تحقیق در مورد دیابت بارداری

اختصاصی از هایدی تحقیق در مورد دیابت بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

دیابت بارداری (Gestational Disbestes)مقدمه

در بسیاری از زنان در ابتدای دوران بارداری، آزمون‏های مربوط به قندخون، طبیعی هستند، اما در انتهای دوران بارداری به سبب ظرفیت محدود ترشح انسولین، کمبود انسولین و هیپرگلیسمی ایجاد شده و تا زمان وضع حمل طول می‏کشد. این وضعیت، تحت عنوان دیابت بارداری نام دارد. اگر چه بلافاصله پس از انجام وضع حمل، نتایج آزمون‏ها در این افراد به حالت طبیعی باز می‏گردد، اما در تعداد قابل توجهی از آنها در آینده، دیابت ایجاد خواهد شد، به طوری که هرچه دیابت در دوران بارداری شدیدتر باشد، احتمال آن بیمار پس از مدت کوتاهی متاقب زایمان دچار دیابت شود، بیشتر خواهد بود.عوارض دیابت بارداری 1. عوارض مربوط به مادر: برخی عوارض مادری دیابت بارداری عبارتنداز:• هیپوگلیسمی: که اغلب در نیمة اول بارداری ایجاد می‏شود.• هیپرگلیسمی: هیپرگلیسمی مادری، بیشتر در نیمه دوم بارداری ایجاد می‏شود. زن باردار در هفته‏های 20 تا 30 دارای بیشترین نیاز به انسولین است و  در صورتی که در انتهای بارداری، نیاز مادر به انسولین کاهش یابد، باید به فکر نارسایی جفت بود. پس زا زایمان، نیاز مادر به انسولین، سریعاً کاهش می‏یابد. بیشتر مشکلات جنین، از هیپرگلیسمی و بالا بودن گلوکز مادر ناشی می‏شود.• عفونت‏ها: در دوران بارداری به سبب تأثیرات ناشی از استروژن بر اتساع عروق خونی، افزایش جریان خون کلیوی و فیلتراسیون گلومرولی و در نتجه افزایش فیلتراسیون گلوکز صورت می‏گیرد. بنابراین، تمامی زنان باردار به طور طبیعی دارای گلوکوزوری هستند و زنانی که قندخون بالاتری دارند، قند ادرار نیز بالاتر خواهد بود. از طرفی، شل شدن عضلات دستگاه ادراری در طی دوران بارداری، سبب ریفلاکس ادرار به حالب و اتساع مجاری ادراری شده، شانس عفونت‏های ادراری را افزایش می‏دهد. وجود گلوکز برای تغذیه باکتری‏ها و نیز احتباس ادراری، زنان باردار را در معرض خطر ابتلا به عفونت‏های ادراری افزایش می‏دهد. وجود گلوکز برای تغذیه باکتری‏ها و نیز احتباس ادارای، زنان باردار را در معرض خطر ابتلا به عفونت‏های اداری قرار می‏دهد. به طوری که شیوع عفونت‏های ادراری در زنان باردار مبتلا به دیابت بالاتر است.• هیپرتانسیون: در 20 درصد از بیماران مبتلا به دیابت، به دلیل غیرطبیعی بودن عروق خونی، احتمال ایجاد هیپرتانسیون در انتهای بارداری وجود دارد.• پلی‏هیدرآمینوس: افزایش مایع آمینوتیک (بیش از cc 2000) در زنان مبتلا به دیابت بارداری (به ویژه در صورت عدم کنترل قندخون) بسیار شایع است.2. عوارض جنبی ناشی از دیابت بارداری، عبارتنداز:• سقط: در صورت عدم کنترل قندخون، به ویژه در سه ماهة اول بارداری، شیوع سقط افزایش می‏یابد.• آنومالی‏های مادرزادی: احتمال بروز آنومالی‏های جنینی در مادران دیابتی، سه برابر بیشتر بوده و شایع‏ترین آنها، آنومالی‏های قلبی- عروقی و عصبی هستند. آژنزی‏ساکرال جزء آنومالی های بسیار نادر ولی شدید ناشی از دیابت مادر است. بیشترین شانس ایجاد این آنومالی‏ها، در هفته‏های سوم تا ششم بارداری بوده و کنترل مناسب قندخون در این زمان، می‏تواند از بروز این آنومالی‏ها جلوگیری کند.• از سایر عوارض جنینی دیابت دوران بارداری می‏توان به مواردی نظیر دیسترس تنفسی، هیپوگلیسمی نوزاد در چند ساعت اول زندگی، ماکروزومی، تروماهای زمان تولد، هیپوکلسمی همراه با تتانی و تحریک پذیری نوزاد، هیپربیلی‏روبینمی و زردی نوزاد، افزایش مورتالیته پره‏ناتال و مرگ ناگهانی جنین اشاره کرد.غربالگری از نظر دیابت در دوران بارداری غربالگری از نظر دیابت دوران بارداری در موارد زیر صورت می‏گیرد:• تمامی زنان در انتهای سه ماهه دوم بارداری (24 تا 26 هفتگی)• زنان high Risk (زنانی که فرزندان و والدین دیابتی دارند و یا دارای گلوکوزوری بیش از mgr/day 300 هستند)، در اولین ویزیت پره‏ناتال و یا در مواردی که سابقه عوارض دیابت بارداری در زایمان‏های قبلی وجود داشته (از قبیل ماکروزومی و...)برای انجام غربالگری، 50 گرم گلوکز خوراکی به زنان باردار داده شده و یک ساعت گلوکز خون مورد اندازه‏گیری قرار می‏گیرد:• در صورتی که گلوکز خون زیر mgr/dl 140 باشد، طبیعی است.• در صورتی که گلوکز خون بین mgr/dl 200-140 باشد، باید تست Oral Tolerance Glucose Test صورت گیرد. برای انجام این تست، ابتدا FBS اندازه‏گیری شده و سپس محلولی حاوی 100 گرم گلوکز به بیمار داده می‏شود. آن‏گاه قندخون بیمار، پس از یک، دو و سه ساعت دوباره اندازه‏گیری می‏شود. برطبق جدول زیر، در صورتی که تمامی مقادیر درحد طبیعی باشند، نیاز به بررسی بیشتری نخواهد بود و در صورتی که یکی از مقادیر بالاتر از حد طبیعی باشد، این آزمون یک ماه بعد مجدداً تکرار می‏شود و در صورتی که دو مورد از مقادیر، بالاتر از حد طبیعی باشند، بیمار مبتلا به دیابت بارداری است. (براساس معیارهای کارپنتر-کوستان)نمونه خون ناشتا    95پس از یک ساعت 180پس از دو ساعت  165پس از سه ساعت 140• در صورتی که گلوکز خون بالای mgr/dl 200 باشد، باید FBS را نیز اندازه‏گیری کرد، در صورتی که FBS بیش از mgr/dl126 باشد، بیمار مبتلا به دیابت است.درمان دیابت بارداری• کنترل قندخون: با توجه به عدم توانایی عبور انسولین از جفت، می‏توان از انسولین برای کنترل قندخون در زنان مبتلا به دیابت بارداری استفاده کرد. انسولین در ابتدای بارداری با ذوز u/kg/day5/0 و در نیمه دوم بارداری با دوز u/kg/day7/0 تجویز می‏شود. نیاز به انسولین، در هفته‏های 20 تا 30 بارداری، 2 تا 3 برابر می‏شود. توجه داشته باشید که در بیماران باردار نمی‏توان از داروهای خوراکی کاهندة قندخون استفاده کرد، زیرا سبب هیپوگلیسمی طولانی در نوزاد شده و کنترل مناسبی نیز در دوران بارداری ایجاد نمی‏کنند.• Monitoring سطح گلوکز: مقادیر قندخون درمادر، بهترین شاخص برای تعیین کنترل دیابت بارداری به شمار می‏رود. قندخون ناشتای مادر باید بین 70 تا 80 mgr/dl باشد و پس از صرف یک وعدة غذایی اصلی باید قندخون mgr/dl50-40 افزایش پیدا کند و یک ساعت پس از صرف غذا، حداکثر به mgr/dl140 برسد. درصورتی که قندخون بیش از mgr/dl160 باشد، نشان دهندة عدم کنترل قندخون بوده و بیمار باید به پزشک خود مراجعه کند.همچنین باید گلوکز ادرار 24 ساعته را در زن باردار اندازه‏گیری کرد. در حالت طبیعی، حداکثر دفع گلوکز در ادرار 24 ساعته در دوران بارداری روزانهmgr300 است. در کنترل مناسب، مقادیر قند ادرار در حد Trace یا 1+ خواهند بود. اما در صورتی که میزان قند ادرار در حد 3+ تا 4+ باشد، هیپرگلیسمی مطرح است.گلوکز مایع آمنیوتیک: در اثر هیپرگلیسمی مادر، گلوکز می‏تواند وارد مایع آمنیونی شود، بنابراین میزان گلوکز مایع آمنیونی نشان دهندة وضعیت گلوکز مادر در هفت روز گذشته است. به طور معمول با پیشرفت بارداری، از گلوکز مایع آمنیونی کاسته شده و در آخرین ماه بارداری به کمتر از mgr/dl20 می‏رسد.• Monitoring جنین: بهترین روش ارزیابی جنین، بررسی قندخون مادر است. در موارد پرخطر، بهترین آزمون ارزیابی سلامت جنین انجام CST در هفته 32 بارداری است. از NTS نیز می‏توان برای ارزیابی جنین استفاده کرد، اما به اندازه CST از حساسیت برخوردار نیست.• ختم بارداری: معمولاً در مادران دیابتی، وضع حمل در هفته 38 بارداری صورت می‏گیرد. در مادران دیابتی، بهتر است برای ارزیابی وضعیت تکامل ریه‏های جنین به جای نسبت لیستین به اسفنگومیلین (L/s) از اندازه‏گیری فسفاتیدیل گلیسیرول مایع آمنیونی استفاده کرد. وجود فسفاتیدیل گلیسرول بیش از 3 درصد نشانه تکامل ریه‏هاست و می‏توان در این زمان وضع حمل را انجام داد. بهترین راه برای ختم زایمان، انجام تحریک زایمانی و انجام زایمان واژینال است. در حین زایمان باید جنین و وضعیت ضربان قلب جنین به دقت مانیتور شود.• پیش‏گیری از بارداری: در زنان دیابتی برای پیش‏گیری از بارداری می‏توان از IUD و در صورت تمایل به استفاده از OCP، می‏توان از ترکیبات با دوز کم پروژسترون استفاده نمود.

دیابت حاملگی چیست ؟

دیابت حاملگی نوعی دیابت است که بطور ناگهانی در دوران بارداری بروز می کند. در آمریکا از هر 100 زن حامله، 3 تا 8 نفر به دیابت حاملگی دچار می شوند. دیابت، به معنی آن است که قند خون شما خیلی بالاتر از حد معمول است. بدن شما گلوکز را برای تأمین انرژی مصرف می کند. ولی مقدار زیاد گلوکز در خون، می تواند بسیار مضر باشد. به خصوص زمانی که شما حامله هستید، زیادی گلوکز می تواند به جنین شما آسیب بزند. چنانچه شما مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 هستید و تصمیم دارید باردار شوید حتماً پیش از آن با پزشک معالج خود مشورت کنید.

» چه عواملی موجب بروز دیابت بارداری می شود؟

تغییرات هورمونی و افزایش وزن مسئله ای است که در حاملگی های سالم رخ می دهد ولی همین تغییرات، ساخت هورمون انسولین را، که وظیفه آن انتقال قند موجود در خون به درون سلول است،