لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
بررسی زیرساختهای اصلی تحقیق و توسعه در فعالیتهای دینی و نقش دولت در
اشاره :
با توجه به اهمیت و شکل گیری زیرساختهای اصلی در عصر کنونی، یکی از عوامل اصلی پیشرفت و توسعه حکومتها د رکشورهای توسعه یافته امر آموزش و پژوهش است. بنابراین، در زمره کشورهای اسلامی جهان (ایران) می‌بایست جایگاه حقیقی پژوهش در تمامی جوانب و ساختارهای حکومت روشن و شفاف باشد. از این رو جهت اصلی مقاله را در خصوص بررسی زیرساختهای اصلی در آموزش و پژوهش یک کشور اسلامی معطوف داشته و نگاه عمیق به جوانب مختلف آن و تأثیرش در فعالیتهای کیفی حکومت ،هدف اصلی نویسنده بوده است .
در این مقاله با اشاره به ریشه‌ها و راهکارهای مناسب در راستای رفع مشکلها و تنگناها، سعی شده است حداکثر مطالب کیفی به شرح زیر در اختیار خوانندگان قرار گیرد:
1 ـ رسالت و سیاستهای مراکز علمی و پژوهشی با توجه به ساختهای اصلی پژوهش و تحقیق
2 ـ عوامل مرتبط به ساختارهای اصلی
3 ـ نقش تحقیق در امور ارزشی
4 – بررسی وضعیت موجود (مشکلها و تنگناها)
5 ـ وضعیت موجود و مطلوب در نظام پژوهش
6 ـ ویژگیهای ساختارهای آموزشی و پژوهشی در قرن بیست و یکم
مقدمه
آموزش عالی در ایران بر حسب ضرورتهای تاریخی، دگرگونیهای بسیاری پیدا کرده است. ساختار و کارکردهای امروزی آن را، به طور کلی، می‌توان در نهاد دانشگاه باز شناخت. دستاوردهای آنها در قلمرو فلسفه، ریاضیات وعلوم و فنون، از قرن 2 هـ . ق به دنیای اسلام انتقال یافته به تشکیل بیت الحکمه‌ها، دارالعلمها، مدرسه‌ها و نظامیه‌ها می‌انجامد. آن گاه مدرسه‌های اسلامی از راه اسپانیا، در قرن 12 م الگوی نخستین دانشگاههای اروپایی قرار می گیرند و بالاخره در قرن 19 م دانشگاه های جدید اروپایی به نوبه خود،الگوی نظامهای آموزش عالی و جایگاه رشد آن یعنی دانشگاه ، پدیدةای جهانی است که پاسداری و پیشبرد آن، بنا به ضرورتهای تاریخی، از جامعه‌ای به جامعه دیگر منتقل شده است.
در جامعه صنعتی که با پیدایش سرمایه‌داری و آغاز انقلاب صنعتی در اروپا پدید آمد، نقش دانشگاه دگرگونی اساسی یافت. انقلاب صنعتی، نخست جنبه علمی دانشگاهها را تقویت کرد و سپس گرایش فنی و صنعتی را که تمایل عمومی در این گونه جوامع بود، در این مؤسسه‌‌ها قوت بخشید. از این رو، دانشگاهها به سوی آموزش حرفه‌ها، ایجاد خدمات پشتیبانی توسعه اقتصادی و اجتماعی و پیشبرد علوم و فنون تمایل پیدا کردند و در این زمینه، گاه چنان مبالغه‌ای شد که نقش دیرین دانشگاهها در آشناسازی دانش طلبان با ارزشهای اصیل فرهنگی و دینی فراموش شد یا مورد بی‌اعتنایی و حتی تحقیر قرار گرفت.
از ویژگیهای این مرحله، بازشدن درهای دانشگاهها به روی تمام طبقات جامعه است، به طوری که آموزش عالی رفته رفته همگانی‌تر شد و پیوند میان دانشگاهها و جامعه مستحکم تر گردید.
باید دانست که تاریخ فرهنگی و اجتماعی ایران دوره اسلامی، از بسیاری جهات با جامعه عمومی اسلامی مشترک است و از این رو با مرور بر تاریخ آموزش عالی باید از مرزهای کنونی ایران فراتر رفت و سیر آن را در جامعه سنتی اسلامی جستجو کرد.
با ظهور اسلام و گسترش آن در ایران، نه فقط علم راکد نشد، بلکه اسباب پراکندگی و نشر هر چه بیشتر آن در میان مردم فراهم گردید. گسترش اسلام، موجبات برخورد فرهنگهای باستانی را فراهم ساخت و دستاوردهای فرهنگی ملل که زیر بیرق اسلام گرد آمده بودند، سرچشمه علوم اسلامی را به وجود آورد. دوره فرهنگ و تمدن اسلامی از قرن دوم تا قرن هفتم هجری در اوج شکوه و قدرت بود واز هر نظر بر تمدن اروپایی برتری داشت. با حمله مغول، رکود فرهنگی در جهان اسلام و ایران رو به افزایش گذاشت و به همراه آن، مراکز آموزشی و علمی نیز دچار رخوت و سستی شده‌اند.
این دوره، به زعم بسیاری از محققان، دوران طلایی تمدن اسلامی ایران بوده و شالوده‌ای بسیار استوار به حیات فرهنگی ایران بخشیده است. نهضت فرهنگی این دوره از تاریخ خصوصیتهای جالبی داشته است، از جمله :
1 ـ آموزش و پرورش، مقام و موقع بسیار والایی به دست آورده و بسیاری از بزرگان حکمت و
بررسی زیرساختهای اصلی تحقیق و توسعه در فعالیتهای دینی و نقش دولت در فعالیتهای علمی و پژوهشی
