زراعت چغندر به روش سنتی و نیمه مکانیزه پرهزینه میباشد بطوریکه عملکرد 25_30 تن ریشه در هکتار معادل هزینه های تولید میباشد. از این رو باید کمیت و کیفیت تولید بالا برده شود تا زراعت این محصول توجیه اقتصادی داشته باشد .
چغندر گیاهی وجینی است که باعث کم کردن تراکم علف های هرز میشود و حاصلخیزی خاک را بهتر میکند .
برای کم کردن علفهای هرز ، آفات و بیماریها باید در کشت تناوب را رعایت کرد .در یک قطعه زمین هر 3 سال یکبارچغندر کشت شود اگر هر 5 سال کشت شود مناسبتر است .
( غلات ، غلات ، چغندر ) ( چغندر، غلات ، گیاه علوفه ای)
سفارش میشود باقیمانده گیاه به خاک اضافه شود .
در کوددهی باید از مصرف زیاد کود ازت به خصوص پس از گذشت 60 روز از رشد گیاه خود داری کرد .
یک سوم کود ازت قبل از کاشت و یک سوم دیگر پس از تنک کردن و یک سوم باقی مانده را در زمان 6-8 برگی شدن باید مصرف کرد .
کودهای فسفره و پتاسه را باید در عمق خاک قرار داد .
استفاده از تیغه های شمشیری و یا کولتیواتور با پردهای خورشیدی، علاوه بر از بین بردن علفهای هرز داخل ردیفها ، سله خاک را هم از بین میبرد و خاک را تهویه میکند .
مناسبترین روش مبارزه با علفهای هرز استفاده از سمپاش کولتیواتور ترکیبی است .
در این روش فقط روی ردیفهای چغندر قند علفکش تماسی انتخابی پاشیده میشود و علفهای هرز بین ردیف ها رابه وسیله تیغه کولتیواتور از بین میرود .
مبارزه شیمیایی باید در دو مرحله 2-4 برگی بودن علف های هرز انجام شود .
برای مبارزه با علف های هرز دائمی ، باید مزرعه را به چند قسمت تقسیم کرد و هر سال پس از آبیاری و رشد علفهای هرز دائمی با علف کش عمومی تماسی (رانداپ) سمپاشی کرد تا این نوع علف های هرز دائمی از ریشه خشک شوند .
خسارت علفهای هرز در 10 هفته اول خیلی شدید است و بعد از این مدت علفهای هرز قدرت رقابت را با محصول ندارند .
فایل پاورپوینت 22 اسلاید
دانلود پاورپوینت زراعت چغندر قند