لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
عین جمع
نسا:إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَریمًا(31)
((اگر از گناهان بزرگى که از آن[ها] نهى شدهاید دورى گزینید، بدیهاى شما را از شما مى زداییم، و شما را در جایگاهى ارجمند درمىآوریم.))
﴿ إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ﴾ یعنی اینکه جز او غیری در وجود اثبات کنیم که این همان شرک ذاتی وصفاتی و افعالی است چرا که بزرگترین گناهان اثبات وجودی غیر از اوست همچنانکه گفته شده ((وجودک ذنب لایقاس به)) و در مرتبه بعدی اثبات دوگانگی درذات است که به وسیله اثبات صفات زائد بر ذات صورت می گیرد همچنانکه حضرت امیرالمومنین (ع) می فرمایند: (( الاخلاص له نفی الصفات عنه))
﴿ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ ﴾ [منظور اینکه] به واسطه ظهور توحید، نفس و قلب [شما] فانی می گردند
﴿ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَریمًا﴾ یعنی در حضرت عین جمع که جز در آن مقام و مرتبه بزرگواریی وجود ندارد.
نسا:وَ لَوْ أَنّا کَتَبْنا عَلَیْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِیارِکُمْ ما فَعَلُوهُ إِلاّ قَلیلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما یُوعَظُونَ بِهِ لَکانَ خَیْرًا لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبیتًا(66)((و اگر بر آنان مقرّر مىکردیم که تن به کشتن دهید، یا از خانههاى خود به در آیید، جز اندکى از ایشان آن را به کار نمىبستند؛ و اگر آنان آنچه را بدان پند داده مىشوند به کار مىبستند، قطعاً برایشان بهتر و در ثبات قدم ایشان مؤثرتر بود.))
﴿ ما فَعَلُوهُ إِلاّ قَلیلٌ مِنْهُمْ﴾ و آنها همان محبون آماده لقای اویند که از حیث مرتبه برتر و از حیث عدد اندک اند همچنانکه فرمود ( و قلیل ما هم)
﴿ لَکانَ خَیْرًا لَهُمْ ﴾ براساس کمالاتی که در هنگام رفع حجابهای نفسانی و اتصاف به صفای حقانی ویا هنگام رسیدن به عین جمع برایشان حاصل می شود.
نسا:لَنْ یَسْتَنْکِفَ الْمَسیحُ أَنْ یَکُونَ عَبْدًا لِلّهِ وَ لاَ الْمَلائِکَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَ مَنْ یَسْتَنْکِفْ عَنْ عِبادَتِهِ وَ یَسْتَکْبِرْ فَسَیَحْشُرُهُمْ إِلَیْهِ جَمیعًا(172)((مسیح از اینکه بنده خدا باشد هرگز ابا نمىورزد، و فرشتگان مقرّب [نیز ابا ندارند]؛ و هر کس از پرستش او امتناع ورزد و بزرگى فروشد، به زودى همه آنان را به سوى خود گرد مىآورد.))
﴿ فَسَیَحْشُرُهُمْ إِلَیْهِ جَمیعًا به واسطه ظهور نور و وجه ونجلی اش به صفت قهاریت تا اینکه او را در عینجمع فانی سازد. ﴾
نسا:فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ یَزیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذینَ اسْتَنْکَفُوا وَ اسْتَکْبَرُوا فَیُعَذِّبُهُمْ عَذابًا أَلیمًا وَ لا یَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیرًا(173)((امّا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند، پاداششان را به تمام [و کمال] خواهد داد، و از فضل خود به ایشان افزونتر مىبخشد. و امّا کسانى که امتناع ورزیده و بزرگى فروختهاند، آنان را به عذابى دردناک دچار مىسازد و در برابر خدا براى خود یار و یاورى نخواهند یافت.))
﴿ فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا﴾ به فناء در عین جمع و محو صفات وفنای ذات.
﴿ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ﴾ به استقامت در اعمال و رعایت تفصیل صفات وتجلی آنها.
﴿ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ ﴾ از بهشت صفاتی.
﴿ وَ یَزیدُهُمْ مِنْ فَضْلِه﴾ به وجود حقانی بعد از فنای ذاتی.
﴿ وَ أَمَّا الَّذینَ اسْتَنْکَفُوا﴾ به واسطه ظهور اینتشان.
﴿ وَ اسْتَکْبَرُوا ﴾ یعنی در هنگام تجلیات صفاتی طغیان کرده و آنها را منتسب به خود نموده اند همچون کسی که گفت : ان ربکم الاعلی
﴿فَیُعَذِّبُهُمْ عَذابًا أَلیمًا﴾ به اینکه به واسطه بقایای وجود و صفات نفسانی خود از مقام جمع محجوب و محروم گردند.
﴿ وَ لا یَجِدُونَ﴾ غیر از الله.
﴿وَلِیًّا﴾ که آنها را در رفع حجاب ذاتی یاری دهد.
﴿ وَ لا نَصیرًا﴾ که آنها را در رفع حجاب صفاتی یاری دهد و به مقام توحید ذاتی ونور مبین و تفصیل در عین جمع برساند این یاری به واسطه قرآن که علم جمع و فرقان که علم تفصیلی حق است صورت می گیرد.
نسا:فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ فَسَیُدْخِلُهُمْ فی رَحْمَةٍ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ یَهْدیهِمْ إِلَیْهِ صِراطًا مُسْتَقیمًا(175)((و امّا کسانى که به خدا گرویدند و به او تمسّک جستند، به زودى [خدا] آنان را در جوار رحمت و فضلى از جانب خویش درآورد، و ایشان را به سوى خود، به راهى راست هدایت کند.))
﴿ فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا﴾ یعنی کسانی که به توحید ذاتی ایمان آورده وبه آن چنگ می زنند به عبارت دیگر در هنگام کثرت صفات و نیزدرهنگام تفصیل رعایت جمع را می کنند.
﴿ فَسَیُدْخِلُهُمْ فی رَحْمَة﴾ : از بهشت صفات که پایانش ناپیدا است.
﴿وَ فَضْلٍ﴾ : بهشت ذات.
﴿ وَ یَهْدیهِمْ إِلَیْهِ صِراطًا مُسْتَقیمًا﴾ در حالیکه در کثرتند بروحدت استقامت می ورزند و یا به تاویل دیگر منظور از اینکه رحمت بهشت افعال است و منظور از و فضل بهشت صفات و ﴿ وَ یَهْدیهِمْ إِلَیْهِ صِراطًا مُسْتَقیمًا﴾ [اشاره به ] تفصیل صفاتی است که رو به سوی فنای درذات دارد.
مائده:أَ فَلا یَتُوبُونَ إِلَى اللّهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ(74)مَا الْمَسیحُ ابْنُ مَرْیَمَ إِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَ أُمُّهُ صِدِّیقَةٌ کانا یَأْکُلانِ الطَّعامَ انْظُرْ کَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ اْلآیاتِ ثُمَّ انْظُرْ أَنّى یُؤْفَکُونَ(75)قُلْ أَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ ما لا یَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعًا وَ اللّهُ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ(76)قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فی دینِکُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا کَثیرًا وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ
تحقیق درمورد عین جمع
