word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 99 صفحه
سال تاجگذاری فتحعلی شاه مصادف بود با پیروزی درخشان ناپلئون و تحمیل معاهده صلح کامپوفورمیو بر اطریش.
ناپلئون پس از لشگر کشی به مصر ووقوف بیشتر به قدرت دریائی انگلیس بر آن شد تا از طریق دیگر به منافع انگلستان ضربه بزند و در واقع به طریقی دیگر هندوستان را از چنگ آنکشور خارج نمود، از ورود سرشار ثروت از آن مملکت به بریتانیا جلوگیری نماید، برای رسیدن به این هدف، وی پس از استقرار بر مسند کنسولی اول خواستار دوستی و اتحاد با روسیه بود و چون پل اول تزار روسیه در عرصه سیاست اروپا از انگلیس و اطریش رنجیده خاطر شده بود،زمینه برای ایجاد ارتباط بین فرانسه و روسیه آماده گشت، ناپلئون دو سفیر به نامهای دورک و کلنکور به دربار تزار فرستاد و با او قراردادی بست وی در نامهای به پل چنین نوشت:
بر طبق نقشه کنسول اول و تزار مقرر شد که نیروهای فرانسوی از طریق دانوب به دریای سیاه و از راه شهر بریستن و شط ولگا خود را به هشترخان در شمال غربی دریای خزر برسانند و با الحاق به 50000 نفر از سپاهیان روس از دریای مازندران به استر آباد رفته و تحت فرماندهی ما سنا سردار فرانسوی استانهای شمال شرقی ایران را طی کرده، پی از عبور از هرات و قندهار به دره سند وارد شوند و از نقاطی بگذرند که” بمناسبت شکستهای انگلیسی‌ها از افاغنه در آن ایام در اروپا شهرت خاصی پیدا کرده بود”. ظاهرا “بنا بر آن بوده است که این متصرفات به روسیه تعلق گیرد و در عوض این کشور از استقرار قطعی فرانسویان در مصر و مدیترانه حمایت نماید. برای جلب موافقت اطریش قرار شد که صربستان و بلغارستان و مناطق دیگری از قلمرو عثمانی را به کشور اخیر واگذار کنند.
تحقیق درباره جایگاه ایران در رقابت‌های اروپایی اوایل قرن نوزدهم (انگلیس، فرانسه، روسیه)
