زنان نباید قهرمان باشند

اختصاصی از هایدی زنان نباید قهرمان باشند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

زنان نباید قهرمان باشند، باید قهرمان بسازند!!

طلعت تقی‏نیا

تریبون فمینیستی ایران

دختران فراری، دختران سرگردان، دختران بی‏حوصله واخورده و بی‏هدف، بیکار دور هم جمع می‏شوند انرژی و وقت خود را بی ثمر از دست می دهند. کجاست راهی کجاست چشم‏اندازی چه باید کرد؟ چه باید گفت؟

نبود امکانات تفریحی و ورزشی بر بیکاری و بقیه مسایل و مشکلات زنان افزوده می شود. نبود کلوپ های تفریحی و باشگاه های سالم و سودمند، نداشتن فضای ورزشی رؤیایی است که به ویژه دختران در آرزوی تحقق آن هستند. دختران هم نیاز به تفریح، تلفن و معاشرت با غیر هم‏جنسان خود دارند. کجا انرژی این دختران جوان مصرف شود؟ کجا از انرژی این جوانان در جای مناسب بهره‏برداری می شود؟ از گردشگری و پارک‏های امین و سینما و تئاتر ارزان خبری نیست. ورزشکاران و قوانین مردانه ورزش خسته‏کننده و غیرقابل تغییر است. تلویزیون برنامه جذاب سرگرم‏کننده ویژه دختران جوان پخش نمی‏کند. کانال‏های تلویزیون انتشاردهنده خبرهای ورزشی مردانه و خنده‏های مردانه است. ده میلیون دختر که می‏ترسند در خیابان‏ها ورزش ماراتون را انجام دهند چون مانتوی‏شان باید بلند باشد، رنگش فلان رنگ نباشد، اینجا ننشینند، آنجا ننشینند، قهوه‏خانه نروند، تریا نروند، ورزش نکنند، خنده نکنند، چه کنند؟ جوانی را از زندگی حذف کنند و جوانی نکرده پیر شوند. فرصت‏هایی مثل ابراز شادمانی، خودنمایی، رقابت جاه‏طلبی، خودسازی، مسابقه، تفریح سرزندگی جوانی برای زنان در مقایسه با مردان هیچ است.

کجاست ورزشگاه‏ها، کجاست تیم‏های تفریحی و ورزشی رقابتی که انرژی جوانان را بگیرد؟ کجاست کوچه های امن، تفریح‏گاه های امن؟ چنین جاهایی یافت نشود پس بهتر است دختران شوهر کنند و چند صباحی بعد راهی دادسراها شوند؟

زنان برای ورود به عرصه ورزش از هر جهت با موانع ورزشی و عقیدتی مواجه هستند، چه در جایگاه تماشاگر ورزش، چه در جایگاه ورزشکار و قهرمان که در مجموع شرایط ورزشی را نامطلوب ساخته است. یک روز گفتند از فردا ورود زنان برای به تماشا نشستن بازی های مردانه ممنوع است؛ به همین سادگی، بخش بزرگی از شهروندان از یکی از بدیهی‏ترین حقوق مدنی خود محروم شدند. محرومیتی که در هیچ جای کتاب قانون رسماً نوشته نشده است، اما بیست سال است که با جدیت اجرا می‏شود.

ورزشگاه‏ها که قاعدتاً باید به همه تعلق داشته باشد دربست تک‏جنسیتی است و گروهی این ممنوعیت را منسوب به شرع کرده و آنرا به بهانه نگاه کردن به بدن مرد به لحاظ شرعی درست نمی‏دانند. درحالیکه به نظر می رسد بیش از آنکه جنبه شرعی داشته باشد حکمی دولتی و نانوشته است.

می‏شود جداسازی کرد، می‏شود از ورزش جلوگیری کرد، می‏شود تمام دختران را خانه‏نشین کرد ولی نمی‏توان شور هیجان انرژی جوانی را به این سادگی مهار کرد.

به هرحال انتظار نمی‏رود با چنین تفکراتی به این سادگی‏ها اجازه ورود زنان به عرصه اجتماعی ورزش صادر شود. یکبار در هنگام مسابقه دو تیم سرشناس کشور، مسئولان سازمان در پذیرش زنان وعده‏هایی دادند و سازمان تربیت بدنی از شورای تأمین امنیت تقاضای بررسی جوانب حضور زنان را کرد، اما چند روز بعد به دلایل نامعلوم این بررسی تا اطلاع ثانونی از دستور کار خارج شد.

حجتالاسلام انصاری نماینده مردم تهران با اشتباه خواندن ممنوعیت ورود زنان به ورشگاه‏ها گفت مگر بین تعزیه و ورزش چه تفاوتی وجود دارد. زن و مرد از قدیم کنار یکدیگر به تماشای تعزیه می‏نشستند ولی اکنون نمی‏توانند به ورزشگاه ها بروند. وی افزود ما در جهانی زندگی می کنیم که تمام اتفاقات آن به هم پیوسته است باید خودمان را با شرایط زندگی در این جهان وفق دهیم. نمیتوان در جزیره ای جدا از سایر جوامع بین المللی زندگی کرد (زنان، ش. ش. 102)

فاطمه راکعی نیز ضمن اشاره به محدودیت ها و تنگ‏نظری در حق ورزش بانوان گفته است پوشش مناسب ورزشی مانتو نیست و بانوان می‏توانند با پوشش مناسب به ورزشگاه‏های عمومی بروند. از سوی دیگر معاون ورزشی بانوان در گفتگو با ایسنا به این سئوال که عدم مدال‏آوری در بخش ورزش بانوان و حضور نیافتن در میدان های بین المللی چیست؟ گفت: زنان ما نمی‏توانند خود را از خانه و خانواده رها کنند و 4 سال تمام در اردو باشند یا برای رسیدن به شرایط ویژه قهرمانی سقط جنین کنند. مردی که به قهرمانی می‏رسد خواهر یا مادر یا همسرش او را در راه رسیدن قهرمانی کمک می کنند.

درحالی‏که باید پرسید چرا مردان به زنان در راه رسیدن به قهرمانی کمک نمی‏کنند؟ آیا این کمک نمی‏تواند دوطرفه باشد؟

شرایط نابسامان ورزش زنان تا بدانجا پیش می‏رود که حتا وقتی دو زن خبرنگار در بازی پیروزی و استقلال اجازه ورود پیدا می‏کنند، نتیجه‏اش به اظهارنظرهای غیرمنطقی می‏کشد. به طوری که یکی از این دو خبرنگار زن شرایط حضورشان را چنین توضیح می دهد: در تمام مدت بازی فکر می کردم خواب می بینم. همراه جمعیت پیاده می رفتیم همه به من نگاه می کردند، برایشان جالب بودم. آنقدر به من نگاه می کردند که همکاران مرد می خندید.

گویا همین شرایط باعث شده بود که او در خصوص حضور زنان در ورزشگاه ها بگوید: زنان در شرایط فعلی بهتر است که به ورزشگاه‏ها نیایند. (اعتماد، جهان فوتبال)

حال باید پرسید چگونه این خبرنگار که سال ها در آرزوی ورود به ورزشگاه و دیدن از نزدیک بازی بود از سیستم ورود ممنوع برای زنان حمایت می‏کند؟ یعنی همان سیستمی که چنین واکنش‏هایی را در جامعه برمی انگیزد، خود دلیلی می‏شود برای حمایت از سیستم ورود ممنوع برای زنان.

رفتار و ظاهر زنان زیر ذره بین قرار دارد و تحت پوشش حجاب دولتی، «مفاسد اجتماعی»، «تهاجم فرهنگ غربی» و «رفتار کفرآمیز»، تا آنجا که می‏توانند زنان را کنار می‏زنند. درحالیکه در مجموعه تفریحات و تفنن‏های موجود، ورزش سالم‏ترین نوع آن است.

رالی بانوان مثل ورزش های دیگر نو و مملو از تبعیض و مشکلات است. وطنخواه و لیلا قاسملو 24 ساله قهرمان رالی می‏گویند: برای زن ها چیزی وجود ندارد همه‏اش مانع ایجاد کردن و تذکر خانم ها: حجاب‏هایتان اینجوری باشد، اینطور بروید، آنطوری بیایید و هزار و یک چیز دیگر. فدراسیون نه تنها کمک نمیکند حتا اصلا دل‏شان نمی‏خواهد که زن ها در مسابقات شرکت کنند. مربی ها با ما کار نمی‏کنند و می‏گویند وقت نداریم هرچی هست در ظاهر و حرف است. همه چیز با حرکت خودجوش خودمان است.

زمزمه تعطیل شدن هیئت اتومبیلرانی بانوان نیز مدتی به گوش رسید. به گزارش ایسناد محمد حسین شهریاری رئیس فدراسیون بیلیارد اعلام کرد یک دوره کلاس داوری و مربی‏گری بین المللی بیلیارد برگزار می کند. باوجودی که بیلیارد یک ورزش نوپا است تعداد مراجعه‏کنندگان زن خیلی بیشتر از مردان است و موفقیت زنان در فراگیری مطالب بیشتر و در بخش داوری و مربی‏گری نمران بالاتری کسب کردند.

رئیس فدراسیون بیلیارد می‏گوید: در رقابت‏های جهانی کت های خاص وجود دارد و ما تلاش کردیم و به آن ها قبولاندیم و این کت‏ها را برداشتیم تا ورزشکاران ایرانی بتوانند از پوشش خود استفاده کنند.

فعالیت و مبارزه در راه خواسته های زنان همچنان ادامه دارد. ورزش بانوان یک معضل سیاسی ـ فرهنگی شده است. از یکسو زنان در حال شکستن این موانع هستند و از سوی دیگر افراطیون سنتی که آن ها را به شکستن حریم حجاب و اخلاق متهم می‏کنند.

خبر راه اندازی زورخانه زنان توجه خیلی ها را جلب کرد و شوک دیگری به جامعه ورزشی مردسالار وارد کرد. واقعیت این است که در هر موضع‏گیری اولین چیزی که مطرح می‏شود، بحث حجاب و حریم زن ایرانی که این چنین حرکت ها با فرهنگ ما هم‏خوانی ندارد آسان ترین راه برای کنار گذاشتن زن ها از عرضه اجتماعی است. حسن میرزا آقابیگ رئیس اداره اماکن اداره کل تربیت بدنی اینکار را به مسخره گرفتن ورزش زنان می‏خواند و این رشته را برای زنان غیرممکن می داند و صدور مجوز برای ساخت یا ایجاد باشگاه ورزشی را در سطح تهران رد کرد. حتا کار به جایی رسید که ترک زورخانه و کناره‏گیری از ورزش باستانی توسط اقشار مختلف جامعه ورزشی باستانی کار آغاز شد.

یاسمن معیری این ورزش را نوعی مادر رشته آیروبیک می داند می‏گویند چه اشکالی دارد که با ترنم مرشد خانم ها ورزش کنند و از نظر شرعی چه مشکلی می‏تواند داشته باشد؟ خانم معیری 15 سال در حوزه ورزش باستانی کار می کند و 12 سال است که طراحی میل برای ورزش زنان را شروع کرده و می‏گوید همه هدفم اعتلای موقعیت زن ایرانی است. (زنان، ش.102)

هر حرف نویی حتا در حوزه ورزشی در محدوده سنت با مخالفت روبه رو می‏شود. شرایط و مقتضیات نیمی از افراد جامعه که زنان هستند باور ندارند و بطور سنتی حجاب و حریم زنانه را پیش می‏کشند و مخالفت می‏کنند. هر حرکتی که با نام زنان همراه شود واکنش مسئولان مردسالار را برمی‏انگیزد و پشتوانه آن استدلال شرعی و قانونی است و در نهایت بار دیگر مهر تأیید بر آن زده می‏شود.

ورزش بانوان زیر نظر اداره کل تربیت بدنی است ولی از نظر خط‏مشی اجرایی به ورزش بانوان وابسته است. پروانه نظر علی، مسئول اداره ورزش بانوان استان تهران و هیئت های ورزشی معتقد است حتا اگر همه زن باشند، محیط باید ایزوله و خوب باشد. (زنان، ش. 30) او می گوید: باید بپذیریم که وقتی خدا یک انرژی خاص‏تری به مرد می دهد، توده عضلانی بیشتری به مرد داده، خوب حتماً مرد قوی‏تر است بعضی کار ها برای ما ساخته نشده مثل موتورسواری یا... به هرحال بعضی ورزش‏ها مردانه است و برای خانم‏ها خشن است. از نظر پوشش فقها تعیین می‎کنند که چه لباسی مناسب است. من معتقدم که هرگونه حرکتی که بدن زن را نشان بدهد جایز نیست و زن نباید جلوی نامحرم حرکات بدنی ناموجه داشته باشد مثل دوچرخه سواری. زن می تواند سمبل گناه باشد ولی مرد نه. دنیا هم به این رسیده است زن زیبایی های خاصی دارد که مرد ندارد. آقایان چه زیبایی دارند که مثلاً کسی ببیند و ناراحت بشود یا فکرش منحرف شود؟ اگر قرار باشد در ورزشی بدحجابی رایج شود من به عنوان یک مسئول آن ورزش را حذف می کنم حتا اگر همه زن باشند. هدف ورزش قهرمانی و برون مرزی برای کانون ورزش بانوان نیست و اهمیتی هم ندارد اگر در هیچ رشته ورزشی نتواند شرکت کند برود در سالن نرمش کند یا در اتاق بسته خود دراز نشست بکند.

اگر ورزش در نظر «مسئول» و «متولی» آن چنین است پس شاید دیگر مسئول کانون ورزش بانوان هم ضرورت نداشته باشد، چراکه در واقع ورزش زنان، به وسیله‏ای برای تبلیغ و نمایش تبدیل شده است. این درحالی است که خانم هاشمی نایب رئیس کمیته ملی المپیک در مصاحبه ای گفته است تا مدت ها به ورزش بانوان حتا بودجه جداگانه ای هم اختصاص نیافته بود.

در واقع گویا هر یک از قدم های زنان زیر نظر و ضبط می شود و زنان حتا نمی‏توانند به طور جدی ورزش کنند بدون آنکه منتظر پرسش و پاسخ باشند، آن هم در جایی که مردان بی وقفه جلو می روند. زنان در دنیای ورزش نه تنها با موانع بسیار جدی فرهنگی و عرفی روبه‎رویند بلکه با مانع سنت دینی و غیردینی برای اثبات حقانیت خود مواجه هستند.

اما در مورد ژیمناستیک و ورزش های دیگر با آقای جعفر درویش‏زاده صحبتی داشته ام که در زیر می خوانید. جعفر درویش‎زاده، رئیس کمیته مربیان ژیمناستیک کشور، اولین مدرس در خاورمیانه، دارای مربی‎گری بین المللی، دبیر هیئت ژیمناستیک استان تهران در سال های قبل و دبیر فدراسیون ژیمناستیک جمهوری اسلامی ایران، دو دوره عضور کمیته فنی کنفدراسیون غرب آسیا است.

او با علاقه فراوان و روحیه پهلوانی، ژیمناستیک را این‏گونه تعریف می‎کند: «ورزش ژیمناستیک زیبا، پایه و مادر تمام رشته های ورزشی در دنیاست. یک فوتبالیست در عرصه بین‏المللی وقتی گف می زند بلند می‎شود و پشتک می‏زند. در کشتی وقتی یک ضربه یا فنی می‎زنند، در واقع بلند می شوند و مهارت ژیمناستیکی از خود نشان می‎دهند. و در این میان زنان در رشته ژیمناستیک ستاره اند». او سپس ادامه می‏دهد: «ورزش بانوان را از سطح بین‎المللی آن شروع کنیم و سپس به ورزش داخل بپردازیم. در خیلی از رشته‎های ورزشی زنان پا به پای مردان در رقابت‎های بین‎المللی و در عرصه‏های بین‎المللی مبارزه می کنند و جلو می‏آیند. در خیلی از رشته‎ها پیش تر از مردها هستند مثلاً ژیمناستیک آیروبیک، ژیمناستیک آرستیک. در ژیمناستیک موزون در آب زن‎ها به مراتب از مردان موفق‏تر هستند. در ژیمناستیک موزون رکودهایی که به دست می آید رکورد بانوان است و در بقیه رشته ها هم رکورد خانم ها بیشتر است و رقابت فشرده و نزدیک با مردان دارند.

در دوران گذشته زن های ایرانی هم رکوردهای بین‎المللی داشتند. در سال 1353 بعد از کشور چین، ژاپن و کره، ایران رکورد به دست آورد. ژیلا الماسی در شمشیربازی مقام گرفت و رکورد شکست. رکورد داخلی نسبت به موقعیت فعلی بالاتر بود چون ورزش روباز دو میدانی، و دوچرخه سواری در فضای باز انجام می‎شد و منع حضور آقایان هم نبود طبیعتاً موفقیت بالا می رفت چون مسابقه بود. مسابقه تعریف دارد، جدول برگزرای مسابقه عبارتست از آمادگی جسمانی، تجهیزات و امکانات در سطح بالا، لباس ورزشی در سطح استاندارد و همچنین دانش در سطح بین‏المللی است که در هرکدام از این فاکتورها از جمله پوشش یکی از موارد بازدارند می‏تواند باشد، زیرا مقررات بین المللی نمیپذیرد. انگیزه وقتی پایین بیاید و محوز بشود ورزش نیز در سطح پایین و بدون کیفیت می شود. واقعیت را باید بپذیریم. فقر ابزارآلات در سال های ورزش بانوان وجود دارد. خیلی از سال ها زیر خط فقر قرار دارند. فاقد حداقل امکانات هم هستند. باشگاه معروف حجاب ابزارآلات متروکه دارد. راحت بگویم در مقایسه با سالن های مردان، سالن های زنان حداقل امکانات را دارند. از طرف دیگر در ورزش زنان چون رقابت و مسابقه جهانی نداریم اگر هم وجود دارد در حد ابتدایی است، انگیزه کم می شود. مسابقه انگیزه به وجود می آورد. مرز روانی ورزشکاران و مرز مسابقات بالا میرود. رقابت ها بالا می رود. مسئولین ورزشی نگرش بهتری پیدا می کنند و متوجه کمبودها و نارسایی ها می شوند و درصدد تجهیز امکانات و همآهنگ شدن با استانداردهای بین‏المللی قرار می‏گیرند و تأثیرگذار می‏شود.

کشورهای آسیایی مسلمان و جمهوری شوروی، تاجیکستان، گرجستان، آذربایجان، قزاقستان، پاکستان، هندوستان، اندونزی، فیلیپین، سوریه، ترکیه و.. اگر در ایران مسابقه باشد با مقررات ما حضور می‏یابند. چرا که می خواهند تجربه کنند و با وجودیکه تیم های ایران ضعیف هستند اما از این مسابقات هم نمیگذرند. در عرصه بین‏المللی هم طبق استانداردها و مقررات بین‏المللی شرکت می کنند.

مقوله ورزش تعریف دارد. در بخش عمومی در هر شرایط می‏توان ورزش را انجام داد اما شرایط ورزش بین المللی و تخصصی خیلی فرق می کند. در بعضی از رشته ها به دلیل فرهنگ پوششی که داریم نمیتوان شرکت کرد. مربیان خانم حتا نمیتوانند به خارج از کشور بروند تا دانش‏افزایی کنند. در خیلی از ورزشها برای وسایل نیاز به آقایان دارند علاوه بر آن نیاز به دانش و تجربه آن ها هم داریم. باید شرایط پوشش را آسان‏تر بگیریم مثل طب. در پزشکی نمی‏گویند که آقایان نمی‏توانند خانم ها را جراحی کنند چون مسئله صداقت و سلامت است، مسئله شرارت نیست. سلامت کار و پیشرفت کار را باید در نظر بگیریم. تمام عواملی که در مسابقه نقش دارد عبارتند از مربی ها، مهارت ها، توانایی جسمانی. اگر موقعیت زنان طوری باشد که بتوانند در این سطح شرکت کنند قدرت مانور زنان در سطح داخلی و خارجی بیشتر می شود. کسب مقام مسیر را باز می کند. اگر دختران ورزشکار بتوانند در عرصه بین‏المللی بدرخشند بهترین سفیر برای کشورشان هستند. در عرصه رقابتی اگر زنان با روپوش تمرین کنند در حد ابتدایی هم نمی‏توان مسائل بهداشتی را رعایت کرد. بیماری های قارچی و اگزما پوستی از بیماری‏های شایع ورزش است. منکر پوشش نیستیم، ما در کشور اسلامی هستیم، اما ورزش تخصصی این حرف را قبول نمیکند و دختر و پسر نداریم، پوشش نداریم. در دانشگاه ها هر سال هزاران نفر فارغالتحصیل می شوند اما چند قهرمان و هنرمند از دانشگاه ها بیرون می آیند؟ قهرمان کم است و در یک وزن یا در یک رکورد یک نفر انتخاب می شود. عنوان های ورزشی از عنوان های تخصصی در جایگاه بالاتر قرار دارد. زن‏های ایران کمتر از مردان و زن های کشورهای دیگر نیستند. آن هم با تلاش زیاد و همت بالایی که در زنان ایرانی وجود دارد. شرایط فیزیکی و استعدادها هم خیلی بالاست. از اینرو اگر بتوانند در عرصه های بین المللی شرکت کنند حتماً موفق هستند. در شرایط مساوی اگر هم مهارت، هم استعداد، و هم انگیزه یکی باشد، اما یکی با لباس پوشیده یکی با لباس استاندارد حتماً آنکه لباس استاندارد دارد مانور بهتری می‏تواند بدهد. امروز روی لباس هایی با ورزن 50 گرم کار می کنند. چگونه با روپوش می‏توان پرتاب نیزه داشت. همچنین دو میدانی، در استقامت‏های طولانی نمی‏شود مگر ورزش هایی مثل شطرنج. اگر صنعت ورزش می خواهیم و رشد و مطرح شدن دختران، با روپوش نمی‏شود. چون انرژی بیهوده هدر می‏یابد. وارد بحث صدمات ورزشی و طراحی تمرین‏ها که بحث تخصصی و گسترده است نمی‏شویم.»

از آقای درویش‏زاده درباره زورخانه زنانه می‏پرسم. او می‏گوید: «من یک خاطره برایتان می گویم. یک تیم ورزش باستانیکار برای مسابقه به فلورانس ایتالیا رفته بود و یک تیم نمایشی هم برای شناساندن سنت ورزش باستانی هم شرکت داشت. ایتالیا مشتاق دیدن این نمایش بود. دختران ورزشکار ایتالیایی در این مراسم حضور داشتند. پس از پایان نمایش باستانی‏کاران ایرانی یکی از دختران ورزشکار ایتالیایی پس از دیدن نمایش باستانی‏کاران اعلام آمادگی کرد و به تقلید از ایرانی ها در وسط پیست آنچنان چرخ می زد و مثل یک هلیکوپتر از زمین برمی‏خاست که باستانی‏کاران ایرانی سرشان را پایین انداخته بودند و تحسین می کردند. او سه میل را با هم بالا می انداخت و چند دور می‏چرخید و دوباره میل ها را می گرفت، درحالیکه باستانیکاران ایران یک دور بالا می‏انداختند. به قدری قدرت مانور این دختر بالا بود که حیرت باستانی‏کار های ایرانی را برانگیخت. چرخش این دختر در حدود 360 درجه بود. در خارج جنسیت مطرح نیست. دخترها کاندید می‏شوند، زحمت می کشند و جسارت هم دارند، امکانات هم می‏گیرند. در یک سالن واحد، در یک پیست دختران مسابقه می‏دهند و در پیست دیگر پسران. حتا کُشتی در عرصه‏های بین‏المللی انجام می‏گیرد.

امیدوارم مسئولان شرایط یا راه کاری بتوانند پیدا کنند، به خاطر شکوفا شدن ورزش دختران در عرصه‎های بین‎المللی با استانداردها و مقررات بین‎المللی و بتوانند تمرین کنند، رقابت کنند و حضور داشته باشند. علم بیاموزند، معلم برود ورزشکار

تحقیق درمورد تأثیر اشتغال زنان بر رضایت همسرانشان از زندگی

اختصاصی از هایدی تحقیق درمورد تأثیر اشتغال زنان بر رضایت همسرانشان از زندگی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

تأثیر اشتغال زنان بر رضایت همسرانشان از زندگی

پژوهش حاضر با هدف «بررسی تأثیر اشتغال زنان بر رضایت همسرانشان از زندگی مشترک» صورت گرفته است.چهارچوب نظری پژوهش بر اساس نظریات دوگانگی نقش زن (نظریه فرهنگ، نظریه نقش اقتصاد و نظریه شبکه) و نظریات ثبات و استحکام خانواده (نظریه کارکردگرایی، نظریه مبادله و نظریه برابری) تنظیم شده است...

چهارچوب نظری پژوهش بر اساس نظریات دوگانگی نقش زن (نظریه فرهنگ، نظریه نقش اقتصاد و نظریه شبکه) و نظریات ثبات و استحکام خانواده (نظریه کارکردگرایی، نظریه مبادله و نظریه برابری) تنظیم شده است.

روش تحقیق مورد استفاده در این کار روش پیمایشی بود. با توجه به تعداد افراد جامع آماری که ۳۵۰ نفر بودند با استفاده از جدول کرچسی و مورگان حجم نمونه ۱۴۰ نفر در نظر گرفته شد و اطلاعات لازم برای کار با روش پرسشنامه از افراد نمونه که به روش نمونه گیری طبقه بندی ساده انتخاب شده بودند گرد آوری گردید و داده ها در پایان با روش های مختلف آماری و با استفاده از برنامه نرم افزاری spss تجزیه و تحلیل شدند و در جداول یک بعدی دو بعدی توصیف شدند و در بخش بعدی یافته های آماری توضیح داده شدند.

در بین ۱۰ متغیری که تأثیرشان بر متغیر رضایت از زندگی مشترک سنجیده شد، بین متغیرهای سن مردان، سن زنان، میزان درآمد مردان، میزان درآمد زنان، تعداد فرزندان، تحصیلات مردان و رضایت شغلی مردان با متغیر وابسته ارتباط معنی دار آماری دیده نشد و بین متغیرهای نوع شغل مردان، میزان مسئولیت پذیری زنان و میزان ارتباط با اقوام و اطرافیان با متغیر وابسته (رضایت از زندگی مشترک) ارتباط معنی دار آماری وجود داشت که با توجه به این مسئله در فصل آخر تحقیق به ارائه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت رضایت از زندگی مشترک در بین زوجین داده شد.

مشارکت زنان بطور چشمگیر در زمینه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... از بعد از جنگ جهانی دوم آغاز شد و فعالیت زنان در هر یک از این زمینه ها پیامدهای منفی و مثبتی در پی داشته است.

«نقش شغلی زنان، نقشی جدید در مقایسه با نقش های سنتی همسری و مادری مطرح و عوامل متعددی می توانند بر احراز نقش شغلی زنان یا عدم آن و ادامه یا ترک آن موثر واقع شوند.شایسته است جهات مثبت و امتیازات نقش اشتغال زنان از ابعاد مختلف اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی برای افراد جامعه چه زن و چه مرد مورد شناسایی و تاکید قرار گیرد. پرداختن به نقش اشتغال برای زنان در کنار نقش های خانوادگی، وظیفه ی سنگین و خطیری است که بر دوش مادران نهاده می شود» (احمدی نیا، ۱۳۸۳: ۳۴۰).

بطور کلی بیرون رفتن زن از خانه و چند ساعتی از روز را در اجتماع بودن باعث می شود که رفتار وی در خانواده هم تحت تاثیر قرار گیرد و در مواردی وظایف مادری و همسری را هم به نحو بهتری انجام دهد و یا به عکس.تاثیری که اشتغال زنان بر رضایت زناشویی (چه از جهت منفی و چه از جهت مثبت) می گذارد آنچنان ابعاد وسیع و گسترده ای را دارد که بسیاری از جامعه شناسان، روانشناسان و اقتصاددانان به این قضیه می پردازند.

به نظر می رسد که زنان هنگامی که به استقلال مالی می رسند،آرامش خاطر بیشتری دارند و همین آرامش خاطر تاثیر بسزایی بر روابط وی با همسر، بچه ها و سایر اقشار جامعه می گذارد که باعث به وجود آمدن رضایت زناشویی در زندگی می شود.

● بیان مسئله

تاثیری که کار زن و درآمد وی در ابعاد مختلف زندگی دارد بر کسی پوشیده نیست خصوصاً اثری که این درآمد بر رفاه خانواده و رضایت زناشویی می گذارد. امروزه رفاه خانواده در جوامع بسیار مهم است و اعضای آن خصوصاً زن و شوهر تلاش خود را انجام می دهند تا از هر جهت به آرامش و خوشبختی و رضایت برسند.

اشتغال زنان در فعالیت های اقتصادی خارج از چهارچوب خانوار که طی چند دهه گذشته تدریجاً اهمیت یافته مسائلی را مطرح کرده است که به دلیل اهمیت، موضوع پژوهشهای متعددی قرار گرفته است و از آنجا که این امر خصوصا در ایران با شتابزدگی در میان برخی از گروه ها مطرح گردید و در عین حال شرایط اجتماعی، فرهنگی جامعه ایران در خیلی موارد پویایی مناسب با آن را نداشته است، اشتغال زنان از سویی با مسائل حاد -در برخی از موارد- مواجه گردیده و از سویی دیگر اختلاف عقیده در میان توده های مختلف مردم موجب شد(ساروخانی، ۱۳۷۹ : ۱۷۸).

از جمله این عوامل رضایت یا عدم رضایت زناشویی است. اگر بخواهیم رضایت زناشویی را در خانواده ایجاد کنیم باید به دنبال عواملی باشیم که موجب ایجاد رضایتمندی می شود و خانواده ها را به سوی آن ترغیب کنیم. یکی از این عوامل اشتغال زنان است. مشارکت روزافزون زنان در بیرون از خانه باعث تقویت حس اعتماد به نفس و استقلال و افزایش قدرت تصمیم گیری و برخورد مناسب با و حوادث زندگی و اثر مطلوب بر روابط خانوادگی بر جای گذارده است.مطالعات زیادی نشان داده که یکی از مهمترین عوامل موثر بر رضایت زناشویی مسئله اقتصادی و درآمد است، چنانچه این درآمد از طرف هر دو زوج باشد باعث سهولت زندگی می شود؛ ولی در کنار این سهولت زندگی، در پاره ای موارد باعث بروز مسائل و مشکلات هم می شود که در این تحقیق به آن پرداخته می شود.

مقاله درباره توسعه کارآفرینی زنان در ایران

اختصاصی از هایدی مقاله درباره توسعه کارآفرینی زنان در ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 فرمت فایل:word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  تعداد صفحات:32

فهرست:

سمینار توسعه‌‌ کارآفرینی زنان در ایران برگزار شد

نگرشی نو به کارآفرینی زنان در ایران

چالش های فراروی زنان کارآفرین در آینده

سمینار توسعه‌‌ کارآفرینی زنان در ایران برگزار شد

سمینار توسعه کار‌آفرینی زنان ایران تحت عنوان " کارآفرینی زنان و چالش های پیش رو" در دانشگاه شیراز و با حضور مدیران کار‌آفرین و مسئولان مرکز کار‌آفرینی دانشگاه برگزار شد.

به گزارش ایونا ، دبیر مرکز کارآفرینی دانشگاه شیراز امروز در حاشیه برگزاری این همایش در گفتگو با خبرنگاران گفت: هدف از برگزاری این نشست، انتقال تجربیات زنان کارآفرین به دانشجویان است .

علی‌نقی مصلح شیرازی افزود: کارآفرینی زنان و مسائل مربوط به آن در ایران و جهان همچنین تجارت عملی بانوان کارآفرین که با موفقیت‌های قابل توجهی روبرو بوده، دو محور اصلی این سمینار است .

دانلود یروژه نقش زنان و تشکیل تعاونی ها 6 ص

اختصاصی از هایدی دانلود یروژه نقش زنان و تشکیل تعاونی ها 6 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

نقش زنان و تشکیل تعاونی ها

ترویج و تشویق اندیشه تعاونی به این دلیل که زنان پرورش دهندگان افکار و اندیشه‌های نسل‌های آینده هستند این موضوع را از اهمیتی دو چندان برخوردار کرده است.بی تردید، نخستین بازده آموزش زنان در هر زمینه‌ای، تاثیر خود را در نسل بعدی آشکار خواهد کرد. لذا تعمیق روح و اندیشه تعاون از طریق ایجاد و گسترش تعاونی‌های زنان، بیش از هر وسیله و ابزار دیگری برای ایجاد اشتغال در جامعه سودمند واقع خواهد شد.مروری بر آمارهای ارائه شده کارشناسان در مورد وضعیت نیروی کار و اشتغال در دهه آینده، مسئولیت سنگینی را که متوجه بخش‌های اشتغال آفرین است، آشکار می‌کند. کتایون پرتوی، رئیس گروه تعاونی‌های زنان می‌گوید: به استناد

" به استناد آمار ارائه شده توسط گروهی از پژوهشگران برجسته سازمان برنامه و بودجه، چشم‌انداز دهه آینده درمورد رشد نرخ بیکاری و نرخ رشد متوسط نیروی کار کشور، مسئله اشتغالزایی را از اهمیت ویژه ای برخوردار می‌کند... "

آمار ارائه شده توسط گروهی از پژوهشگران برجسته سازمان برنامه و بودجه، چشم‌انداز دهه آینده درمورد رشد نرخ بیکاری و نرخ رشد متوسط نیروی کار کشور، مسئله اشتغالزایی را از اهمیت ویژه ای برخوردار می‌کند. در سال 1376، آمار نیروی کار کشور، 16 میلیون و 841 هزار نفر بوده که این رقم در سال 1385 به 25 میلیون و462 هزار نفر خواهد رسید و رشد متوسط آن معدل 7/4 درصد را نشان می‌دهد. این در حالی است که در سال 1376، جمعیت کشور 60 میلیون و 970 هزار نفر بوده است که این رقم در سال 1385 به 69 میلیون و 700 هزار نفر خواهد رسید، به عبارتی دیگر در سال 1376، نرخ بیکاری 13 درصد بوده که در سال 1385 این نرخ به22/3 درصد می‌رسد. در مقایسه این ارقام، بی‌تردید در سال 1385، نزدیک به 10 میلیون نفر متقاضی به بازار کار افزوده خواهد شد.وی درادامه می‌افزاید: در خوشبینانه‌ترین شرایط، سالانه 700 هزار نفر به بازار کار افزوده می‌شوند. با توجه به این که تقریبا نیمی از جمعیت کشور را زنان تشکیل می‌دهند، می‌توان چنین پیش بینی کرد از رقم یاد شده، حداقل بین 3 تا 4 میلیون نفر از 10 میلیون متقاضی کار، زنان هستند.پرتوی در ادامه اظهار می‌دارد: از طرف دیگر، رشد و توسعه در جامعه ملی زمانی میسر است که یک جامعه همه نیروی کار و انرژی بالقوه خود را به کار گمارد. در حالی که به استناد آمارهای موجود از کل جمعیت 10 سال به بالای زنان کشور در سال 1370، فقط 5/6 درصد شاغل بوده‌اند. وی می‌افزاید: جلب مشارکت زنان در سطوح مختلف جامعه ملی، علاوه بر تاثیر مستقیم بر افزایش سرانه تولید ناخالص ملی، فرصت‌های تصمیم گیری و مشارکت را در سطوح مختلف فراهم می‌کند که یکی از بخش‌های قابل اعتماد در این زمینه بخش "تعاون" است. لذا افزایش نقش زنان در مشارکت تولید و اشتغال باید مد نظر قرار گیرد. در واقع از دید کلان مسئله اشتغال زنان را باید در قالب برنامه ریزی موضوع اشتغال به شیوه‌های تعاونی، در برنامه‌های بلند مدت، میان مدت و کوتاه

" جلب مشارکت زنان در سطوح مختلف جامعه ملی، علاوه بر تاثیر مستقیم بر افزایش سرانه تولید ناخالص ملی، فرصت‌های تصمیم گیری و مشارکت را در سطوح مختلف فراهم می‌کند که یکی از بخش‌های قابل اعتماد در این زمینه بخش "تعاون" است... "

مدت مورد توجه خاص قرار دارد.وی اضافه می‌کند: در نخستین گام، درک صحیح از موقعیت فعلی یا به عبارت دیگر شناخت وضعیت موجود دارای اهمیت ویژه است زیرا بستر مناسب برای سیاست گذاری‌های خرد و کلان دولت و به طور عام دستگاه‌های ذیربط را از طریق تعیین استراتژی‌های مناسب فراهم می آورد تا بتوان برای تامین اهداف، برنامه ریزی‌های مناسب را انجام داد.راضیه وطن پرست، کارشناس امور اجتماعی ضمن این که یکی از شاخص‌های مهم برای سنجش هر کشور را وضعیت زنان و نوع مشارکت آنان می‌داند، می‌گوید: توسعه تنها در ارتباط با تولید ناخالصی‌ها و سطح درآمد سرانه سنجیده نمی‌شود و شامل بلوغ اجتماعی و سیاسی نیز است. از آنجا که بلوغ اجتماعی و سیاسی را می‌توان از نحوه برخورد و رفتار جامعه با زنان آن تعیین کرد بنابراین حضور فعال و مشارکت موثر زنان در جامعه از دیرباز حائز اهمیت بوده است.وی می‌افزاید: باتوجه به این که نیمی از جمعیت کشور را زنان تشکیل می‌دهند و این قشر در ردیف بزرگترین ذخائری محسوب می‌شوند که از وجودشان استفاده بهینه به عمل نیامده است، در آستانه هزاره جدید میلادی، فراهم کردن زمینه‌های تازه برای مشارکت بیشتر زنان و بهره‌گیری جدی‌تری از قدرت، تفکر، ابداع و خلاقیت آنان باید در سر فصل برنامه‌های مدیریت و برنامه‌ریزی‌ها قرار گیرد. وطن‌پرست معتقد است مرد و زن هر دو در جامعه کار می‌کنند ولی کار آنان از بسیاری جهات کلی نظیر ساعات کار، نوع کار، میزان پرداخت، سن، مشارکت و خانه داری با یکدیگر متفاوت است. که در همه این موارد زنان به طور عمده نقش فعال‌تری نسبت به

بررسی تأثیر اشتغال زنان بر رضایت همسرانشان از زندگی مشترک

اختصاصی از هایدی بررسی تأثیر اشتغال زنان بر رضایت همسرانشان از زندگی مشترک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

چکیده:

پژوهش حاضر با هدف «بررسی تأثیر اشتغال زنان بر رضایت همسرانشان از زندگی مشترک» صورت گرفته است. چهارچوب نظری پژوهش بر اساس نظریات دوگانگی نقش زن (نظریه فرهنگ، نظریه نقش اقتصاد و نظریه شبکه) و نظریات ثبات و استحکام خانواده (نظریه کارکردگرایی، نظریه مبادله و نظریه برابری) تنظیم شده است. روش تحقیق مورد استفاده در این کار روش پیمایشی بود. با توجه به تعداد افراد جامع آماری که 350 نفر بودند با استفاده از جدول کرچسی و مورگان حجم نمونه 140 نفر در نظر گرفته شد و اطلاعات لازم برای کار با روش پرسشنامه از افراد نمونه که به روش نمونه گیری طبقه بندی ساده انتخاب شده بودند گردآوری گردید و دادهها در پایان با روشهای مختلف آماری و با استفاده از برنامه نرم افزاری spss تجزیه و تحلیل شدند و در جداول یک بعدی دو بعدی توصیف شدند و در بخش بعدی یافتههای آماری توضیح داده شدند. در بین 10 متغیری که تأثیرشان بر متغیر رضایت از زندگی مشترک سنجیده شد، بین متغیرهای سن مردان، سن زنان، میزان درآمد مردان، میزان درآمد زنان، تعداد فرزندان، تحصیلات مردان و رضایت شغلی مردان با متغیر وابسته ارتباط معنی دار آماری دیده نشد و بین متغیرهای نوع شغل مردان، میزان مسئولیتپذیری زنان و میزان ارتباط با اقوام و اطرافیان با متغیر وابسته (رضایت از زندگی مشترک) ارتباط معنیدار آماری وجود داشت که با توجه به این مسئله در فصل آخر تحقیق به ارائه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت رضایت از زندگی مشترک در بین زوجین داده شد

بیان مساله:

خانواده واحد اصلی اجتماع است ودر نتیجه به توجه ویژه ای نیاز دارد از این رو می بایست از گسترده ترین حمایت و یاریهای ممکن برخوردار باشد تا پذیرای کامل مسولیت های خود در جامعه باشد.(کی نیا 1369) معتقد است خانواده نخستن نظام نمادی عمومی و جهان است که برای رفع نیازمندیهای حیاتی و عاطفی انسان و بقای جامعه ضرورت تام دارد و از همه نهادها ی اجتماعی طبیعی تر است و خانواده پایه و اساس هر اجتماع بزرگی است.

و در این میان رضایت از زندگی زناشویی از عوامل بسیار مهم در زندگی است، در صورت وجود آن در زندگی و خانواده، باعث می‌شود زوجین آرامش را در زندگی ببینند و با آرامش و رضایت آنها، فرزندان نیز در خانواده به خوبی تربیت شوند و آثار آن را در جامعه از خود نشان خواهندداد؛ نبود رضایتمندی(1) باعث مشکلات و اختلافات زیادی در بسیاری از زمینه‌ها می‌شود، حتی در پاره‌ای موارد زوجین را تا پای میز طلاق هم می‌کشاند که عواقب بسیار بد و وخیم آن بر کسی پوشیده نیست.

هر یک از افراد جامعه بخش قابل ملاحظهای از عمر خود را در خانه می گذرانند و بدون شک تاثیر زن از طریق فرزندان و همسرش بر جامعه بسیار مهم است و لذا اطلاع از میزان رضایت و عوامل موثر بر رضایت زنان امر قابل توجهی است چرا که با سنجش آن می توان در برنامه ریزیها از آن استفاده کرد و در صورت امکان گامی موثر درجهت از بین بردن نارضایتی از زندگی خانوادگی برداشت .

اگر بخواهیم رضایت زناشویی را در خانواده ایجاد کنیم باید به دنبال عواملی باشیم که موجب ایجاد رضایتمندی می‌شود و خانواده‌ها را به سوی آن ترغیب کنیم. یکی از این عوامل اشتغال زنان است. مشارکت روزافزون زنان در بیرون از خانه باعث تقویت حس اعتماد به نفس و استقلال و افزایش قدرت تصمیم‌گیری و برخورد مناسب با و حوادث زندگی و اثر مطلوب بر روابط خانوادگی بر جای گذارده است.

- maritsatisfaction 1

مطالعات زیادی نشان داده که یکی از مهمترین عوامل موثر بر رضایت زناشویی مسئله اقتصادی و درآمد است، چنانچه این درآمد از طرف هر دو زوج باشد باعث سهولت زندگی می‌شود؛ ولی در کنار این سهولت زندگی، در پاره‌ای موارد باعث بروز مسائل و مشکلات هم می‌شود که در این تحقیق به آن پرداخته می‌شود. آبوت، پاملا و ولاس، کلر (1381)، جامعه شناسی زنان، ترجمه منیژه نجم عراقی، چاپ دوم، نشر نی، تهران؛

تاثیری که کار زن و درآمد وی در ابعاد مختلف زندگی دارد بر کسی پوشیده نیست خصوصاً اثری که این درآمد بر رفاه خانواده و رضایت زناشویی می‌گذارد. امروزه رفاه خانواده در جوامع بسیار مهم است و اعضای آن خصوصاً زن و شوهر تلاش خود را انجام می‌دهند تا از هر جهت به آرامش و خوشبختی و رضایت برسند.

اشتغال زنان در فعالیت‌های اقتصادی خارج از چهارچوب خانوار که طی چند دهه گذشته تدریجاً اهمیت یافته مسائلی را مطرح کرده است که به دلیل اهمیت، موضوع پژوهشهای متعددی قرار گرفته‌است و از آنجا که این امر خصوصا در ایران با شتابزدگی در میان برخی از گروه‌ها مطرح گردید و در عین حال شرایط اجتماعی، فرهنگی جامعه ایران در خیلی موارد پویایی مناسب با آن را نداشته است، اشتغال زنان از سویی با مسائل حاد -در برخی از موارد- مواجه گردیده و از سویی دیگر اختلاف عقیده در میان توده‌های مختلف مردم موجب شد(ساروخانی، 1379 : 178)

بررسى‏ها حکایت از این دارد که با آغاز دوره سازندگى در نظام جمهورى اسلامى، زمینه گسترش اشتغال زنان، بیش از پیش فراهم گردید؛ به‏طورى که حذف بسیارى از محدودیّت‏هاى تحصیلى در رشته‏هاى فنى و مهندسى در سال 1372 از جانب شوراى انقلاب فرهنگى، موقعیّت اجتماعى زنان را ارتقا بخشید و زمینه‏هاى رشد علمى، پژوهشى آنان را فراهم نمود به‏طورى که گروه قابل توجهى از آنها توانستند با تلاش و پى‏گیرى، تعدادى از پست‏هاى میانى و بالاى ادارى و آموزشى را به دست گیرند. به همین دلیل، اشتغال زنان در سال 1375 نسبت به سال 1370 از رشدى معادل 4/43% برخوردار گردیده که 1/49% آنان در مشاغل علمى و تخصصى مشغول به کار بوده‏اند(1). طبق آمار ارائه شده حدود 31% کارکنان بخش دولتى بدون احتساب کارگران، زن هستند که از این میزان، 73% در آموزش و پرورش و 5/15% در وزارت بهداشت و 5/1% در سایر ادارات مشغول به کار بوده‏اند(2).

1 - افشاری، زهرا (1380)، اشتغال زنان و رفاه خانواده: یک چارچوب تحلیلی، فصلنامه پژوهشی زنان، شماره 2، زمستان 80، تهران؛

2. روزنامه کیهان، شماره 16346

حضور زنان در مشاغل تولیدى و خدماتى در سال 1375 نسبت به مقدار مشابه در سال 1356 از رشد بالایى برخوردار بوده است؛ به‏طورى که 6/31% از کل زنان شاغل کشور را صنعتگران و کارگران مشاغل مربوط تشکیل داده و کارگران کشاورزى، جنگل‏دارى و ماهى‏گیرى نیز 4/14% از کل زنان شاغل را به خود اختصاص مى‏دهند. 4/4% از کل زنان شاغل نیز کارکنان خدماتى و فروشندگان فروشگاه‏ها هستند.(1)