تحقیق امار عامل‌های جامعه‏شناسانه‏ی خشونت و پرخاشگری تماشاگران

اختصاصی از هایدی تحقیق امار عامل‌های جامعه‏شناسانه‏ی خشونت و پرخاشگری تماشاگران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

عامل‌های جامعه‏شناسانه‏ی خشونت و پرخاشگری تماشاگران

The Impacts of Social Factors on Violence and Aggression of Football Fans

چکیده

در بین فعالیّت‏های گوناگون ورزشی که در سراسر دنیا انجام می‏شوند، بی‏تردید ورزش فوتبال پُرطرفدارترین، پُرمشارکت‏ترین و پُربیننده‏ترین فعالیت و رشته‏ی ورزشی است. گسترش روزافزون ورزش سبب شده است که مرزهای جغرافیایی، نژادی، قومی، سیاسی و عقیدتی را در نوردد. تحلیل‌گران اجتماعی و فرهنگی در دهه‏های اخیر به پژوهش درباره‏ی انواع آداب، مناسک، ارزش‏ها و الگوهای اجتماعی رایج در ورزش فوتبال مبادرت ورزیده‌اند. از جمله مسائل مهمی که به ویژه در دو دهه‏ی اخیر مورد توجه اندیشمندان اجتماعی و جامعه شناسان قرار گرفته، بررسی و تبیین رویدادها و حوادث خشونت بار مربوط به فوتبال است. ”خشونت ورزشی“ چیست و چه عامل‌هایی در بروز آن مؤثر هستند. بسیاری از ‌اندیشمندان با استفاده از چارچوب‏های نظری متفاوت برای ‌پاسخ دادن به این پُرسش تلاش‌کرده‏اند. مقاله‏ی پژوهشی حاضر به واکاوی نمونه‏ای از فراگردهای اجتماعی حایز اهمیّت در ورزش فوتبال، یعنی خشونت و پرخاشگری تاکید دارد. در این پژوهش، رفتارهای پرخاشجویانه و بعضاً خشونت‏آمیز تماشاگران مسابقات فوتبال جام قهرمانی باشگاه‏های ایران در شهر تهران، سال 1379-1380، مورد مطالعه‏ی جامعه‏شناسانه قرار گرفته‏اند.

.

هدف این مطالعه سبب‏شناسی خشونت و پرخاشگری تماشاگران ورزش فوتبال در ورزشگاه‏هاست تا با تحلیل کارکرد اجزای‌ تشکیل دهنده‏ی ساختار رفتار تماشاگران طرفدار فوتبال، مشخص شود اختلال در کدام یک از آنها سبب بروز ”سوءکارکرد“ می‏گردد.

نتیجه‏ی پژوهش حاضر در مورد 404 نمونه‏ی تصادفی تماشاگران و طرفداران پرسپولیس و استقلال است که ‌ضمن اذعان به بحرانی نبودن رفتار طرفداران فوتبال در شهر تهران نشان می‏دهد، متغیّرهای اهمیّت و حساسیت نتیجه‏ی بازی از نظر کسب امتیاز و تعیین جایگاه تیم‏های مورد علاقه در رده‏بندی مسابقات قهرمانی،حرکات خشونت‏آمیز و پرخاشجویانه بازیکنان در هنگام بازی و کیفیت داوری‌، عمدتاً بر بروز پرخاشگری کلامی طرفداران فوتبال تأثیر می‏گذارند. متغیّرهای سن، میزان کنترل و نظارت خانواده، پایگاه اقتصادی و اجتماعی تأثیر منفی برگرایش طرفداران تیم‏های فوتبال مورد مطالعه به انجام رفتارهای پرخاشجویانه و خشونت‏آمیز دارند. متغیّرهای سابقه‏ی دعوا و نزاع، سابقه‏ی تنش و ناکامی در فعالیّت‏های تحصیلی و آموزشی، مصرف سیگار، سابقه‏ی تنش در محیط خانواده، سابقه‏ی رفتار مجرمانه، داشتن دوستان و همالان دارای سابقه‏ی جنایی، ارتباط با خویشاوندان دارای سابقه‏ی جنایی، عزیمت جمعی و گروهی به ورزشگاه‌ و ناسازگاری انتظارات ورزشی و راه‏های تحقق آنها، دارای تأثیر مستقیمی برگرایش به ارتکاب رفتارهای پرخاشجویانه و خشونت‏آمیز ورزشی طرفداران تیم‏های پرسپولیس و استقلال دارند.

واژه‌های کلیدی: جامعه‏شناسی، ورزش، خشونت، اوباشگری، پرخاشگری، وندالیسم، سوءکارکرد، تحلیل کارکردی-ساختی

درآمد

ورزش و فعالیّت‏های مربوط به آن، زمان و انرژی فراوانی از افراد هر جامعه را به خود اختصاص داده و جایگاه مهمی در فرهنگ جوامع پیدا کرده است. رقابت‏های ورزشی، ورزشکاران و تماشاگران را در وضعیت‏هایی قرار می‏دهند که ممکن است‌ قواعد، هنجارها و تقسیم کار رایج به آسانی نقض و به رویارویی‏های پرخاشجویانه و خشونت‏آمیز منجر شود. بین فعالیّت‏های ورزشی گوناگون، در ورزش فوتبال بیش از سایر رشته‏های ورزشی‌ رفتارهای خشن و پرخاشجویانه، به ویژه بین طرفداران و هواداران تیم‏های فوتبال مشاهده‌ می‏شود. آشکارترین نمونه‏ی رفتار خشونت‏آمیز بین ‌طرفداران فوتبال، پدیده‏ی موسوم به”اوباشگری“1 است که امروزه به شکل نسبتاً سازمان یافته‏ای در کشورهای صاحب‌نام فوتبال به ویژه در اروپا رواج دارد. در انگلستان، هولیگانها (اوباش) با عقاید و افکار تعصب‏آمیز، به‏وجود آورنده‏ی وقایع فاجعه‏آمیز بسیاری در ورزشگاه‏ها بوده‏اند. در ایتالیا، علاقه‏ی دیوانه‌وار و بیمارگونه‏ی برخی از طرفداران تیم‏های فوتبال و نیز رفتارهای پرخاشجویانه و ویرانگرانه‏ی آنان در عرصه‏ی مسابقات فوتبال سبب شده است که به آنان لقب ”تیفوسی‏ها“ داده شود (فتحی، 1363: 57). به نظر برخی از پژوهشگران، بین تمام فعالیّت‏های ورزشی تنها ورزش فوتبال است که سبب رفتار اوباشگرانه به مفهوم عام آن می‏شود (کشمور، 1998: 218 و کشمور، 2000: 19-178). اهمیّت این مقوله سبب شدکه از اواخر دهه‏ی 1960 میلادی، پژوهشگران و نظریه‏پردازان علوم اجتماعی دلایلی را مطرح و تفسیرهای متفاوتی در مورد رفتار اوباشگرانه ‌و خشونت تماشاگران مسابقات فوتبال ارائه دهند که گستره‏ی آن، از دگرگونی‏های کلان اجتماعی تا عامل‌های خُرد را دربر می‏گیرد. با گسترش تدریجی خرده‏فرهنگ ‌طرفداری و تماشاگری در فوتبال، همچنین ‌انگاره‏های پرخاشجویانه‏ی رفتاری گاه به گاه آن، گرایش تحقیقات‌ مراکز علمی و پژوهشی از توجه محض به بحث‏های نظری به رفتار طرفداران فوتبال در این کشورها معطوف گردید.

تعریف خشونت و پرخاشگری

تعریف‏های فراوانی درباره خشونت و پرخاشگری ارائه شده است، برخی پرخاشگری را واکنشی غریزی به ناکامی و رقابت برای دستیابی به منابع می‏دانند، که عمدتاً از طریق برخورد بدنی تجلی می‌یابد (آرژیل2،1993 :220). ”اریش فروم“ همه‏ی اعمالی را که سبب آسیب رساندن به شخص، شیی یا جانور دیگر می‏شود یا با چنین قصدی صورت گیرد پرخاشگری می‏نامد (فروم، 1361: 12). ”اسمیت“ و ”بوند“3 پرخاشگری‌ را ‌هر نوع ‌رفتاری تعریف می‌کنند که ‌به دیگری آسیب وارد می‌سازد (اسمیت و بوند،1993 :68). ارونسون خشم و پرخاشگری را عملی می‌داند که هدفش اعمال صدمه، آسیب و رنج است (ارونسون، 1369: 163). در تعریفی دیگر از پرخاشگری چنین آمده است:” هر نوع رفتاری که معطوف به آسیب رساندن یا اعمال صدمه به فرد دیگر است و علیرغم میل وی صورت می‏گیرد“ (بارون4، 1977: 12).

براساس نظر بارون پرخاشگری کنشی است که شامل هر دو شکلِ آسیب‏رسانی بدنی و روانی است، جنبه تعمدی دارد، امری تصادفی به شمار نمی‏آید، تنها شامل افراد انسانی می‏گردد، و در آن آسیب‏رسانی به اشیاء مورد نظر نیست. ”برکویتز“5

دانلودمقاله بررسی جامعه شناسانه خشونت و پرخاشگری تماشاگران در ورزشگاهها

اختصاصی از هایدی دانلودمقاله بررسی جامعه شناسانه خشونت و پرخاشگری تماشاگران در ورزشگاهها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده:
هدف این مطالعه بررسی علل و عوامل خشونت و پرخاشگری تماشاگران ورزش در ورزشگاه‏ها و راهکارهائی جهت کاهش این معضل اجتماعی است تا با تحلیل کارکرد اجزای‌ تشکیل دهنده‏ی ساختار رفتار تماشاگران ، مشخص شود اختلال در کدام یک از آنها سبب بروز ”سوءکارکرد“ می‏گردد.
گسترش روزافزون ورزش سبب شده است که مرزهای جغرافیایی، نژادی، قومی، سیاسی و عقیدتی را در نوردد. تحلیل‌گران اجتماعی و فرهنگی در دهه‏های اخیر به پژوهش درباره‏ی انواع آداب، مناسک، ارزش‏ها و الگوهای اجتماعی رایج در ورزش مبادرت ورزیده‌اند. از جمله مسائل مهمی که به ویژه در دو دهه‏ی اخیر مورد توجه اندیشمندان اجتماعی و جامعه شناسان قرار گرفته، بررسی و تبیین رویدادها و حوادث خشونت بار مربوط به مسابقات ورزشی است. ”خشونت ورزشی“ چیست و چه عامل‌هایی در بروز آن مؤثر هستند ؟ پرخاشگری به رفتار و عملکردی گفته می شود که از روی نیت و قصد قبلی همراه با یک رفتار به منظور آزردن جسمی و روحی انجام گیرد. باید توجه داشت که نیت و هدف آزردن مهم است اگر در پیاده رو شخصی با سرعت در حال راه رفتن باشد و در این بین ، به فرد دیگری برخورد کند ، چون نیت آسیب رساندن را نداشته ، پرخاشگر نیست . اما اگر به قصد آسیب رساندن به فرد تنه بزند ، پرخاشگر است . از طرف دیگر اگر شخصی در حین سوار شدن در مترو بخواهد عمدا پای فرد دیگری را لگد بزند اما موفق نشود چون عملی صورت نگرفته ، پرخاشگر بحساب نمی آید.در ورزش نیز اینگونه اتفاقات زیاد روی می دهد.
بسیاری از ‌اندیشمندان با استفاده از چارچوب‏های نظری متفاوت برای ‌پاسخ دادن به این پرسش تلاش‌کرده‏اند. تحقیق حاضر به کاوش نمونه‏ای از معضل های اجتماعی حایز اهمیّت در ورزش ، یعنی خشونت و پرخاشگری تاکید دارد. در این پژوهش، رفتارهای پرخاشجویانه و بعضاً خشونت‏آمیز تماشاگران مسابقات ورزشی ، مورد مطالعه‏ی جامعه‏شناسانه قرار گرفته‏اند.متغیّرهای اهمیّت و حساسیت نتیجه‏ بازی از نظر کسب امتیاز و تعیین جایگاه تیم‏های مورد علاقه در رده‏بندی مسابقات قهرمانی،حرکات خشونت‏آمیز و پرخاشجویانه بازیکنان در هنگام بازی و کیفیت داوری‌، عمدتاً بر بروز پرخاشگری کلامی طرفداران فوتبال تأثیر می‏گذارند. متغیّرهای سن، میزان کنترل و نظارت خانواده، پایگاه اقتصادی و اجتماعی تأثیر منفی برگرایش طرفداران تیم‏های ورزشی مورد مطالعه به انجام رفتارهای پرخاشجویانه و خشونت‏آمیز دارند. متغیّرهای سابقه‏ی دعوا و نزاع، سابقه‏ی تنش و ناکامی در فعالیّت‏های تحصیلی و آموزشی، مصرف سیگار، سابقه‏ی تنش در محیط خانواده، سابقه‏ی رفتار مجرمانه، داشتن دوستان و همسالان دارای سابقه‏ جنایی، ارتباط با خویشاوندان دارای سابقه‏ی جنایی، عزیمت جمعی و گروهی به ورزشگاه‌ و ناسازگاری انتظارات ورزشی و راه‏های تحقق آنها، دارای تأثیر مستقیمی برگرایش به ارتکاب رفتارهای پرخاشجویانه و خشونت‏آمیز ورزشی طرفداران تیم‏های ورزشی دارند. فعالیت های آموزشی از طرف خانواده ، آموزش و پرورش ، رسانه ها و مطبوعات می تواند موجب کاهش فرایندپرخاشگری در میادین ورزشی و ورزشگاهها شود.ارائه خدمات رفاهی و تفریحی در ورزشگاهها و فراهم آوردن امکانات لازم در این مکانها ، شناسائی افراد خاطی و دارای سابقه دعوا و خرابکاری از طرف نیروی انتظامی و حتی المقدور جلوگیری از ورود این افراد به ورزشگاهها و سالنهای ورزشی ، بالا بردن اطلاعات فنی ، روانشناسی و مدیریتی داوران می تواند در کاهش رفتارهای پرخاشگرایانه تماشاگران تاثیر بسزائی داشته باشد.
ورزش و تربیت بدنی یک نهاد اجتماعی است که می تواند موجب تعالی جسم و روح شود . ورزشکاران الگوهای رفتاری مهمی برای نوجوانان و جوانان هستند. ورزشگاهها مکانهائی مقدس و دارای احترام هستند چون در این محیط است که روح و جسم افراد و اخلاقیات در آن می بایست به حد کمال برسد. نوجوانان و جوانان تحت تاثیر شرایط موجود در ورزشگاهها قرار می گیرند پس سالم سازی محیط ورزشی موجب تاثیر مثبت در روحیه و رفتار جوانان و بالعکس ، پرخاشگری و خشونت ، تاثیری منفی بر ابعاد وجودی فرد می گذارد.

مقدمه:
ورزش و فعالیّت‏های مربوط به آن، زمان و انرژی فراوانی از افراد هر جامعه را به خود اختصاص داده و جایگاه مهمی در فرهنگ جوامع پیدا کرده است. رقابت‏های ورزشی، ورزشکاران و تماشاگران را در وضعیت‏هایی قرار می‏دهند که ممکن است‌ قواعد، هنجارها و تقسیم کار رایج به آسانی نقض و به رویارویی‏های پرخاشجویانه و خشونت‏آمیز منجر شود. آشکارترین نمونه‏ی رفتار خشونت‏آمیز بین ‌طرفداران رشته های مختلف ورزشی، پدیده‏ی موسوم به”اوباشگری“است که امروزه به شکل نسبتاً سازمان یافته‏ای در کشورهایی که در زمینه ورزش پیشرفت چشمگیری داشته اند ،به ویژه در اروپا رواج دارد. پژوهشگران و نظریه‏پردازان علوم اجتماعی دلایلی را مطرح و تفسیرهای متفاوتی در مورد رفتار اوباشگرانه ‌و خشونت تماشاگران مسابقات ارائه داده اند که گستره‏ی آن، از دگرگونی‏های کلان اجتماعی تا عامل‌های خُرد را دربر می‏گیرد. با گسترش تدریجی ‏فرهنگ ‌طرفداری و تماشاگری در ورزش، همچنین مسایل پرخاشگرانه آن نظر محققان و پژوهشگران را در سالهای اخیر به خود معطوف داشته است.
برخی از جامعه شناسان پرخاشگری را واکنشی غریزی به ناکامی و رقابت برای دستیابی به منابع می‏دانند، که عمدتاً از طریق برخورد بدنی تجلی می‌یابد.”اریش فروم“ همه‏ی اعمالی را که سبب آسیب رساندن به شخص، شیی یا جانور دیگر می‏شود یا با چنین قصدی صورت گیرد پرخاشگری می‏نامد”اسمیت“ و ”بوند“پرخاشگری‌ را ‌هر نوع ‌رفتاری تعریف می‌کنند که ‌به دیگری آسیب وارد می‌سازد . ارونسون خشم و پرخاشگری را عملی می‌داند که هدفش اعمال صدمه، آسیب و رنج است . در تعریفی دیگر از پرخاشگری چنین آمده است:” هر نوع رفتاری که معطوف به آسیب رساندن یا اعمال صدمه به فرد دیگر است و علیرغم میل وی صورت می‏گیرد.
براساس نظر بارون ، پرخاشگری کنشی است که شامل هر دو شکلِ آسیب‏رسانی بدنی و روانی است، جنبه تعمدی دارد، امری تصادفی به شمار نمی‏آید، تنها شامل افراد انسانی می‏گردد، و در آن آسیب‏رسانی به اشیاء مورد نظر نیست. ”برکویتز“نیز با تعریف پرخاشگری به عنوان آسیب رساندن عمدی به دیگری، می‏افزاید این آسیب ممکن است روانی یا فیزیکی باشد. خشونت معمولاً براساس شدت آسیب از پرخاشگری متمایز می‏شود و کنشی است که عامل آن به عمد تلاش برای آسیب‏رسانی فیزیکی به دیگری می‏نماید .
کاکلی“ در تعریفی نسبتاً جامع از پرخاشگری آن را چنین تعریف می‏کند: ”پرخاشگری ناظر به رفتاری است که با نیت تخریب اموال یا صدمه زدن به شخص دیگر انجام می‏شود و متضمن بی توجهی محض به سلامت دیگران و احتمالاً خود است؛ پیامدهای پرخاشگری ممکن است فیزیکی یا روان شناسانه باشد. وی آنگاه در تعریف خشونت و تمایز آن از پرخاشگری به کنش فیزیکی اشاره می‏کند: ”خشونت، کنشی فیزیکی است که با بی توجهی کامل به سلامت خود و دیگران، یا به منظور آسیب رساندن به شخص دیگر یا تخریب دارایی‏ها انجام می‏شود.
بنابراین، می‏توان خشونت و پرخاشگری را از نظر مفهومی به عنوان کنش و عملی در نظر گرفت که از روی اراده و آگاهی، به منظور آسیب‏رسانی فیزیکی یا روحی– روانی به دیگری انجام می‌پذیرد. افزون براین، در تعریف پرخاشگری و خشونت، به عامل بی‌توجهی به پیامدهای عمل که منجر به آسیب دیدگی دیگران یا خود می‏شود نیز تاکید می‏شود. بنابراین، خشونت با رفتار، کنش و کاربرد نیروی فیزیکی آسیب‏زا مشخص می‏گردد. همچنین، خشونت را می‌توان به مثابه‏ تجلی افراطی و شدید خشم و عصبانیت به شکل احساسی یا کلامی در نظر گرفت.
پرخاشگری و خشونت به هم مرتبط هستند، امّا وضعیت‏های متفاوتی را به وجود می‏آورند. پرخاشگری در عرصه‏ی فعالیّت‏های ورزشی به شکل ابزاری و بازتابی یا کلامی و فیزیکی تجلی می‏یابد و از سوی افراد حاضر و شرکت‏کننده در رویدادهای ورزشی در قبال سایر بازیکنان، تماشاگران، مربیان، مقامات ورزشی، عامه‏ی مردم و اموال صورت می‏گیرد.

ادبیات و پیشینه تحقیق :
”پیترمارش“و همکارانش در دانشگاه آکسفورد به دو نوع پرخاشگری، یعنی پرخاشگری واقعی و آیینی عقیده دارند. اولی را اعمال خشونت جسمانی علیه دیگران تعریف می‏کنند و دومی را کِنایی یا نمادین می‏نامند. پرخاشگری آیینی محصول توافق در مورد مجموعه‌ای از قواعد است که از گفته‌های شرکت‏کنندگان در آن می‏توان استنباط کرد. قواعد درباره زمان مناسب حمله، شکل و اهداف حمله، و ختم آن است .
برخی محققین براساس شیوه‏ی تجلی پرخاشگری و خشونت ، آن را به دو نوع کلامی و فیزیکی تقسیم‏بندی کرده‏اند. پرخاشگری کلامی در جریان تقابل و رویاروئی دو فرد یا گروه و از طریق تهدید، جنجال، تمسخر و استهزاء و سخنان توهین‏آمیز بروز می‏کند. دانینگ و همکارانش در دانشگاه لیسستر با اشاره به فرضی و خیالی بودن تقسیم‏بندی‏های صورت گرفته در مورد انواع خشونت و پرخاشگری، حالت‏های مختلف آن را رفتار واقع بر طیفی می‌دانند که بازتاب آمیزه‌ای از فکر و احساس است و هیچ شکلی از خشونت در آن هرگز به ‌صورت خالص یافت نمی‌شود. به بیان این پژوهشگران ”خشونتِ ابزاری می‏تواند هیجان انگیز هم باشد، یا خشونت عاطفی ممکن است طراحی یا تدارک شده باشد.
ارونسون با تمایز بین دو نوع پرخاشگری، یعنی پرخاشگری ابزاری و بازتابی یا عاطفی، امکان وقوع هر دو را در عرصه‏ی ورزش متذکر می‏شود .پرخاشگری بازتابی با هدف آسیب فیزیکی یا روانی انجام می‏شود. هدف از این نوع پرخاشگری که احساسی بوده، آسیب‏رسانی است پرخاشگری ابزاری شامل ضرب و جرح و ایجاد درد و رنج به عنوان ابزاری برای دستیابی به یک هدف است که شکل محسوس آن می‏تواند دستیابی به هدف‏های‌ گوناگونی مانند پاداش مادی، پیروزی، افتخار یا تحسین باشد. این نوع پرخاشگری، خشونتی غیراحساسی و هدف از آن انجام وظیفه است . دانینگ و همکارانش در دانشگاه لیسستر با اشاره به فرضی و خیالی بودن تقسیم‏بندی‏هایی که‌ در مورد انواع خشونت و پرخاشگری‌ صورت گرفته، حالت‏های گوناگون آنها را رفتارهایی می‏دانند که بازتاب آمیزه‏ای از فکر و احساس هستند و هرگز در آنها هیچ نوع خشونتی به صورت خالص یافت نمی‏شود . بنابراین، هرگاه طرفداران یک تیم ورزشی با هدف تضعیف روحیه بازیکنان تیم حریف بخواهند زمینه‌ای برای پیروزی تیم خود ایجاد کنند، شعارهای تحقیرآمیز می‏دهند ‌یا به اصطلاح به پرخاشگری ابزاری مبادرت می‏ورزند. امّا اگر طرفداران، اشیایی به سوی بازیکنان تیم حریف پرتاب، ‌‌یا نزاع فیزیکی کنند، آنگاه گفته می‏شود مرتکب خشونت فیزیکی شده‏اند. حال اگر اتفاقی خلاف میل طرفداران یک تیم روی دهد- مانند خطای بازیکن تیم حریف روی بازیکن تیم محبوب‏ یا تصمیم‏گیری داور به زیان تیم مورد علاقه در پاسخ رفتار یا اعمال پرخاشجویانه و خشونت آمیز از خود بروز میدهند، آنگاه مرتکب پرخاشگری بازتابی شده‏اند، این نوع پرخاشگری نیز می‏تواند کلامی یا فیزیکی باشد.
از جمله نظریه‏هایی که در سال‏های اخیر ،توجه جامعه‏شناسان را در تبیین و تحلیل مسائل اجتماعی موجود در عرصه‏ی ورزش و رویدادهای مربوط به آن، از قبیل خشونت و پرخاشگری به خود معطوف کرده است، دیدگاه کارکردگرایی ساختی است .‌‌دیدگاه کارکردگرایی ساختی به نقش سیستم‏های اجتماعی یا جوامع، اجزاء، ساختارها، یا نهادهای مختلف در یکپارچگی، هماهنگی، سازگاری و سلامت کل سیستم یا جامعه توجه دارد. براساس دیدگاه کارکردگرایی ساختی، نیروی محرکه‏ی موجود در کلیه‏ی جنبه‏های زندگی اجتماعی، تمایل هر سیستم اجتماعی به حفظ خود در وضعیتی متعادل است، به گونه‏ای که امکان استمرار عملکرد مؤثر آن را ممکن می‏سازد. این تعادل در راستای گسترش و شکل‏گیری وفاق، ارزش‏های مشترک و عملکرد هماهنگ در عرصه‏های اصلی زندگی اجتماعی (مانند خانواده، اقتصاد، دین، آموزش و پرورش، سیاست و…) است.
داده‏های یک پژوهش نشان می‏دهد بخش عمده‏ای از تماشاگران به پرخاشگری کلامی مبادرت می‏ورزند، و برخی ، معادل 6 درصد مرتکب خشونت نیز می‏شوند. میانگین خشونت و پرخاشگری ورزشی بین تماشاگران که مبادرت به پرتاب اشیاء به داخل زمین می‏کنند، بیش از دو و نیم برابر تماشاگرانی است که فقط به ناراحتی اکتفا کرده و واکنشی نشان نمی‏دهند.

ضرورت تحقیق :
اگرچه مشخص‏ترین کارکردهای اجتماعی نهاد ورزش تفریح، سرگرمی ‌و کسب هیجان ذکر شده است، اما افزون بر این، کارکردگرایان ساختی کارکردهای دیگری مانند افزایش سازگاری روانی و اجتماعی افراد، جامعه‏پذیری با نقش‏های اجتماعی، همبستگی اعضای جامعه از طریق علایق و فعالیت‏های مشترک ورزشی، ایجاد هویت ملی و اجتماعی، و فراهم ساختن عرصه‌ای مناسب برای افزایش تحرک اجتماعی را نیز جزو کارکردهای مهم نهاد ورزش برمی‌شمارند ، که نمایش اجتماعی ورزش تماشاگران، بینندگان، و ورزشکاران را در هر سن و موقعیت اجتماعی، تشویق به پذیرش ارزش‏های فرهنگی رایج می‏کند. برخی از این اندیشمندان با تاکید بر ورزش‏های جمعی و گروهی که بین جوانان انجام می‌شود، نتیجه می‌گیرند که مشارکت در چنین ورزش‏هایی، تجربه‏ها و درس‏های ارزشمندی در مورد زندگی به جوانان می‌آموزد. همچنین، فعالیت‏های ورزشی از طریق بازنمایی‌های جمعی اعضای یک جامعه را با یکدیگر پیوند می‌دهند. همچنین، فعالیت‏های ورزشی در جوامع صنعتی ساز و کاری است که افراد جامعه را از ”با هم بودن“ آگاه می‌سازد و به این ترتیب عاملی برای برقراری ارتباط اجتماعی بین آنها می‌گردد. در جوامع پیشرفته صنعتی، ورزش یکی از عرصه‏های محدودی است که افراد کماکان می‌توانند به تقویت مهارت‏های فیزیکی خویش و بهبود سلامت و تندرستی‏شان بپردازند .
جامعه‏شناسانی که با استفاده از دیدگاه کارکردگرایی ساختی به تحقیق و مطالعه درباره مسائل اجتماعی ورزش می‌پردازند، توجه خود را معطوف به این موضوع می‌کنند که ورزش با چه کارکردهایی و از چه طریق به تحقق نیازهای سیستمی‌– همنوایی، انسجام و همبستگی، هدف یابی، و مدیریت تنشها و حفظ الگوها – کمک می‌کند. به این ترتیب، می‌توان اذعان نمود که در تئوری کارکردگرایی ساختی ارتباط بین مشارکت ورزشی و شکل گیری شخصیت اجتماعی مناسب یکی از محورهای مهم و مطالعه پژوهش به شمار می‌آید. در این مطالعه به بررسی این موضوع پرداخته می‌شود که آیا فعالیت‏های ورزشی می‌توانند تجربه‏هایی از جامعه‏پذیری ارائه کنند که از طریق آنها مردم ارزش‏ها و هنجارهای اجتماعی را فرا گیرند، و آیا فعالیت‏های ورزشی می‌توانند محیط‏هایی را ایجاد کنند تا مردم این امکان را بیابند با استفاده از شیوه‏های سودمند مبادرت به رهایی از تنش‏ها و ناکامی‌های خویش نمایند، به گونه‏ای که نظم و ثبات جامعه نیز حفظ شودفعالیت‏های ورزشی و عرصه‏های برگزاری آنها حیطه‏ی مناسبی برای تخلیه سودمند انرژی پرخاشجویانه و خشونت‏آمیزی است که احتمالاً در سایر عرصه‏های زندگی اجتماعی متراکم شده‏اند

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  44  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

بررسی عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران مسابقات فوتبال استان لرستان به ورزشگاه ها-- دو فصل اول- 50 ص

اختصاصی از هایدی بررسی عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران مسابقات فوتبال استان لرستان به ورزشگاه ها-- دو فصل اول- 50 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

1-1 مقدمه :

گرایش روز افزون به ورزش باعث پیدایش موضوعاتی در ورزش شده است که بطور ذاتی، ماهیت اجتماعی دارد. اگر چه ورزش در دهه های نخستین قرن بیستم با جدّیت مورد تحقیق قرارگرفت، اما تنها در سه دهة پایانی این قرن، ورزش به عنوان موضوع تحقیقی مورد توجه قرار گرفت (اقدسی 1380).  از آنجا که ورزش به عنوان امری کاملاً اجتماعی درآمده بود، تحقیقات جامعه شناسی ورزش نیز شکل گرفت. در بعضی رویدادهای ورزشی علوم روان شناسی و جامعه شناسی در هم آمیخته و به یاری محققان شتافتند. محقق با مشاهده صحنه های ورزشی از نزدیک، از رسانه و از هر طریق دیگـری درمی یابد که ورزشکاران به هیچ عنوان در خلاء اجتماعی به ورزش نمی پردازند. هزاران تماشاچی برای ورزشکارن تشویق و تقویت اجتماعی فوری و آنی مثبت و منفی فراهم می آورند. حتی می توان ادعا نمود که ورزش مدرن بدون تماشاچی و دوست داران ورزش، زنده نخواهد بود. اگر تماشاچی در وقایع ورزشی نباشد چه تعداد از ورزشکاران حاضر به ادامة آموزش و رقابت هستند ؟ (اسوآهولا وبرادهتفیلد، 1371 ). ازسوی دیگر، برخی منابع به این موضوع اشاره می کنند که تماشاگران یکی از عوامل مؤثر در عملکرد ورزشکاران هستند و بسیار دیده شده که ورزشکاران به هنگام مسابقه عملکرد خارج انتظاری را نشان میدهد. البته این احتمال هم وجود دارد که تماشاگران، عملکرد ورزشکار را بهبود بخشند(رحمانی نیا، 1382 ).

یکی از موضوعاتی که همواره محققین جامعه شناسی ورزش را به خود مشغول ساخته، بحث حضور دیگران بعنوان تماشاگر در ورزش می باشد. در این خصوص، اولین مطالعه‌ای که در بعد اجتماعی ورزش صورت گرفته به نرمن تریپلت[1] در سال 1898 مربوط می باشد که به بررسی آثار حضور دیگران در عملکرد دوچرخه سواری پرداخته است. زیرا جمعیت تماشاگر یکی از پایه‌های ورزش رقابتی معاصر به شمار می‌آیند. رهبران ورزش ثابت کردند که تماشاگران تأثیر مهمی بر عملکرد عمومی ورزشی دارند، چه در زمینه‌های تمرین و چه در رقابت و یا حتی در دروس تربیت بدنی.(اقدسی،1381)

بدون وجود تماشاگر ورزش و رقابت  مدرن وجود نخواهد داشت، چرا که یکی از مهمترین مسائل تأثیرگذار در رقابت‌های ورزشی تماشاگران ورزش هستند، که تأثیرات مهم و همه‌جانبه‌ای بر نتایج بازی، میزان پرخاشگری، سرمایه گذاری در ورزش، تبلیغات ورزش و  شاید اگر تماشاچی را از رقابت های حرفه ای ورزش حذف کنیم، کسی حاضر به رقابت نباشد و در نتیجه مسائل حاشیه ای آن نیز از بین خواهد رفت. همان طور که لارسون معتقد است تماشاگران جزء مکمل طبیعت اصلی ورزش هستند، زیرا محیط یا جو اجتماعی مستقیم بر بازیکن فراهم می‌آورند. از طرف دیگر تماشاچیان در یک ارتباط تنگاتنگ و عاطفی دو جانبه با تیم‌ها و ورزشکاران قرار دارند. موفقیت و شکست فردی در نظر گرفته شده  و به همان میزان تولید اضطراب و احساس حقارت یا غرور خواهد کرد. افراد زیادی وجود دارند که بخاطر شکست تیم مورد علاقه‌شان دست به خودکشی و پرخاشگری زده‌اند. این مسئله نقش تأثیرگذار تماشاچیان را بیش از پیش حساس و در خور توجه می‌نمایند. هزاران تماشاچی در ورزشگاه‌های مختلف برای ورزشکاران تقویت مثبت و منفی فراهم می‌نمایند، حتی می‌توان ادعا نمود که ورزش مدرن بدون تماشاچی و دوستداران ورزش زنده نخواهد بود. مطالعه حاضر در همین راستا به منظور پاسخ گویی به سئوال مذکور و بررسی امکان بکارگیری برخی تئوری‌های مربوط به عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران در حیطه ورزش و تربیت بدنی شکل گرفته که در ادامه این فصل بطور مختصر به طرح اولیه آن اشاره خواهیم داشت.

1-2 بیان مسئله

بدون اغراق می توان ورزش راازضروریتریننیازهاواساسیتریننهادهایجوامعبشریدانست. بهطوریکه کمترکشوریرامیتوانیافتکهفاقدسازمانورزشیباشد. گسترشروزافزونورزشبهگونه ایاستکهمیلیونهانفرانساندرسراسرجهانازورزشکاران،مربیان،داورانومدیرانباشگاه هاگرفتهتاعکاسان،خبرنگاران،دستاندرکارانمطبوعاتورزشیودیگررسانههایگروهی همهوهمهدرفعالیتهایورزشیمشغولبهکارند. همچنینورزشکانونتوجهسیاست مداران،صاحبانصنایع،بازرگانان،متخصصانومحققینرشتههایگوناگوناست.

امروزهورزشبهصنعتبینالمللیودرآمدزاتبدیلشدهاست.(هاروارد و کرامپتون، 1995).درعرصةتجارتجهانی،ورزش یک استثناست،زیرامشتریانیداردکهدرازایتماشایورزشونهخریدیامصرفآنپولپرداختمیکنند(فریلینگ،1997). باشگاههایحرفه ایدرسراسرجهانبرایتأمینمنابعوهزینه هایخود، ازروش هایمختلفیهمچونجذب حمایتکنندگانتبلیغکالاهایتجاری،فروشبازیکن،فروشبلیتومحصولاتورزشیوارائةخدماتجانبی استفادهمیکنند. هانسنوگوتیر(1992)درتحقیقیباعنوانعواملمؤثربرحضورتماشاگراندررویدادهایورزشحرفهای بررویتماشاگرانلیگفوتبالآمریکایی،فوتبال،هاکی،بسکتبالوبیسبالآمریکابهایننتیجهرسیدندکه لیگبیسبالوفوتبالازلحاظحضورتماشاگرانبیشترینتفاوتراباهمدارند. عواملیکهبهتفاوتوکاهش تعدادتماشاگرانمنجرمیشود،برنامهریزیمسابقات،مکانتیمهادرجدولرده بندی،قیمتبلیت،وجود فعالیتهایتفریحیوسرگرمکنندهورفاهوآسایشتماشاگراناست. آنها همچنین معتقدند کهمهمترینعاملدررونقورزشحرفهای،افزایشتعدادتماشاگران است. تماشاگرانعلاوهبراینکهباخریدبلیتمسابقاتبه صورتمستقیمدرآمدهاییرابرایباشگاههاولیگهای حرفهایدارند،بهصورتغیرمستقیمسهمعمدهایدردرآمدزاییازراهجذبحامیانمالیوفروشحقپخش تلویزیونیوخدماتجنبیدارند(هانسنوگوتیر،1992).

درگذشتهتحقیقاتمتعددیدرموردعواملمؤثربرحضورتماشاگران ورزشدرورزشگاههاانجامشدهکهمشاهدهشدهعواملزیادیهمانندورزشگاه هایقدیمی،تجهیزاتوامکانات فرسوده،دسترسیمشکلبهوسایلحملونقل،عدمتبلیغاتیکافی،انتخابزمانهاینامناسببرایبازی، حساسنبودنبازی،عدمارائةبازیموردپسندتماشاگرانوبرنامهریزینامناسبوکاهشتعدادتماشاچیان مؤثرند(چیا،2002- هانسنوگوتیر،1995- فریلینگ،1997- مک فرسون،2000- ... ).

تحقیقات نشان داده است که کیفیت اجرایی یک مهارت خاص در شرایط مختلف محیطی متفاوت است(رحمانی نیا، 1382 ؛ اقدسی، 1381، بانویل فریدریک[2]، 2000 ؛ فورگاس[3]، 1980 ؛ هانتوهیلای[4]، 1978 ، استراب[5]،1981، روبرتزوهاس[6]، 1974 ؛ یابرد[7]، 1973 ؛ سیتا[8]، 19802 ؛ موردوک، 1971 ؛ مارتینز[9]، 1965 ؛ بسین[10]، 1933؛ و … ) کسانی که اجرای یک ورزشکار را تماشا می کنند ممکن است اورا عصبی کنند و موجب تخریب اجرای او گردند. اما حضور آن‎ها اغلب برای تشویق و تحریک به تلاش بیشتر است. عامل حضور تماشاچی همواره مورد توجه همة دست اندرکاران فعالیت‎های ورزشی ازخود بازیکنان گرفته تامربیان وسرپرستان وعوامل برگزار کنندة مسابقه و همچنین محققان علوم روانشناسی ورزشی بوده است. افرادی‎که درآموزش مهارت‎های ورزشی فعالیت دارند ، به دفعات مشاهده کرده اند که حضور دیگران تأثیرات متفاوتی را بر اجرای افراد داشته است ( اقدسی ، 1981 ؛ بوتکی[11] 1994 ؛ روبرتز ، 1975 ؛ پولوس[12]،1973 ؛ مارتنز 1996 ؛ تریپ لت[13]، 1894 ).

[1] Tripllet

[2]Nevill Fvedvich

[3]Forgas

[4]Hunt & Hilluvy

[5]Strub

[6]Ruberts & Huss

[7]Bird

[8]Setta

[9]Martens

[10]Pessin

[11]Butki

[12]Paulus

[13]Tviplett