
فشار خون
داروهای مورد مصرف در فشار خون
دانلود پاورپوینت ملاحظات دندانپزشکی در بیماران سیستمیک
فشار خون
داروهای مورد مصرف در فشار خون
دانلود پاورپوینت ملاحظات دندانپزشکی در بیماران سیستمیک
فشار خون
داروهای مورد مصرف در فشار خون
این بیماری چیست؟
لوپوس سیستمیک اریتماتوز یک بیماری خودایمنی مزمن است که اندامهای مختلفی مانند پوست، مفاصل، خون و کلیه را درگیر میکند. مزمن بودن SLE به معنی ادامه یافتن بیماری برای مدتهای طولانی است. معنای خودایمنی نیز اشاره به شرایطی دارد که در آن سیستم ایمنی به جای حفاظت بدن در برابر باکتریها و ویروسها به بافت خود بدن حمله میکند.
استفاده از نام «لوپوس سیستمیک اریتماتوز» به اوایل قرن بیستم برمیگردد. معنی واژه “سیستمیک” درگیر شدن اندامهای مختلف بدن است. واژه “لوپوس” از یک کلمه لاتین مشتق شده است که به معنی “گرگ” میباشد؛ چون در این بیماری بثورات پوستی مشخصی در صورت بیمار به وجود میآید که به شکل بال پروانه است و نمایی شبیه گرگ به فرد میدهد. واژه “اریتماتوز” در زبان یونانی به معنی سرخرنگ است که به تظاهرات پوستی قرمز رنگ بیماری دلالت دارد.
شیوع این بیماری چقدر است؟
SLE یک بیماری نادر است که 5 نفر از یک میلیون نفر کودک را در هر سال مبتلا میسازد. ابتلا به SLE قبل از سن 5 سالگی نادر است و بیماری در سنین قبل از بزرگسالی نیز ناشایع است.
زنان در سنین باروری (15 تا 45 سال) بیشترین گروه مبتلایان به این بیماری را تشکیل میدهند و نسبت زنان به مردان در این گروه سنی، 9 به 1 است. در کودکان کم سن و سال – قبل از دوران بلوغ – نسبت پسران مبتلا بیش از دختران است.
SLE در سراسر دنیا یافت میشود. بیماری بیشتر در نژادهای امریکایی، اسپانیایی، آسیایی و بومیان امریکایی دیده میشود.
علل ایجاد بیماری کدامند؟
علت دقیق SLE شناخته نشده است. چیزی که میدانیم اینست که SLE یک بیماری خودایمنی است که در آن قابلیت سیستم ایمنی بدن برای افتراق عوامل بیگانه و خارجی از بافتها و سلولهای خودی از بین میرود. سیستم ایمنی دچار اشتباه میشود و برضد سلولهای سالم خودی آنتیبادی ترشح میکند و همانند یک عامل بیگانه، عوامل خودی را نابود میکند. نتیجه این پدیده، به راه افتادن یک سری واکنشهای خودایمنی است که باعث ایجاد التهاب در اندامهایی خاصی نظیر مفاصل، کلیهها، پوست و غیره میشود. التهاب در بافت بدن با 4 علامت مشخص گرمی، قرمزی، تورم و گاهیاوقات با دردناک بودن در لمس نمایان میگردد. اگر نشانههای التهاب برای مدتهای طولانی پابرجا بماند، بافتها دچار آسیب میشوند و عملکرد طبیعی آنان مختل میگردد. به دلیل وجود این وقایع، هدف درمانی SLE کاهش التهاب ایجاد شده در این بیماری است.
به نظر میرسد که عوامل خطر ارثی مختلفی به همراه برخی عوامل محیطی تصادفی موجب برانگیخته شدن پاسخ ایمنی غیرطبیعی میشوند. ثابت شده است که عواملی همچون عدم تعادل سطوح هورمونی در هنگام بلوغ و علل محیطی مانند مواجهه با نور خورشید، برخی عفونتهای ویروسی و داروهای خاص موجب تحریک آغاز بیماری میشوند.
آیا این بیماری ارثی است؟ آیا میتوان از ابتلا به آن جلوگیری کرد؟
SLE یک بیماری ارثی نیست چون نمیتواند مستقیماً از والدین به کودکان منتقل شود. با این حال، کودکان یک سری عوامل ژنتیکی را از والدین خود به ارث میبرند که میتواند باعث مستعد شدن آنان به ابتلا به SLE شود. این عوامل موجب ابتلای قطعی به SLE نمیشوند، اما استعداد ابتلا به بیماری را قدری افزایش میدهند.
ابتلای اعضای خانواده کودک مبتلا به SLE به بیماریهای خودایمنی ناشایع نیست و در موارد بسیار نادری ابتلای دو کودک به SLEدر یک خانواده گزارش شده است.
چرا کودک من به این بیماری مبتلا شده است؟ آیا میشد از ابتلا به آن پیشگیری کرد؟
علت SLE ناشناخته است، ولی احتمالاً وجود مجموعهای از عوامل مستعدکننده ژنتیکی و محیطی خاص برای برانگیختن بیماری مورد نیاز است. نقش نسبی عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد SLE در حال بررسی میباشد.
SLE قابل پیشگیری نیست، اما با این وجود بیماران مبتلا به آن باید از قرار گرفتن در معرض عوامل برانگیزاننده و شعلهورکننده بیماری (مانند مواجهه با نور خورشید بدون استفاده از عوامل محافظتکننده از آفتاب، بعضی عفونتهای ویروسی، تنشهای روحی، استفاده از عوامل هورمونی و برخی داروها) خودداری ورزند.
آیا این بیماری مسری است؟
SLE یک بیماری مسری نیست و مانند عفونتها نمیتواند از یک فرد به دیگری انتقال یابد.
علایم اصلی بیماری کدامند؟
معمولاً علایم جدید بیماری بطور خزنده و آهستهای طی هفتهها، ماهها یا حتی سالها بروز میکند. شایعترین علایم ابتدایی SLE در کودکان، شکایت غیراختصاصی از خستگی و بیحالی است. بسیاری از کودکان مبتلا به SLE دچار تب، کاهش وزن و کاهش اشتهای پایدار یا متناوب میشوند.
با گذر زمان، اکثر کودکان به علایم اختصاصی بیماری که در نتیجه درگیری یک یا چند اندام بدن رخ میدهد، مبتلا میشوند. گرفتاری پوست و مخاطهای بدن بسیار شایع است و میتواند به صورت انواع مختلفی از تظاهرات گوناگون نظیر بثورات پوستی، ازدیاد حساسیت پوست به نور خورشید (قرار گرفتن در معرض آفتاب موجب ایجاد بثورات پوستی میشود)، و زخمهای داخل دهانی و داخل بینی بروز کند. بثورات پوستی “بال پروانهای” که در ناحیه بینی و گونهها دیده میشود، در یک سوم تا نصف کودکان مبتلا یافت میشود. گاهیوقتها ریزش موی بیشتر از مقادیر طبیعی (آلوپسیا) یا تغییر رنگ انگشتان دست از قرمز به سفید و سپس آبی پس از مواجهه با سرما (پدیده رینود) نیز رخ میدهد. سایر علایمی که ممکن است بروز کنند عبارتند از: مفاصل خشک و متورم، درد عضلانی، کمخونی، خونمردگی بدن در اثر برخوردهای خفیف، سردرد، تشنج و درد قفسه سینه. درگیری کلیوی تا درجاتی در اکثر کودکان مبتلا به SLE وجود دارد و یک عامل شاخص تخمین پیشآگهی درازمدت بیماری است.
شایعترین علایم نشاندهنده درگیری پیشرفته کلیه عبارتند از: فشار خون بالا، وجود خون در ادرار و تورم بدن خصوصاً در پاها، ساق پاها و پلکهای چشم.
آیا بیماری در همه کودکان مشابه است؟
علایم SLE از تنوع گستردهای بین کودکان مبتلا برخوردار است و هر کودک علایم و نشانه های خاص خودش را دارد که با دیگری متفاوت است. همه علایمی که قبلاً شرح داده شد میتوانند در ابتدای بیماری یا هر زمانی از پیشرفت سیر بیماری بروز کنند.
آیا بیماری کودکان با بیماری بزرگسالان تفاوت دارد؟
بطور کلی، SLE کودکان و نوجوانان مشابه SLE بزرگسالان است. با این وجود، در کودکان پیشرفت سریعتری دارد و در کل از بیماری بزرگسالان شدیدتر است.
شامل 20 صفحه word
برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید: