روشهای فرافکن (projective techniques)
5صفحه
در پرسشنامههای شخصیت، هدف اصلی عینیت است. این پرسشنامههای را بهآسانی میتوان نمرهگذاری کرد و پایائی و اعتبار آنها را ارزیابی نمود. لیکن ساخت انعطافناپذیر آنها، یعنی سؤالات مشخصی که به هر یک از آنها با انتخاب یکی از گزینهها پاسخ داده میشود، آزادی بیان را به شدت محدود میکند. در مقایسه با آنها در آزمونهای فرافکن سعی میشود قسمت خصوصی شخصیت وارسی شود و شرایطی فراهم آید که فرد تا حد زیادی با پاسخهای خود درآمیزد. در یک آزمون فرافکن محرک مبهمی ارائه میشود تا شخص هر طور که میل دارد به آن پاسخ دهد. از لحاظ نظری، چون محرک مبهم است و مستلزم پاسخ خاصی نیست لذا فرد شخصیت خود را در محرک ارائه شده فرافکنی میکند. آزمونهای فرافکن تخیل شخص را برمیانگیزند و فرض بر این است که شخص با فرآوردههای تخیلی خویش اطلاعاتی دربارهٔخودبهدستمیدهد. دوآزمونکهمورداستفاده فراوان قرار گرفتهاند عبارتند از آزمون رورشاخ (Rorschach Rest) و آزمون اندریافت موضوع (تیاتی ـ Thematic Apperception).
آزمون رورشاخ
آزمون رورشاخ که توسط روانپزشک سوئیسی هرمان روشاخ در دههٔ۱۹۲۰ساختهشدشاملدهکارتاستکهرویهریکطرحنسبتاًپیچیدهایازلکهٔمرکبنقشبستهاستکهنمونهایازآندرشکلنمونههائیازلکههایمرکبدرآزمونرورشاخملاحظهمیشود. بعضیازکارتهایرنگیوبعضیدیگرسیاهوسفید است. از آزمودنی خواسته میشود هر بار به یکی از کارتها نگاه کند و بگوید که لکهٔکارتشبیهبهچهچیزیاست. پسازآنکهآزمودنیبههمهٔکارتهاپاسخدادمعمولاًآزمایشگرپاسخهایویرامرورمیکندوازاومیخواهدکهبعضیازپاسخهاراروشنتربیانکندوبگوید کدام قسمت از لکه مرکب مبنای برداشتی است که وی از آن ارائه داده است
مقاله به صورت word درباره روشهای فرافکن (projective techniques)