مقدمه
تونلسازی در زمینه های سست غیر ریزشی (سخت)
با توجه به زمان انتشار کتاب مرجع ، ترجمه سه فصل اول آن ارائه شده است ، و پیشرفتهای فرآینده
در تکنولوژی سپرها و روش های حفر تونل ، مؤلف این کتاب بحث را در فصل چهارم با تونلسازی درزمینه های سست و روش های تونلسازی سپری ادامه داده است . به بیانی دیگر ، مولف عمر روشهای کلاسیک را پایان یافته تلقی کرده و کاربرد آنها را منسوخ دانسته است .
در اینجا به منظور آگاهی دانشجویان از روش های کلاسیک و سنتی تونل سازی بویژه تونل سازی بخشی سنتی با عنایت به مشاهبت این روش ها با تونل های معدنی از بعضی جنبه ها و طی یک روال منطقی در بیان توسعه هنر تونل سازی ، به اختصار اشاره ای به این روش ها می شود . منابع مورد استفاده در این قسمت عبارتند از :
1-k.SZECHY.The Art of Tunnling . Hungeri Academy of scierce . Budapest . 1966.
2- ژاک ماتیوا و ژان فرانسوا بوگارد (مولفین ) ؛ ابوالحسن و کامبیز هنبیا ( مترجمین ) ؛ روش های کلی اجزا ، بنا های زیر زمینی ، جلد سوم ؛ انتشارات دانشگاه تهران ؛ 1368 .
تونلسازی درزمینهای سست غیر ریزشی ( سخت ) و تونلسازی بخشی
به طور کلی مهمترین خطر در تونلسازی در زنمینهای نرم ، تنش زدائی زمینهای بالای قسمت حفاری شده است که با شکم دادن سقف و دیواره های جانبی تونل همراه است . این امر موجب ریزشهای موضعی یا حتی تخریب کامل فضای حفر شده می شود و ایمنی عملیات را فتهل می سازد . این پدیده در صورت وجود آب شدت بیش تری پیدا می کند
در صورت عدم کنترل این پدیده ، علاوه بر مشکلات ایمنی در حین احداث ، می تواند موجب نشست در سطح زمین و در نتیجه وارد آمدن خسارت به تأسیسات ، تسهیلات و ساختمانهای سطحی شود .
روش های کلاسیک یا سنتی
واضح است که فضاهای زیر زمینی با ابعاد کوچکتر ، خطرات کمتر ی در حین حفر دارند و زمان ایستائی یا خود ایستائی آنها طولانی تر است . در نتیجه حفر یکباره تمام رخ مقطع تونل معمول نیست و سطح مقطع تونل با حفر تونل های پیشر و قسمتها و یا حبهبه کارهای کوچکتر تقسیم می شود . ترتیب و مراحل این تونلهای پیشرو یا حبهبه کارها همیشه باید با عملیات لازم برای اجرای آنها ( حفر،نصب و احداث وسایل نگهداری موقت و پوشش دائمی و ...) همراه باشد و بسته به طبیعت سنگ و همچنین شرایط فشار سنگ این مراحل با آنها مطابقت داشته باشد .
شایان ذکر است که احداث تونل به صورت چند بخشی ، مستلزم نصب ، باز کردن و با نمودنهای مکرر و پی درپی وسایل نگهداری موقت مختلف می باشد . دراین روش نه تنها کار زیاد و صرف بسیار زیاد و قابل ملاحظه ای از وسائل نگهداری الزامی است ، بلکه نشست بیشتر سقف و ول شدن مکرر سنگ بالای فضا و در نتیجه افزایش فشار سنگ را نیز موجب می شوند .
نشست سقف و ول شدن سنگ بالای فضا ، رفتارلانیفک و غیر قابل اجتناب و در هر باز کردن و تغییر و تعویض وسایل نگهداری موقت هستند (شکل 1-1 )
- لغزش بر اثر فرو ریختن یا ارزه دارشدن .
- خزش تیرهای سقف
- مقاومت نامناسب خالی
تذکر : 6و3 بر اثر سست تر شدن سنگ ناشی از وجود آب و آتشباری ، افزایش می یابند
- تونل یا جبهه پیشرو کف ؛ 2- تونل یا جبهه پیشرو بالائی ؛3- تعریض تونل بالائی ؛ 4- تعریض تونل پائینی .
شکل 1-1- تغییرات و نشست سقف بر اثر نصب و باز کردن های مکرر وسائل نگهداری موقت در روش اتریشی
با توجه به این محایب ، رو بروز از کار برد روشهای تونلسازی بخشی ( به طورمعمول تونلسازی سنتی یا روش های معدنکاری نامیده می شود ) کاسته می شود و کار تونلسازی امروزه از آن فاصله زیادی گرفته است .
نوع فایل : WORD
تعداد صفحه : 185
دانلود تحقیق تونلسازی