لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 123
لقاح مصنوعی یعنی چه؟
وقتی مردی بنا به دلایلی (عیب از خود یا همسرش و یا هر دو) نتواند زنش را از راه طبیعی بعد از یک یا دو سال باردار کند. برای باردار کردن زن از روش هایی استفاده می شود که به آنها لقاح مصنوعی گویند. در این روشها می توان از اسپرمهای شوهر یا اسپرمهای اهدا کننده و همین طور از تخمک زن (همسر) و یا تخمکهای اهدا کننده استفاده کرد. برای کاربرد هر کدام از این روشها ، هر کشوری قوانین پزشکی ، مذهبی و عقیدتی مخصوص به خود دارد. مثلا در سوئد برخلاف سایر کشور های اروپایی از اسپرمهای هدیه کننده در تمام موارد استفاده نمی شود و لقاح مصنوعی فقط با اسپرمهای شوهر امکانپذیر است.
چند نوع لقاح مصنوعی داریم؟
به طور خلاصه ، چند نوع مختلف لقاح مصنوعی وجود دارد که کاربرد آنها در زن و شوهر تابع وضعیت طبی زن و شوهر و همچنین قوانین پزشکی کشور مربوطه است. معروف ترین انواع لقاح مصنوعی به قرار ذیل است:
روش تخم افشانی
اسپرم ها را با روشهای مختلف تمیز و آنها را با لوله ای در لوله رحم، رها می کنند. این عمل همزمان با رها شدن تخمکهای زن است که تخمدان به طور طبیعی و یا به کمک هورمون درمانی آنها را از خود بیرون می دهد. در نتیجه، ترکیب اسپرم و تخمک در داخل بدن به طور طبیعی صورت می گیرد. این روش راحت تر، ساده تر و کم خرج تر از سایر روشهای لقاح مصنوعی است و تقریبا در تمام کشور های اروپایی صف انتظار کوتاهی دارد.
روش باروری آزمایشگاهی (IVF)
در این روش اسپرمهای فعال و سالم را با چند تا از تخمکهای زن که از تخمدان او بیرون آورده اند، در آزمایشگاه و در شرایط مخصوص با هم مخلوط می کنند و بعد از اینکه اسپرمها توانستند خود را به داخل تخمکها برسانند و سلول تخم بارور تشکیل شد، چند تا از آنها را به داخل رحم می فرستند. اگر بخت یاری کرد و تخمک بارور شده محیط را برای رشد و نمود کردن مناسب تشخیص داد، به دیواره رحم می چسبد و بدینسان ، زندگی دیگری آغاز می شود. این روش در تمام کشور های دنیا از جمله ایران معمول است و کاربردهای زیادی دارد. از آن جمله:
اگر زن و شوهر ، هر دو نقص پزشکی داشته باشند.
اگر لوله های رحم زن مسدود و گرفته باشد. این گرفتگیها ممکن است مادرزادی و یا در اثر عفونت و یا امراض دیگر به وجود آمده باشد. یا حتی امکان دارد که زن قبلا لوله های رحم اش را توسط عمل جراحی بسته باشد.
اگر بنابه دلایلی، اسپرمها نتوانند تخمک را پیدا کنند.
زن عادت ماهانه مرتبی نداشته باشد.
اگر زن و شوهر، هر دو، از نظر پزشکان ، معیوب نباشند. این نارسایی را در اصطلاح پزشکی « نازایی بدون دلیل مشخص» گویند. در حقیقت معلومات انسان در این مورد ناقص است.
3. روش انتقال سلولهای جنسی به لوله رحم( GIFT)
تخمدانهای زن را به طور مصنوعی (با هورمون درمانی) تحریک می کنند تا تخمکهایی از خود رها کند. این تخمکها را به طریقی از تخمدان بیرون می کشند. از طرفی شوهر منی خود را جداگانه در اختیار آزمایشگاه قرار می دهد تا توسط روشهای مختلف اسپرمهای خوب و فعال را جدا کنند. آنگاه تخمکها و اسپرمها را در خارج از بدن و در شرایط مخصوص با هم مخلوط می کنند به داخل لوله رحم هدایت می کنند. بدین وسیله سلول جنسی نر و ماده در داخل رحم زن با هم ترکیب می شوند و تشکیل سلول تخم بارور را می دهند. اگر شرایط محیط برای نطفه آماده باشد، به دیوار رحم می چسبد و به رشد طبیعی خود ادامه می دهد.
در این روش بر خلاف روش باروری آزمایشگاهی (IVF ) ترکیب اسپرم و تخمک در داخل بدن و به صورت کاملا طبیعی صورت می گیرد. این روش مخصوص زن و شوهر هایی است که بنا به دلائلی ملاقات بین اسپرم و تخمک صورت نمی گیرد. احتمال موفقیت این روش چندان زیاد نیست.
روش تزریق اسپرم به تخمک (تزریق ظریف)
از آنجا که تا به حال هیچ روش بخصوصی برای معالجه منی نامرغوب کشف نشده، بنابراین برای کمک به مردانی که منی سالم ندارند، این روش بهترین نوع معالجه بوده و موفقیت چشمگیری داشته است.
در تزریق ظریف ( میکرواینجکشن) ، یک اسپرم فعال و سالم را با پی پت مخصوص به داخل یک تخمک تزریق می کنند. موفقیت این روش با سالم بودن اسپرم رابطه مستقیم دارد. با اینکه این روش نسبتا جدید است، ولی موفقیت چشمگیری دارد و امید است که در آینده نزدیک این تنها روش لقاح مصنوعی باشد.
مقاله درباره لقا مصنوئی
