چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و هوش شناختی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه اول متوسطه است. در این پژوهش از روش تحقیق همبستگی استفاده شده است.
جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر پایه اول دبیرستان ناحیه تبادکان به تعداد 2797 نفر میباشدکه در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تحصیل بودند. نمونهگیری به روش خوشهای چند مرحلهای و بر اساس جدول مورگان 340 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری این پژوهش پرسشنامه هوش هیجانی بار– ان و آزمون ماتریس پیشرونده ریون بزرگسالان میباشد. همچنین از میانگین نمرات پایان سال به عنوان شاخص موفقیت تحصیلی استفاده گردید.
داده‌ها با استفاده از نمودارها و جداول آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل نشان داد که بین هوش هیجانی و هوش شناختی با پیشرفت تحصیلی همبستگی مستقیم معنیداری وجود دارد. لذا افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند از هوش شناختی بالایی برخوردار بوده و این دو عامل بطور معناداری بر پیشرفت تحصیلی اثر مثبت دارند با این تفاوت که هوش شناختی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان نسبت به هوش هیجانی اثر بیشتری دارد.
همچنین بین هوش شناختی با خرده مقیاس‌های هوش هیجانی در مولفه‌های شادمانی و خودشکوفایی و همدلی نیز رابطه معنیداری وجود دارد. نتایج تحقیق با توجه به تاثیر هوش هیجانی در زندگی اجتماعی، اهمیت آموزش راهبردهای خودیاری را برای بهبود هوش هیجانی در مدارس به منظور بروز کارائی هر چه بهتر هوش شناختی، مشخص می کند. لذا پیشنهاد می‌شود که در مدارس، برنامه ریزی و هماهنگی لازم جهت آموزش مهارتهای هوش هیجانی از طرف مدیر و معلمان و سایر دست اندرکاران آموزش و پرورش انجام گیرد.
فایل ورد 138 ص
دانلود پروژه رابطه هوش هیجانی و هوش شناختی با پیشرفت تحصیلی