مقیاس عزت نفس کوپراسمیت ( 1967) یک مقیاس 58 ماده ای خود- گزارشی ، مداد – کاغذی است که 8 ماده آن دروغ سنج می باشد و 50 ماده دیگر آن به 4 خرده مقیاس عزت نفس کلی، عزت نفس اجتماعی ، عزت نفس خانوادگی ، و عزت نفس تحصیلی تقسیم شده است .
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات 10
مقدمه
عزت نفس از جمله سازه های روانشناختی است که در چند دهه اخیر مورد توجه بسیاری از روانشناسان و پژوهشگران قرار گرفته است.اهمیت عزت نفس برای کسانی که با نوجوانان سروکار دارند امری روشن است. بطورکلی ارزیابیهایی که فرد از خود می کند عزت نفس او را شکل می دهد(یاسایی 1357)همچنین عزت نفس درجه تصویب، تائید. پذیرش و ارزشمندی است که فرد نسبت به خود احساس می کند. عزت نفس از خود پنداره متفاوت است خود پنداره عبارت است از مجموعه ویژگی هایی که فرد برای توصیف خویش بکار می برد عزت نفس عبارت است از ارزشی که اطلاعات درون خود پنداره برای فرد دارد و از اعتقادات فرد در مورد تمام صفات و ویژگیهایی که در او هست ناشی میشود(بیابانگرد 1372).از دیدگاه مازلو عزت نفس عبارت است از احساس شایستگی، توانمندی، اطمینان استقلال و آزادی، چنانچه عزت نفسی توسط احساسات فرد ارضا گردد افراد احساس ارزشمندی، توانایی و مثمر ثمر بودن و اعتماد به خود می کنند و اگر ارضاء نشود به احساس حقارت و ضعف در فرد منجر می گردد(شاملو 1368)همچنین از نظر مازلو عزت نفس یا احترام به خود شامل احساس کسب توفیق و تائید احساس شایستگی و احساس کفایت و مهارت، یعنی نیاز فرد به ایجاد تصور مثبت در دیگران نسبت به خودش است(سیف 1374)افرادیکه عزت نفس پایین دارند اگر به نحوی ابلهانه و بی رحمانه رفتار کنند بیشتر از دیگران احساس ناهماهنگی می کنند. کسی که خود را فرد لا ابالی بداند انتظار دارد کارهای ناشایست هم انجام دهد.به عبارت دیگر فردی که عزت نفس پایین دارد خیلی مشکل نیست که مرتکب عمل غیر اخلاقی گردد(شکر کن 1373).
نام کتاب: چطور عزت نفس خود را افزایش دهید
نویسنده: ناتالی براندن
فرمت کتاب: mp3
زبان کتاب: انگلیسی
مدت زمان : 1 ساعت
توضیحات:
هدف این کتاب شناسایی و بررسی جامع مهمترین عواملی است که عزت نفس به آن متکی است. اگر عزت نفس را همان سلامت ذهن بدانیم در این صورت باید گفت کمتر موضوعی را می توان یافت که تا این اندازه بررسی درباره آن فوریت داشته باشد. شرایط پرآشوب زمانه ما ایجاب می کند که خویشی قدرتمند با شناخت روشن از هویت، شایستگی و ارزش خود داشته باشیم. از بین رفتن حمیت فرهنگی، نبود سرمشق های ارزشمند و تغییر و تحول سریع و همیشه حاضر در صحنه زندگی ما را در قطع خطرناکی از تاریخ قرار داده است. عزت نفس متاثر از عوامل درونی و بیرونی است. منظور از عوامل درونی عواملی است که از درون نشات می گیرد یا خود شخص آن را ایجاد می کند. نقطه نظرها، باورها، اعمال یا رفتار. عوامل بیرونی، همان عوامل محیطی هستند، پیام هایی که کلامی و غیرکلامی انتقال پیدا می کنند و تجربه هایی که بانی و باعث آن پدر و مادر، آموزگاران، اشخاص مهم در زندگی سازمان دهندگان و فرهنگ هستند. واقعیت هایی وجود دارند که اجتناب از آنها امکان پذیر نیست، یکی از این واقعیت ها اهمیت عزت نفس است. هرکاری کنیم نمی توانیم نسبت به رشد و تعالی خود بی توجه باشیم. با این حال عزت نفس یک نیاز اولیه برای انسانها است، بدانیم و ندانیم راه خود را درون ما می گشاید. آزادیم که دینامیسم عزت نفس را درک کنیم یا نسبت به آن همچنان ناآگاه باقی بمانیم. اعتماد کردن به ذهن و دانستن این که همیشه همه شایسته رسیدن به خوشبختی هستند. جوهر عزت نفس است. قدرت این باور و اطمینان به خویشتن در این حقیقت نهفته است که این چیزی بیش از یک داوری یا یک احساس است. این یک انگیزه دهنده است، الهام بخش رفتار است. اما به سهم خود مستقیما تحت تاثیر عمل است. سبب در هر دو سمت جاری است. چرخه بازخوردی پیوسته ای میان اعمال ما در دنیا و عزت نفسمان وجود دارد. میزان عزت نفس ما روی عمل و رفتارمان تاثیر می گذارد و طرز عملمان عزت نفس را تحت تاثیر قرار می دهد. میزان عزت نفس ما روی تمام جنبه های وجودی ما اثر می گذارد. طرز کارمان در کارگاه، برخوردمان با مردم، اندازه پیشرفت و ترقی، میزان موفقیت و نیز در قلمرو شخصی این که ممکن است دل به چگونه شخصی ببندیم، چگونه با همسرمان ارتباط برقرار کنیم، چگونه با فرزندان و دوستانمان رفتار کنیم و به چه سطحی از سعادت و خوشبختی خواهیم رسید. همبستگی مثبتی میان عزت نفس سالم و بسیاری از ویژگی های دیگری که روی موقعیت و خوشبختی ما تاثیر دارد، وجود دارد. عزت نفس سالم با رفتار عقلانی، واقع گرایی، فراست، خلاقیت، استقلال، انعطاف پذیری، توانایی قبول تغییر، تمایل به اذعان اشتباهات و اصلاح آنها، خیرخواهی و همکاری و تعاون، در ارتباط مستقیم است. اما عزت نفس کم با رفتار غیرعقلانی، بی توجهی به واقعیت ها، نداشتن انعطاف، ترس از چیزهای بدیع و ناآشنا، سازگاری بی تناسب و یا سرکشی نامعقول، رفتار تدافعی، سرسپاری بیش از اندازه، یا رفتار به شدت کنترل کننده و ترس از دشمنی با دیگران رابطه دارد. عزت نفس زیاد وسیله ای در خدمت دستیابی به هدف است، رسیدن به هدف نیز از سوی دیگر به میزان عزت نفس می افزاید. فقدان عزت نفس به ایمنی آنچه آشنا و تغییر فکری است بستگی دارد. هرچه عزت نفس ما بیشتر باشد برای برخورد با مشکلاتی که در زندگی خصوصی و در کار و شغلمان بروز می کند آمادگی بیشتری داریم، بلندپروازتر می شویم، میل ابراز وجود بیشتر می شود و غنای درونمان را بیشتر به نمایش می گذارد و ما با کسانی راحت تر کنار می آییم که عزت نفسشان به اندازه عزت نفس ما باشد. هرچه عزت نفس ما سالم تر باشد به دیگران احترام بیشتری می گذاریم و با آنها برخورد بهتر و منصفانه تری می کنیم زیرا آنها تهدیدی علیه خود در نظر نمی گیریم. مانعی بر سر سعادت عاشقانه از این هرس بزرگتر نیست که خود را شایسته عشق ندانیم و بر این اعتقاد باشیم که جز رنج و محنت سرنوشتی انتظارمان را نمی کشد. داشتن عزت نفس زیاد یعنی این احساس که خود را مناسب زندگی بدانیم. نیاز ما به عزت نفس ناشی از دو حقیقت اصولی است. نخست آن که برای بقای خود و احاطه موفقیت آمیز بر محیط به استفاده مناسب از آگاهی نیاز داریم. زندگی و حال خوب ما به توانایی ما در فکر کردن بستگی دارد. دوم آن که استفاده درست و بجا از آگاهی خود به خود نیست. برای تنظیم فعالیت آن عامل انتخاب مطرح است. جوهر انسانی ما توانایی ما در استدلال کردن است. زندگی ما در نهایت به این توانایی بستگی دارد. ذهن چیزی بیش از آگاهی است. ساختار و فرآیندی پیچیده دارد. شامل چیزی بیش از آن چیزی است که به آن مغز سمت راست و سمت چپ می نامیم. ذهن آن چیزی است که به وسیله آن دنیا را ترک می کنیم. انسان موجودی است که می تواند هدف های ارزشمند را تشخیص دهد و بعد برخلاف آن حرکت کند. می توان به این نتیجه رسید که اقدامی منطقی، اخلاقی و عاقلانه است و بعد به رقم این باور کار دیگری بکنیم. می توانیم رفتارمان را وارسی کنیم، می توانیم بپرسیم که آیا این رفتار با دانش، باورها و ایده آل های ما همگونی دارند یا ندارند. اما می توانیم اگر نخواستیم این سوال را مطرح نکنیم. موضوع بر سر انتخاب اندیشیدن و نیندیشیدن است. عزت نفس در ما و دیگران به اشکال خاصی ظاهر می شود. البته تضمینی در این مورد وجود ندارد، اما وقتی همه صور حضور عزت نفس وجود داشته باشد، صورت خارجی پیدا کردن عزت نفس مهم می نماید. عزت نفس را می توان در حالت چهره، رفتار و از محبت و حرکت اشخاص مشاهده کرد. در تمجید شدن و تعریف کردن، در ابراز محبت، در احساس امتنان و تشکر و نظائر آن دیده می شود. برخورد باز و گشوده با انتقادها، راحتی در تصدیق اشتباهات، نمونه هایی از این تجلی عزت نفس است زیرا عزت نفس با کامل و صددرصد بی عیب و نقص بودن بی ارتباط است. چهره دیگر عزت نفس این است که کلام و حرکات شخص از کیفیت راحت و خودبه خود برخوردار است. به عبارت دیگر طرز کلام و حرکات شخص نشان می دهد که او در جنگ با خویشتن نیست. هماهنگی میان آنچه شخص می گوید و انجام می دهد و طرز نگاه، صحبت و حرکاتش، تجلی عزت نفس است. کسی که از عزت نفس مناسب برخوردار است هرگز اجازه نمی دهد که احساس اضطراب یا نبود احساس امنیت خاطر اورا کلافه کند، زیرا پذیرفتن اضطراب و مدیریت آن به نظر آنقدرها دشوار نمی رسد. کسی که عزت نفس دارد می تواند از جنبه های لطیف و خوشایند خود و دیگران استفاده نماید. در این کتاب با سرفصل هایی چون عزت نفس نظام ایمنی آگاهی، معنای عزت نفس، چهره عزت نفس، خودپذیری، ابراز وجود، تقویت عزت نفس کودک و... آشنا خواهیم شد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
عزت نفس
در بررسی عزت نفس، اولین کار توسط ویلیام جیمز انجام شده است. او معتقد بود که تصور فرد از خود در حین تعاملات اجتماعی ، یعنی از زمانی که متولد شده و مورد شناسایی دیگران قرار می گیرد، شکل می گیرد.
الف : مبانی نظری
مربیان، والدین، رهبران تجاری و دولتی همگی بر این امر اتفاق نظر دارند که ما نیاز به پرورش اشخاصی با عزت نفس سالم و بالا داریم. افرادی که با خصوصیات مدارا و احترام قائل بودن برای دیگران مشخص می گردند و افرادی که مسئولیت اعمالشان را می پذیرند، دارای انسجام هستند، به موفقیت های خود مباهات می کنند، خود انگیخته اند، تمایل به ریسک کردن دارند،انتقادپذیر هستند، قادر به دوست داشتن و دوست داشته شدن اند، جویای چالش و برانگیزش ناشی از پیگیری اهداف ارزنده و دشوارند و بر زندگیشان احاطه و کنترل دارند. به عبارت دیگر ما نیازمندیم تا به رشد اشخاصی که واجد عزت نفس سالم و اصیل هستند، کمک نماییم، چرا که آن ها کسانی هستند که به وجود خود به عنوان یک تأیید کنندهٔ زندگی، فردی سازنده ، مسئول و مطمئن اعتماد می کنند (رابرت ریزنر، به نقل از محمودی،۱۳۸۲).
تعاریف متعددی از جانب محققین در مورد عزت نفس صورت گرفته است که جهت روشن شدن مفهوم آن لازم است تعدادی از آن ها را ذکر کنیم تا نتیجه مناسبی حاصل گردد. کوپر اسمیت عزت نفس را یک قضاوت شخصی در مورد ارزش و مقبولیت خود می داند که در نگرش او ظاهر می شود (قلی،۱۳۷۵).
سیف (۱۳۶۸) در تعریف عزت نفس چنین آورده است: «نیاز به احترام به خود، به عبارت دیگر عزت نفس عبارت است از نیاز به کسب موفقیت و تأیید یا نیاز به ایجاد تصور مثبت درباره خود و دیگران و اینکه دیگران او را فردی قابل احترام بدانند.»
عزت نفس از نظر راجرز۱ (۱۹۵۹) عبارت است از ارزیابی مداوم شخص نسبت به ارزشمندی خود یا قضاوت شخص نسبت به ارزشمندی وجود خود می باشد که این صفت عمومیت داشته و درهمه مردم وجود دارد و حالتی است ثابت و دائمی ( به نقل از قلی، ۱۳۷۵). ویلیام جیمز۲ (۱۹۸۰)، عزت نفس را تابع کسری از موفقیت ها بر انتظارات خود می داند، به طوری که هر چه موفقیت های شخص بیشتر از انتظاراتش باشد، عزت نفس او نیز بیشتر خواهد بود و در صورتی که عکس آن صادق باشد، عزت نفس کمتری خواهد داشت (اسلامی نسب، ۱۳۷۳).
والد۳ و برکلر عزت نفس را داشتن احساس خوب نسبت به خود، دوست داشتن خود و دوست داشته شدن و رفتار مناسب دیگران نسبت به او، احساس راحتی، احساس توانایی و موفقیت در رهبری می دانند (ستوده، ۱۳۷۳). عزت نفس می تواند به عنوان احساس یک فرد درباره شایستگی و ارزشمندی خود تعریف شود. شایستگی بر اساس تعریف هایی که به وسیله ویلیام سوان۱ ارائه شده عبارت است از: احساس عمومی فرد درباره لیاقت و توانایی خود. به بیان ساده، شایستگی عبارت است از داشتن اعتماد به نفسی که فرد عموماً قادر است با تکیه بر آن نتایج مورد انتظار را به دست آورد (فیبل وهال،۱۹۷۸ ، به نقل از فتحی،۱۳۸۲). داگلاس۲ (۱۹۹۴) عزت نفس را دسته ای از اعتقادات می داند که بر پذیرش یا عدم پذیرش خود فرد دلالت می کند. منصور (۱۳۶۸) عزت نفس را چگونگی رضایت فرد از اعمال خود می داند . اسلامی نسب (۱۳۷۳) عزت نفس را درکی می داند که فرد از خودش دارد و این درک، با قضاوت های ارزشی همراه بوده و میزانی از خویشتن پذیری و حرمت نفس را در بر میگیرد. او قضاوت های ارزشی فرد را همیشه مثبت
نمی داند.
شاملو (۱۳۶۹) معتقد است عزت نفس ارزیابی مداوم و قضاوت او نسبت به ارزشمندی وجودی خود می باشد. مزلو۳ از عزت نفس به عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان یاد میکند، او در سلسله مراتب نیازهای خود، عزت نفس را پس از نیاز به عشق و تعلق قرار داده است و اعتقاد دارد که برای رسیدن به مراحل بعدی نیازها، لازم است تا نیاز به عزت نفس فرد ارضا شود. از نظر او هر فرد نیاز دارد که مورد احترام خود و دیگران واقع شود (اسلامی نسب، ۱۳۷۳).
ناتانیل براندن۴ در کتاب «قدرت عزت نفس»، عزت نفس را ارج نهادن ارزش و اهمیت خویش، مسئول خود بودن و در برابر دیگران مسئولانه رفتار کردن ، می داند (نقل از محمودی،۱۳۸۲).
به طور کلی از تعاریف فوق نتیجه می شود که عزت نفس یکی از ویژگی های شخصیت فرد است که بر ارزشیابی و قضاوت نسبتاً پایدار فرد (مثبت یا منفی) نسبت به خود دلالت می کند.
باید توجه داشت که عزت نفس با وجود شباهت هایی که با مفاهیمی چون خودپنداره۱ و اعتماد به نفس۲ دارد، با آن ها کاملاً یکسان نبوده و تفاوت هایی باهم دارند. برای روشن شدن مطلب در این بخش، این مفاهیم مورد بررسی قرار خواهندگرفت.
خودپنداره به صورت مجموعه باورهایی که شخص درباره خود دارد، تعریف می شود. به عبارتی هرفردی، باورهای خود درباره خودش را، خودش فراهم می آورد که اصطلاحاً خودپنداره نامیده می شود. در شکل گیری خودپنداره منابع زیادی وارد عمل می شود: واکنش های دیگران، مشاهده رفتار های خود، مقایسه خود با اشخاصی که به او شباهت دارند و در همان محیط زندگی می کنند. در حالی که عزت نفس عبارت از ارزیابی شخص از ویژگی های خاص خود است. بنابراین، خیلی ساده می توان گفت که عزت نفس یعنی احساسی که فرد نسبت به خود دارد (گنجی، ۱۳۸۱).
● از نظر شاملو (۱۳۶۸)،
بیابانگرد (۱۳۸۰) در کتاب «روش های افزایش عزت نفس در کودکان و نوجوانان» می گوید:
به عقیده فرانکن۱ (۱۹۹۴)، خود پنداره با عزت نفس ارتباط دارد. او در کتاب خود می گوید:
● اعتماد به نفس :
این محصول در قالب ورد و قابل ویرایش در 74 صفحه می باشد.
مقدمه :
شخصیت و اخلاق کودک تنها در ارتباط با والدین رنگ نمی گیرد بلکه افراد دیگری هم وجود دارند که در برخی موارد نه تنها تاثیر فوق العاده ای در کودک می گذارند بلکه بسیار از یافته های والدین را در طریق تربیت نابود و زحمات و تلاشی آنها را خنثی می سازند بدین نظر ضروری است که نقش آنها و میزان اهمیت شان را در تربیت شناخت و تاثیر مثبت یا منفی که آنان در ساختن یا ویران کردن بتای اخلاقی و دیگر ابعاد وجود و شخصیت کودک دارند بدانیم بتدریج که طفل رشد می کند و پرورش می یابد با کسان و بستگان ووالدین نزدیک خویش و دستی با آنها و فرزندانشان در سنین بالاتر با دوستان و همسالان کوچه و محله خویش و همینطور بعد ما با افراد دیگر همه می تواند در تایید خویشتن تاثیر بسزایی داشته باشد به حقیقت باید اعتراف کرد که افراد محیط زندگی کودک یعنی همان ها که بر شمرده شدند در زندگی او نقش مثبت یا منفی می تواند داشته باشد کودک با فطرت پاک و با اندک مسامحه ای می توان گفت بی رنگ و بی تفاوت به دنیامی آید این خانواده است که او صالح و با اعتقاد ببار می آورد و حتی روابط دوستانه و سنجیده شده والدین هم می تواند موثر باشد ما اهمیت نقش وراثت و صفاتی را که از اجداد به کودک منتقل می شود را نادیده نمی گیریم ولی قائلیم که تربیت مخصوصا در خانواده این خصایص و صفات را تحت الشعاع قرار می دهد و حتی در برخی موارد اثرآن را خنشی می کند کودک مانند دفتری است که چیزی روی آن نوشته نشده و این خانواده است که در آن دفتر جملات افتخار آمیز یا ذلت آفرین می نویسد و چیزهای نا خوانا را خوانا می کند خانواده شخصیت کودک را رنگ می دهد حال بارفتار مناسب خود که آن را در درک از خویشتن به حد خود شکوفایی می رساند و اعتقاد را در آن بالا می برد و خواء با رفتار نا مناسب خود باعث یک کودک بدون عزت نفس و اعتماد به نفس بالا می شود براساس روش تربیتی والدین است که طفل در آینده آرام و متعادل می شود و یابی قرار آزاد بار می آید با چاکر ، غلام و بالاخره خوش فکر و خوش مرام ، عقیده کودک عقیده والدین است زیرا فکر و اندیشه اش هنوز آنچنان رشد و کمال نیافته که شخصا به تحلیل مسائل بپردازد در حقایق ماوراء ماده را کشف واز منابع استخراج نماید روی این نظر در سخنی از پیامبر آمده که هر مولودی بر منبای اساس فطرت به دنیا می آید واین والدین او هستند که او را یهودی ، نصرانی و.... بار می آورند ( علی قائمی امیری – 1382)
بیان مسئله :
خانواده نخستین محلی است که در آن طفل خاطره ای مطبوع یا نا مطبوع پیدا می کند احساسات و عواطف قوی یا ضعیف بدست می آورد محلی ایده آل برای تمرین مهر و عاطفه وانس و الفت و صمیمانه بودن و مهرورزی است که محبت های صادقانه مادر ، بوسه های پرمهر و بی ریای پدر ، دستگیرهای بدون چشمداشت و خالصانه والدین در آغوش گرفتن ، نوازش کردن ها و دلسوزی ها و غم خوری ها برای او همه و همه زمینه هائی جهت عاطفی بار آوردن کودک است خانواده از سوی دیگر وسیله ایی است برای انتقال آداب و اخلاق رسوم و سنت صحیح یا غلط است کودک در خانه اخلاق . اعتماد به نفس ، پاکدلی و مقررات را می آموزد واین همه مسائل از طریق والدین صورت می گیرد که می تواند تاثیر مثبت برروی درک از خود داشته باشد یا نه و بدین سان نقش خانواده در این جنبه ها نیز دارای اهمیت فوق العاده است و والدین هستند که به کودکان محبت فکری و عملی می دهند پس براین اساس زندگی خانوادگی و رابطه والدین باید مقدمه حیات اجتماعی باشد ( ستوده 0 هدایت الله – 1383 )
فهرست
عنوان صفحه
فصل اول
مقدمه 6
بیان مسئله 8
اهداف تحقیق 9
فصل دوم
انگیزه هاى فیزیولوژیائی در سطح تحقق نفس 14
تفاوت عز نفس با خود پنداره 21
ریشه ها و ابعاد عزت نفس 22
عزت نفس بالا و پایین 26
شیوه پرورش 28
بدرفتاری جسمانی یا جنسی 29
ظاهر جسمانی 30
تغییرات در خود پنداره 33
تغییرات در عزت نفس 35
راههایی بسوی هویت 37
عواملی که بر رشد هویت تأثیر می گذارند 40
فصل سوم
جامعه تحقیق 44
روش نمونه گیرى 45
اعتبار و روانی ابزار تحقیق 46
روش آمارى 47
فصل چهارم
جداول پرسشنامه 50
فهرست
عنوان صفحه
یافته ها و تجزیه و تحلیل داده ها 51
یافته ها و تجزیه و تحلیل آنها 55
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیرى 58
پیشنهادات 60
پرسشنامه عزت نفس 61
مقیاس تأیید خویشتن راتوس 65
منابع 71