هدف: بررسی ویژگی های مدیر قرن بیست و یکم[1].
[1] . Gomes do Silva Jonas, Nezu kikuo, Ohfuji Tadashi,"Evaluation of TQ M in Japanese industries and validation of a v
پرسشنامه مدیر قرن بیست و یکم شماره 25
هدف: بررسی ویژگی های مدیر قرن بیست و یکم[1].
[1] . Gomes do Silva Jonas, Nezu kikuo, Ohfuji Tadashi,"Evaluation of TQ M in Japanese industries and validation of a v
مقدمه
علم مدیریت که در اثر گردهمایی به جای زندگی فردی در تکامل زیست محیطی بشر شکل گرفته با توسعه سازمانها پیچیدهتر شد به طوری که با افزایش روزافزون سازمانهای مختلف در قرن بیستم، مدیریت به عنوان یک پدیده تعیینکننده در سرنوشت کشورها و سازمانها مطرح گردید. این علم از زمانی که انسان دریافت که به تنهایی توانایی انجام کارها به نحو مورد نظر را ندارد شروع و در این قرن فقط متحول گردید ولی همین تحول از دید کشورها و سازمانهای مختلف به ویژه در دهههای اخیر با روشهای گوناگون انجام گرفته و عملکردهای متفاوتی را نیز در برداشته است. این تحول در جایی عملکرد مثبتی را باعث گردیده که با انتخاب و به کارگیری روش صحیح مدیریت زمینه استفاه از تمامی امکانات مادی و انسانی در آن فراهم شده. از استعدادها، توانها، ضمن شکوفا شدن بهرهگیری مورد نظر نیز حاصل شده و در این حالت بوده که از عوامل تولید نظیر نیروی انسانی، سرمایه، تکنولوژی و کار و استفاده کارآ و اثربخش گردیده و بین متغیرهای ساختار اداری، منابع مالی، تخصص نیروی انسانی همبستگی لازم مشاهده شده است و در جایی نیز با این تحول انجام پذیرفته و یا در جهت خلاف نوع اول بوده است به عبارت دیگر درست اندیشیدن و مدیریت صحیح کلید پیشرفت در کشورها و سازمانهایی بوده است که توانستهاند از منابع موجود به نحو مورد نظر استفاده و به هدفهای از پیش تعیینشده خود دست یابند.
در راستای تحولهای یاد شده سازمانها در پی روشهای مدیریتی جدیدتر و مؤثرتری بودهاند. مدیران این سازمانها در صدر تجدیدنظر در هدفها استراتژیها ـ ساختار و فرهنگ سازماندهی خود شدهاند. آنها سعی کردهاند به نیروی انسانی بیش از پیش اهمیت دهند و تلاشهایی که در زمینههای یاد شده در حال انجام است نشانگر این نکفته بوده که این تلاشها به سوی هر چه بیشتر حرفهای کردن مدیریت پیش رود.
با نگاهی به سابقه و تاریخ زندگی بشر از ابتدای پیدایش او درمییابیم که مدیریت به مفهوم کلی سابقهای برابر با زندگی اجتماعی انسان دارد پدیدهای نوظهور نیست و گرچه دانش مدیریت در قرن بیستم اهمیت بیشتری پیدا کرده ولی مروری بر تاریخچه آن نشانگر آن است که این پدیده از همان ابتدا به نوعی وجود داشته و با تکامل زیست انسان فقط متحول گردیده است.
اولین کاربرد علم و مدیریت توسط انسان غارنشین و به صورت کار توسط و از طریق دیگران با رعایت اصل تقسیم کار در زمانی که انسان برای محافظت از خود با جابجایی سنگی در مقابل غار خود در زمان ورود و خروج از غار و اطاعت از فردی به نام سرکرده آن را انجام میداد پدیدار گشت. با گسترش زندگی اجتماعی و روی آوردن به زندگی قبیلهای، رهبری سنتی به وجود آمد که انجام وظیفههای مختلف مدیریت در اداره این قبیلهها توسط رئیس قبیله شکل میگرفت با گسترش این نوع زندگی و برنامهای برای تصرف سرزمینهای دیگر، سازماندهی افراد برای این کار کنترل و نظارت در قالب به کار گماردن افراد و همچنین دریافت باج و خراج، مدیریت نظامی شکل گرفته و با گسترش آن مدیریت سیاسی نیز در قالب آن به وجود آمد که قرون باستانی را در برگرفته و تا قبل از قرون وسطی به عنوان تنها روش مدیریت آن جوامع مطرح گردید. با به قدرت رسیدن مذهبیون در اروپا در قرون وسطی و تا قبل از دوره رنسانس، انجام وظایف مدیریت توسط مذهبیون در اروپا مطرح گردیده و اداره آن جوامع به صورت مدیریت مذهبی اعمال میگردید. با شروع رنسانس و انقلاب صنعتی ار اروپا تحول در صنایع و تغییر ماهیت سازمانی آن جوامع از حالت فئودالیته و کشاورزی به صورت صنعتی و عدم کاربرد اداره سازمانها از طریق سنتی باعث پیدایش نظریههای جدیدی در سال 1911 توسط دانشمندی به نام فردریک وینسلوتیلور در قالب مدیریت علمی گردید که تاکنون نیز ادامه دارد.
نارساییهای موجود در این مدیریت سرآغاز مطالعاتی توسط التون مایر در دهه 1930 گردید که منجر به پیدایش مکتب روابط انسانی گردید در پی نظریه مایو نظریههای دیگری توسط کیلرت و کریس آرگرس مطرح شد که به نام مکتب انسانگرایی صنعتی شناخته شد. پس از جنگ جهانی دوم و پیشرفتهایی که در زمینه تکنولوژی، ارتباط، محاسبههای الکترونیکی به وجود آمد امکان بهرهبرداری از تکنیکهای کمی در طراحی مدلهای تصمیمگیری مدیریت و استفاده از ریاضیات کاربردی برای حل مسائل مدیریت فراهم کردید و حل نارساییهای مدیریت از این طریق عملی گردید و به دنبال آن مکتبی مبتنی بر تئوری سیستمها پا به عرصه وجود گذاشت که مدیریت را براساس تجزیه و تحلیل سیستمها و روشها اعمال مینماید.
اصول مدیریت علمی
1- کشف روش علمی برای انجام هر علمی به جای روش غیرعلمی
2- انتخاب کارکنان با استفاده از روشهای علمی برای انجام هر کار و آموزش آنها برای انجام وظیفههای تعیینشده به جای اینکه خودکاری را انتخاب نموده و در آن آموزش ببیند.
3- همکاری صمیمانه کارکنان و مدیران به منظور اطمینان بر اینکه نتایج کارشان با اصول و موازین علم مورد نظر هماهنگ میباشد.
4- تقسیم تقریباً مساوی و منطقی کار بین مدیران و کارکنان به جای اینکه برخلاف گذشته تمامی کار و مسئولیت به عهده کارکنان بود و مدیران فقط بخشی از کار را که بهتر از دیگران انجام میدادند قبول میکردند.
مکانیزم یا روشهای اجرایی اصول مدیریت
1- بررسی و اندازهگیری زمان دقیق هر جزء کار و تعیین نحوه انجام آن.
2- تخصصی کردن کارها در سازمان و ایجاد سرپرستیهای جداگانه
3- استاندارد کردن کلیه ابزار و وسایل کار و تعیین بهترین شیوه استفاده از آن
4- تهیه شرح وظایف هر یک از کارکنان
5- تنظیم سیستم پرداخت حقوق و دستمزد متناسب با کیفیت کارکنان
به نظر تیلور ازدیاد تولید فقط در اثر فعالیت بیشتر کارکنان صورت نمیگیرد و عواملی از قبیل تجزیه و تحلیل کار، ساده کردن و حذف عملیات بیمورد و همچنین بررسی حرکات و زمان صرف شده در انجام کار نیز در ازدیاد تولید تأثیر به سزایی دارد. به عقیده وی زمانی که افراد دقیقاً متناسب با شرح وظیفههای انتخاب شده آموزش داده شده به آنها کاری داده شود که به بهترین نحو بتوانند انجام دهند کارآیی سازمان بالا رفته سود بیشتری نصیب کارگران و کارفرمایان گشته و تضاد منافع بین آنها و بحرانهای کارگری از بین رفته و یا به حداقل میرسد. تیلور تأکید زیادی بر اصل استاندارد کردن کار، وسیله کار و زمان انجام کار داشته و از طریق پاداش بر مبنای عملکرتد سعی بر آن دارد که سازمان را به صورت ماشینی کارآمد درآورد تا حداکثر کارایی با حداقل مصرف هزینه، زمان و نیروی کار عاید سازمان گردد. او اخراج کارگر را به صورت عدم نیاز و همچنین کوتاهی وظیفه از اصول مدیریت میداند.
متن کامل را می توانید دانلود نمائید چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)
ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه
همراه با تمام ضمائم (پیوست ها) با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند
موجود است
مقررات انضباطی دانش آموزان
1. وظایف دانش آموزان
مادهء 58. دانش آموزان در دوران تحصیل موظفاند موازین اسلامی و مقررات آموزش و پرورش را در اخلاق و رفتار خویش رعایت کنند که اهم آنها به شرح زیر است:
1. رعایت شعائر دینی.
2. رعایت ادب و احترام نسبت به مدیر، معاون، معلمان، مربیان و دیگر کارکنان مدرسه.
3. رعایت حسن رفتار و اخلاق و همکاری با سایر دانش آموزان.
4. سعی شایسته در تحصیل، رعایت مقررات آموزشی و تربیتی، انجام فرائض دینی و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی مدرسه.
5. حضور به موقع در مدرسه و خروج از آن در پایان ساعات مقرر (حضور در مدرسه در غیر ساعات مقرر برای استفاده از زمین ورزش، آزمایشگاه، کتابخانه، فعالیتهای پرورشی و . . . منوط به اجازهی ولی دانش آموز و موافقت مدیر و به سرپرستی او یا یکی از کارکنان مدرسه مجاز خواهد بود).
6. حضور مرتب در مدرسه و کلاس درس در تمام مدتی که مدرسه رسماً دایر است.
7. رعایت بهداشت و نظافت فردی و همکاری با دانش آموزان دیگر و مسؤولین مربوط در پاکیزه نگه داشتن فضای مدرسه.
8. استفاده از لباس، کفش، جوراب ساده و مناسب و اصلاح موی سر متناسب با شئوون دانش آموزی برای پسران و رعایت حجاب مناسب برای دختران.
9. خودداری از به کار بردن وسایل تجملی و آرایشی و پرهیز از همراه آوردن اشیای گرانبها و وسایل غیرمرتبط با امور تحصیلی به مدرسه.
10. خودداری از خرید و فروش به غیر از مواردی که در آییننامه شرکت تعاونی دانش آموزی پیشبینی شده است.
11. مراقبت از وسایل شخصی و اهتمام در حفظ و نگهداری اموال، تجهیزات و ساختمان مدرسه (چنانچه دانش آموزی به وسایل و ساختمان مدرسه یا سایر دانش آموزان خسارت وارد آورد، باید خسارت وارده توسط دانش آموز یا ولی وی جبران شود).
تبصره. برگههایی که در موقع ثبتنام توسط دانش آموز و ولی او تکمیل میشود، باید حاوی اهم وظایف انضباطی دانش آموزان باشد تا ضمن آگاهی و توجه، دانش آموز و ولی او انجام این وظایف را تعهد کنند.
مادهء 69. مدیر موظف است در مواردی که دانش آموز تأخیر ورود مکرر یا غیبت غیرموجه داشته باشد، مراتب را به اطلاع ولی وی برساند تا با همکاری ولی چارهجویی لازم معمول شود. چنانچه غیبت دانش آموز پسر مشمول وظیفهی عمومی بیش از حد مقرر در مادهء 39 این آیین نامه میباشد مدیر موظف است مراتب ترک تحصیل وی را به مراجع مربوط اعلام کند.
مادهء 70. غیبت غیرموجه و تأخیر ورود دانش آموز در دفتر انضباطی ثبت و موجب کسر نمرهی انضباط میشود و در صورت تأخیر ورود مکرر یا غیبت بیش از حد، مدیر مدرسه موظف است با نظر شورای مدرسه تصمیم مقتضی را برابر مفاد مادهء 76 اتخاذ نماید و مراتب را کتباً به ولی دانش آموز ابلاغ کند.
2. ترغیب و تشویق
مادهء 71. مدیر مدرسه باید برای ترغیب دانش آموزان به انجام صحیح وظایف خویش برنامههایی را تهیه و با تأیید شورای مدرسه اجرا کند.
مادهء 72. دانش آموزانی که وظایف خود را به نحو شایسته انجام میدهند، به روشهای زیر مورد تشویق قرار میگیرند:
1. تشویق شفاهی در کلاس در حضور دانش آموزان.
2. تشویق شفاهی در مراسم آغازین در حضور کلیهی دانش آموزان.
3. تشویق کتبی و شفاهی در کلاس و اعلام آن به ولی دانش آموز.
4. تشویق کتبی و شفاهی در حضور کلیهی دانش آموزان.
5. اعطای جایزه یا لوح تقدیر با امضای مدیر مدرسه در حضور همهی دانش آموزان.
6. تشویق کتبی و اعطای لوح تقدیر از طرف ادارهی آموزش و پرورش.
7. معرفی برای شرکت در اردوهای تربیتی، آموزشی و فرهنگی.
8. اعطای نشانهای دانش آموزی برابر ضوابط مصوب شورای عالی آموزش و پرورش.
تبصره. اتخاذ تصمیم در مورد بند 1 با معلم و مربی دانش آموز و بندهای 2 لغایت 5 توسط مدیر مدرسه و بندهای 6 و 7 پس از تأیید شورای مدرسه انجام خواهد گرفت.
مادهء 73. در انجام هر نوع تشویق باید موارد ذیل رعایت شود:
1. برنامههای تشویقی مدرسه باید منجر به تشویق و انگیزش درونی در دانش آموزان شده و روح امید، تعاون، عشق و به کار و کوشش و جدیت را در آنان توسعه دهد.
2. ملاک اصلی در تشویق، سعی و کوشش دانش آموز و میزان پیشرفت وی در مقایسه با وضع قبلی خود باشد.
3. تشویق باید به گونهای انجام پذیرد که علت آن برای فردی که تشویق میشود و سایر دانش آموزان روشن باشد.
4. جوایزی که تهیه میشود باید متناسب با سن و ذوق دانش آموز باشد و ارزش آموزشی و تربیتی آن مورد توجه قرار گیرد.
5. خلاصه تشویقهای مهم باید در پروندهی تحصیلی دانش آموزان درج شود و در صورت عدم حضور اولیا به نحو مناسب به اطلاع آنان برسد.
6. تشویق هیچ دانش آموزی نباید سبب تحقیر دانش آموز دیگری شود و در اعمال تشویقها نباید تبعیض و استثنایی بین دانش آموزان قائل شد.
3. تنبیه
مادهء 74. قصور و سهلانگاری دانش آموزان نسبت به انجام وظایف خود تخلف محسوب میشود. مدیر، شورای مدرسه، معاونان و مربیان موظفاند قبل از اعمال هر گونه تنبیه از وضع و موقعیت محصل آگاهی یابند و در جستجوی انگیزه و علت تخلف برآیند و نسبت به رفع آن اقدام کنند.
مادهء 75. تنبیه باید توجه دانش آموز را به اشتباه خود جلب و زمینهی مناسب را برای ایجاد رفتار مطلوب در وی فراهم نماید لذا اعمال تنبیه باید متکی به یافتههای علمی و استفاده از الگوهای مناسب تغییر رفتار باشد تا موجب تجری دانش آموز و اصرار وی بر تکرار اشتباه نشود.
مادهء 76. دانش آموزان متخلفی که راهنماییها و چارهجوییهای تربیتی، در آنها مفید و مؤثر نمیافتد، با رعایت تناسب به یکی از روشهای زیر مورد تنبیه قرار میگیرند:
1. تذکر و اخطار شفاهی به طور خصوصی.
2. تذکر و اخطار شفاهی در حضور دانش آموزان کلاس مربوط.
3. تغییر کلاس، در صورت وجود کلاسهای متعدد در یک پایه با اطلاع ولی دانش آموز.
4. اخطار کتبی و اطلاع به ولی دانش آموز.
5. اخراج موقت از مدرسه با اطلاع قبلی ولی دانش آموز، حداکثر برای مدت سه روز.
6. انتقال به مدرسه دیگر.
مادهء 77. اعمال هر گونه تنبیه دیگر از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است و در اعمال تنبیهات نباید بین دانش آموزان تبعیض و استثنایی قائل شد.
مادهء 78. اعمال تنبیه مندرج در بندهای 1 و 2 بر عهدهی معلم و مربی مربوط و بند 3 بر عهدهی مدیر و بندهای 4 و 5 پس از موافقت شورای مدرسه بر عهده مدیر است. در مورد بند 6 علاوه بر تأیید شورای مدرسه، اخذ موافقت ادارهی آموزش و پرورش نیز ضروری است.
مادهء 79. در دبیرستانها و هنرستانهای وابسته به سایر وزارتخانهها، سازمانها و مراکز غیروابسته به آموزش و پرورش و سایر واحدهای آموزشی که به علت منحصر به فرد بودن یا نظایر آن، انتقال دانش آموز از یک مدرسه به مدرسهی دیگر ممکن نمیباشد، در صورت استمرار تخلف، شورای مدرسه با موافقت ادارهی آموزش و پرورش نسبت به اخراج دانش آموز از آن مدرسه اقدام مینماید.
تبصره. در مواردی که لازم است ولی دانش آموز در جریان تخلف فرزندش قرار گیرد، باید قبلاً حساسیتهای ولی بررسی و آنگاه با روش مناسب او را در جریان رفتار فرزندش قرار داد.
مادهء 80. در صورتی که دانش آموزی به علت تخلف از مدرسهای به مدرسهی دیگر منتقل شود و نهایتاً تشخیص داده شود که نظم آموزشی و تربیتی را بر هم میزند و موجب انحراف و گمراهی دانش آموزان دیگر میشود، با تأیید شورای مدرسه و موافقت ادارهی آموزش و پرورش مربوط در نوبت اول از حضور در مدارس منطقه یا ناحیه آموزشی مربوط و برای نوبت دوم تا مدتی که ادارهی کل آموزش و پرورش استان تعیین مینماید، از حضور در کلیهی مدارس محروم میشود و از اولیای او خواسته میشود که تعلیم و تربیت فرزند خویش را بیرون از مدرسه بر عهده گیرند.
مادهء 81. اعمال تنبیهات انضباطی مقرر در این آییننامهی باید با رعایت نکات زیر انجام پذیرد:
1. تنبیه انضباطی باید روشنگرانه و آگاهکننده باشد.
2. به شرایط جسمی و روانی، سنی، خانوادگی و اجتماعی دانش آموز توجه شود.
3. تنبیه با تخلفی که دانش آموز مرتکب شده، متناسب باشد و ترتیب و تدریج مناسب در اجرای تنبیه رعایت شود.
4. خیرخواهی مدرسه برای دانش آموز و ولی او بیان و روشن شود.
5. فاصلهی زمانی بین وقوع تخلف و اجرای تنبیه، نزدیک و منطقی باشد.
6. شیوههای جبران تخلف به دانش آموز ارائه گردد و از او خواسته شود که خطا و تخلف خود را جبران کند.
7. در اجرای تنبیه، آبروی دانش آموز حفظ شود و از تنبیه در حضور جمع جز در موارد ضروری اجتناب گردد.
4. وظایف مدرسه در ارتباط با مقررات انضباطی
مادهء 82. مدیر مدرسه موظف است همکاران خود را نسبت به موارد انضباطی آگاه کند و ممنوعیت تنبیه بدنی را تذکر دهد و در صورت مشاهدهی تخلف، مراتب را جهت اطلاع و اقدام لازم به ادارهی آموزش و پرورش منطقه گزارش دهد.
مادهء 83. تنبیه و تشویق اعممال شده و نتیجهی آن در رفتار دانش آموز باید در دفتر انضباطی دانش آموزان درج شود و در تعیین نمرهی انضباط وی مورد توجه قرار گیرد.
تبصره. سوابق تخلف و تنبیه دانش آموز در پایان هر سال تحصیلی امحا خواهد شد تا سابقهی نامناسبی برای دانش آموز باقی نماند.
مادهء 84. چنانچه دانش آموزی به اتهام جرمی از طریق مراجع قضایی به طور موقت بازداشت شود، پس از آزادی، شورای مدرسه نحوه ادامه تحصیل وی را تعیین میکند که پس از تأیید ادارهی آموزش و پرورش اجرا میشود. مدت بازداشت دانش آموز به عنوان وقفهی تحصیلی محسوب میشود.
مادهء 85. مدیر مدرسه موظف است با همکاری معلمان، مربیان و شورای دانش آموزان، وظایف دانش آموزان و چه گونگی تشویقها و اجمالی از تنبیههای پیشبینی شده در این آییننامه را به تناسب سن و فهم دانش آموزان و به اقتضای شرایط، به آنان آموزش دهد.
دانش آموزان و پلیس و آفات اجتماعی
رشد فزاینده میزان اقدام به خودکشی دانش آموزان ایرانی طی یک سال اخیر در اثر تشدید مشکلات تحصیلی و اضطراب از یک سو و فشار ها و ناهنجاری های اجتماعی و اقتصادی از سوی دیگر، متولیان تعلیم و تربیت را در ایران به چاره اندیشی واداشته است.
در همین ارتباط، وزارت آموزش و پرورش ایران در روزهای اخیر ضمن ارائه آمار رسمی اقدام به خودکشی دانش آموزان ابراز نگرانی و بر لزوم وجود نیروی مشاور و روانشناس بیشتر در مدارس تاکید کرده است.
چرا دانش آموزان اقدام به خودکشی می کنند؟ نظر دهید.
حیدر زندیه، معاون نظری و مهارتی آموزش و پرورش شهر تهران در گفتگو با ایسنا از اقدام به خودکشی ۲۸۳ دانش آموز در شهر تهران خبر داد و گفت بیشتر آنها که طی سال گذشته اتفاق افتاده، مربوط به دانش آموزان دختر بوده است.
معاون وزارت آموزش و پرورش که عامل اصلی اقدام به خودکشی در میان دانش آموزان را مشکلات تحصیلی و اضطراب می داند، افزایش تعداد مربیان تربیتی و مشاوران را به عنوان راه حلی برای جلوگیری از این گونه ناهنجاری ها پیشنهاد کرد اما به نظر می رسد تا کنون هیچ اقدام عملی برای مقابله بااین وضعیت انجام نشده است.
وزارت آموزش و پرورش ایران به عنوان متولی اصلی تعلیم و تربیت دانش آموزان وظیفه بررسی و برنامه ریزی برای مقابله با این ناهنجاری ها را بر عهده دارد اما معاونت این وزارتخانه ضمن انتقاد از روند موجود و ناکافی خواندن یک نیروی مشاور در هر مدرسه معتقد است که برای هر سه کلاس درس باید یک مشاور وجود داشته باشد.
مقامات آموزش و پرورش بر ضرورت ایجاد یک تیم پرورشی متشکل از مربیان تربیتی، روانپزشکان، روانشناسان و مددکاران در همین راستا تاکید می کنند، این در حالیست که یکی از محورهای استیضاح مرتضی حاجی وزیر آموزش و پرورش ایران، که هم اکنون تعدادی از نمایندگان مجلس هفتم بر آن تاکید دارند، انتقاد از حذف معاونت پرورشی توسط وی از ساختار این وزارتخانه است.
از جمله اقدامات مرتضی حاجی حذف معاونت پرورشی آموزش و پرورش بود و با وجود اینکه این اقدام دو سال پیش با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی و با هدف صرفه جویی انجام شد، عکس العمل مخالفان را به همراه داشت. تا پیش از آن معاونت پرورشی به طور مجزا از سایر معاونتها، فعالیتهای پرورشی و امور فوق برنامه دانش آموزان مانند سرپرستی گروههای سرود و تاترو مسابقات مدارس را بر عهده داشت و مربیان امور تربیتی در مدارس زیر مجموعه این معاونت بودند.
موافقان این اقدام وزیر آموزش و پرورش معتقدند هم اکنون فعالیتهای پرورشی در مدارس کاهش پیدا نکرده و مشاوران و اولیای مدارس دست به دست هم داده و اینگونه برنامه ها را سرپرستی و پیگیری می کنند.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 22 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه11
فهرست مطالب
دیر اسلامی کیست و مدیریت اسلامی چیست؟
منظور از مدیریت اسلامی این است که مدیران شیوه اسلامی را در مدیریت، پیشه خود کنند و در هدفهای خود عدالت اجتماعی را مدنظر داشته باشند و مقصود نهایی آنها کسب رضایت خداوند باشد و خدمت به خلق را نوعی عبادت بدانند و زندگی و معیشت افراد در راستای این مدیریت تامین شود.
«صنفان اذا صلحا صلحت الامه و اذا فسدا فسدت الامه، قیل من هم یا رسول الله؟ قال العلماء و الروساء.» (قریب به این مضمون: خصال ج ۱ ص ۳۶)
فرمودند: «دو صنف هستند که هر گاه صالح باشند، امت صالح خواهند بود؛ و هر گاه فاسد شوند، امت فاسد خواهند شد، سئوال شد: یا رسول الله اینها چه کسانی هستند؟ فرمودند: علماء و امیران جامعه.»
دو دسته نقش اول را در فساد یا اصلاح جامعه ایفا، میکنند؛ کسانی که رهبری فکری مردم را بر عهده دارند؛ و کسانی که مسئولیت اوضاع اجتماعی و مسایل اجرایی را پذیرا شده اند.
مدیران می توانند با مسلح شدن به فرهنگ قرآنی و با مصمم شدن به پیاده کرده این فرهنگ در جامعه شرایط اساسی اصلاح مدیران را فراهم نمایند به عبارت دیگر، مدیران میتوانند با تمسک به قرآن به درک عمیقی از قرآن برسند و فرهنگ قرآنی را در جامعه پیاده سازند و این میسر نمی شود مگر اینکه مدیر اسلامی «مرور مکرر