زمان سنجی در کارها
زمانسنجی یکی از اولین و اصولی ترین کارها در طراحی و راه اندازی کارخانه و به طور کلی پایه اساسی دیگر کارهاست.
اگه مایل باشین این مبحث رو تا اونجایی که بتونیم جلو ببریم.
تعریف زمانسنجی:
کاربرد تکنیکهائی است به منظور تعیین زمان استاندارد انجام کار برای یک کارگر واجد شرایط (نرمال) که کار مشخصی را در سطح کارائی مشخصی به انجام میرساند.
مسئولیتهای فرد زمانسنج:
۱- بررسی کامل روش فعلی جهت حصول اطمینان از صحیح بودن آن.
۲- بررسی کامل ماشین آلات و توانایی اپراتور قبل از ارزیابی عملیات.
۳- همکاری کامل با اپراتور و مسئولین مافوق او (به منظور گرفتن بیشترین کمک از آنان).
۴- ثبت دقیق زمانهای عناصر کار.
۵- ارزیابی کارایی اپراتور به طریق عادلانه.
۶- در طول جریان زمانسنجی باید به طریقی رفتار نماید که اعتماد کامل اپراتور را بخود جلب کند. صبر و قضاوت
صحیح، دو امر مهم در این زمینه هستند.
۷- قابلیت و توانایی ذهنی خوب جهت تصمیم گیریهای مناسب و سریع.
۸- نحوه صحیح استفاده از ماشین آلات، ابزار دستی، جیگها و فیکسچرها و آلات اندازه گیری را بداند و از طرف دیگر
باید دارای اطلاعات کافی در مورد نحوه برشها، سرعتها، عمق برشها، کیفیت محصول و عمر نهایی ابزار باشد
اهداف زمانسنجی:
۱ – تعیین هزینه نیروی انسانی درگیر در ساخت محصول
۲ – تعیین تعداد کارگران تولیدی و غیر تولیدی مورد نیاز
۳ – تعیین تعداد ماشینهای تولیدی مورد نیاز
۴ – تعیین حجم و مقدار تحویلی مواد به ایستگاههای کاری
۵ – تعیین و برنامه ریزی زمانی کل تولیدات کارخانه
۶ – بررسی امکان ساخت یک محصول با توجه به امکانات موجود
۷ – تعیین اهداف تولیدی
۸ – تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده
۹ – بررسی کارایی بخشها و یا نیروی انسانی کارخانه
۱۰- دانستن هزینه واقعی تولید
۱۱- پرداختهای مالی و حقوقی به افراد و تعیین سیستمهای تشویقی و پرداخت حقوق بر اساس بهره وری
۱۲- مقایسه آلترناتیوهای مختلف انجام کار از نظر زمانی و انتخاب بهترین آنها
۱۳- بالانس کردن خطوط مونتاژ، ساخت و فعالیتهای اعضای یک گروه
۱۴- استفاده از زمان در نمودارهای آنالیز روشها، روابط انسان و ماشین و سایر نمودارهای مهندسی
۱۵- طراحی خط تولید و ایستگاههای کاری قبل از نصب فیزیکی آنها
۱۶- طراحی ابزار و وسایل و تجهیزات
۱۷- استفاده از کارشناسان در برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری، کنترل پروژه،برنامه ریزی و مدیریت ظرفیت و
دیگر سیستم های مهندسی صنایع.
۱۸- کاربرد در بسیاری از فعالیتهای اداری پروژه های عمرانی و خدماتی، بیمارستانها و غیره
زمانبندی کارها در محیط کارگاه
هدف یافتن بهترین ترتیب انجام و تکمیل کارهاست. بهینگی توالی عملیات با در نظر گرفتن یک معیار کارایی مثلاً زمان تکمیل کل کارها، مـجموع دیـرکـردها یـا مــجموع دیـرکــردها و زودکردها مشخص میشود.
با زمانهای پردازش و موعد تحویل دلخواه بررسی و یک مدل با هدف کمینه کردن مجموع دیرکردها و زودکردها ( ) با استفاده از تکنیک الگوریتمهای ژنتیک ارائه میشود. این مسئله از نوع مسایل ایستاست و بجز محدودیت ماشین آلات (به عنوان منابع) محدودیت دیگری برآن حاکم نیست.
هدف یافتن بهترین ترتیب انجام و تکمیل کارهاست. بهینگی توالی عملیات با در نظر گرفتن یک معیار کارایی مثلاً زمان تکمیل کل کارها، مـجموع دیـرکـردها یـا مــجموع دیـرکــردها و زودکردها مشخص میشود. تنها تفاوت کارگاه گردش کاری ترتیبی با کارگاه گردش کاری در حالت عمومی این است که در حالت اول کارها در مراحل مختلف فرآیند (ماشینها)از یکدیگر سبقت نمیگـیرند. بـه عـبارت دیـگر تـرتیب کـارها روی ماشین اول ، تعیین کنندهٔ ترتیب کارها روی تمام ماشینهاست.
در حالت عمومی ، کارها ممکن است در مراحل مختلف فرآیند از یکدیگر سبقت بگیرند. در عمل ، اکثر مسائل کارگاه گردش کاری از نوع ترتیبی است و سبقت کارها از یکدیگر به ندرت اتفاق میافتد.
فرضهای اصلی مسئله عبارت اند از
۱) هـرکار بـاید به ترتیب به وسیلهٔ تمام ماشینها پردازش شود.
۲) در هر زمان هر ماشین تنها یک کار را پردازش میکند.
۳) در یک زمان هر کار تنها به وسیلهٔ یک ماشین پردازش میشود.
۴) کارها به طور پیوسته انجام میشوند و بریدگی مجاز نیست.
۵) زمانهای آماده سازی کارها مستقل از توالی آنهاست و به عنوان بخشی از زمان پردازش در نظر گرفته میشود
۶) توالی عملیات کارها روی تمام ماشینها یکسان است و باید توالی عمومی تعیین شود. در اکثر صنایع تولیدی بزرگ، مانند خودروـ سازی و صنایع مونتاژ ، عملیات پردازش قطعات و تکمیل کارها به صورت خطی و مرحلهای صورت مـیگیرد. از ایـن رو مـسایل زمـانبندی کـارگاه گردشکاری، طیف گستردهای از مدلهای تولیدی و مونتاژ را در برمیگیرد. از طرف دیگر این مسئله بـا مـعیار حـداقل کـردن مـجموع دیــرکردها و زودکـردها ( ) یـک مـعیار تـولیدکننده ـ مشتری پسند و در جهت اهداف سیستمهای تولید درست به موقع است .
« آماده سازی و استفاده از شرح وظایف شغلی »
این مقاله راهنمای کسانی است که می خواهند شرح وظایف شغلی بنویسند یا شرح وظایف موجود را روزآمد کنند.
شرح وظایف ،نمایانگر یک ارزیابی جامع از هدف شغل، کمک آن به تحقق اهداف سازمان، تناسب آن با ساختار کلی سازمان، وظایف اصلی، مسئولیت ها و اصول گزارش دهی است.
تعریف
شرح وظایف شغلی، بیان واقع بینانه ساختار و واقعیت های برگرفته از اهداف و وظایف تعیین شده برای یک کار است. شرح وظایف شغلی، حد و مرزهای اختیارات شاغلین را مشخص کرده و شامل عنوان شغل، واحد شغلی، مکان شغل و اصول گزارش دهی شغلی است.
مزایا
شرح وظایف شغلی:
• وظایف و مسئولیت ها را روشن می کند؛
• برای استخدام کارکنان مفید است؛
• شکاف ها یا موازی‌کاری ها در سازمان را نشان می دهد؛
• یک ارزیابی جامع از وظایف و فعالیت هایی که در یک واحد یا یک سازمان انجام می شوند، ارایه می کند.
معایب
شرح وظایف شغلی:
• اگر محیط سازمان بیش از حد محدودکننده باشد، ممکن است افراد بگویند که «این کار من نیست.»
• نیازمند روزآمد شدن مستمر است.
چک لیست عملی
۱٫ کارکنان را از علل ارزیابی و اصلاح شرح وظایف شغلی آنان مطلع سازید
اهداف ارزیابی شرح وظایف شغلی عبارتند از:
• شناخت ارتباطات و تعاملات کاری؛
• کمک به ارزیابی و ارتقای شغلی؛
• ارایه درکی کامل از نحوه سازماندهی شرکت به همه کارکنان.
• آیا تمامی وظایف و فعالیت ها بر اساس اولویت فهرست شده اند؟
• همه کارکنان از شرایط گزارش دهی کارشان مطلع هستند؟
• تداخلی میان کار واحدهای فعال در یک سازمان وجود دارد؟
• مشاغل به طور منطقی گروه بندی و برخی از دیگران جدا شده اند؟
. اطلاعات لازم را گردآوری کنید
• تمایز میان آنچه کارکنان فکر می کنند و آنچه واقعاً انجام می دهند؛
• تمایز میان افکار همکارانی که با فرد مورد نظر ارتباط دارند و آنچه باید انجام شود.
شما می توانید از طریق مصاحبه های غیررسمی، به راحتی به این اطلاعات دست یابید. می توانید از پرسش نامه هم استفاده کنید،
اطلاعات پایه.. عنوان شغلی و واحد شغلی . عنوان شغلی باید مختصر، روشن و شفاف باشد. کارمندان، وضعیت و موقعیت افراد را از روی عنوان شغلی آنها حدس می زنند.
مکان. مکان شغلی مورد نظر را تعیین کنید. اگر سفر مورد نیاز است، آن را با بیان جزییات دقیق روشن کنید.
ارتباطات مهم کاری. در صورت تناسب، از چارت سازمانی برای نشان دادن نحوه ارتباط یک شغل با دیگر مشاغل و جایگاه آن در ساختار سازمان استفاده کنید.
هدف اصلی یا هدف شغلی. به طور مختصر توضیح دهید، چرا این شغل وجود دارد.
وظایف اصلی/ وظایف کلیدی/ نتایج کلیدی. وظایف یا مسئولیت های کلیدی، همان وظایفی هستند که نقش بسزایی در تحقق اهداف شغلی و سازمانی دارند.
ایده آل آن است که برای هر شغل بیش از پنج یا شش وظیفه را تعیین نکنیم.
توصیف هر یک از وظایف باید دارای سه عنصر زیر باشد:
تعیین فعالیت اصلی
ابزار آن فعالیت
ابزار آن فعالیت
برای آماده سازی و استفاده از شرح وظایف شغلی
بایدها
• اجازه دهید کارکنانتان بدانند چرا شرح وظایف شغلی آنان اصلاح و یا روزآمد شده است.
• شاغلین فعلی را در این فرآیند دخالت دهید.
• برای جلوگیری از دوباره‌کاری، شرح وظایف شغلی را مرتباً بررسی کنید.
