مشخصات این فایل
عنوان: مقاومت داروئی و بیماری های نوپدید
فرمت فایل :word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 22
این مقاله درمورد مقاومت داروئی و بیماری های نوپدید می باشد.
بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله مقاومت داروئی و بیماری های نوپدید
بیان مساله
ظهور و گسترش میکروب های مقاوم به آنتی بیوتیک در دهه گذشته به نگرانی عمده ای تبدیل گشته است و این افزایش گونه های مقاوم همچنان ادامه دارد. هر جائی عوامل آنتی میکروبیال بکار برده شود باکتری های مقاوم وجود دارد. بخش اصلی مقاومت مربوط به بخش های درمانی و مراقبت بهداشتی می شود. اگرچه برخی مردم بوضوح نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارند بسیاری از مردم تصور می کنند که موقعی که بیمار هستند آنتی بیوتیک ها پاسخ بیماری می باشند. آنها حتی پزشکان را جهت تجویز آنتی بیوتیک ها تحت فشار قرار می دهند. مشکل دیگر در ارتباط به آنتی بیوتیک ها آن است که بیماران اغلب داروی خود را بخاطر اینکه علایم بهبودی پیدا می کنند زودتر قطع می کنند که باکتری های مقاوم را برای رشد بیشتر تحریک می کند. عفونت چند هفته بعد بر می گردد و در این موقع باید داروهای متفاوتی را برای درمان آن بکار ببریم. سهم عوامل آنتی میکروبیال بکار رفته در بخش مراقبت حیوانی نیز قابل توجه است. نه تنها در افزایش مقاومت در پاتوژن های حیوانی، بلکه در انتقال باکتری از حیوان به انسان نیز مهم می باشد. آنتی بیوتیک ها شاید تنها مورد کاملاً مفید و مهم پیشرفت های پزشکی دنیای مدرن باشند ولی .....(ادامه دارد)
مکانیسم های مقاومت باکتریال
1 ـ موتاسیون: که از طریق تغییر خودبخودی در DNA باکتری پدید می اید. موتاسیون بطور تصادفی در همه موجودات زنده اتفاق می افتد. مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از تغییراتی است که در اثر موتاسیون اتفاقی رخ می دهد.
2 ـ ترانس فورماسیون : موقعیکه یک باکتری برخی از اجزاء DNA کروموزوم باکتری دیگر را دریافت می کند.
3 ـ تبادل پلاسمیدی : مقاومت آنتی بیوتیکی در قسمت کوچکی از DNA باکتری جایگزین بوده که بنام پلاسمید، موسوم است. این پلاسمیدها می توانند بطور اتفاقی بین باکتری ها مبادله شوند (معمولاً در اثر تماس). .....(ادامه دارد)
بطور کلی وجود مقاومت در باکتریها را می توان ذاتی و اکتسابی تعریف کرد:
مقاومت ذاتی (طبیعی): باکتری ممکن است ذاتا به یک آنتی بیوتیک مقاوم باشد. بعنوان مثال استرپتومایسیت ژنهایی دارد که مسئول مقاومت به آنتی بیوتیک حاصله از خودش می باشد ( استرپتومایسین) یا باکتری گرم منفی
استرپتوکوک پنومونیه مقاوم به پنی سیلین (PRSP)
استرپتوکوک پنومونیه مقاوم به پنی سیلین در دهه گذشته در آمریکا نادر بوده ولی در حال حاضر در بسیاری از مناطق در حال افزایش است. CDC مناطقی از آمریکا را که در آنجا شیوع مقاومت به پنی سیلین پنوموکوک پیش از 30% است گزارش کرده است. در سایر کشورها مخصوصاً اسپانیا، مجارستان، استرالیا، آفریقای جنوبی و قُدس این میزان خیلی بیشتر است بیش از 90% پنوموکوک ها در اسپانیا مقاوم به پنی سیلین هستند. ضمنا در نمودار 2 مقاومت پنوموکوک ها نسبت به پنی سیلین در بعضی از کشورهای جهان نشان داده شده است.
عوامل اصلی برای ایجاد مقاومت تصوّر می شود که فشار انتخابی اِعمال شده بوسیله مصرف آنتی بیوتیک، کاربرد عوامل وسیع الطیف و تجویز نابجای آنتی بیوتیک هاست. برای تجسس مقاومت به پنی سیلین، .....(ادامه دارد)
درمان
علیرغم کمی عوامل آنتی میکروبیال موثر تعداد اندکی از بیماران در اثر این ارگانیسم فوت نموده اند که احتمالاً به علّت ویرولانس کم باکتری می باشد. بیماران با باکتریمی در اثر VRE وابسته به کاتتر ممکن است با در آوردن کاتتر به درمان سیستمیک پاسخ بدهند. عفونت های محل عمل، نسج نرم و آبسه ها با دبریدمان جراحی و درناژ بدون کاربرد عوامل اختصاصی بهبودی می یابند. U.T.I در اثر VRE ممکن است بخودی خود بهبود یابد یا به درمان های خوراکی، پاسخ بدهد، نظیر نیتروفورانتوئین، آموکسی سیلین یا فلوروکینولون ها در آوردن کاتتر نیز لازم خواهد بود. کاربرد عوامل آنتی بیوتیکی که میکروارگانیسم به آنها حساس باشد باید مدنظر قرار گیرد. اگر چه مونوتراپی با فلوروکینولون، .....(ادامه دارد)
استافیلوکوک آرئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)
استافیلوکوک مقاوم به متی سیلین در سال 1961 تقریباً اندکی بعد ازمعرفی متی سیلین شناخته شد و تا اواخر سال 1990، 35% نمونه های بالینی ایزوله شده استافیلوکوک آرئوس در ایالات متحده و انگلستان (نمودار 3) ، مقاوم به متی سیلین بودند و این وضعیت در ژاپن خیلی بدتر بود. در سال 1993، 60% گونه های ایزوله شده به متی سیلین مقاوم بودند و در حال حاضر MRSA به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. اگر چه ارگانیسم به نطر می رسد که اکثراً قادر به گسترش در محیط های بیمارستانی باشد ولی انتشار آن منحصراً بیمارستانی نمی باشد. در یک مطالعه در استرالیا، 40% جمعیت سالم بومی حامل MRSA بود. این گونه احتمالاً ویرولانت تر از گونه های استافیلوکوک آرئوس حساس به متی سیلین نمی باشد. با وجود این بیماری مهاجم در اطفال بعد از کسب .....(ادامه دارد)
پیشگیری و کنترل
اجرای برنامه های بهداشت عمومی که از بروز و گسترش میکروارگانیسم های مقاوم به دارو می کاهد. چنین برنامه های بهداشت عمومی شامل:
استراتژی های کنترل عفونت در وضیعت های مختلف
مداخله های رفتاری و آموزشی برای تغییر عملکرد تجویز دارو در کارکنان درمانی و ازجمله، تفهیم این واقعیت که تجویز آنتی بیوتیک ها در افراد مبتلا به سرماخوردگی های ویروسی، اختلاف معنی داری با تجویز پلاسبو نداشته (نمودار 5)، نه تنها مفید نمی باشد بلکه موجبات بروز مقاومت را نیز فراهم می نماید.
مداخله های رفتاری و آموزشی برای بیماران در مورد مصرف نامناسب داروها و رعایت دستورالعمل های مصرف
برنامه های آموزشی بهداشتی برای ارتقاء کاربرد واکسن های جدید برای بیماری های عفونی .....(ادامه دارد)
این مقاله شامل فهرست منابع نیز می باشد.
دانلود مقاله مقاومت داروئی و بیماری های نوپدید