لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
The effect of circadian rhythms on anaerobic petormance
مقاله مروری: اثر ریتم شبانه‌روزی بر عملکرد بی‌هوازی
تأثیر ریتم شبانه‌روزی روی عملکرد بی‌هوازی از دیرباز مورد توجه فیزیولوژیستهای ورزشی بوده است در بعضی از موارد تأثیر عامل ذکر شده معنی‌دار بوده و در بعضی موارد تفاوتهای کشف شده معنی‌دار نبوده است.
در بعضی موارد حساسیت تست‌های مورد استفاده برای ارزیابی عملکرد بی‌هوازی بررسی شده است.
همچنین تعیین تأثیر ریتم شبانه‌روزی روی اجرای بی‌هوازی در رشته‌های مختلف ورزشی مورد استفاده قرار گرفته است.
ریتم شبانه‌روزی تغییراتی را در فعالیتهای فیزیولوژیکی طی یک دوره 24 ساعتی بوجود می‌آورد.
(minors and waterhouse 1981) بیشترین تفاوتهای مشاهده شده در دمای مرکزی بدن (Akersted 1979) ضربان قلب (HR, Reilly etal 1984)- اکسیژن مصرفی(VO2, Reilly and Brooks 1982, Giacomoniet al 1999) و تهویه ریوی(VE, Reilly and Brooks 1982)- آستانه لاکتات که به عنوان نقطه‌ای که لاکتات خون بطور توانی با شدت تمرین افزایش می‌یابد تعریف می‌شود. (10) (Yeh ea al 1983) اگر یک ریتم شبانه‌روزی برای پاسخ لاکتات خون به ورزش وجود داشته باشد. آن ممکن است بوسیله افزایش در فعالیت کاتکولامین‌ها تشریح شود. همانطور که بوسیله Deschenes و همکارانش پیشنهاد شده از آنجائیکه کاتاکولامین‌ها خصوصاً آدرنالین الگوهای بسیار مشابهی در پاسخ به تمرین بعنوان این یافته‌ها برای لاکتات خون، دنبال می‌کنند (10)(Mazzeo and Marshall 1989).
یک توضیح برای ریتم شبانه‌روزی هر غلظت لاکتات خون بوسیله Dalton و همکارانش توضیح داده شده که آن ممکن است در اثر تغییرات شبانه‌روزی در دمای مرکزی بدن باشد یک افزایش در دمای بدن فعالیت آنزیمهایی همانند فسفوفروکتوکیناز و لاکتات دهیدروژناز را افزایش دهد که می‌تواند در مقابل تولید لاکتات را طی تمرینات افزایش دهد.
به طور یقین اینکه آیا یک ریتم شبانه‌روزی برای غلظت لاکتات خون در پاسخ به تمرین وجود دارد یا اینکه شدت تمرین در آستانه لاکتات با ریتم شبانه‌روزی تغییر می‌کند، برقرار نشده است (10) (Reilly and Brooks 1982).
اگر چه تأثیر ریتم شبانه‌روزی روی VO2 Kinetics و پاسخ لاکتات به تمرینات شبیه قبلاً گزارش شده تأثیر ریتم شبانه‌روزی روی ارتباط بین لاکتات و پاسخ تهویه‌ای کمتر شناخته شده است. بنابراین برخی از تضادهای درباره ارتباط بین پاسخهای تهویه‌ای و لاکتات که در مطالعات قبلی مشاهده شده ممکن است با ریتم شبانه‌روزی ارتباط داشته باشد. هدف بازرسی تأثیر ریتم شبانه‌روزی روی ارتباط بین اندازه‌گیری در آستانه تهویه‌ای در مقایسه با آستانه لاکتات است. (11) در ریتم شبانه‌روزی طبق جدول شماره 1 آستانه تهویه‌ای و آستانه لاکتات در زمانهای مختلف روز ناشی تغییرات در متغیرهای مربوط به آنها است.
جدول 1 و 2 ضریب همبستگی بین آستانه تهویه‌ای و لاکتات در زمانهای مختلف روز.
نتایج نشان داده در جدول 1 همچنین مشخص کرد که افزایش غلظت لاکتات خون قبل از بالا رفتن در VO2, VE طی تمرینات فزاینده برای همه دوره‌های زمانی استفاده شده منجر می‌شود به اینکه ما پیشنهاد دهیم که پاسخهای تهویه‌ای به تمرین با تجمع لاکتات خون آغاز می‌شود. آن همچنین نشان داد که ریتم شبانه‌روزی هیچ تأثیری روی این فرآیندها ندارد.
تأثیر ریتم شبانه‌روزی در توان و ظرفیت بی‌هوازی:
براساس پروتوکل‌ها اجرا مشاهده نتایج زیر بدست آمده است:
نوع آزمون تست وینگیت (ساعتهای 00/3، 00/9، 00/15، 00/21)
یک ریتم شبانه‌روزی معنی‌دار برای توان اوج پیدا شده است (030/0 = P و 22/3 = F)
توان متوسط در ساعت 00/15 حدود 7% بالاتر از ساعت 00/13 بوده است 91)
همچنین یک گرایش به ریتم شبانه‌روزی در توان متوسط (01/0 = P و 31/3 = F) در ساعتهای 00/15 و 00/21 به ترتیب 16 و 15 درصد بیشتر از ساعت 00/3 بوده است. (1)
براساس پروتوکل اجرا شده این نتایج بدست آمد که ویژگی و خصوصیات ریتم شبانه‌روزی در توان اوج و متوسط وجود دارد. (1)
نوع آزمون وینگیت تعدیل شده (ساعتهای 00/3، 00/9، 00/15 و 00/21)
توان اوج گرایش به تفاوت طی زمانهای تست (10/0 = P و 500/2 = F) بطور میانگین در ساعت 00/21 حدود 8% بالاتر از ساعت 00/3 است. (2)
ظرفیت بی‌هوازی در طول زمانهای روز متفاوت گزارش شده ـ01/0 P< و 58/9 = F) بطور میانگین در ساعت 15 و 21 حدود 5% بالاتر از ساعت 3 و 9 بوده است (2)
نوع آزمون تمرینی فزاینده (در صبح و بعد از ظهر)
ظرفیت بی‌هوازی بعنوان انعکاس کسر اکسیژن تجمع یافته بیشینه در بعدازظهر 26% نسبت به صبح بیشتر بوده است. (6)
VO2 max در بعدازظهر نسبت به صبح بیشتر بوده است و VO2 kinetics در بعدازظهر نسبت به صبح سریعتر می‌باشد اما تفاوت‌ها از لحاظ آماری معنی‌دار نبوده است. (6)
بنابراین ریتم شبانه‌روزی روی ظرفیت بی‌هوازی تأثیر دارد و ممکن پاسخهای دیگر نسبت به تمرین را تحت تأثیر قرار دهد. (6)
تأثیر ریتم شبناه‌رزوی روی پاسخهای هوازی و بی‌هوازی و جنسیت
کل کار انجام شده در بعدازظهر (J/kg-1 6/40 8/348 SEC + ME) 6/9% در مقایسه با صبح (J/kg-1 5/39 318) بیشتر بوده است (3)
آزمون‌های انجام شده با دوچرخه ارگومتر با توان ثابت در صبح و غروب اجرا شده است.
(مقاله) اثر ریتم شبانه روزی بر عملکرد بی هوازی
