این مطلب از مطالب آزاد موجود در اینترنت جمع آوری شده است و در مورد میرزا کوچک خان جنگلى و در 17 صفحه می باشد و در زیر قسمتی از متن آورده شده است :در سال 1298 ق. در خانه میرزا بزرگ، در محله "استاد سراى" رشت فرزندى دیده به جهان گشود که نامش را "یونس" نهادند. یونس پس از آنکه خواندن و نوشتن را فرا گرفت، در سنین نوجوانى یا جوانى وارد حوزه علمیه رشت شد و به فراگیرى علوم اسلامى اشتغال ورزید. یونس سالیانى در مدرسه حاجى حسن واقع در صالح آباد و مدرسه جامع رشت به یادگیرى ادبیات عرب، منطق، فقه و اصول پرداخت. و مدتى در یکى از حجره هاى طبقه اول مدرسه نایب الصدر، واقع در بازار زرکشان سکونت داشت. تحصیلات مقدماتى را تا تاریخ 1312 ق. در مدارس رشت فرا گرفته، از آن پس به تحصیلات عالیه از صرف و نحو و معانى و بیان و منطق و مختصرى از اصول و فقه شروع نمود." او در سال 1322 ق. در عالى ترین درس دوره سطح حوزه علمیه، کفایة الاصول شرکت کرد. استادش آیت الله سید عبدالوهاب صالح ضیاء برى (1294 - 1357 ق.) مجتهد فرزانه صومعه سرا، جزو جوانترین مجتهدان گیلانى بود که در 28 سالگى به اجتهاد رسیده بود. وى که شاگرد آخوند خراسانى بود، تحت تأثیر افکار انقلابى استادش رهبرى روحانیت رشت را در انقلاب مشروطه به عهده داشت. یونس نیز تحت تأثیر افکار استادش از ابتداى نهضت مشروطه، به خیل مشروطه طلبان پیوست.
شاگرد استاد سرا سالیانى نیز در حوزه هاى علمیه قزوین و تهران به فراگیرى علوم اسلامى اشتغال ورزید. مى توان حدس زد که وى در ماجراى فتح تهران در انقلاب مشروطه ( 1326 ق.) در حوزه علمیه قزوین مشغول تحصیل بوده و همراه سپاه مشروطه طلبان گیلانى که براى فتح تهران حرکت کرده بودند، مدتى در پى فتح قزوین در این شهر مانده است.
یونس مدتى در مدرسه صالحیه قزوین و مدتى نیز در مدرسه محمودیه تهران ادامه تحصیل داد. با توجه به اینکه وى دوره سطح را قبل از انقلاب مشروطه فرا گرفته بود، مى توان حدس زد که سالیانى نیز در حوزه هاى علمیه قزوین و تهران، در درس خارج فقه و اصول شرکت کرده باشد. تحصیل او در حوزه علمیه تهران به احتمال زیاد پس از فتح تهران (1327 ق.) یا پس از تعطیلى مجلس و اشغال ایران توسط روسیه به دنبال اولتیماتوم - که وى مدتى به تهران تبعید شده بود - ( 1330 ق.) بوده است. بنابراین گمان مى رود وى ده سال، (1324 - 1334 ق.) در درس خارج فقه و اصول شرکت کرده باشد.
یونس در شکم ماهى
بیداد پادشاهان قاجاریه و بى کفایتى آنان موجب شده بود تا مردم در اندیشه قیام بر آیند. ستمهاى شاهزادگان که بیشتر آنها فرمانروایى استانى از کشور را در دست داشتند، عیاشیهاى شاه و سفرهاى پر مخارج او به فرنگ که ثمره اش استقراض خارجى و به یغما رفتن منابع طبیعى و افزایش مالیاتهاى سنگین و کمر شکن و ... بود، سبب برپایى انقلاب مشروطه به رهبرى روحانیت شد.
مردم رشت از ابتداى انقلاب مشروطه قیام کردند. روحانیون رشت در این قیام حضورى چشمگیر داشتند. در آن زمان آیت الله سید عبدالوهاب ضیاء برى نایب رئیسى انجمن ایالتى گیلان بود. یونس طلبه اى جوان بود که از ابتداى انقلاب مشروطه در رشت حضورى فعال داشت. وى براى طلبه ها سخنرانى مى کرد و آنها را به انقلاب دعوت مى نمود. حتى گفته شده است که وى به طلبه ها آموزش نظامى مى داد. گیلان در جنبش مشروطیت بسیار پر تلاش بود. آیت الله سید عبدالوهاب صالح ضیاء برى رهبرى روحانیون رشت را در این نهضت عظیم بر عهده داشت.
نخستین مجلس شوراى ملى ایران در هیجدهم شعبان 1324 ق. تشکیل شد. اما در سپیده دم 24 جمادى الاولى 1326 ق. به دستور محمد على شاه به توپ بسته شد. رهبران مشروطه در تهران، از جمله آیت الله سید عبدالله بهبهانى و آیت الله سید محمد طباطبایى دستگیر شدند. بسیارى از روحانیون مشروطه خواه تبعید یا زندانى شدند و برخى نیز به شهادت رسیدند. بدین سان استبداد تغییر شکل گرفت. مراجع تقلید نجف فتوا به بازگرداندن مشروطه دادند.
گیلان نیز خود را براى سرکوب استبداد آماده مى ساخت. مشروطه خواهان گیلان در محرم 1326 ق. با ترور سردار افخم (حا
میرزا کوچک خان جنگلى