کارآموزی تأثیر آموزش پرورش در تربیت یک شهروند ایده آل

اختصاصی از هایدی کارآموزی تأثیر آموزش پرورش در تربیت یک شهروند ایده آل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات41

مقدمه
شهروند و حقوق شهروندی
شهروندی پویا
شهروندی پویا یا شهروندی فعال
آموزش شهروندی
مفاهیم شهروندی
مسئولیت‌های اجتماعی
مسئولیت‌های فردی
مسئولیت‌های دولت
شهروندی در کشورهای گوناگون
شهروندی در افغانستان
ایالات متحده آمریکا
نگاهی به سیاست و آموزش و پرورش در تربیت شهروندان ایده آل

نقش معلم در آموزش شغلی و شهروندی نمونه
الگوی تدریس چیست؟
الگوی عمومی تدریس (general teaching model)
تعریف روشهای تدریس
ناتوانی نهادهای مدنی در آموزش و پرورش،عدم تربیت شهروندان نمونه
حقوق شهروندی، آموزش و مشارکت مدنی

دانلود مقاله تربیت فرزند از نظر امام علی

اختصاصی از هایدی دانلود مقاله تربیت فرزند از نظر امام علی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 مقدمه :
مقوله تربیت از ابتدایی‏ترین و اساسی‏ترین نیازهای زندگی بشری‏است و نه تنها تربیت لازمه جدایی ناپذیر زندگی که متن آن بوده وبلکه زندگی ، از گهواره تا گورش جلوه‏ای از آن است . انسان تنهادر پرتو تربیت صحیح است که به‏عنوان موجودی هدفمند و اندیشه ورزبه اهداف وآرمانهای خود دست‏یازیده و قله رفیع سعادت مطلوب‏خویش را فتح می‏نماید ; از این رهگذر برای انسان مسلمان تربیت‏اسلامی ضرورتی مضاعف دارد زیرا انسانی که گردنبند مروارید دانه‏دین و بندگی خالق متعال رابر گردن آویخته جز در پرتو تربیت‏صحیح اسلامی به مدال افتخار عبودیت و تسلیم نائل نمی آید ، ازسویی دیگر چنین انسان مسلمانی برای پیمودن راه سعادت و بندگی‏احتیاج به الگوهای مطمئن عملی دارد تا با نصب‏العین قراردادن‏دیدگاههاو سیره عملی آنان ، هم راه صحیح بندگی و سعادت رابپیماید و هم در این وادی سریعتر گام نهد و سریعتر به مقصدنایل آید ، از این رو معصومین (علیهم السلام) که از گوهر عصمت‏و مصونیت از خطا و اشتباه برخوردارند . بهترین و مطمئن‏ترین‏الگوهای تربیتی بوده و ارائه دیدگاههاو کشف و عرضه سیره تربیتی‏آنان یک ضرورت انکارناپذیر برای پویندگان عرصه تعلیم و تربیت‏اسلامی است و در این میان ، ارائه دیدگاههاو سیره تربیتی امام‏علی (ع) که خود «اب الائمه‏» و سرسلسله جانشینان به‏حق نبوی‏و سرآغاز تجلیگاه امامت معصومین (علیهم السلام) و نخستین‏تشکیل دهنده حکومت اسلامی علوی است . بر ضرورت این کار می‏افزاید
مبحث‏اول : اهمیت تربیت فرزندان و ضرورت تسریع در آن و هدف‏نهایی از آن :
الف) اهمیت تربیت فرزندان :
تربیت از حیاتی ترین ابعاد زندگی انسان است و در پرتو آن ،انسان به سعادت مطلوب نائل می‏آید . بزرگ مربی اسلام ، علی (ع)در سخنان دربار خود بارهاوبارها از این امر مهم پرده برداشته وآثار و نتائج مثبت تربیت فرزند و پیامدهای منفی بی‏توجهی به آن‏را بیان داشته‏اند . اما پیش از بیان دیدگاههای حضرت در این‏زمینه ، مناسب است نوع نگرش و برداشت آن حضرت را از فرزندارائه نمائیم . بر خلاف برداشت و نگرش برخی افراد که از فرزندبیشتر به عنوان ابزاری برای پاسخگویی به نیاز عاطفی والدین ونیز عضوی برای تامین و خدمت‏به خانواده و مایه فخر و مباهات‏والدین نگریسته می‏شود ، امام علی (ع) به فرزند بسی فراتر ازاین نگریسته و آن را عطیه‏ای الهی بر شمرده‏اند که در پرتو توجه‏و تربیت والدین به رشد کافی رسیده و در پی نیکوکاری و احسان به‏والدین بر می‏آید . در نهج‏البلاغه آمده است که : «در حضور امام‏علی (ع) مردی به دیگری تولد پسرش را این چنین تبریک گفت : «گوارایت‏باد رزمجویی سوارکار !» آن حضرت از نوع تبریک گفتن‏او نهی نمود و تبریک گفتنی این چنین رابه او توصیه نمود : «امید که بخشنده‏اش را سپاسگزار باشی و این عطیه الهی مبارکت‏باد، او به رشد دلپذیر برسد و تونیز ازنیکی و خیرش بهره‏مند شوی .
» (1) پس از آن که از نگرش علی (ع) نسبت‏به فرزند آگاه‏شدیم ، اینک به آثار و نتایج تربیت فرزند از دیدگاه آن حضرت‏اشاره می‏کنیم ; آن حضرت درسخنی کوتاه و در عین حال عمیق و ظریف، تربیت و ادب‏آموزی را میراثی بی مانند تلقی نموده‏اند . معمولابا در گذشت انسان ، نگهبان میزان و مقدار میراث به ارث گذاشته‏او معطوف است و چنانچه فردی متمول و ثروتمند باشد ، اقلامی ازمیراث همانند زمین ، خانه و ماشین در نظر کوته نظران ، بزرگ ومهم جلوه می‏نماید اما از دیدگاه امام مربیان ، علی (ع) ،میراثی به مانند ادب و تربیت وجود ندارد «لامیراث کالادب‏» (2) و هرگز املاک و دارایی‏های باقیمانده مادی ، قابل مقایسه بامیراث گرانبهای ادب و تربیت صحیح برای فرزندان نیست . واز این‏روست که در سخنی دیگر ، آنحضرت فرمود : «گرانبهاترین چیزی که‏پدران برای فرزندانشان به ارث می‏گذارند ، ادب است .» (3) علی (ع) ثمره و محصول تربیت صحیح را پرورش فرزند صالح وپیامد بی‏توجهی به امر خطیر تربیت را «رشد یافتن فرزند ناصالح‏» برشمرده و برای هریک از این دو ، آثار و نتائج مثبت و منفی‏بیان نموده‏اند . از دیدگاه آن حضرت فرزند صالح مایه انس وآرامش والدین است لذا می‏فرماید : «انس و آرامش در سه چیز است: همسری که با شوهرش توافق داشته باشد ، فرزندی که صالح باشد وبرادری که موافق و هم راءی انسان باشد .» (4) همچنین درسخن دیگری فرزند صالح را نیکوترین یادگار و بلکه مساوی با همه‏یادگارهای باقیمانده از والدین ، معرفی می‏نماید : «الولدالصالح احد الذکرین‏» مرحوم خوانساری در ترجمه و شرح خود بر«غررالحکم و دررالکلم‏» ذیل این حدیث می‏گوید : «فرزندصالح نیکوتر دو یاد است ; یعنی اسباب یاد کسی به نیکویی دوتاست: یکی فرزند صالح که از او بماند و دیگری سایر اسباب او .
فرزند صالح نیکوتر از همه آنهاست‏یا اینکه فرزند صالح را با هرسببی بسنجند ، از آن سبب نیکوتر است‏» (5) از سویی دیگر آن حضرت آثار سو و پیامدهای منفی پرورش فرزندناصالح را مورد توجه قرار داده و همه رهروان‏صدیق خود را از بی‏توجهی به تربیت صحیح فرزندان برحذر داشته‏است . ایشان در سخنی فرزند ناصالح را مایه نابودی شرف و بلندی‏مرتبه پدران خود و عیبناک کننده پیشینیان خود معرفی می‏نماید . (6) و در کلامی دیگر از فرزند ناصالح به آلوده کننده‏پیشینیان‏خود و فاسد کننده اولاد و بازماندگان یاد می‏کنند . (7) همچنین‏در سخنی دیگر او را مایه محنت و شومی دانسته (8) و در بیانی‏بلیغ ، فرزند ناخلف را شدیدترین مصیبتها معرفی نموده‏اند (9) . فرزند ناصالح نه تنها خویشتن خود را گم نموده و گوهر بندگی وانسانیت‏خویش را از دست می‏دهد ، که گاهی ممکن است پدر صالح وشایسته را به انسانی ناصالح مبدل گرداند ; علی (ع) درباره‏زبیر فرمود : «پیوسته زبیر مردی از ما اهلبیت (علیهم السلام) بود تا اینکه فرزند شوم و ناخلف او عبدالله بزرگ شد (و اورا از ما جدا کرد .» (10)
ب) ضرورت تسریع در تربیت فرزندان از دیدگاه امام علی (ع):
برای موجوداتی که در طریق تغییر ، تحول ، رشد و تکامل هستندمعمولا موسم مناسبی وجود دارد که در آن به بهترین و مناسب‏ترین‏رشد خود می‏رسند و آثار مورد انتظار از آنها تجلی می‏یابد ، گلهادر موسم بهار می‏رویند ، چشمه ها در فصل زمستان جاری می‏شوند .
ابرها در زمستان بارور می گردند و قطرات بارانش میهمان زمین‏می‏گردند و . . . تربیت فرزند نیز موسم مناسب خود را دارد که درآن بهتر و آسانتر به بار می‏نشیند . موسم مناسب تربیت ، دراوایل زندگی یعنی دوره کودکی ، نوجوانی و عنفوان جوانی است ،آنگاه که فرزند هنوز قلبی آسمانی و بی‏آلایش دارد ، آنگاه که‏هنوز هواهای نفسانی و خواهشهای غیر انسانی به سرزمین وجود اوهجمه نیاورده ، آنگاه که هنوز پلیدی‏ها و زنگارها میهمان‏ناخواسته دل او نگشته و کشتزار دل او آماده پذیرش هر بذری است. از سوی دیگر والدین به عنوان مهمترین مربیان فرزندان خود نیزهمیشه فرصت و حوصله تربیت که امری ظریف و در عین حال پیچیده‏است . را ندارند زیرا آنگاه که بهار عمر والدین به روزهای آخررسید و ضعف و سستی بر آنان مستولی گشت و حافظه‏شان چونان جسمشان‏به ضعف و نقصان گرائید توان تربیت و راهنمایی مفید رانداشته واز ایفای نقش مربیگری برای فرزندان عاجز می‏گردند . علی (ع)مربی بزرگ بشریت در منشور تربیتی خود به امام حسن مجتبی (ع)در به این نکته مهم و ظریف توجه نموده و دیدگاه تربیتی‏گرانسنگی ارائه نموده است ; آن حضرت فرموده‏اند : «فرزنددلبندم ! چون دیدم سالیانی راپشت‏سر نهاده و به سستی درافتاده‏ام ، بدین وصیت‏برای تو مبادرت نموده‏ام و خصلتهایی رادرآن بر شمردم پیش از آنکه مرگ بشتابد و مرا دریابد و آنچه دراندیشه دارم به تو ناگفته ماند یا اندیشه‏ام همچون تنم نقصان‏بهم رساند یا پیش از نصیحت من پاره‏ای خواهشهای نفسانی بر توغالب گردد یا فریبندگیهای دنیا تو را بفریبد و همچون شتری‏گریزان و نافرمان باشی . و به‏درستی که دل جوان همچون زمین‏ناکشته است ، هرچه درآن افکنند ، بپذیرد . پس به ادب آموختنت‏پرداختم پیش از آنکه دلت‏سخت‏شود و خردت هوایی دیگر گیرد . . .» (11) و در قسمت دیگر آن ، می‏فرماید : «. . . چون به کارتو چونان پدری مهربان عنایت داشتم و بر ادب آموختنت همت گماشتم، چنان‏دیدم که این عنایت در عنفوان جوانی‏ات به کار رود و دربهار زندگانی که‏نیتی پاک داری و نفسی صاف و بی‏آلایش ...» (12)
ج) هدف نهایی از تربیت فرزند :
در نظام تربیتی اسلام بحث اهداف از کلیدی‏ترین مباحث‏بوده وجایگاه مهمی در آن دارد چرا که بدون داشتن هدف و تعیین آن ،امکان برنامه ریزی و نیز ارزیابی فعالیتهای تربیتی به آسانی‏ممکن نیست . در تربیت فرزندان آن هم در جامعه اسلامی ، داشتن‏هدفهای الهی بسی مهم و تعیین کننده است .
اکنون سوال این است که در نظام تربیتی اسلام هدف از تربیت چه‏باید باشد ؟ آیا هدف صرفا تولید نسل و افزودن بر اعضای جامعه‏است ؟ آیا هدف صرفا پرورش فرزند سالم است ؟ آیا هدف تربیت‏نیروی انسانی برای تداوم جامعه اسلامی و به انجام رسانیدن امورآن است ؟ و یا اینکه علاوه بر اینها ، اهداف مهمتر و مقدستری‏وجود دارد ؟ و بالاخره از دیدگاه بزرگ مربی اسلام ، علی (ع)هدف از داشتن فرزند و تربیت آن چیست ؟
بانگاهی به دیدگاهها و سیره تربیتی علی (ع) آشکار می‏شود که‏در نظام تربیت اسلامی هدف نهایی از تربیت ، رسیدن فرزند به مقام‏اطاعت وعبودیت الهی است ، هدف نهایی ، تربیت انسانی است که‏مطیع پروردگار و تسلیم درآستان او باشد . امیرمومنان علی (ع)درضمن حدیثی پیش از تولد فرزند ، هدف نهایی از تربیت را به‏طورغیر مستقیم بیان نموده و به‏راستی آن حضرت در سفره تربیتی خویش‏بدین هدف تحقق بخشیده و فرزندان خود را با توجه به آن ، تربیت‏نموده‏اند . مرحوم ابن‏شهرآشوب به سند خود از آن حضرت نقل می‏کندکه فرمود : «من از خداوند خویش طلب فرزندان زیبا چهره ونیکوقامت ننموده‏ام ، بلکه از پروردگارم خواسته‏ام تا فرزندانم‏مطیع او باشند و از او بترسند تا اینکه وقتی با این صفات به‏آنها نظر افکنم مایه چشم روشنی من باشند .» (13)

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  27  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

راههای آموزش تربیت اسلامی و عقلانی در دانش آموزان

اختصاصی از هایدی راههای آموزش تربیت اسلامی و عقلانی در دانش آموزان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نوع فایل:ورد قابل ویرایش

تعداد صفحه:65

قیمت: 3 هزار تومان

دانلود و خرید به صورت آنلاین

وزارت آموزش وپرورش
آموزش وپرورش ...
مدیریت آموزش وپرورش ...

عنوان مقاله:
راههای آموزش تربیت اسلامی و عقلانی در دانش آموزان

تهیه وتنظیم:

شماره پرسنلی:
.....

فهرست مطالب
عنوان صفحه
چکیده 5
مقدمه 7
ضرورت تربیت عبادی کودکان در دوران خردسالی 8
آماده‌سازی در کودکان 12
توجه دادن متربی به نعمت‌های الاهی 17
نقل داستان‌های جذاب دربارة عبادات به ویژه نماز 18
ارتباط کودکان با اماکن مذهبی 18
توجه به مسائل عبادی توسط والدین و مربیان و مشاهدة عینی کودک 21
شیر دادن به کودک با وضو 22
شیر دادن به کودک در حال نماز 23
ضرورت بیان فلسفه اعمال عبادی در حدّ درک کودکان 27
مسئولیت و محدودة زمانی والدین در تعلیم و تربیت مسائل دینی و عبادی کودکان 30
معلم عامل اصلی در تربیت و بالندگی دانش آموزان
35
جملات قصار رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره تعلیم و تربیت
36
بررسی تأثیر خانواده بر رشد اجتماعی و تربیتی دانش آموزان
37
بررسی نیازهای تربیتی و چالش های عاطفی دانش آموزان در محیط مدرسه
38
حضور معلم با بصیرت در حوزه تربیتی مدرسه 43
شیوه های اداره بهتر کلاس درس 50
آینده دانش آموز در گرو تمرین روابط عمومی مثبت 51
مفهوم شناسی 52
شیوه های تربیت عقلا نی 53
نتایج بحث: 58
نتایج بحث: 62
نتیجه‌گیری 63
منابع: 65

چکیده
معلم و نقش آن در تعلیم و تربیت از مسایلی نیست که در آن کسی تردید روا دارد. معلم از عوامل مهم تاثیرگذار در امور تعلیم و تربیت می باشد. معلم در تمامی عرصه های وجود ی متربیان از جمله بعد عقلانی دانش آموزان می تواند نقش عمده و مهمی ایفا نماید. اما سئوال این است که شیوه های تاثیر گذاری در بعد عقلانی چیست ؟ در این مقاله کوشیده ایم روش های اثرگذاری معلم را در بعد عقلانی دانش آموزان بررسی نماییم. این روشهای بدلیل رویکرد قرآنی بحث، از آیات اتخاذ و اصطیاد گردیده است. با مراجعه به قرآن کریم متوجه می شویم که برای رشد و شکوفایی بعد شناختی و عقلانی انسان از شیوه های مختلفی استفاده شده است. برخی ازاین شیوه ها، مشاهده، ، قصه گویی، ضرب المثل، سیر و سیاحت و محبت از جمله ی این شیوه ها است که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.
بر اساس آیات و روایات، فلسفة وجودی انسان رسیدن به سعادت و قرب الاهی است. بدین منظور، دین اسلام برنامه‌های جامع و کاملی در قالب تربیت دینی دربردارد. از جملة این برنامه‌ها، «عبادت و بندگی» است. عبادت یکی از نیازهای واقعی و اساسی است که ریشه در اعماق جان و فطرت بشر دارد و اسلام آن را به منزلة یک برنامة جامع تربیتی برای پرورش و تکامل روح و روان انسان برنامه‌ریزی کرده است. تربیت دینی مفهومی عام است که شامل حوزه‌های مختلفی همچون تربیت عقلانی، سیاسی، اجتماعی، جنسی، عاطفی، اعتقادی، اخلاقی و عبادی می‌باشد. تربیت دینی «عبارت است از مجموعه اعمال عمدی و هدفدار، به منظور آموزش گزاره‌های معتبر یک دین به افراد دیگر؛ به نحوی که آن افراد در عمل و نظر به آن آموزه‌ها متعهد و پایبند گردند».1
یکی از مهم‌ترین ابعاد تربیت دینی در دورة کودکی، تربیت عبادی است. این نوع تربیت که شامل پرورش بعد معنوی و ایجاد زمینة ارتباط با خداوند است، بسیار مورد تأکید پیشوایان دینی(ع) می‌باشد. داوودی تربیت عبادی را: «آموزش عبادات به متربیان و متعهد کردن آنان به انجام آنها»2 می‌داند. به طور کلی، تربیت عبادی بُعدی از تربیت دینی است که متربّی را با اعمال و تکالیف عبادی آشنا، و آنان را با انگیزة راسخ، مکلّف به انجام آن می‌کند.
بحث تربیت عبادی یکی از مهم‌ترین مسائل در محافل علمی و آموزشی در جامعة دینی است، که توجه بسیاری از پدران و مادران دین‌مدار و مربیان متعهّد و دل‌سوز را به خود جلب کرده است. از سوی دیگر، تربیت عبادی دنباله و مکمّل تربیت اعتقادی است و تربیت اعتقادی بدون آن بار ارزشی ندارد؛ زیرا لازمة شناخت یک دین، عمل به آموزه‌های آن است.
حال این پرسش مطرح است که چه کنیم تا فرزندانمان مؤمن، متعهّد و عامل به تعالیم دینی و تکالیف عبادی رشد کنند؟ برای پاسخ به این پرسش در این مقاله حول سه محور اساسی بحث می‌شود:
الف) ضرورت تربیت عبادی کودکان در دوران خردسالی؛
ب) ضرورت بیان فلسفة اعمال عبادی در حد درک کودکان؛
ج) مسئولیت و محدودة زمانی والدین در تعلیم و تربیت مسائل دینی و عبادی کودکان.

کلید واژه ها: معلم، تربیت عقلا نی، دانش آموزان، تربیت اسلامی، راهکارها

مقاله تربیت از منظر دینی

اختصاصی از هایدی مقاله تربیت از منظر دینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نوع فایل: word 2007 قابل ویرایش

تعداد صفحه:25

حجم فایل:77 کیلوبایت

مقاله شامل موضوعات:
بررسی تربیت از منظر قرانبررسی تربیت بر اساس حدیث سنت وسیرهبررسی تربیت از منظر نهج البلاغهدیدگاه فلسفه اسلامی در تعلیم و تربیت اسلامیاهداف غایی تربیت اسلامی از دیدگاه قران و حدیثنقش تربیت دینی در اخلاق فردی و اجتماعی

چکیده
مفهوم «تربیت» درتعالیم وحی و سنت نبوی، بر پرورش استعدادهای درونی انسان و فراهم ساختن زمینه رشد استعدادهای آدمی دلالت می کند. به عبارت دیگر، در تربیت، عنایت و اهتمام به پیشبرد تمایلات فطری و استعدادهای متنوع متربی لحاظ شده؛ و تربیت نیز، در صورتی ثمربخش است که با عمل و کوشش متربی همراه باشد.
غالب متفکران در تبیین اهداف ، به افقهای دور دست وادی تربیت و عنوان هدفهای غایی یا دراز مدت ، اهمیت ویژه ای می دهند و آن ها را دارای اولویت می دانند و در مراتب بعدی به ارائه هدفهای میانی (میان مدت ) و نیز هدفهای مرحله ای (کوتاه مدت ) می پردازند.
اصول تربیت یکی از مقوله‏های بحث‏انگیز تربیت است؛ به‏گونه‏ای که افراد مختلف به‏دلیل در اختیار نداشتن تعریف و ملاک صحیحی از اصول، بحثها و مفاهیم گوناگون و نامتجانس تربیت را تحت عنوان اصول طبقه بندی کرده‏اند. لذا برای سر و سامان دادن به بحثهای پراکنده درباره اصول تربیت و به‏کارگیری اصول در تعیین اهداف، روشها، محتوی و ارزشیابی فرایند تربیت، ارائه تعریفی دقیق از اصل تربیتی ضروری است.
در مقاله حاضر برآنیم که به بررسی تربیت از دیدگاه قرآن کریم ،حدیث،سنت و سیره و بررسی تربیت از دیدگاه نهج البلاغه پرداخته و اهداف غایی تربیت اسلامی را از دیدگاه قرآن و حدیث مورد بررسی قرار دهیم. و در نهایت به دیدگاه های فلسفه اسلامی در تعلیم و تربیت متقدم و متاخر پرداخته و نقش تربیت دینی را در اخلاق فردی و اجتماعی مورد بازنگری قرار دهیم.
کلیدواژه :
تربیت اسلامی،دین،اسلام،نهج البلاغه،فلسفه،اخلاق
 
مقدمه
بدیهی است « تربیت» مفهوم وسیع و دامنه ای گسترده دارد، بطوری که از دیدگاه مکاتب مختلف و فلاسفه و علمای اخلاق و....،اهداف متعددی در مورد آن بیان شده، تا جایی که می توان بیان داشت که :از نظر سنتی در میان اقوام مختلف و از نظر علمی و تجربی در عصر حاضرهدف از تربیت: پرورش استعدادهای درونی ، ظهور و به فعلیت در آوردن آن استعدادها در جهت شکوفایی و رشد وبه کمال رساندن آنها با بهره گیری از زمینه ها و امکانات مناسب می باشد .
همچنین «تربیت» مفهوم بی پایان و بی کرانه ای است که تمامی شئون و ابعاد حیات انسانی را در بر می گیرد؛ تربیت نه در حصار زمان محدود می شود و نه در قلمرو مکان می گنجد. فراتر از محیط، وسیع تر از عالم و ژرف تر از رفتار بیرونی و نهان و سرشت آدمی است.انسان نیز موجودی اجتماعی است و نمی تواند به سوی غایت تربیت، جز در میان جمع و بر اساس روابط صالح اجتماعی سیر کند. انسان چه در حال آسایش و راحتی و چه در بلا و سختی لازم است قدرتهای مادی و معنوی خود را روی هم بریزد و کلیه شئون زندگی خویش را در پرتو روابط اجتماعی سالم و تعاون و همکاری اجتماعی به سامان رساند.تربیت را از حیث قلمرو و حوزه کار نیز می توان در دو معنای خاص و عام مورد توجه قرار داد در اولی ، فرایندهای ویژه ای همچون انتقال اندیشه و ایجاد صفات معین در محدوده سنی خاص مورد نظر است که معمولا در مراکز ومحیطهای آموزشی صورت می گیرد و غالبا به آن تربیت رسمی نیز اطلاق می شود ...

فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
معناشناسی واژه تربیت
تعریف تربیت از دیدگاه دیگران
تربیت در قرآن کریم
هدف تربیت
تربیت در آیینه سنت صحیح نبوی
روش های تربیت در نهج البلاغه
روش الگوبرداری
روش پیشگیری و کنترل
روش موعظه تذکر
روش محبّت و مدارا
عفو و تغافل، تنبیه و تشویق
قلمرو اسلام
اسلام وفلسفه تعلیم و تربیت
راه دست یابی به فلسفه ی تعلیم و تربیت اسلامی
نتیجه گیری
پی‌نوشت‌ها و منابع

دانلود مقاله روانشناسی و تربیت کودکان از نگاه پیامبر اسلام (ص)

اختصاصی از هایدی دانلود مقاله روانشناسی و تربیت کودکان از نگاه پیامبر اسلام (ص) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

روانشناسی و تربیت کودکان از نگاه پیامبر اسلام (ص)

مدت یک قرن است که غرب تحقیقات دامنه دار و عمیقی پیرامون روان شناسی کودک به انجام رسانده است که به واقع، نتایج چشمگیری از آن پژوهش ها به دست آمده است؛ هرچند به بسیاری از پژوهش های آنان نمی توان به دیده اطمینان کامل نگریست. تا این زمان همچنان پیروان ژان پیاژه (زیست شناس، فیلسوف و روان شناس سوئیسی، متوفای 1980م. )، اسکینر، باندورا، کلارک هال، اریکسون و هاینزوانر، با یکدیگر نسبت به عقاید استادان خود اختلاف عقیده دارند. جمعی کودک را بزرگسالی کوچک (به تعبیر آنان: مینیاتور بزرگسال) و بعضی او را کاملاً متمایز با بزرگسال تعریف می کنند. عده ای او را متمایل به بدی، و برخی او را پاک سرشت می دانند.
در باره تربیت، تغذیه، رشد، عادت ها و رفتارهای کودک نیز نظریات متفاوت و متناقض بسیاری میان پژوهشگران وجود دارد که به واقع آدمی گاه در انتخاب نظریه درست میان آنان سرگردان می شود.
انبوه نتایج علمی که امروزیان بدان دست یافته اند در سایه آزمایش های سالیان متمادی، استفاده از فن آوری و استمداد از تجربیات گذشتگان است؛ با این حال پیوسته طرح ها و نظریات جدیدی به دست می آید که گاه به طور کامل، ناقض نظریات گذشته است. اما در صدها سال پیش که هیچ یک از این زمینه ها و امکانات پژوهشی وجود نداشته است، از سوی حضرت محمد امین(ص) نسبت به کودکان، گفتارها و رفتارهایی مشاهده شده است که امروزیان در ژرفای آن درمانده اند و فهم عمیقی از آن به دست نیاورده اند. معجزه حضرت محمد امین(ص) تنها آیات قرآن نبود. گفتار و رفتارش، همه معجزه بود. چه آن که معجزه پدیده ای است که بشر از ارائه نمونه آن ناتوان باشد.
در عقاید امروزیان متمدن و متفکر]؟[ چنین آمده است که: اگر کودکان، وحشی و پرخاشگرند باید آنان را رام و مطیع گردانید. زیرا آنان ماهیت حیوانی دارند و غرایز نقش اساسی در انگیزش رفتارشان دارد.
این در حالی است که ما بارها این جمله را از سخنان رسول اکرم(ص) شنیده یا خوانده ایم که: پنج چیز است که تا آستان مرگ آنها را ترک نمی کنم؛ یکی از آنها سلام کردن به کودکان است.
به راستی، ژرفای مفهوم این جمله را کدام متفکر روان شناس درک می کند؟ در افکار خردسالان چه می گذرد که حضرت امام صادق(ع) در پی نقل آنچه از رسول خدا(ص) فرا گرفته، می فرماید: احبوا الصبیان و ارحموهم و اذا وعدتمو هم ففو لهم فانهم لایرون الا انکم ترزقونهم؛ به کودکان محبت بورزید و مورد شفقت شان قرار دهید و هرگاه به آنان وعده ای دادید، وفا کنید. زیرا آنها شما را روزی دهنده خود می دانند4. در این رفتار رسول خدا(ص) چه حکمتی نهفته بوده است که همه روزه که صبحگاه از خواب برمی خاست، دست محبت به سر فرزندان خود می کشید ؟
در این نوشتار به طور گزیده به تشریح پاره ای از گفتارها و رفتارهای حضرت محمد(ص) در باره کودکان می پردازیم .
نامطمئن بودن نظریات رایج کنونی و سرمشق بودن رفتار پیامبر(ص) برای ما -به تصریح آیه-6 قرآن ما را بر آن می دارد که به فرموده ها و کردار حضرت رسول اکرم(ص) عمیق تر بنگریم و به واقع اعتقاد داشته باشیم که آنچه او به جای آورده -به فرض درستی روایت- فراتر از اکتشافات علمی امروزیان است. کوچک ترین عمل او در پی ارائه معیاری است که برای معاصران وی ناشناخته ماند و برخی تا این زمان نیز ناشناخته باقی مانده است. از آن نمونه، در جمله ای ساده از آن بزرگوار می خوانیم:
«اکرموا اولادکم و احسنوا آدابکم؛7 فرزندانتان را گرامی بدارید و با آداب و روش پسندیده با آنان رفتار کنید».
در نظر سطحی، این فرموده تنها سفارش به احترام کودکان و رفتار صحیح با آنان است. اما این که چه رفتاری در شأن کودک نیست تا از آن پرهیز شود، و چه روشی نادرست است تا نسبت به وی انجام نگیرد جای گفتگو است. آیا والدین و مربیان برای یافتن پاسخ صحیح این دو پرسش، خود نباید پیش تر پیرامون تربیت کودک آگاهی هایی به دست آورند، پدر ومادری که با آداب و روش صحیح زندگی ناآشنایند چگونه می توانند فرزندشان را با آداب درست تربیت کنند؟! آیا بوسیدن کودکان- دختر و پسر- تا چه سنی روا است؟ آیا از جا برخاستن در برابر بچه های کم سن بجا است یا نابجا؟ آیا تنبیه و کتک آنان تا چه میزان سفارش می شود؟ تفاوت گذاری میان آنان تا چه اندازه صحیح یا ناصحیح است؟ بازی کودک و «بازی با کودک» چه لزوم و فایده ای دارد؟
بنابراین، سفارش به گرامیداشت کودک، تاکید بر تاسیس بنیادی است که به خانواده ها آموزش دهد چگونه با فرزندانشان رفتار کنند. خانواده و مجالس خانوادگی، آموزش و پرورش، صدا و سیما و مراکز فرهنگی، هر یک بنیادی است که باید بدین مهم توجه کند .
از طرف دیگر باید مشخص شود که بی احترامی به کودک و ترک آموزش وی چه پیامدهایی دارد! اگر اطرافیانش با آداب و روش درست با او برخورد نکنند چه پیش خواهد آمد؟ کودک در هر حال بزرگ خواهد شد. اگر او در بزرگسالی دریابد که بسیاری از رفتارهای بزرگسالان با وی در کودکی، ناصحیح بوده است، نسبت به آنان چگونه خواهد اندیشید؟ آیا والدین چنین کودکی اکنون در بزرگسالی این کودک می توانند امیدوار باشند که وی آرای امروز آنان را بپذیرد و بدان عمل کند؟ چگونه بسیاری از والدین بدین امر توجه ندارند که یکی از علت های تمرد نوجوانان و جوانان، پی بردن آنان به اشتباه روش پدر و مادر در کودکی ایشان است !
به هر تحلیل، توجه رسول خدا(ص) به دنیای کودکان را در چندین جنبه می توان جستجو کرد:
.1 کوشش برای تولد فرزندان سالم
برخلاف عقیده بسیاری از نظریه پردازان که تربیت کودک را از شش ماهگی یا دو سالگی به بعد نتیجه بخش می دانند، تعالیم رسول خدا(ص) زمانی پیشتر از این را در تربیت کودک موثر می شمارد. نوزاد بیشتر صفات خوب و بد را از طریق ژن از پدر و مادر به ارث می برد. بنابراین، تربیت او نه از دوران حمل که پیش از ازدواج آغاز می شود.
دختر و پسری که پیش از ازدواج به اصول اخلاقی و دینی پایبند نباشند بسیار دشوار می توان امید داشت که فرزند آنان درستکار تربیت شود. البته سهم محیط تربیتی و عوامل و استثنائات روزگار را نادیده نمی انگاریم .
اگر تربیت کودک از شش ماهگی یادو سالگی آغاز می شود، این دستور رسول اکرم (ص) چه مفهومی می یابد که می فرماید: هر کس صاحب فرزندی شد در گوش راست کودکش اذان و در گوش چپ او اقامه بگوید تا از شر شیطان در امان باشد. امیر مومنان علی(ع) می فرماید: زمانی که دو پسرم حسن و حسین (ع) تولد یافتند، آن حضرت همین عمل را انجام داد و دستور فرمود تا در گوش آن ها سوره حمد و آیه الکرسی و آیه های سوره حشر و سوره اخلاص و ناس و فلق را بخوانند.
اگر کودک دو ماهه استعداد تربیت و پذیرش ندارد و مشاهدات و شنیده های او در درونش تاثیر نمی نهد به چه سبب رسول خدا(ص) می فرماید: هرگز مبادا که کودکی در گهواره، نظاره گر رفتار زناشویی زن و مرد باشد9. اگر در چنین موقعیت صدای زن و مرد را بشنود به راه رستگاری و ]پاکی و خیر[ قدم نمی نهد10.
به راستی، آیا سلامتی مادر در دوران حمل، تغذیه، ترس و نگرانی ها و نیز اعتیاد وی بر سلامتی روحی نوزاد اثر نمی گذارد؟! آنگاه چگونه می توان نوزاد ناسالم را درست تربیت کرد؟!
امام باقر(ع) می فرماید: در عصر رسول خدا(ص) مردی از انصار ]در مدینه[ به آن حضرت شکایت کرد که : همسرم دختر عموی من است و خانواده و اجداد ما همه سفید پوست هستیم و اینک او فرزندی به دنیا آورده که سیاه پوست و شبیه سیاهان حبشی است

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  11  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید