لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 25
زندگینامه محمد بهارلو زاده
________________________________________
محمد بهارلو زاده ۱۳۳۴ در آبادان نویسنده و روزنامهنگار ایرانی است. نخستین داستان خود را در سال ۱۳۵۲ با عنوان گاومیش نوشت. او مدتها با نشریاتی نظیر آدینه, دنیای سخن و چیستا همکاری داشت.
کتابشناسی:
رمان ها
سالهای عقرب (۱۳۶۹) رمان-انتشارات نگاه
بختک بومی (۱۳۶۹) رمان
بانوی لیل(1380) رمان
مجموعه داستان ها
باد در بادبان (۱۳۷۰) مجموعه داستان
حکایت آن که با آب رفت (۱۳۷۹) مجموعه داستان
شهرزاد قصه بگو (1384) مجموعه داستان
سایر آثار
داستان کوتاه ایران (۱۳۷۲) گردآوری
نامههای صادق هدایت (۱۳۷۴) با مقدمه و حواشی
عشقکشی (۱۳۷۸) برگزیده ده رمان سال ۷۸
خاطراتی از زنده یاد استاد محمد بهارلو
خاطراتی از زنده یاد استاد محمد بهارلو:
فعالیت هنری من و استاد بهارلو تقریباَ همزمان یعنی از سال 1327 خورشیدی شروع شد . من تازه از شهرستان کاشان زادگاه خودم به تهران نقل مکان نموده و پس از دو سال آموزش موسیقی ( تار، نوت خوانی و آواز) در هنرستان موسیقی ( ساختمان قبلی تالار رودکی فعلی ) نزد استادان موسی خان معروفی و دکتر مهدی فروغ ، بعد از اجرای نخستین برنامه موسیقی در رادیو ایران – سال 1328 – که با همراهی ارکستر به رهبری مرحوم علی محمد خادم میثاق و بطور زنده و مستقیم بود ( به این علت که تا سال 1334 هنوز ضبط صوت به ایران نیامده بود ) با آقای بهارلو آشنا شدم و درهمان تاریخ بدرخواست آقای بهارلو در ارکستر خصوصی که ایشان با نوازندگانی چون مرحوم حبیب اله صالحی و مهندس ربیع زاده و دیگران تشکیل داده بودند ، چندین برنامه در رادیو ایران اجراء نمودیم .....
در اینجا باید صادقانه بگویم که من در آن سالها ( 1326 به بعد ) ناظر فعالیت های مداوم و شبانه روزی بهارلو درباره اداره کلاس موسیقی و بموازات آن تحریر و چاپ چندین جلد کتاب آموزش موسیقی با چاپ نفیس بوده و همواره همت و کوششهای نفس گیر و خسته کننده او را ستوده ام .
محمد بهارلو یکی از هنر آموزان موسیقی راستین ایران در کلاس استاد ابوالحسن صبا و نیز یکی از اساتید موسیقی ایران بودند که متجاوز از شصت سال یعنی از سال 1325 تا این زمان کلاس تعلیم موسیقی خود را دائر و شاگردان بی شماری را با موسیقی فاخر ایرانی آشنا و تعلیم دادند و اکنون نیز دختران هنرمند و ارجمند او آموزگاران ویلن و پیانو ، کار شریف پدر رار در کلاس بهارلو ادامه میدهند .
یکی از برنامه های پر طرفدار آن سالها ( اطراف سالهای 1330 ) برنامه موسیقی ارتش در رادیو ایران بود که ساعت 7.30 بعد از ظهر هر پنجشنبه در رادیو بطور زنده اجرا میشد و منهم چند سالی در این برنامه " نخست با ارکستر استاد علی تجویدی و بعد هم با ارکستر استاد بهارلو –که در آنزمان افسر وظیفه بودند – شرکت داشتم . در اثنای یکی از همین برنامه در محل ایستگاه فرستنده رادیو ، نزدیک پل سیدخندان ، و در همان ساعت تمرین ، چند سرباز مسلح به تفنگ و سرنیزه بدانجا آمده و خواستند که مرا به اداره نظام وظیفه جلب کنند ( البته بنده مشمول خدمت نظام وظیفه بودم اما نرفته و در حکم غائبین بودم ) آقای بهارلو وساطت کرده و ضمانت کردند و قول دادند که من دو روز دیگر بعد از تحویل ابوالجمعی خود در دفتر ثبت اسناد ، خودم را شخصا َ به اداره نظام وظیفه معرفی کنم ، سربازان هم ضمانت مافوق خود را که آقای بهارلو بودند اطاعت کردند . اتفاقاَ در آنزمان دولت دکتر مصدق چند دوره از مشمولین را که به آنها احتیاجی نبود از خدمت معاف کردند با این شرط که 100 تومان بدهند و معافیت دائم بگیرند ... بنده هم دادم و گرفتم .. البته آن شب اجرای برنامه ، من با آنکه ( اهل کاشانم ) با حضور سربازان مسلح و ناظر و مراقب ، با کمال شجاعت و خونسردی برنامه موسیقی را اجرا نمودم !!
و اما شیرین ترین و جذاب ترین و خاطره انگیزترین همکاری من با استاد بهارلو ، اجرای یک کنسرت و نمایش در سال 1329 شمسی در سینما مایاک شیراز بود که علاقمندان میتوانند شرح مفصل آنرا با تصاویر مربوطه در صفحات 145 تا 156 کتاب خاطره ها و نغمه ها از انتشارات عطائی تهران مطالعه فرمایند .
استاد محمد علی بهارلو
استاد محمد علی بهارلو، متولد 2/1/1307 تهران، مؤسس قدیمیترین و دیرپاترین مؤسسه آموزش موسیقی ایرانی میباشد.از شش دهه عمر فرهنگی استاد بهارلو در موسیقی، دو دهه اول آن، در کوران خلاقیت (نوازندگی و آهنگسازی و سرپرستی ارکستر) و تحقیق (از نتنویسی آثار قدما تا نوشتن شش جلد کتاب ممتاز برای آموزش ویولن) گذشته است، و چهار دهه آن برای آموزش موسیقی کلاسیک ایرانی به جوانان هنرجو، و تلاش برای تربیت و تحصیل فرزندانش وقف شده است.
استاد محمد علی بهارلو، متولد 2/1/1307 تهران، مؤسس قدیمیترین و دیرپاترین مؤسسه آموزش موسیقی ایرانی میباشد.از شش دهه عمر فرهنگی استاد بهارلو در موسیقی، دو دهه اول آن، در کوران خلاقیت (نوازندگی و آهنگسازی و سرپرستی ارکستر) و تحقیق (از نتنویسی آثار قدما تا نوشتن شش جلد کتاب ممتاز برای آموزش ویولن) گذشته است، و چهار دهه آن برای آموزش موسیقی کلاسیک ایرانی به جوانان هنرجو، و تلاش برای تربیت و تحصیل فرزندانش وقف شده است. ایشان و همسر ارجمندشانـ که از فرهنگیان قدیمی و ممتاز و اکنون بازنشسته هستند ـ در زندگی خانوادگی خود حاصلی درخشان داشتهاند، سه فرزند: پرسیا (متولد 1347)، کیمیا (1357) و ایلیا (1359) که هر سه نفر، موسیقی را تا سطوح عالی آموختهاند و غیر از فرزند دوم، که تخصص در دندانپزشکی گرفته است، دو فرزند دیگر، تحصیل موسیقی در سطح حرفهای را به عنوان شغل خود دنبال کردهاند و هر سه نفر در کار خود همیشه از شاگردان ممتاز بودهاند.
بهارلو در سال ۱۳۲۴ بعد از گذراندن آزمونی دشوار، ارکستر کوچکی را به راه انداخت و تکنواز و آهنگساز آن ارکستر نیز شد. ارتباط و دوستی او با دو استاد «ابوالحسن صبا» و «ابراهیم منصوری» از همین زمان آغاز شد. حسین خواجه امیری (ایرج) و امین الله رشیدی، خوانندگانی بودند که بیشتر از دیگران با ارکستر بهارلو همکاری کردند. مطالعه گسترده بهارلو در موسیقی ایرانی نیز در همین سال ها بود و موضوعات آن به حدی متنوع است که حیرت و تأمل را برمی انگیزد: تحقیق میدانی درباره فرم های سازنده موسیقی ایران با استفاده از محضر اساتید بزرگی چون حاج آقا محمد (دوامی)، صبا، حسین یاحقی، مرتضی محجوبی، موسی معروفی و… تحقیق عملی در تکنیک اجرای ردیف های ویولون صبا با حضور و نظارت علاقه مندانه استاد صبا، جمع آوری و نت نویسی تصنیف های قدیمی، نت نویسی ردیف حسین خان اسماعیل زاده با استفاده از آموزه های سیدمحمد بحرینی پور و علیرضاخان چنگی کمانچه نواز ارزنده آن زمان، تصحیح دقت نویسی دوره های چهارگانه ردیف
دانلود تحقیق کامل درباره زندگینامه محمد بهارلو زاده