دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
اسماء افعالی
بقر:فَتَلَقّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحیمُ(37)(( سپس آدم از پروردگارش کلماتى را دریافت نمود؛ و [خدا] بر او ببخشود؛ آرى، او[ست که] توبهپذیرِ مهربان است.))
﴿ إِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ﴾ : بسیار توبه پذیرنده از بندگانش می باشد.
آلعِمرَان:مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ اللّهُ عَزیزٌ ذُو انْتِقامٍ(4)((پیش از آن براى رهنمود مردم فرو فرستاد، و فرقان [ جداکننده حق از باطل] را نازل کرد. کسانى که به آیات خدا کفر ورزیدند، بىتردید عذابى سخت خواهند داشت، و خداوند، شکستناپذیر و صاحبانتقام است.))
﴿ ذُو انْتِقامٍ﴾ نمی توان توصیفش نمود و یا به کنه او دست یافت و یا مانندش شد.
یوسف:وَ رَفَعَ أَبَوَیْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَ خَرُّوا لَهُ سُجَّدًا وَ قالَ یا أَبَتِ هذا تَأْویلُ رُءْیایَ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَعَلَها رَبّ14.5ی حَقًّا وَ قَدْ أَحْسَنَ بی إِذْ أَخْرَجَنی مِنَ السِّجْنِ وَ جاءَ بِکُمْ مِنَ الْبَدْوِ مِنْ بَعْدِ أَنْ نَزَغَ الشَّیْطانُ بَیْنی وَ بَیْنَ إِخْوَتی إِنَّ رَبّی لَطیفٌ لِما یَشاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلیمُ الْحَکیمُ(100)((و پدر و مادرش را به تخت برنشانید، و [همه آنان] پیش او به سجده درافتادند، و [یوسف] گفت: «اى پدر، این است تعبیر خواب پیشین من، به یقین، پروردگارم آن را راست گردانید و به من احسان کرد آنگاه که مرا از زندان خارج ساخت و شما را از بیابان [کنعان به مصر] باز آورد -پس از آنکه شیطان میان من و برادرانم را به هم زد- بىگمان، پروردگار من نسبت به آنچه بخواهد صاحب لطف است، زیرا که او داناى حکیم است. »))
﴿ إِنَّ رَبّی لَطیفٌ﴾ یعنی به دوستانش به واسطه رساندنشان به کمال و اداره امورشان به وسیله مشیت ازلی و عنایت قدیمش لطف می نماید.
مریم:قَالَ رَب إِنى وَهَنَ الْعَظمُ مِنى وَ اشتَعَلَ الرَّأْس شیْباً وَ لَمْ أَکن بِدُعَائک رَب شقِیًّا(4) وَ إِنى خِفْت الْمَوَلىَ مِن وَرَاءِى وَ کانَتِ امْرَأَتى عَاقِراً فَهَب لى مِن لَّدُنک وَلِیًّا(5)((گفت: «پروردگارا، من استخوانم سست گردیده و [موى] سرم از پیرى سپید گشته، و -اى پروردگار من- هرگز در دعاى تو ناامید نبودهام. »و من پس از خویشتن از بستگانم بیمناکم و زنم نازاست، پس از جانب خود ولىّ [و جانشینى] به من ببخش.))
﴿ وَهَنَ الْعَظمُ مِنى وَ اشتَعَلَ الرَّأْس شیْباً﴾ پس او را به اسم کافی پاسخ گفته و ضعفش را از بین برده و قوی گردید و او را به وسیله داشتن فرزند، یاری فرمود.
﴿ وَ لَمْ أَکن بِدُعَائک رَب شقِیًّا﴾ یعنی او را با اسم هادی پاسخ گفته و به وسیله بشارت و وعده خود هدایت نمود. چرا که عنایتی که ما را به سعادت می رساند، در صورت نبود شقاوت رخ می نماید که در زمینه ابن عباس (ره) می گوید (ک) عبارت از اسم کافی (هـ) هادی (ی) واقی (ع) (عالم) و (ص) صادق می باشد.
﴿ وَ کانَتِ امْرَأَتى عَاقِراً﴾ پس او را با اسم علیم خود اجابت فرمود چرا که او می دانست که اسبابی که باعث مریضی و احتجاب او از حضرت حق شده اند به منزله عدمند و نیز می دانست که وجود حق [ظهور حق] در صورت نبودن آن اسباب است و حتی این علمش نیز به واسطه اوست، همچنانکه ملائکه به همسر حضرت ابراهیم فرمودند (کذلک قال ربک انه هو الحکیم العلیم).
مریم:یَوْمَ نحْشرُ الْمُتَّقِینَ إِلى الرَّحْمَنِ وَفْداً(85)(( [یاد کن] روزى را که پرهیزگاران را به سوى [خداى] رحمان گروه گروه محشور مىکنیم.))
﴿ یَوْمَ نحْشرُ الْمُتَّقِینَ إِلى الرَّحْمَنِ وَفْداً﴾ [در این آیه شریفه] اسم رحمن را به دلیل رحمت عامش و بر حسب مراتب تقوایشان نام برده همچنانکه فرمود (من کان تقیا) و به این دلیل است که از بعضی عارفان شنیده شده که گفته اند چه کسی همراه رحمن است و به سوی چه کسی محشور می گردد؟ برخی دیگر پاسخ گفته اند: از اسم رحمن به سوی اسم رحمن و از اسم قهار به اسم لطیف پس شخصی که از گناهان و صفات پست نفسانی دوری جسته همانا صاحب اولین درجه تقوی است ؟؟؟؟ در جنت افعال در برابر اسم رحمن محشور می گردد سپس در جنت صفات و پس از وصول الی الله در جنت صفات داری سیرالی الله خواهد بود و هنگامی که سیرش به ذات حق منتهی می گردد سلوکش سلوک لله نامیده می شود.
روم:فی بِضْعِ سِنینَ لِلّهِ اْلأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ(4) یَنْصُرُ اللّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ(5)(( [فرجامِ] کار در گذشته و آینده از آنِ خداست، و در آن روز است که مؤمنان از یارى خدا شاد مىگردند.هر که را بخواهد یارى مىکند، و اوست شکستناپذیر مهربان.))
﴿ لِلّهِ اْلأَمْرُ مِنْ قَبْلُ﴾ به واسطه حکم مبدئی او.
﴿ وَ مِنْ بَعْدُ﴾ به وسیله حکم معید او [یعنی اینکه] حق تعالی امورش را از آسمان به زمین فروفرستاده و به سوی خویش باز می گرداند.
﴿ یَوْمَئِذٍ﴾ یعنی در روز غلبه روم یا همان روحانیات بر نفسانیات.
﴿ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ینصرالله ﴾ یعنی یاری از ملکوت آسمانها و امداد قدسی حق می باشد.
﴿ یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ﴾ یعنی مستعدین اهل عنایتش.
حشر:هُوَ اللّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ اْلأَسْماءُ الْحُسْنى یُسَبِّحُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ(24)(( اوست خداى خالق نوساز صورتگر [که] بهترین نامها [و صفات] از آنِ اوست. آنچه در آسمانها و زمین است [جمله] تسبیح او مىگویند و او عزیز حکیم است.))
