هایدی

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

هایدی

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق و بررسی در مورد کاربرد بارهنگ در طب سنتی و افق‌های آینده 15 ص

اختصاصی از هایدی تحقیق و بررسی در مورد کاربرد بارهنگ در طب سنتی و افق‌های آینده 15 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

 

کاربرد بارهنگ در طب سنتی و افق‌های آینده

*شیردل، م1.، و کازرانی، ب2.

1. دانشجوی کارشناسی رشته گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

2. مدرس گروه کشاورزی، عضو باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

آدرس: گرگان/ گرگان پارس/فکوری دوم/مجتمع آهنگ/طبقه اول

کد پستی: 4916648948

تلفن تماس: 09112728117

کاربرد بارهنگ در طب سنتی و افق‌های آینده

شیردل، م1.، و کازرانی، ب2.

1. دانشجوی کارشناسی رشته گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

2. مدرس گروه کشاورزی، عضو باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

چکیده

با گسترش روز افزون تکنولوژی در دنیای امروز و پیشرفت همه جانبه‌ی زندگی بشری آنچه که بیش از همه به چشم می‌خورد و بیش از همه فقدان آن جای خود را در زندگی امروز یشری خالی و یا دست کم کمرنگ می‌بیند آرامش و آسایش است. بروز انواعی از بیماریها و سرطان از جمله مواردی است که همگام با دنیای امروز و همگام با پیشرفتهای بشری رو به گسترش است. و هر روز گریبان گیر عده بی‌شماری از انسانها می‌شود و حتی آنان را به کام مرگ می‌کشد. بر این اساس لزوم برنامه ریزی و بررسی و تحقیق برای مبارزه و جلوگیری از گسترش بیماریها احساس می‌شود. در این رابطه آنچه مهم به نظر می‌رسد این است که به طور اصولی و قابل قبول راهکارهای به کار رفته در این رابطه از طریق درمانهای سنتی و درمانگرهای سنتی آنچنان که شایسته است نه تنها مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد بلکه در حال فراموشی است. یکی از روشهای درمانی مورد نظر طب سنتی با استفاده از گیاهان دارویی است. با این حال گیاهان دارویی جایگاه مشخصی و مفیدی در بین جامعه ندارند. لذا در این تحقیق به معرفی وتعیین جایگاه آن می‌پردازیم. گیاه بارهنگ یکی از گیاهانی است که کاربرد فراوانی در طب سنتی دارد. این گیاه دائمی و علفی است. این گیاه بومی اروپا است ولی در تمام نقاط دنیا یافت می‌شود. به خاکهای شنی و اقلیم خشک سازگار است. همچنین دارای تر کیبات بسیار فراوانی است که در انواع مختلفی از بیماریها کاربرد دارد. از جمله این ترکیبات می‌توان به آکوبین وکاتالپول اشاره کرد. از اثرات بسیار مثبت ترکیبات این گیاه می‌توان به تسکین درد، ضد عفونی کنندگی، تحریک سیستم ایمنی و جلوگیری از تکثیر سلولهای سرطانی اشاره کرد. به خاطر ویژگیهای خاصی که این گیاه دارد امروزه درپهنه وسیعی از مناطق مختلف دنیا کشت و پرورش داده می‌شود و سود سرشاری هم نصیب پررش دهندگان خود می‌کند به امید اینکه این گیاه جایگاه اساسی خود را در بین جامعه بیابد.

خصوصیات گیاه شناسی

با رهنگ با نام علمی plantago متعلق به تیره Plantag inacoge و نام محلی plantain که گونه‌های بسیاری از آن شناسایی شده‌اند با گزارشی در حدود 200 گونه در سطح جهان در تحقیقات پزشکی بیشتر از 2 گونه P.iancpiatea و P.major نام برده می‌شود. از این دو بیشتر از همه بر روی P.majer کار شده و گاهی هم از P.lanceolata نام برده شده اما هر دو اثرات مشابهی دارند.

در دهه گذشته بیشتر توجهات معطوف به گونه P.lanceolata بود. و فقط این دو گونه اند که توجه زیادی بر کشت و پرورش آنها شده است. در دوره اخیر در اروپای شرق روسیه فرانسه اسپانیا و ایالات متحده هم بر روی آن توجه شد.

گیاهی یک ساله و علفی به ندرت دارای اعضای کم و بیش چوبی شده می‌باشد. بومی اروپا ولی در نقاط مختلف دنیا در منا طق معتدلی وجود دارد یک علف معمولی و مرتعی در نیوزیلند و مناطق ساحلی جنوب استرالیا به شمار می‌رود. عموما در چرا گاهها کنار جاده ها محل‌های دور افتاده بستر رود خانه ها یافت می‌شود اگر چه که ظاهری دارد که به خشکی ماسه سازگار است ولی اگر به


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق و بررسی در مورد کاربرد بارهنگ در طب سنتی و افق‌های آینده 15 ص

کتاب گیاهان دارویی

اختصاصی از هایدی کتاب گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

کتاب گیاهان دارویی


کتاب گیاهان دارویی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه:131

 

  

 فهرست مطالب

 

 

 

بابونه

 

بادرنجبویه

 

بارهنگ

 

 

لیموترش

 

انیسون

 

لوبیا سبز

 

نخود فرنگی

 

زیره سبز

 

مرزنجوش

 

ترشک

 

لاله عباسی

 

انجیر

 

کشمش

 

 

 

 

 

 

.*  بابونه ، صفحه 117 ، جلد سوم ، دکتر علی زرگری ، اسم کتاب : گیاهان داروئی

خانواده : کاسنی

خواص درمانی : بابونه از مقوی های تلخ به حساب آمده اثر مقوی معده ، تب بر ، تسکین دهنده درد و بارشکن دارد . مصرف آن در دردهای عصبی ناحیه کمر در موقع گریب ، سردرد ، سر دردهای یکطرفه و دردهای عصبی صورت اثر تسکین دهنده دارد ولی در هر حال باید توجه گردد که اگر به مقادیر زیاد به کار رود و یا معلولات آن غلیظ مصرف شود ، ایجاد حالت استفراغ می کند. بررسی های جدید نشان داده است که بابونه در رفع بی خوابی تسکین درد هنگام دندان بندی کودکان ، اختلالات یائسگی ، کم اشتهائی ، رفع ورم روده ، کم خونی ، اختلالات هضمی اطفال ، قاعدگی دردماک و قطع حالت قاعدگی منشأ عصبی ، اثر درمانی دارد. از بابونه برای کرم ، رفع زردی و هیستری نیز استفاده بعمل می آید.

در استعمال خارج حمام آن اثر نیرو دهنده دارد و مخصوصاً برای اطفال نافع است. محلولات آن موهای بلوند را روشن تر و در عین حال شفاف می کند. اسانس بابونه اگر در مفاصل ، به محل دردناک آن مالیده می شود ، اثر تسکین دهنده ظاهر می کند. بعلاوه در رفع ناراحتی های التهابی پوست ، جوش ، سوداء ، اگزما ، خارش های مهبلی ، کهیر و غیره موثر است. اسانس بابونه از نظر درمانی دارای اثر قی آور است و در ردیف اسانس های معطر تلخ جای دارد.

صور داروئی : دم کرده 5 تا 10 در هزار ( یا 10 تا 12 کاپیتول در یک لیتر آب ) جوشانده ملایم 50 در هزار گیاه کامل به مقدار یک فنجان صبح ناشتا ، نیم ساعت قبل از غذا – گرد کاپیتول ها به مقدار 50% گرم به عنوان مقوی معده و باد شکن و یک تا 8 گرم به عنوان تب بر – شراب 30 تا 60 در هزار کاپیتول ( مدت خیساندن در شراب 10 روز ) به مقدار یک استکان محتوی 50 سانتی متر مکعب قبل از هر غذا – گرد به مقدار 2 تا 10 گرم در روز ، مخلوط در کمی عسل – اسانس به مقدار 2 تا 4 قطره مخلوط در عسل و 2 تا 3 دفعه در روز – دم کرده یک قاشق سوپخوری بر حسب یک فنجان ( پس از جوشاندن مختصر ، به مدت 10 دقیقه دم کند ) به مقدار یک فنجان هنگام صبح و نیم ساعت قبل از صبحانه برای دفع کرم – در استعمال خارج : جوشانده 50 در هزار برای تهیه لوسیونها جهت رفع ورم ملتمصه چشم ( یک قاشق سوپخوری گل بابونه را در یک فنجان آب به مدت کوتاه می جوشانند و سپس به مدت 10 دقیقه دم می کنند. محلول حاصل را نیز پس از سرد و صاف شدن در چشم شوی ریخته ، داخل چشم و پلک ها را می شویند ) روغن بابونه که از دیژستیون کاپیتولهای آن در روغن حشاش به دست می اید به صورت مالیدن برای رفع دردهای رماتیسمی بکار می رود.

از بابونه در تهیه فرآورده های داروئی متعددی استفاده به عمل می آید که در زیر به شرح برخی از آنها مبادرت شده است:

1- تنفید جهت رفع درد مفاصل : گل بابونه خشک 1500 گرم ، اسانس تربانتین 125 گرم .

ابتدا بابونه را خرد کرده در مقدار کافی آب ، باز می کنند سپس اسانس تربانتین افزوده ، مخلوط را به هم می زنند و صاف می کنند. با جدا کردن اسانس که در سطح آب محلول صاف شده قرار می گیرد ، مایعی به رنگ آبی روشن به دست می اید که از آن به صورت مالیدن در مفاصل جهت تسکین درد استفاده می شود.

2- لوسیون جهت درمان بیماریهای جلدی : برگ 50 گرم ، پوست درخت بلوط 50 گرم ، گل بابونه 50 گرم ، سرشاخه های گلدار 50 گرم ( بقنقوحون ) ، سرشاخه گلدار 50 گرم ( مریمید ) ، سرشاخه گلدار شاه پسند 50 گرم ، 3 مشت از مخلوط اعضای گیاهان فوق را در یک لیتر آب به مدت 50 دقیقه می جوشانند و هنگام شب ، پس از آنکه به مدت کافی ، مخطول خاک رس در آب ( آرژیل ) را به صورت لایه نسبتا ً ضخیم بر روی پوست اثر دادند و پوست را به خوبی پاک نمودند ، لوسیون مذکور را جهت درمان سوداء جوش و دانه های جلدی ، بر روی آن می مالند.

بابونه ، صفحه 84 ، جلد دوم ، ابن سینا ، اسم کتاب : قانون

مزاج : در اول گرم و خشک است .   خاصیت درمانی : بازکننده است ، غلیظ را لطیف می نماید ، سستی می آورد ، گدازنده است با کمی جذب یا اصلاً جاذب نیست.   دمل و جوش : بوسیله قوت سست کنندگی و تحلیل که در آن موجود است ورمهای گرم را فرو نشاند و تصلبات کم را نرم می کند و خوردن آن در مداوای ورم سخت داخلی مفید است.   مفاصل : کشیدگی را سستی دهد. همه اندامان عصبی را تقویت می نماید و برای رفع خستگی از هر دارویی سودمندتر است. زیرا حرارت بابونه به حرارت جاندار می ماند.   سر : مغز را تقویت کند ، در مداوای سر درد سرد ، تخلیه ی سر از مواد ناسازگار موثر است. زیرا می گذازد و جذب نمی کند . زخمهای دهان را بهبود بخشد.   چشم : ضماد آن جوش ترکیده ی چشم (غرب) را شفا دهد و در مداوای رمد و تیرگی  و جوش و خارش و جارب چشم سودمند است.   سینه : خون را از سینه پاک می کند و بر می آورد.   اندامان غذا : یرقان را از بین می برد.   اندامان دفعی : هر نوع از بابونه بویژه بابونه ای که گل ارغوانی دارد در ادرار بود و بیرون آوردن سنگ موثر است . در علاج دردهای سرد و گرم مثانه بابونه را بر مثانه می بندند. اگر در آب بابونه نشینند ، یا آنرا تناول نمایند برای روان کردن حیض و بیرون آوردن بچه و بچه دان موثر است و داروی بیماری ( ایلاوس ) است.   تبها : در تبهای هر روزه روغن بابونه را بر تن مالند ، و در تبهای کهنه آنرا در اواخر تب می خورند. مفید است. برای تبهای سبک و ورم های گرم درونی که هنوز بطور کامل نرسیده باشند سودمند است. اما در تبهای بسیار شدید و در ورمهای گرم تمام رسیده اثری ندارد. شاید برای ورمی که گرم نباشد و رسیده هم باشد مفید واقع شود.   جانشین : در تقویت مغز و رفع سر درد می توان برنجاسف را به جای بابونه استعمال نمود.

بابونه ، صفحات 106 تا 108 ، جلد پنجم ، حسین میر حیدر ، اسم کتاب : معارف گیاهی

خواص – کاربرد

بابونه در اغلب مناطف چین ، جاوه و ژاپن کاشته می شود و در نواحی اروپا و آسیا به طور خودرو می روید و کاشته می وشد. در چین و ژآپن گلهای خشک شده ی آن را با چای دم کرده و به عنوان بادشکن ] کاریونه و کیمورا[ و معرق ]هین[ می خورند.

در هندوستان از گلهای خشک آن به عنوان محرک ، رقیق کننده ، محلل ورم و تومور ، بادشکن و در موارد ضعفهای اساسی نظیر ضعف هاضمه ، هیستری و همچنین برای تسکین تبهای نوبه ای استفاده می شود. اسانس آن در استعمال خارجی در موارد روماتیسم و همچنین برای از بین بردن نفخ و کولیک به کار می رود. خوردن دم کرده ی گل بابونه موجب افزایش ترشحات صفرا می شود.

بابونه ی صغیر از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی مانند بابونه ی کبیر خیلی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که تمام خواص بابونه ی کبیر را دارد ، منتهی با قدرت کمتر و به همین دلیل مقدار خوراک آن دو برابر مقدار خوراک بابونه کبیر یعنی 20 گرم در دم کرده ها برای 1000 گرم آب جوش مصرف می شود و در مورد خواص آن آمده است :

از عصاره ی گلهای تازه ی بابونه که شامل اسانس فراوانی است برای ضد عفونی کردن مخاط دهان و لثه ها پس از کشیدن دندان و در موارد جراحی های دهان استفاده می شود. از جوشانده گلهای آن برای شفاف کردن و طلایی کردن رنگ موهای بور و برای بور کردن رنگ موهای بلوطی استفاده می شود. در این مورد در حدود 1000 گرم گل های خشک باز نشده ی گیاه را در 1000 گرم آب در حدود 20 دقیقه جوشانیده و مصرف می کنند. از ضماد آن برای نرم کردن ورمهای سفت استفاده می شود و جوشانده غلیظتر گلهای آن برای شست و شو ، ضد عفونی و التیام زخم بسیار موثر و مفید است. در استعمال داخلی از دم کرده 20 – 30 گرم گل و غنچه های بابونه در یک لیت آب جوش استفاده می شود که بتدریج ظرف روز فنجان فنجان میل می شود. در برخی از موارد برای اثر بیشتر ممکن است 20 – 30 گرم گل بابونه را در 300 گرم آب جوش دم کرده و در 3 دفعه مصرف کنند.

برای تهیه روغن بابونه صغیر در جدود 450 گرم گل بابونه را گرفته و با حدود 2 کیلوگرم روغن زیتون یا روغن کنجد مخلوط می کنند. اگر این مخلوط را در 40 روز در آفتاب بگذارند آماده مصرف است. روش دیگر در دارو سازی این است که این مخلوط را با آتش ملایم حرارت می دهند تا آب آن تبخیر شود و روغن بماند البته نسوزد. قطره ی این روغن در گوش برای تسکین درد گوش بسیار نافع است و مالیدن این روغن برای لقوه ، پیچیدگی عصب و ورم قسمت سفلای بدن ، مقعد ، رکتوم و سفتی رحم و تسکین درد روماتیسم نافع است و برای نرم کردن ورم های سخت نیز مفید است . اگر چند قطره ی آن در بینی ریخته شود ، برای بی خوابی افراد پیر موثر است. سابقاً در شهرهای ایران مروسوم بود که در بهار گیاه تازه ی بابونه به نام جزئی از سبزی صحرایی در بازار عرضه می شد و آن را مخلوط با سایر سبزی ها در بعضی غذاها مصرف می کردند.


 


دانلود با لینک مستقیم


کتاب گیاهان دارویی