قسمتهای قاب تکیهگاهی توزیع میکند. در حالت دوم، هر نوار به فقطی توانایی تحمل تمام بار وارد شده را ندارد و ممکن است سازهی سبکتری برای نگهداری قاب به کار رود. مزیت دیگر آن این است که اگر یکی از نوارها پاره شود، هنوز صندلی به عنوان یک کل، میتواند بار را تحمل کند.
حالت مشابهی ممکن است در استفاده از سازههایی با دهانههایی در دو جهت در معماری و مهندسی اتفاق بیفتد. برای مثال بار وارده بر تیر سادهی یک طرفه یا خرپای مسطح، باید به طور مستقیم از سازه به سمت تکیهگاهایش انتقال یابد. اما اگر شبکهای با اتصال تیرها یا خرپاها در صفحه افق شکل گرفته باشد، بار عمودی وارد شده بر هر یک از تیرها یا خرپاها در تمامی اعضاء شبکه و هم چنین در تمامی تکیهگاهها پخش خواهد شد.
اگر چه در این موارد رفتار سازه نسبت به آن چه در بالا در مورد شبکههای بافته شده توضیح داده شد، (خمش و برش برای تیرها، نیروهای محوری برای خرپاها و کشش خالص برای شبکههای بافته شده متفاوت میباشد) این شکل از تیرهای متقاطع اغلب به عنوان شبکههای تک لایه تعریف میشوند و مثال خیلی رایج آن در ساختمان، دال صندوقچهای از بتن مسلح است که دندههای عمودی آن توسط صندوقچههایی تولید میشود و شبکهای از تیرهای متقاطع را که دال نازک طبقات را نگه میدارند، شکل میدهد.
زمانی که دهانهی سازه بیشتر از 10 متر میشود، استفاده از اعضای تیر در شبکهی تک لایهای اقتصادی نیست و خرپاهای با جان باز یا شبکههای ویرندیل ممکن است جایگزین تیرهای توپر شود. در این صورت سازه از دو شبکه موازی افقی که با یک الگوی عمودی یا مایل از اعضای جان واقع در بین دو صفحه شبکه به هم متصل شدهاند، تشکیل میشود. این سازهی سه بعدی به صورت کلی به عنوان شبکههای دو لایه یا شبکههای فضایی معرفی میشود، هم چنین اغلب بسته به نوع مهاربندی بین دو لایه و روشهای اتصال اعضا به عنوان قالب فضایی یا خرپای فضایی شناخته میشود. شبکههای دو لایه دلیل توانایی تقسیم و حمل بار در تمام سازه است و به عنوان یکی از کارآترین و سبکترین سیستمهای سازهای شناخته میشوند.
عبارت «قالب فضایی» بیشتر توسط مهندسان و معماران برای توضیح انواع گوناگونی از شبکههای دولایهای که حتی ممکن است بارها را توسط رفتارهای سازهای کاملاً متفاوتی حمل کنند، به کار میرود. انواع شبکههای قاب فضایی به شرح زیر است:
1- شبکههای دو لایه با اعضای مایل جان
2- شبکههای دو لایه بدون اعضای مایل جان
حالت 1- بر اساس رفتار خرپاها کاملاً مثلثی است که اغلب از میلههایی با انتهای مفصلی یا اعضایی که ما بین گرههای متصل شدهاند، تشکیل شده است. در این نوع سازهها که باید آن را خرپای فضایی نامید، اگر بارها به طور مستقیم بر گرهها وارد شود، اعضای درون شبکه فضایی، نیروی کششی یا فشاری محوری را تحمل میکنند. اگر چه همواره مقداری خمش به سبب وزن خود اعضا که بین گرهها قرار گرفتهاند ایجاد میشود، هم چنین ممکن است خمش ثانویهای در اثر صلیبت و شکل اتصال بین اعضاء و گرهها به وجود آید.
قابها اغلب در مفهوم مهندسی به صورت مثلثی شکل نمیباشند و تعداد زیادی یا تمامی گرههای آنها کاملاً صلب است و در برابر بارهای وارده حتی اگر بار بر روی گرهها وارد شود به صورت ترکیبی از خمش، برش و نیروهای محوری مقاومت میکنند. در نوع 2 از شبکههای دو لایه تقاطع اعضا به صورت قابهاست و به صورت مشابهی دارای اتصالات کاملاً صلب هستند و در برابر بارهای وارده همانند رفتار قابها مقاومت میکنند. این شبکههای دو لایه قاب فضایی واقعی هستند و اغلب به صورت پیش ساخته از مدول های سه بعدی تشکیل شده و یا این که از طریق جوش دادن اعضای منفرد به یکدیگر در محل ساخته میشوند. سیستمهای مدولار دارای اتصالات صلباند که در محل به وسیله بولتهایی به یکدیگر متصل میشوند. هم چنین سیستمهایی که با جوش دادن در محل ساخته میشوند، اغلب سازهی سه بعدی با اتصالات کاملاً صلب را شکل میدهند.
احتمالاً کسب توانایی لازم برای تشخیص صحیح تفاوتهای بین خرپای فضایی و قاب فضایی، برای معمار به اندازهی یک مهندس مهم نیست. اگر چه موقعیتهایی وجود دارد که درک تفاوت بین آنها اهمیت پیدا میکند (برای مثال از دیدگاه زیباییشناسی، قاب فضایی که اعضای قطری ندارد فضای باز بیشتری را به وجود میآورد) در کاربرد رایج، اصطلاح «قاب فضایی» اغلب به تمامی شبکههای فضایی اطلاق شده و بیشتر شامل سیستمهای مدولاری است که در واقع خرپای فضایی میباشند. حتی ممکن است در نام اختصاصی و یا فنی که توسط سازندگان استفاده میشود به جای خرپای فضایی از قاب فضایی استفاده شود.
نسبت ظاهری
تصمیمگیری در مورد این که از شبکه سازههای سه بعدی و یا سازههایی با رفتار یک طرفه استفاده شود، اغلب متأثر از شکل پلان ساختمان و محل قرارگیری تکیهگاههای سازه است. برای مثال، ممکن است قرار دادن تکیهگاههایی در طول دو ضلع مقابل یک ساختمان مستطیل شکل ممکن باشد. در این موارد، اگر بارهای وارده به صورت یکنواخت روی سطح پلان بام یا طبقات پخش شده باشند، بیگمان سازه با رفتار یک طرفه اقتصادیتر خواهد بود. با این وجود زمانی که امکان قرار دادن تکیهگاهها در سراسر اضلاع پلان مربع یا مستطیل شکل، ممکن است سازههای با رفتار دو طرفه ترجیح داده شوند و پس ازتصمیمگیری در مورد این که سازهای مناسبتر است، بسیار مشکل میباشد.
انتخاب صحیح، پخش مناسب بارهایی است که انتظار میرود به سازه سه بعدی وارد شود. این مسأله به عوامل زیادی، از جمله نسبت دهانهها در هر جهت از شبکه با رفتار دو طرفه و نیز نسبت ظاهری دهانه بستگی دارد.
تأثیر نسبت ظاهری دهانه بر توزیع بار در یک سازه با رفتار دو طرفه را میتوان به سادگی توسط یک بار نقطهای W که بر محل تقاطع دو تیر عمود بر هم به دهانههای L2 و L1 وارد میشود، نشان داد. اگر این تیرها در نقطهی میانی به هم متصل شده باشند، شبکهی تیر تک لایه بسیار ساده را شکل میدهند. در ابتدا فرض میشود که هر دو تیر دارای مصالح و مقاطع عرضی مشابهی باشند (مدول الاستیسیته یا مدول یانگ (E) و گشتاور دوم سطح (I) برای هر دو سطح یکی است. ارتباط بین نسبت ظاهری دهانه (L2/L1) و بار حمل شده توسط هر یک از تیرها یعنی W2 و W1 را به سادگی از طریق یک سری محاسبات برای نسبتهای مختلف دهانه تیرها میتوان به دست آورد.
درست همان طور که انتظار میرود تیر با دهانهی بلندتر، بارکمتر و تیر با دهانهی کوتاهتر بخش بزرگتری از بار W راتحمل میکند و در صورتی که L2/L1=1 باشد، بار مساوی توسط هر دو تیر که دارای طولهای یکسانیاند، حمل میشود. هم چنین میتوان مشاهده کرد زمانی که نسبت دو دهانه (L2/L1) به 2 میرسد، حداکثر بار توسط تیر کوتاهتر حمل میشود (89% بار وارده زمانی که نسبت ظاهری برابر 2 است). این مثال ساده ثابت میکند که مزایای شبکههای با رفتار دو طرفه در صورتی که سازه را بتوان به دهانههای تقریباً مربع شکل در پلان تقسیم کرد، بسیار زیاد است و در صورتی که نسبت بین دو دهانه افزایش یابد، مزایای آنها به سرعت کاهش مییابد. البته در سازههایی با دهانههای بزرگ، استفاده از شبکهی دو لایه معمولتر است، با این که در آنها اعضای متقاطع زیادی وجود دارد ولی اصل پایهای وجود دارد و آن این که اگر اقتصادی شدن سازه مورد نظر است، باید نسبت ظاهری نزدیک به 1 باشد. اگر نسبت ظاهری خیلی بیش از 1 باشد، امکان تقسیم دهانه بزرگتر با به کارگیری ستونهای میانی باید مور توجه قرار گیرد. در جایی که یک دهانهی خالص و بدون ستون کاملاً ضرورت دارد، ممکن است خطوط اضافی تکیهگاهها به شکل لبههای سخت یا تیرهای میانی روی خطوط شبکه مابین ستونها، استفاده شود تا سازه را به دهانههای تقریباً مربع شکل تقسیم کند. این کار میتواند در محدودهی ارتفاع خود شبکه فضایی از طریق به کارگیری اعضای سخت کننده در طول خط مابین ستونهای پیرامونی مقابل هم به دست آید، هم چنین از طریق افزایش ارتفاع شبکهی فضایی در فاصلهای مناسب انجام شود.
خاصیت همه سازهها وهم چنین شبکههای سه بعدی این است که بار وارده توسط سختترین قسمت تحمل میشود. بنابراین میتوان توزیع بار وارده بر اعضاء را در دو جهت شبکه فضایی متداول با تغییر در سختی اعضا به صورت مناسبی اصلاح کرد. به طور مثال در سیستم دو تیر سادهای که در بالا شرح داده شد، برای ایجاد تعادل در توزیع بار بین دو تیر در زمانی که دهانههای متفاوتی دارند، میتوان سختی تیر بلندتر را افزایش داد. این کار را میتوان با افزایش ارتفاع تیر بزرگتر و در نتیجه افزایش مقدار گشتاور دوم سطح آن (I) به دست آورد.
البته در شبکههای فضایی با مقیاس واقعی که دهانههای مستطیل شکل دارند، میتوان به منظور تغییر ویژگیهای بار توزیع شده از تغییری مشابه در خصوصیات اعضاء مانند افزایش اندازه اعضا در جهت دهانه بلندتر استفاده کرد.
پایداری خرپای فضایی
اگرچه پایداری سازه خرپای فضایی بر اساس شکل هندسی حال میشود، اما پایداری قابهای فضایی با اتصالات صلب، بر اساس مقاومت خمشی اتصالات سازهی آنها به دست میآید. برای شکل دادن پایداری یک خر پا با اتصالات مفصلی متشکل از گرهها و اعضای محوری، لازم است یک سازهی مثلثی ساخته شود. در سازهی خرپای فضایی مفصلی سه بعدی (متفاوت با آن چه به عنوان فرمول ماکسول و قانون فوپل شناخته شده است) که در آن شرایط زیر برای پایداری الزماً باید فراهم شود.
تعداد اعضای سازه
تعداد گرههای سازه
کمترین عدد به عنوان عکسالعملهای تکیهگاهی
از فرمول مذکور میتوان نتیجه گرفت اگر سازهای دارای هندسهی کاملاً مثلثی نباشد، با تأمین تکیهگاههای خارجی اضافی و کافی میتوان آن را پایدار کرد. از طرف دیگر، پایداری هندسهی شبکههای فضایی متداول میتواند به پایداری چند وجهیهای ساده مربوط باشد.
شکل 2-5- احجام افلاطونی به عنوان میله و گره با سازههای کاملاً صفحهای (الف) چهاروجهی (ب) شش وجهی یا مکعب (ج) هشت وجهی (د) دوازده وجهی (هـ) بیست وجهی
اشکال چند وجهی پایدار
اشکال چندوجهی فرمهای اصلی در فضای سه بعدی هستند. سالها قبل از تمدن یونان باستان نیز ریاضیدانان مطالعاتی در مورد این چند ضلعیها داشته و خصوصیات آنها را مشخص کردهاند. اصلیترین این اشکال، چندوجهیهای منظم یا احجام افلاطونی نامیده میشوند و عبارتند از: چهاروجهی، شش وجهی یا مکعب، هشت وجهی، دوازده وجهی و بیست وجهی که هر یک از آنها متشکل از صفحات مشابهی از چند ضلعیهای منظماند (برای امثال یالهای هر یک از وجوه دارای طول یکسان بوده و تمامی وجوه آنها متشکل از فقط یک شکل چند ضلعی است).
در مطالعهی شبکههای فضایی باید ابتدا اعضا و گرههای شبکه مورد نظر را بررسی کرد. اگر چه باری درک پایداری سازهها سه بعدی به صورت کلی، بهتر است رفتار اشکال چندوجهی منظم و ساده را (که متشکل از اعضاء گرهها و صفحات سازهای هستند) در زمانی که بار بر گرههای آنها وارد میشود، بررسی کرد.
سازههای متشکل از عضو و گره
چهاروجهی متشکل از گره و عضو با اتصالات مفصلی دارای چهار گره و شش عضو است، از این رو بر اساس فرمول پایداری خرپای فضایی که توضیح داده شد، در میان سازههای سه بعدی دارای حداقل پایداری است. با تأمین شرایط مناسب تکیهگاهی میتوان سازهای پایدار ایجاد کرد که با فرمول پایداری خرپای فضایی مطابقت داشته و زمانی که بار بر گرههای آن وارد میشود، در اعضای سازه فقط نیروهیا محوری ایجاد شود مکعب یا ششوجهی هشت گره و دوازده عضو دارد، بنابراین طبق فرمول داریم: ولی از این رو باید حداقل شش نیروی عکسالعمل تکیهگاهی وجود داشته باشد به این دلیل سازه مکعبی با اتصالات مفصلی ناپایدار است مگر این که اعضاء اضافی بین گرهها فرض شده و یا نیروی عکسالعمل تکیهگاهی بیشتری در نظر گرفته شود. در مورد هشت وجهی و و و در نتیجه یک سازهی مفصلی پایدار است. با توجه به دلایل مشابه ثابت میشود که دوازده وجهی با اتصالات مفصلی ناپایدار ولی بیست وجهی پایدار است. بنابراین هندسهی خرپای فضایی دولایه، بر اساس فرم چندوجهیهای پایدار شکل میگیرد (اغلب مدولهای چهاروجهی و هشت وجهی یا نیمه هشت وجهی به هم متصل میشوند).
چند وجهی به عنوان سازهی صفحهای
به طرز مشابه در چندوجهیهایی که از صفحات مسطح تشکیل شدهاند و بار بر گرههای آنها وارد میشود، مشاهده میشود که چهاروجهی، مکعب و دوازده وجهی سازههایی پایدارند، در حالی که هشت وجهی و بیست وجهی سازههایی ناپایدارندو چهاروجهیهای افلاطونی چه به صورت سازههای عضو و گره و چه به صورت سازههای صفحهای پایدارند. برای اثبات رفتار صفحات میتوان از مدلهای مقوایی استفاده کرد، در این حالت باید تمامی تقاطعهایی را که برای نگهداری لبههای صفحات به کار میروند و مشابه اعضای بین گرهها هستند، به این ترتیب میتوان به سادگی ناپایداری هشتوجهی و بیست وجهی را مشاهده کرد.
سازههای متشکل از عضو و صفحه
توروستر در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا در کپهناک تحقیقاتی در مورد پایداری و دوگانگی سازهای چندوجهیهای ترکیب شده از عضو و گره یا صفحاتی که در لبههایشان به یکدیگر متصل شدهاند، انجام داده است. تحقیق وی ثابت کرد که برای ایجاد پایداری شبکههای فضایی مرکب از اعضای میلهای و صفحهای، میتوان دو نوع رفتار سازهای را ترکیب کرد. این توانایی میتواند در ترکیب خرپای فضای فلزی با اعضای صفحات سازهای از جنس شیشه یا پلاستیک موفقتآمیز باشد.
مزایای استفاده از شبکههای فضایی
برخی از مزایای حاصل از کاربرد شبکههای فضایی به صورت مختصر شرح داده شده است. این موارد و سایر مزیتها، همراه با نمونههای ساخته شده، در ادامه شرح داده میشود.
تقسیم بار
اولین مزیت سازههای فضایی، همان طور که در بالا شرح داده شد، مشارکت اغلب سازه در تقسیم و توزیع بار است. تیرها و خرپاهای مسطح (مانند جرثقیلهای بزرگ)، باید به فقطیی قابلیت تحمل هر نوع بار متمرکز یا بارهای متحرک سنگین را داشته باشند، ولی در شبکههای فضایی چنین بارهای متمرکزی به صورت یکنواخت درون سازه و تمامی تکیهگاههای توزیع میشوند. این مسأله میتواند هزینه سازههای تکیهگاهی نظیر ستونهای بزرگ و پیها را کاهش دهد. این زیت در مقایسه با سازهای صفحهای با دهانه، ارتفاع و بار وارده مساوی و با فرض این که اعضای سازهای اندازههای مشابهی داشته باشند، موجب کاهش حداکثر تغییر شکل در اعضای سازهای میشود. به این ترتیب، یک سازهی سه بعدی سبکتر و کم ارتفاع تر برای حمل باری مشابه به کار خواهد رفت و حداکثر تغییر شکل آن بیش از سازههای صفحهای نخواهد شد.
نصب تأسیسات
به دلیل وجود فضای باز بین دو لایهش شبکههای فضایی، نصب تأسیسات مکانیکی و الکترونیکی و کانالهای هوا درون ارتفاع سازه به سادگی میسر است. به دلیل وجود سیستم منظمی از تکیهگاهها، اتصال این تأسیسات بسیار ساده است و نیاز به کار فولادی ثانویه بسیار کم شده یا حتی حذف میشود. اگر تجهیزات سنگینی در سازهی فضایی نصب شود، بار وارده باید بر نقاط گرهها وارد شود. این مسأله به ویژه در خرپاهای فضایی به منظور به حداقل رساندن ممان خمشی در اعضاء ضروری است.
نمونهی قابل توجه از ویژگی توزیع بار و آزادی عمل در نصب دستگاهها و ماشینها در محدودهی ارتفاع سقف سازههای فضایی، در کارخانهی تولید مواد غذایی در ناتینگهام انگلستان است که کاملاً موفقیتآمیز بوده و در سازه سقف آن از سیستم سازهی فضاکار مکعبی استفاده شده است. قرار بود در دورههای مختلفی در طول عمر ساختمان، نواحی مختلفی از کف ساختمان به عنوان انبار زیر صفر درجه استفاده شود. به منظور ایجاد قابلیت چنین انعطافی در عملکرد، پانلهای عایق به ضخامت 100 میلیمتر در تمام قسمتهای لایهی زیرین شبکهی فضایی نصب شد و در فواصل 75 متر سازهای شامل فقط سه تکیهگاه داخلی برای حمل مجموع بارهای متمرکز در حدود 600 تن طراحی شد، استفاده از این سیستم، سردخانهای به ارتفاع 3 متر علاوه بر دیگر انبارهای بخش تولید فراهم کرد.
مقاومت
شبکههای فضایی، سازههای مقاومیاند، به این معنی که به طور کلی، فروریختن تعداد محدودی از اعضاء برای مثال کمانش فشاری تحت بارگذاری بیش از حد- لزوماً منجر به فروپاشی سازه نمیوشد. اگر چه در برخی مواقع، استثنائاتی وجود دارد. یک نمونهی جالب فرو ریختن خرپای فضایی سقف ساختمان مرکز شهری هارتفورد، کالیسئوم در ژانویه 1978 میباشد. این سقف زیر بار برف و یخ صبح زود 18 ژانویه 1978، فقط چند ساعت پس از برگزاری مسابقه بسکتبال با 5500 تماشاچی فروریخت. تحقیقات بعدی نشان داد که یک خط شکست در جهت شمالی- جنوبی در سقف (عمود بر جهت دهانه بلندتر) به دلیل افزایش شکست ناشی از کمانش در اعضای فوقانی خرپا گسترش یافته است. شکست اعضا و فرو ریختن سازه در اثر وارد شدن بار kg/m2 87-78 اتفاق افتاد. این مسأله نشان میدهد که خرپای فضایی تحت تأثیر تقریباً نصف کل باری که موجب شدن ضعیفترین عضو میشود، فرو ریخته است.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 27 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:pdf
تعداد صفحه:12
عده ای عقیده دارند که بعد از 11 سپتامبر جهان عوض شده و مثل سابق نیست. در واقع باید سیاست جهانی دگرگون و با مفهومی نو همراه با تلاشهای جدید و منطبق با توقعات کنونی دنیا ارائه گردد.
هدف از این اظهار نظر کوتاه ارائهی خطوط اصلی و دگرگونی سیاست قبلی و پیشنهادات جدید سیاسی است که منطبق با توقعات بوجود آمده بعد از چالش های ناشی از پیامد های واقعه ی 11 سپتامبر 2001 میلادی است. طرح اولیه ی کارهای انجام شده اصولی را که باعث ایجاد تلاش های جدید خواهد شد مشخص کرده و مقاله با یاد آوری مختصری مربوط به تحلیل سیاست جهانی خاتمه خواهد یافت.
مفهوم کلی سیاست جدید
حدود چهل سال بعد از جنگ دوم جهانی سیاست بین المللی مبتنی بر اصل مناقشات شرق و غرب و به دو بلوک مخالف تقسیم شده بود . این دوگانگی و این دو قطب بودن سیاسی فرصت بر رسی موقعیت مناقشات دو جانبه را بگونه ای بوجود میآورد که هر دسته و گروه جهانی در یکی از دو قطب جای میگرفت.
اگر گروهها و یا کشورهائی سعی میکردند قدرت سومی خارج از دو بلوک بوجود بیاورند به اتهام اینکه برای یکی از گروههای ابر قدرت کار میکنند و یا اینکه متهم به کمونیست بودن و یا طرف داری از کاپیتالیسم می شدند و بالا خره جذب یکی از دو ابر قدرت می گردیدند که بیشترین گرایش بسوی گروههای چپ بود .
بنابراین سیاسی بودن مستلزم تجزیه و تحلیل مسائل روز مره زندگی مردم بعنوان علائم نشان دهنده ی یک منطق و یا یک استراتژی عقلانی بود که حتی با تخرتب کردن مسائل اقتصادی ایدئو لوژیکی و در صورت لزوم نظامی منجر به غلبه بر حریف مقابل میشد. در واقع زمینه ی برتر بر نامه ریزی های عقلانی با یک واقعیت عینی و مردمی بود که در آن محاسبه استراتژیک منبع رهنمود ها میشد. دنیا ئی که کاملا بطرف سکولاریسم پیش میرفت و دین و احساسات، حق مداخله و اظهار نظر نداشت و کاملا در قلمرو خصوصی و فردی بود.
عقیده ی عمومی بر این بودکه نه چندان دور مفهوم دنیای سکولار گسترش وبر تفکرات قومی و سیاسی ساکنین کره ی زمین فائق گردد. سقوط رژیم شاه در ایران و انقلاب اسلامی سال 1979 تمام تفکرات و بر نامه ریزی های قبلی را مورد بحث قرار داد ولی بزودی افکار عمومی متوجه مفهوم قدیم سیاسی در باره ی یک نوع بحث فلسفی ممکن بر مبنای عقل گردید و از ماورالطبیعه و دین هم کمک نگرفت.
عقیدهی عمومی بعد از حل دوگانگی ایدئولوژیکی بین دو ابر قدرت بر این بود که صلح بر روی کره ی زمین سایه افکنده و دنیا بنا بعقیده ی مارشال مک لوهان بصورت " دهکده ی جهانی " در آمده که در آن هماهنگی و تفاهم بین انسانها بوجود خواهد آمد. ولی سقوط دیوار برلن در سال 1989، اعلام فسخ پیمان ورشو و کمی بعد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی غیر منتظره بود و بقول فرانسیس فوکو یاما پایان تاریخ را رقم نزد بلکه دنیا را وارد مرحله ی جدید تری کرد . بایستی قبول کرد که دنیای بدون ایدئولوژی اختلافات زیادی را تحمل کرد و کاپیتالیسمِ فاتح و بازار جهانی در حال گسترش، در برابر عاملان دیگر همچون بنیاد گرایان مذهبی(مارتن مارتی و اسکات آپولی) در مناقشه بود و یا بقول ساموئیل هانتینگون با "برخورد تمدنها" متوسل به مکتب های دینی برای دسته بندی انتقاداتشان شد .
بازکشت به دین و ادیان از سالها قبل شروع و منتظر زمان بود. واقعه ی 11 سپتامبر دنیارا متوجه کرد تا دوباره در باره ی مفهوم سیاسی آن تأمل کند.
گفتگو" با " و" بین" ادیان به متخصصین رده ی بالای سیاسی محدود نشده بلکه برای هر انسان سیاسی کار برد خواهد داشت زیرا سیاست جدید اجازه نخواهد داد که فقط عقل و منطق بر آن حاکم باشد . بر عکس سیاست جدید باید در باره ی دین و پیروان آن مطلـع شود تا بهـتر بتوانــد در زمینه های سیاسی آن فعالیت کنـد. بنظـر می رسد کـه یونسکو میتواند مرکز ملاقاتها و عملیات ایده آل برای گفتگو بین ادیان و تمدن ها باشد تا بتواند با نتیجه گیری از توقعات و آرزوهای آنها به سازمان ملل متحد که در واقع مجمع سیاست جهانی است گزارش دهد. سیاست جدید باید یونسکو را وادار کند تا اعمال و حرکات سیاست جدید را دسته بندی کرده و خطوط اصلی آنرا مشخص نماید .
تلاش های جدید سیاسی
سیاست جدید جدید جهانی برای شروع گفتگو "با" و "بین" ادیان باید سعی کند به سه هدف اصلی برسد : توقعات قضاوت و داوری . فلسفه ی اخلاق جهانی . تعلیم و تربیت و آموزش عدم خشونت
توقعات قضاوت و داوری
تجزیه و تحلیل های مختلفی که بدنبال سوء قصد ها بدست تروریست ها ی اسلامی انجام گرفته نشان میدهد که این اعمال از محرومیت ها، احساس خواری و شرمساری و خشم و انتقام نشا"ت میگیرد و بنظر آنها تنها راه مبارزه از بین بردن و خسارت زدن به رقیب است.توقعات محلی، منطقه ای و جهانی آنها در توضیع عادلانه ی سرمایه ها، منافع ملی ، عدالت اجتماعی و دادگستری و شرکت در تصمیم گیری های عینی برای وضع بهتر و مناسب تر محرومین ، فقرا و حاشیه نشینان جامعه است که در واقع بخاطر آنها مبارزه میکنند.
اگر در این باره فکری نشود نعداد کسانی که متوسل بزور میشوند و یا کسانیکه از زندگی نامناسب رنج می برند وکسانیکه به نیابت ازآنها دست به ترور های مسلح و یا یک نوع اعتراض شدید می زنند زیاد خواهد شد.
بنا به عقیده ی متخصصین، بنیاد گرایان مذهبی در اغلب موارد به همان اعمالی دست می زنند که سابقا آمریکائی ها و متحدین اروپائی آنها در جهان اسلام بنام کمونیسم و یا سوسیالیسم با آنها مبارزه میکردند، در صورتیکه در حال حاضر به دین متوسل میشوند تا اتهامات و انتقادات آنهارا دسته بندی کنند. این دگر گونی ظاهری موقعیت جدیدی را منعکس میکند.
در اینکه تئوری مارکسیست بر مبنای مبازه ی طبقاتی اجتماعی پایه گزاری شده بود و همیشه بعنوان مثال مسئله ی استثمار گر و استثمار شده و نابرابری های اجتماعی ذکر میشد، تردیدی نیست. توضیح فوق با واقعیت موجود مطابقت ندارد زیرا گودالی که بین طبقات استثمار گر و حاشیه نشینان و طرد شدگان اجتماع و جود دارد روز بروز عمیق تر و بزرگتر میشود بدون اینکه فرصت فعالیت های اجتماعی به گروه استثمار شده داده شود. طبقات محروم و حاشیه نشین یا در واقع استثمار شده هیچ وسیله ای برای جنگ با قدرت ها برای در یافت حق و منافع خودشان در اختیار ندارند و فقط اتهامات اخلاقی برای آنها در جهان باقی میماند و همچون گذشته مدافعی بنام کمونیسم هم ندارند. بعد از جریانات سالهای 1990 کاپیتالیسم جایگزین و یکه تاز میدانهای سیاسی و اقتصادی شد .
در چنین موقعیتی ادیان و بخصوص اسلام به کمک محرومین، حاشیه نشینان و طرد شده گان اجتماع بر خواسته و سخنگوی آنها شد و صدایش را بلند کرد تا بگوش جهانیان برساند که این نوع حیات از دید گاه عدالت اجتماعی و از دیدگاه رسالت انسانی قابل توجیه نیست . رسالت انسانی اینکه بنا به آیه ی 30 از سوره ی بقره " نایب خدا" برروی زمین و در تورات در آیه ی 6 از گفتار اول هم " نقش و تصویر خداوند" است.
مسلم است که چنین رسالتی نمی تواند نه فدای استراتژی بازار مصرف گردد و نه به دایره ی تباهی موقعیت ها و داده های مادی محدود باشد.
شایستگی و لیاقت انسان متوقع احترام همگانی است و ادیان برای دفاع از وی هم صدا می شوند و بر علیه افراط و زیاده روی های اقتصادی اعتراض میکنند. تا زمانیکه قضاوت و احترام برای انسان وجود نداشته و مو قعیت شوم و اسف بار برای اکثر مردم در کشورهای غنی و فقیر کرهی زمین موجود باشد، ادیان به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
در صورتیکه سیاست جدید نخواهد در روابط سیاسی داخلی و بین المللی کشورها فاجعه و ناراحتی بوجود بیاید باید به ندای انتقادات بیان شده بوسیله ی ادیان گوش فرا داده و متوجه نیازهای انسانی و اجابت آن باشد.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 13 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:49
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
مقدمه:
گفتار اول: تسلط بر ذخایر نفتی منطقه خلیج فارس
گفتار دوم: حمایت از امنیت رژیم اسرائیل و تثبیت آن
گفتار سوم: حمایت از روند صلح اعراب و اسرائیل
گفتار چهارم: ایجاد دگرگونی و براندازیهای نظامهای دیکتاتور
1-ایران
الف- ایجاد شکاف در داخل ایران
ب-ادعای بن بست نظام
ج-زمینه سازی برای حمله به ایران
2-عراق
الف-اهداف سیاسی
ب-اهداف اقتصادی
ج-کاهش هزینه های حضور آمریکا در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس
مقدمه:
دوماه بیش از حوادث یازده سپتامبر، حسنین هیکل، روزنامه نگار و روشنفکر مصری، از گزارش مستند گروه جمهوریخواه بر کاخ سفید پرده برداشت: وی هدف اصلی آنان را این گونه بیان کرد «جهانیان باید سروری آمریکا بر عالم را بپذیرند و آمریکا نیز با ابزارهای خاص خود باید در این زمینه گام بردارد ولی لازم نیست این هدف در قالب اعلامیه های رسمی و موضعگیری های سیاسی ابراز شود.»
بر اسا این گزارش، دیک چینی مامور ساماندهی پنج گروه مطالعاتی می شود تا رهبر آینده ایالات متحده را تنظیم کند. در تعریف عملیاتی طرح راهبردی مزبور آمده است که آمریکا بریا حفظ برتری سیاسی، اقتصادی و نظامی خونین، نباید خود را به پیمانها و معاهدات موجود محدود کند، بلکه فقط باید بر اساس منافع خود تصمیم گیری کند. کلینتون به دلیل فقدان مشروعیت اخلاقی، ناچار بود برای کسب مشروعیت در قالب پیمانهای بین المللی عمل کند. ولی جمهوری خواهان چنین مشکلی ندارند. بر این اساس امریکا باید سایت های خود را در قالب مناطق و نه دولت ها تعریف کند و برای حفظ تدابیر منطقه ای خود می تواند به دولت های مخالف حمله کند. آمریکا نباید به طور علنی و در شعارهای اعلامی، خود را رئیس عالم بنامد، زیرا این امر مشکلات زیادی را برای اایلات متحده به وجود می آورد، اما در عمل باید همین سیاست رهبری جهانی را پیگیری کند.
در بخش دیگری از توصیه های گروه راهبردی، این عبارت به طور صریح ذکر شده است: لزوم بازداشتن ایران از دستیابی به تسلیحات راهبردی و ضرورت اقدام برای سرنگونی حکومت انقلاب اسلامی، در توصیه هفتم، این نبرد در قالب روش شماره یک تکمیل می شود تشویق به ایجاد تغییر در ایران از راههای سیاسی از داخل ممکن است. ولی تغییر در عراق باید از طریق حمله نظامی خارجی، کودتا یا انقلاب داخلی باشد.
گزارش داهبردی مزبور خط مشی کلی ایالات منحده را در نحولات اخیر نشان میدهد و بوش از حوادث یازده سپتامبر به عنوان فرصتی برای اجرای پروژه گروه تحقیقاتی دیک چینی استفاده کرده است.
بنابراین، شواهد نشان می دهد که آمریکا به دنبال ریاست بر عالم است و برای کسب این هدف حق حیات و آرامش انسان ها و حقوقی همچون استقلال و حاکمیت دولت ها را به رسمیت نمی شناسد. علاوه بر آن مشاهده یم شود که بوش و دیگر یاران او در پیشبرد راهبرد خود، از شعارهای انسان دوستانه بر مبنای مدرنیته استفاده می کنند، ولی در عمل همان راهی را می روند که هیتلر رفت و به این ترتیب، در صدد هستند که به اقتدار جهانی دست یابند.
تلاش امریکا برای استلا بر جهان و از میدان به در کردن رقبای گذشته و حال با سیاست هائی همچون میلیتاریستی کردن روابط بین المللی و فرافکنی مشکلات حاصل از رکود اقتصادی ایالات متحده اعمال می شود.
در بهمن ماه سال 1380، 60 روشنفکر امریکائی با ارسال نامه ای برای جرج دبلیو بوش از عملیات نظامی او به بهانه مقابله با تروریسم حمایت کردند. اقدام مزبور مبین این واقعیت است که ایالات متحده آمریکا آخرین ابزارها و امکانات خود را برای آغاز جنگی فراگیر با هدف هژمونی بر جهان به کار گرفته است. بر این اساس می توان مبانی و ریشه های توسعه و ژزمونی طلبی ایالات متحده آمریکا را در افکار روشنفکران و البته به قدرذت در واشنگتن ردیابی کرد.
فوکویاما در تحلیل تاریخی پایان تاریخ و آخرین انسان، تلاش کرده بود که توجیهات لازم را بریا سیاست های مداخله جوبانه آمریکا فراهم آورد. بهخ اعتقاد او، گرچه دیکتاتورهای چپ و راست فرو پاشیده اند، ولی دموکراسی لیبرال تنها آرمان سیاسی منسجمی است که مناطق و فرهنگ های مختلف جهان را به هم پویند میدهد و انقلاب لیبرال در اندیشه اقتصادی همیشه با تحول به سوی آزادی سیاسی در سراسر دنیا همراه بوده است. هانتینگتون و فوکویاما دنباله رو راست جدید و افراطی گرایاتنی هستند که از دهه 1980، با هدف احیای ارزشهای سنتی آمریکا و بازسازی ساختار قدرت آن کشور در نظام بین المللی، به عرصه سیاست و حکومت آمریکا پیوند خورده اند و فارغ از حاکمیت جمهوری خواهان یا دموکرات ها در کاخ سفید، اهداف خود را دنبال می کنند. یازده سپتامبر و حوادث بعد از آن. بهن ویژه مخالفت گسترده دیگر کشورها با سیاست یکجانبه گرایانه آمریکا، بوش و گروه سیاسی – نظامی او را به طراحی راهبردی بلند مدت واداشت که در قالب آن، فروپاشی هژمونی آمریکا به تعویق بیفتد و ابتکار عمل سیاسی جهان بار دیگر به کاخ سفید بازگردد. برای این هدف راهبردی چند مرحله ای اتخلذ شد که هر مرحله، امکانات، هزینه ها و موانع خاص خود را دارد. ورود به ماجرا از طریق سیاست فراگیر تبلیغاتی (بمباران خبر و تحلیل) صورت می گیرد، که گستره آن از داخل آمریکا تا اقصی نقاط جهان (به ویژه کشورهای هدف) را در بر خواهد گرفت.
پس از توان ظنامی برای تحمیل سیاست ها و خواسته های سیاسی استفاده می شود. بطور خلاصه اوایل ماه سپتامبر دولت آمریکا، و هیئت حاکمه آن، نه تنها از لحاظ داخلی دست به گریبان رکود اقتصادی، بلکه از جیث سیاسی نیز سخت زیر محاصره بود و اعتراض های کارگری و دانشجوئی و اقلیت های نژادی به ویژه سیاهان و لاتین ها در حال اوج گیری بودند. از لحاظ بین المللی نیز هژمونی آمریکا زیر سؤال رفته بود و نزدیک ترین دوستان او یعنی کشورهای اروپائی و کانادا راه مستقل خود را در پیش گرفته بودند و از دولت آمریکا سخت انتقاد می کردند.