پاورپوینت آموزش مراقبت ازسالمندان

اختصاصی از هایدی پاورپوینت آموزش مراقبت ازسالمندان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

در دهه 80 میلادی، محققان با پدیدهای جدید یعنی اعمال خشونت نسبت به سالمندانی که با خانواده زندگی میکردند روبرو شدند و معلوم شد که درصدی از افراد سالمند در خانواده مورد بدرفتاریهای جسمانی، روانی یا بیتوجهی قرار دارند. در حال حاضر نیز انجمن پزشکی امریکا تخمین میزند که در ایالات متحده از بین افراد مسن 8/1 میلیون نفر مورد بدرفتاری قرار میگیرند. با این وجود و پس از گذشت 20 سال از مبحث خشونت و مشخص شدن صورتهای گوناگون آن، هنوز این پدیده کاملاً شناخته نشده است.

با آنکه خشونتهای فیزیکی در مورد کودکان بیشتر از سایر زمینهها مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات در این زمینه کاملتر است اما با توجه به روال تاریخی بررسیها، باید گفت که بررسیهای خشونت نسبت به کهنسالان هنوز قدمهای اولیه خود را برمیدارد. امروزه محققان علاوه بر خشونت جسمانی (تنبیه بدنی) به انواع دیگر خشونت نیز اشاره کرده و از خشونت روانی (تحقیر، دشنام، از میان بردن اعتماد به نفس، سرزنش) خشونت اقتصادی (در مضیقه مالی دائم قرار دادن قربانی) خشونت اجتماعی (انزوای اجتماعی و ممانعت از برقراری روابط اجتماعی) و خشونت جنسی نام میبرند .

اگرچه امکان دارد سالمندان به نوعی قربانی همه خشونتهای فوق شوند اما به نظر میرسد بیشترین مقدمهای که در مورد سالمندان عمومیت دارد خشونت روانی است. خشونت روانی شامل: بیاحترامی لفظی مداوم، اذیت و آزار، تهدید، محرومیت فیزیکی، مالی و منابع شخصی میباشد. تهدیدهای متداول مانند دوست نداشتن سالمند، مورد پسند نبودن، دشنام دادن، تمسخر و استهزاء سالمندان در جمع، ممنوعیت برقراری ارتباط با دیگران، بیتوجهی نسبت به نیازهای جسمانی، اجتماعی و روانی سالمند، همه خشونت روانی است که سلامت روانی سالمند را به مخاطره می اندازد و موجب بروز احساساتی همچون: بیمیلی به زندگی، سرزنش خود، نداشتن اعتماد به نفس و نگرش مثبت، احساس یأس و ناامیدی و درماندگی، ترس از مردم، اضطراب، احساس گناه، احساس حقارت ، احساس عدم شایستگی و خودارزشمندی و نهایتاً کنارهگیری سالمند میشود.

در مواردی نیز که خشونت بین اعضای دیگر خانواده رخ میدهد، احساس فضای رعب و وحشت را در خانه حاکم کرده و شاهد بودن همین خشونت در خانه توسط سالمندان و کودکان میتواند خود تجربهای از خشونت در خانه تلقی شود. متاسفانه بعضی از سالمندان برای رهایی از خشونت خودکشی را به عنوان آخرین راه دانسته و اقدام به خودکشی مینمایند. از طرف دیگر چون تن و روان آدمی وابسته به هم بوده و سلامت یکی در گرو سلامت و شادابی دیگر است، لذا در بیشتر موارد نیز این ناراحتیهای روانی منجر به بروز بیماریهای جسمانی در سالمندان شده و سلامت آنان را به مخاطره میاندازد. در سال 1996 دوستهای عضو در چهل و نهمین اجلاس جهانی بهداشت، موافقت کردند که خشونت یک اولویت بهداشت عمومی است و همگان را برای طرح عملیاتی علمی جهت پیشگیری و مبارزه با آن فرا خواندند.

در بخشی از بیانیه مدیر کل سازمان جهانی بهداشت در خصوص خشونت چنین عنوان شده است: مدت زمان طولانی است که خشونت در مورد غفلت همگانی بوده و پاسخ اجتماعی به آن بیش از آنکه به پیشگیری بیانجامد، پاسخی واکنش بوده است. زمان آن رسیده که برای دستیابی به سلامت عمومی، تلاشی در جهت پیشگیری و درمان خشونت و عواقب آن به عمل آید.

در واقع سلامت عمومی با درگیری تمام افراد در مواجهه با این مشکل اعتبار یافته و همچنان که نیازمند مشارکت قوی دولت، اجتماعات محلی، دستگاههای قضایی و سازمانهای غیردولتی است، نیازمند مشارکت اشخاص مسئول و تحقیق در بهداشت عمومی، آموزش و پرورش و علوم اجتماعی میباشد. در حقیقت برای رفع خشونت در جوامع ما همکاری تمام افراد از هر جنس اعم از پیر و جوان مورد نیاز میباشد.

سوءرفتار با سالمندان توسط افراد خانواده ویا افرادی که مسئولیت نگهداری از سالمندرابعهده داشته انجام می گیرد وبه انواع مختلف تقسیم بندی شده که شامل آزارفیزیکی یا جسمی با6/14درصد،غفلت با55درصد،آزارروانشناختی یااحساسی با7/7درصد،آزارجنسی با3/.درصد،آزارمالی واستفاده ازوسائل با3/12درصدوانکارحریم خصوصی وانکارمشارکت درتصمیم گیری که7/6درصدازآزارهابه سالمندان رابه خود اختصاص می دهند که بیشترین آزاربه سالمندان از نوع غفلت وآزارجسمانی می باشند.

بر اساس مطالعات متعدد 5تا15 درصدازسالمندان تعدادی ازانواع سوءرفتارهاراتجربه کرده اند که 84درصداین موارد مخفی بوده یا گزارش نمی شوند.
دلائل سوءرفتار با سالمندان بستگی به خصوصیات افرادسالمندوخصوصیات مراقبت کنندگان دارد که دراین بین سوءرفتارتوسط فرد مراقبت کننده می تواندازنظرآسیب شناسی روانی یاخشونت فرانسلی یافاکتورهای اساسی دیگرشبیه استرس،جهل،عجز،ناامیدی وناتوانی برای فراهم سازی مراقبت کافی مورد بررسی قرارگیرند .

نقایص شناختی وبطورمشترک زندگی کردن باسایرافراد ،فاکتورهای خطری هستند که بیشترین احتمال برای آسیب پذیری افراد سالمند به سوءرفتار راایجاد می کند،همچنین محیط زندگی،ارتباط مالی وبی پولی،بیماری سالمند،ترس،غفلت ازسلامتی،موردقبول نبودن به عنوان یک بیماروابسته،صدمات وشکستگی ها ودلائل فرهنگی واسترس مراقبت کننده می تواند زمینه سوءرفتارراازسوی دیگران فراهم نماید


در کشور ما امید به زندگی در حال افزایش است، کشور ما هماکنون دارای سهم بالایی از نسل جوان است، این امر در آینده نسبت بازنشستگان و کهنسالان را در جامعه زیاد میکند اگر نسل حاضر در راستای توسعه همزمان اجتماعی و اقتصادی فعال نشود، وضع سالمندی مصیبتبارتر خواهد شد. بخش عمده ای از این توسعه، از طریق تقویت و تمرکز، کارآمدی و فراگیری نظام تأمین اجتماعی کشور و نجات این نهاد ارزشمند از سقوط ورشکستگی میسر میشود.

افزایش تعدادسالمندان ازیک سووتغییر درفرهنگ ها ،عادات وشیوه زندگی از سوی دیگر موجب افزایش سوءرفتار وسالمندآزاری شده که نیاز به شناخت بیشتر دلائل سوءرفتارها وبرنامه ریزی دقیق وصحیح درجهت کاهش آنها رانشان داده و ضرورت مداخله مجلس، دولت وخانواده هارا نشان میدهد.دراین خصوص مجلس باتصویب قوانین حمایتی درابعاد مختلف اجتماعی ومالی ودولت بابرنامه ریزی واجرای قوانین حمایتی همچون ایجاد محیط های امن نگهداری از سالمندان مانند مراکز شبانه روزی نگهداری سالمندکه از استانداردهای لازم برخوردارباشند وتربیت رشته های تخصصی سالمندان درزمینه های اجتماعی ،فرهنگی وپزشکی مانندمتخصص طب سالمندان وپرستاری سالمندان ومتخصص بهداشت روانی سالمندان وآموزشهای مختلف به خانواده ها وافراد سالمند از جمله آموزش نحوه ارتباط ونگهداری سالمند درخانواده ها،واگاه نمودن سالمندان ازفاکتورهای خطر وفاکتورهای مداخله گروخانواد ه ها با پایبند بودن به فرهنگ احترام به سالمند ورعایت دستورات وتوصیه های دین اسلام دراین خصوص می تواننداز سوءرفتار وآزار سالمندان پیشگیری نمایند.

آنچه مسلم به نظر میرسد این است که سالمند آزاری در کنار کودک و همسرآزاری در خانوادها وجود دارد. بنابراین لازم است ضمن توجه ویژه به این حوزه تمهیدات لازم در جهت کاهش، درمان و پیشگیری از سالمند آزاری فراهم گردد. پیشنهادات ذیل در این خصوص ارایه میشود.

1-تهیه و تدوین قوانین و مقررات حمایت از سالمند
2-تشکیل انجمن حمایت از سالمندان با مشارکت خود آنان
3-تشکیل کمیته حذف خشونت علیه سالمندان
4- خارجسازی حمایت از سالمندان از مرحله ترحم و تغییر نگرش افراد جامعه نسبت به این گروه خاص
5-آموزش خانوادههای دارای سالمند در مورد رعایت نکات ایمنی
6- پر نمودن زندگی روزانه سالمندان با فعالیتهای مفید در جهت ارتقاء عزت و اعتماد به نفس آنان
7-توجه به بهداشت روانی و جسمانی سالمندان
8-انجام بررسیهای علمی در مورد ابعاد و گستردگی سالمند آزاری به منظور حساسسازی، آگاهی و اقدامات لازم در سطح جامعه و در نهایت اینکه باید عوامل حمایت کننده از افراد بویژه سالمندان در برابر هرگونه خشونت گسترش یافته و در برنامهریزی جهت کاهش انواع گوناگون خشونت و عواقب آن مورد استفاده قرار گیرد.لذا اگراز امروز برنامه ریزی صحیح جهت مراقبت وتامین سلامت جسمی، روانی واجتماعی سالمند پیش بینی واجرا نگردد جامعه آتی با مشکلات زیادی درخصوص سالمندان روبرو خواهد شدکه افزایش سوءرفتار وسالمندآزاری یکی از این مشکلات ومشکل اساسی خواهد بود.

مراقبت از افراد سال‌خورده، شامل کارهای مختلفی می‌شود که به ناتوانی فرد سال‌خورده، وضعیت زندگی، و شرایط کلی بستگی دارد. به طور مثال مراقبت از فردی که به خاطر سرطان در بستر افتاده است، ممکن است از مراقبت از فردی که آزایمر دارد راحت‌تر باشد. ولی در هر صورت، داشتن وظیفه مراقبت از یک فرد نیازمند، قطعاً هراسناک و ناسپاس می‌تواند باشد. انجام این کار به طور روزانه، واقعاً به یک فرد از خود گذشته و متعهد نیاز دارد. فردی که این مسئولیت را دارد، به نام پرستار شناخته می‌شود. این فرد ممکن است بخشی از خانواده باشد و یا برای انجام کار خود در واقع حقوق دریافت کند.

در ادامه راهنمایی‌هایی آورده شده است که به شما کمک می‌کند یک پرستار خوب از افراد سال‌خورده شوید:

هماهنگی با خانواده

هماهنگی‌های لازم را با خانواده انجام دهید. آیا شما باید در همان خانه فرد سال‌خورده زندگی کنید، و یا لازم است هر روز از محل زندگی خود به نزد آن‌ها بروید؟ وضعیتی را انتخاب کنید که برای شما از همه مناسب‌تر باشد. این را بدانید که در زمانی که لازم است بیش‌ترین انرژی خود را صرف نگهداری از یک فرد دیگر کنید، نباید نگرانی اضافی داشته باشید.

بررسی تغییر اتاق سالمند

بررسی کنید که آیا برای افزایش تأثیر کار خود، نیازی به تغییر دادن اتاق فرد سال‌خورده دارید یا خیر. ببینید که فرد سال‌خورده به چه وسایلی ممکن است نیاز داشته باشد و این وسایل را در خانه داشته باشید، همانند سطح شیب‌دار، توالت قابل‌حمل، یا یک صندلی چرخ دار. اگر لازم است که در یک اتاق بخوابید، آیا این اتاق برای جا دادن دو نفر، و همچنین وسایل شما، به اندازه کافی بزرگ هست؟

لیست وضعیت بیمار

یک لیست از وضعیت بیمار خود داشته باشید . در صورت امکان یک ژورنال پزشکی داشته باشید، و همه داروها و نسخه‌هایی که بیمار شما باید مصرف کند، زمان آن‌ها، و مقدار آن‌ها را یادداشت کنید. هر نوع اطلاعاتی که ممکن است برای پزشکان، یا در وضعیت اورژانسی، مفید باشد را بنویسید. این می‌تواند شامل اطلاعاتی در مورد تاریخ تولد، اطلاعات بیمه، شماره تأمین اجتماعی، اسم پزشکان او، و نزدیک‌ترین خویشاوند با اطلاعات تماس آن‌ها باشد.

دستگاه‌های نظارت بر کودکان

دستگاه‌های نظارت بر کودکان حتی در مورد افراد سال‌خورده هم مؤثر هستند، پس از یکی از آن‌ها استفاده کنید.

انضباط

با منظم بودن، وظیفه خود را ساده‌تر کنید. شستن لباس‌ها، تمیز کاری، و انجام کارهای دیگر، نباید جلوی حمام بردن، ورزش دادن، و غذا دادن شما به فرد سال‌خورده را بگیرد. برنامه‌ریزی مناسب روزانه باعث می‌شود که شما کارآمدتر شوید.

سپردن کاری به فرد

اگر فرد سال‌خورده می‌تواند صحبت کند، و یا هنوز توانایی حرکت کردن دارد، هرازچندگاهی کاری برای انجام دادن به آن‌ها بدهید. شما می‌توانید با یکدیگر غذا بپزید، و یا لباس‌ها را تا کنید. هر کار ساده‌ای که باعث به حرکت افتادن ماهیچه‌های او شود، برای او مفید خواهد بود. اگر می‌خواهید کار بزرگ تری انجام دهید، یک فعالیت دسته‌جمعی را با افراد دیگر خانه برنامه‌ریزی کنید، همانند بازی دسته‌جمعی شطرنج.

اختصاص زمان برای تفریح

زمان‌هایی را به کارهایی که خودتان از آن‌ها لذت می‌برید اختصاص دهید. با وجود این که این کار می‌تواند سنگین باشد، شما یک ابرانسان نیستید. شما هم نیاز دارید هرازچندگاهی به خود استراحت بدهید. یاد بگیرید که زمانی که به استراحت نیاز پیدا کردید، کارها را به فرد دیگری محول کنید.

این کار بزرگی است که شما دارید برای یک فرد دیگر انجام می‌دهید. این را بدانید که هر کاری که شما برای دیگران انجام می‌دهید، در نهایت سود آن به خود شما می‌رسد، و زمانی که شما به این خدمات نیاز پیدا کردید، یک پرستار خوب و مهربان از شما مراقبت خواهد کرد.

سالمندان گروه ویژه ای از افراد جامعه با نیازهای خاص خود هستند که مراقبت و پرستاری از آنان نیازمند تربیت متخصصانی است که از توانایی علمی و عملی کافی برخوردار باشند. اگرچه مراقبت از سالمندان به علت ماهیت خاص خود نیازمند کار تیمی است و این تیم متشکل از تخصص های مربوطه نظیر متخصص طب سالمندی، روانپزشک سالمندی، پرستار سالمندی، فیزیوتراپ، روانشناس، کار درمانگر ،متخصص تغذیه و مددکار و… است، اما در این میان نقش پرستار سالمندی به علت ارتباط مستمر با سالمند و ایجاد هماهنگی بین سایر تخصص ها منحصر بفرد است.بر اساس تعریف سازمان جهانی بهداشت (2003)، پرستاری سالمندی عبارت است از ارائه خدمات مراقبتی – تخصصی پرستاری به سالمندان در قالب عضوی از تیم سلامت چند رشته ای در موقعیتهای مختلف. پرستاری سالمندی شامل بررسی نیازهای خاص جمعیت سالمند، طراحی و اجرای مراقبت پرستاری به منظور رفع نیازهای سلامت و ارزشیابی اثربخشی مداخلات پرستاری ، به منظور ارتقای سلامت سالمند و خانواده آنان است.

برای پرستارانی که به خدمت به سالمندان علاقه داشته باشند واین کار را باعشق وعلاقه واقعی انجام دهند قطعا درکارشان بسیارموفق خواهند بود. پژوهش درحوزه سالمندان درحال گسترش است .باتوجه به دورنمای افزایش جمعیت سالمندان به دیگر گروههای سنی پاورپوینت آموزشی پرستاری سالمندان ارزش بسیار زیادی دارد .

نوع فایل:پاورپوینت

تعداد اسلاید:75

قابل استفاده برای تمامی درمانگران ، مراقبین و خانواده های دارای سالمند

مقاله درباره تأثیر یک دوره تمرینی ورزش در آب بر استئوآرتریت زانوی زنان سالمند

اختصاصی از هایدی مقاله درباره تأثیر یک دوره تمرینی ورزش در آب بر استئوآرتریت زانوی زنان سالمند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

تأثیر یک دوره تمرینی ورزش در آب بر استئوآرتریت زانوی زنان سالمند

Running title

تأثیر ورزش در آب بر استئوآرتریت زانوی زنان

چکیده

مقدمه: امروزه شرکت در فعالیت بدنی در پیش گیری از بیماری‌های مزمنی همچون استئوآرتریت پیشنهاد می‌شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرینی ورزش در آب بر شدت درد زانو، میزان علائم و مشکلات عملکرد حرکتی در فعالیت‌های روزانه، ورزشی، تفریحی و کیفیت زندگی زنان سالمند بود.

مواد و روش‌ها: 12 زن سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو با میانگین و انحراف استاندارد سن 70/4±52 سال، قد 45/6±17/163 سانتیمتر، وزن 69/6±83/67 کیلوگرم به صورت هدفمند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه جهانی و بومی سازی شده پیامد صدمات زانو و استئوآرتریت استفاده شد. نمونه‌ها برنامه تمرینی ورزش در آب را به مدت 8 هفته زیر نظر مربی آب درمانی انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از Correlated t-test در سطح معنی داری استفاده گردید (05/0>P).

یافته‌ها: بین پیش تا پس آزمون میانگین میزان علائم (418/0P=) تفاوت معنی داری وجود نداشت، در حالی که شدت درد زانو (019/0P=)، عملکرد حرکتی در فعالیت‌های روزانه، (020/0P=) ورزشی، تفریحی (003/0P=) و کیفیت زندگی (048/0P=) پس از اجرای پروتکل به میزان معنی‌داری بهبود یافته بود.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که برنامه تمرینی ورزش در آب، می‌تواند به عنوان یک روش تمرینی ایمن و موثر در بهبود درد، عملکرد و کیفیت زندگی زنان سالمند دارای استئوآرتریت زانو مورد توجه قرار گیرد.

کلید واژه‌ها: استئوآرتریت زانو، ورزش در آب

Effects of Aquatic exercise on knee osteoarthritis in elderly female

Hossein Mehrabian*, Seyed Sadredin Shojaedin1, Amir Hossein Baratii2, Manijeh Ghasemi3

Abstract

INTRODUCTION: Nowadays, the advantages of participating in physical activities are so well proved that many statements recommend them in preventing chronic diseases such as osteoarthritis. The purpose of this study was to examine the effects of Aquatic exercises on the knee pain and its symptoms as well as on motor problems associated with daily living activities (ADL), doing sports, recreation activities, and the quality of life among elderly female.

Materials and Methods: The study group consisted of twelve elderly female with mean age (years) 52 ± 4.70, mean height (cm) 163.17 ± 6.45, and mean weight (kg) 67.83 ± 6.69. They all suffered from knee osteoarthritis. The world-known Knee injuries and Osteoarthritis Outcome Score questionnaire was used for data collection. Aquatic exercises were carried out under the supervision of Aquatic exercises trainer for eight weeks. Obtained data were statistically analyzed through t test at significance level of P ≤ 0.05.

Results: No significant difference was observed between pre- and post-test conditions concerning symptoms (P=0.418), However, knee pain (P=0.019), motor functions of daily living, (P=0.020) sport and recreation activities (P=0.003) and subjects’ quality of life (P=0.048) were significantly improved subsequent to the termination of the training program.

Conclusion: The results showed that Aquatic exercises, as a safe and effective exercise method, should be considered in improving pain, motor functions of elderly males with knee osteoarthritis and their quality of lives.

Keywords: Knee Osteoarthritis, Aquatic exercises

* MSc, Department of Corrective Exercises and Sports Injuries, School of Physical Education and Sport Sciences, Tarbiat Moallem University of Tehran, Tehran, Iran. Email: [e-mail]

1. Associate Professor, Department of corrective Exercises and Sports injuries, School of Physical Education and Sport Sciences, Tarbiat Moallem University of Tehran, Tehran, Iran.

2. Sports Medicine Specialist, Assistant Professor, Department of Corrective Exercises and Sports Injuries, School of Physical Education and Sport Sciences, Shahid rajai University of Tehran, Tehran, Iran

3. MSc, Department of Physical Education, School of Physical Education, Islamic Azad University of Karaj, Tehran, Iran.

مقدمه

استئوآرتریت (Osteoarthritis)یکی از شایع‌ترین اختلالات مفصلی و از علل عمده ناتوانی و از کارافتادگی اجتماعی- اقتصادی می‌باشد (1). زانو شایع‌ترین محل استئوآرتریت پس از انگشتان و مهره‌ها می‌باشد، به طوری که یک سوم از جمعیت بالای 65 سال دنیا دچار تغییرات رادیولوژیکی استئوآرتریت زانو هستند (2).

فرآیند پیری شامل تغییرات فرسایشی، تدریجی و برگشت ناپذیر سیستم‌های بدن است که باعث از دست رفتن عملکرد و کیفیت زندگی افراد سالمند می‌شود (3). درد اسکلتی- عضلانی مشکلی شایع در میان سالمندان است و اثرات طولانی مدت این دردها به خوبی شناخته شده است. علاوه بر این محدود کردن فعالیت جسمانی در میان سالمندان بسیار مهم است (4). مطالعات نشان دادند که شیوع استئوآرتریت زانو در بین افراد 65 ساله یا بالاتر بین 60 تا 90 درصد است (5). علاوه بر این آرتریت، خصوصاً در زانو، بیشتر در زنان و با افزایش سن رخ می‌دهد (6).

رنج بردن از درد های اسکلتی عضلانی مهم‌ترین دلیل غیبت از کار در دنیای غرب است، که اغلب منجر به درد، از دست رفتن قابلیت حرکت و یک ناتوانی بلند مدت می‌شود (7). از سوی دیگر هزینه های ناشی از بیماری چه به صورت هزینه های مستقیم در رابطه با مراقبت‌های پزشکی (درمان و نوتوانی) و چه به صورت هزینه های غیر مستقیم حاصل از عدم بهره‌وری، به بار سنگین اقتصادی و بهداشتی آرتریت می‌افزاید (8).

از طرفی حفظ عملکرد جسمی برای انجام فعالیت‌های خود مراقبتی در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن از جمله استئوآرتریت الزامی بوده و در این راستا انجام مرتب ورزش با کامل نمودن قوای جسمانی، می‌تواند بر کاهش شدت درد و علائم و بهبود عملکرد حرکتی بیمار موثر باشد (9).

بنیاد ملی آرتروز در ایالات متحده در سال 1997 برنامه ورزش در آب را برای جامعه بیماران مبتلا به آرتریت پیشنهاد کرد (10). ورزش در آب مزیت‌های فراوانی دارد، با توجه به خواص آب در ایجاد مقاومت، سبک سازی و کم کردن فشار وارده بر مفاصل مبتلا، انجام ورزش با صدمه کمتر و یادگیری آسان‌تر صورت می‌گیرد (11). ورزش در آب از طریق تقویت عضلات اطراف مفصل و کاهش فشار وارد بر آن، در کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی این بیماران موثر است (12). در کره جنوبی، برنامه های ورزش در آب به طور گسترده ای در سال‌های اخیر استفاده می‌شود (13).

افزایش سطح فعالیت بدنی به عنوان زیر بنایی در ارتقای سلامت عمومی جوامع در جهت کاهش بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی عروقی و بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان و غیره توصیه می‌شود (6).

Spector و همکاران (14) و Sezoeke و همکاران (15)، بیان کردند، که بین فعالیت بدنی و خطر استئوآرتریت زانو ارتباط وجود دارد. Felson (16) و Hootman و همکاران (17)، بیان کردند که فعالیت بدنی ممکن است اثر گذار نباشد. Rogers و همکاران (18) و White و همکاران (19)، بیان کردند که فعالیت بدنی ممکن است مفصل زانو را از تغییرات دژنراتیو حفظ کند.

با توجه به اثرات ورزش در آب بر استئوآرتریت زانو، مطالعات نشان دادند که ورزش در آب اثرات کم تا متوسطی بر عملکرد و کیفیت زندگی و همچنین اثر جزئی بر شدت درد بیماران مبتلا دارد. به نظر می‌رسد که ورزش در آب اثرات کوتاه مدتی بر استئوآرتریت زانوی سالمندان دارد. به هر حال مطالعات انجام شده در این زمینه، جهت نتیجه گیری قطعی بسیار کم است (20).

به طوری که در بررسی " مقایسه تأثیر یک دوره تمرینی ورزش در آب و ورزش در خشکی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو "بیان شده که ورزش در آب پیشرفت

پروژه و تحقیق- مسایل سالمندان- در 80 صفحه-docx

اختصاصی از هایدی پروژه و تحقیق- مسایل سالمندان- در 80 صفحه-docx دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

سالخورده شدن جمعیت یک فرایند جهانی است. جمعیت جهان با سرعتی زیاد در حال پیرشدن است. بر اساس پیش‌بینی‌های جمعیتی سازمان ملل متحد سهم جمعیت 60 ساله و بیشتر از آن از حدود 840 میلیون نفر کنونی یا حدود 12 درصد، تا نیمه قرن بیست و یکم به حدود 2 میلیارد نفر و یا 21 درصد خواهد رسید. این پدیده، فراگیر و جهانی است و همه کشورها را در بر می‌گیرد و کشورهای در حال توسعه سهم مهمی در این افزایش جمعیت سالمند دارند در حالیکه در حال حاضر به نظر می‌رسد موضوع سالمندی جمعیت بیشتر متعلق به کشورهای توسعه‌یافته است. با این حال کشورهای در حال توسعه نیز به سرعت به این سمت حرکت می‌کنند. برآوردهای جمعیتی واقعیت‌های متفاوتی را پیش روی ما قرار می‌دهد. بر این اساس انتظار می‌رود که تا اواسط قرن حاضر از هر 10 نفر سالمند روی کره زمین حدود 8 نفر در کشورهای در حال توسعه زندگی خواهند کرد. این به معنی تغییر وضعیت جغرافیایی جمعیت سالمند در آینده است. اینکه آیا کشورهای در حال توسعه پابه‌پای این تحولات اجتناب‌ناپذیر، تغییرات لازم را انجام می‌دهند و آمادگی‌های مرتبط را کسب می‌کنند یا نه، بحث دیگری است که از اهمیت زیادی برخوردار است.

علاوه بر تحولات کمی در مورد جمعیت سالمند، این جمعیت از لحاظ کیفی نیز تحولات زیادی را خواهد پذیرفت. عمده‌ترین بعد تحول کیفی این است که جمعیت سالمند، سالخورده‌تر خواهد شد. بر اساس مطالعات موجود و پیش‌بینی تحولات سالمندی، در آینده جمعیت سالخورده‌تر سهم بیشتری از هرم سنی را تشکیل خواهد داد. اگر آغاز سالمندی را آن‌گونه که در مطالعات جمعیتی مرسوم است از 60 سالگی محسوب کنیم در حال حاضر و بر اساس آمارهای موجود جمعیتی در حدود 14 درصد سالمندان، سالمند پیر هستند؛ یعنی سنی بالاتر از 80 سالگی دارند. فرایندهای تحول جمعیتی نشان می‌دهد که این رقم تا اواسط قرن حاضر یعنی سال 2050 میلادی به 19 درصد خواهد رسید. معنی این تحول این است که به همین میزان جوامع نیازمند امکانات بیشتر، نیروی بیشتر و راهکارهای موثرتر برای ارائه خدمات مناسب به سالمندان پیر خواهند بود تا بتوانند شرایط زیستی مساعدی برای آنان فراهم کنند؛ زیرا بسیاری از این سالمندان نیازمند مراقبت‌ها و خدمات ویژه‌ای هستند.

گزارش سازمان ملل در مورد سالخوردگی جمعیت جهان ابعاد مختلف موضوع را مورد مطالعه قرار داده است. این گزارش چند نکته مهم را در این زمینه به ما یادآوری می‌کند:

اولین نکته بی‌سابقه‌بودن موضوع سالمندی جمعیت است. در طول تاریخ وضعیت مشابهی برای آنچه امروز در موضوع سالخوردگی جمعیت در دنیا دیده می شود، وجود نداشته است.

نکته دوم جهان‌شمولی این موضوع است. امروز موضوع سالخوردگی مربوط به یک یا چند منطقه جغرافیایی خاص نیست. همه کشورها و مناطق جغرافیایی دنیا البته با تفاوت‌هایی با این موضوع روبرو هستند. این موضوع زندگی همه افراد صرف نظر از جنسیت و سن و سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. زمان برای برنامه ریزی کشورها برای مدیریت صحیح این موضوع اهمیت اساسی دارد. هر مقدار که کشورها دیرتر به این موضوع بپردازند، زمان بیشتری را از دست می‌دهند.

نکته دیگری که گزارش سازمان ملل یادآور می‌شود بازگشت‌ناپذیری و پایداری وضعیت سالمندی در جهان است. جهان با جمعیت سالخورده به جهان با جمعیت جوان باز نخواهد گشت؛ بنابراین تدبیر برای ایجاد سازوکارهای مناسب و کارآمد به منظور انطباق با شرایط و پاسخگویی به نیازهای ایجادشده ضرورت بیشتری پیدا می‌کند.

نکته دیگر گستردگی تغییر است. تغییرات جمعیتی ناشی از سالمندی از گستردگی زیادی برخوردار است و همه ابعاد اجتماعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

همه مسائلی که در مورد جمعیت و سالخوردگی در جهان مطرح است و گزارش سازمان ملل متحد به آنها پرداخته ، در مورد سالمندی در ایران نیز صدق می کند. هر چند که تفاوت‌های فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی در این زمینه را نمی‌توان نادیده گرفت، اما واقعیت‌های عینی خود را بر جامعه تحمیل می‌کنند. سالخوردگی در ایران با سرعت قابل توجهی در حال گسترش است. سرشماری سال 1390 نشان‌دهنده آهنگ سریع رشد سالمندی در ایران است. آنچه حائز اهمیت است این که سالخوردگی جمعیت در ایران به یک موضوع گفتگوی سیاسی تبدیل شده است و در ساده‌ترین وجه، آن را به کاهش زاد و ولد و پیامدهای منفی باروری نسبت می‌دهند. این موضوع تنها مربوط به تغییرات نرخ زاد و ولد در برخی از مقاطع تاریخی کشور نیست. افزایش زاد و ولد بویژه در دهه شصت و نیز کاهش باروری در دهه‌های 70 به بعد، تغییرات معنی‌داری را در این زمینه ایجاد کرده است که در سال‌های آینده خود را در پدیده سالمندی نشان خواهد داد. آنچه امروز در مورد سالمندی قابل توجه است، موضوعی است که در اصطلاح جمعیت‌شناسان، «سالخوردگی فردی» نامیده می‌شود که حاصل افزایش امید به زندگی است. تغییر در شاخص‌های زندگی، کنترل بیماری‌ها، مهاجرت، تغییرات گسترده اقتصادی و اجتماعی در این زمینه تاثیر دارند. سالخوردگی جمعیت از نظر تعداد سالمندان با تعریف جمعیت‌شناسی، ناشی از نرخ بالای زاد و ولد در گذشته و نه کاهش باروری است.

نیازهای سالمندی

سالمندی نیازهای فراوانی به همراه دارد. برخی از این نیازها ممکن است برای جوانان اساسا قابل درک نباشند. بی‌سبب نیست که شاعر سخن‌پرداز معاصر پروین اعتصامی در گفتگوی شعری زیبایی که در این زمینه بین یک جوان و یک پیر پدید می‌آورد، از زبان پیر در پاسخ به پرسش جوان می‌گوید که در این نامه حرفی است مبهم، که معنیش تا روز پیری ندانی. سالخوردگی نیازهای خاص خود را دارد. شیوع بیماری‌های مزمن در میان سالمندان بیش از هر گروه سنی دیگری است و مراقبت‌های دوران سالمندی مستلزم ایجاد و توجه به طب سالمندی است. سلامت و درمان برای سالمندان بسیار پراهمیت است. اما نباید نیازهای سالمندی را فقط به نیازهای درمانی تقلیل دهیم. نیازهای درمانی مهم هستند اما نیازهای منحصر بفرد افراد سالخورده نیستند. نیازهای عاطفی، اقتصادی، اجتماعی، اوقات فراغت، احساس موثر بودن و داشتن کرامت و حرمت از دیگر عواملی هستند که برای داشتن یک سالمندی شایسته ضرورت دارند.

در ایران عمده‌ترین حمایت‌ها از سالمندان از طرف خانواده انجام می‌شود. با توجه به فرهنگ غنی اسلامی و ایرانی نقش نهاد خانواده و فرزندان همچنان نقش بی‌رقیبی است و بایستی آن را تقویت کرد. اما به این نکته نیز باید توجه کرد که خانواده‌های جدید نیز هم پای تغییرات اجتماعی دچار تحولات زیادی شده‌اند. در بسیاری از موارد خانواده و فرزندان امکان مراقبت لازم از سالمندان را ندارند. بسیاری از دلخوری‌ها و نارضایتی‌ها بین والدین و فرزندان ناشی از همین شرایط اجتماعی تغییریافته است. والدین انتظاراتی دارند و فرزندان محدودیت‌هایی و این دو واقعیت در مواردی یکدیگر را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهند. نتیجه آن والدینی ناراضی و فرزندانی ناتوان، سرخورده و چه بسا عاصی از خود و زندگی ایجاد می‌کند. برای این موضوع باید واقع‌بینانه عمل کرد؛ بنابراین برای برآوردن این نیازهای سالمندان ساختارهای توانمند و کارآمد بایستی فراهم شوند. برای ایجاد چنین ساختاری چندین موضوع مهم را بایستی در نظر گرفت.

یکی از بزرگترین آسیب‌های پیش روی سالمندان و شاید بزرگترین آسیب‌ها، فقر است. آمار دقیقی در این زمینه نمی‌توان ارائه داد، اما بر اساس مطالعات میدانی با افزایش جمعیت سالمند بار هزینه خانوار نیز افزایش می‌یابد. اگر تمهیدات لازم و حمایتی مانند برخورداری از حقوق بازنشستگی و یا ایجاد درآمدی ثابت و مستمر و بیمه درمانی پایه پیش‌بینی نشده باشد، سالخورده شدن سرپرست خانوار آن را در معرض فقر قرار می‌دهد. موضوع فقر سالمندی علاوه بر عواملی همچون کاهش قوای جسمانی به مسائل دیگری همچون داشتن سواد یا بیسوادی نیز ارتباط پیدا می‌کند.

بر اساس آمارهای فعلی دو سوم سالمندان کشور بیسواد هستند. علیرغم تلاش‌های زیادی که برای گسترش حمایت‌های اجتماعی صورت گرفته است هنوز جمعیت بسیاری از آنها از نظام تامین اجتماعی برخوردار نیستند. این موضوع زنگ خطری است که باید به آن توجه کرد. بویژه در حاشیه شهرها چهره توامان فقر و سالمندی نمایش تلخی را پیش روی هر ناظری قرار می‌دهد. این یک واقعیت است که فقر ناشی از تحولات اجتماعی در حاشیه شهرها در حال انباشته شدن است. کم نیستند روستاییانی که به امید برخورداری از موهبت‌های بیشتر شهری تن به مهاجرت داده‌اند و اکنون به فقیرانی در حاشیه شهرها تبدیل شده‌اند. اما موضوع فقر سالمندی تنها مربوط به مهاجرت و حاشیه‌نشینی نیست. تحولات نامطلوب اقتصادی و آثار زیان‌بار ناشی از تحریم یا اعمال سیاست‌های اقتصادی نامتوازن‌کننده بسیاری از کارگران فصلی و دهک‌های پایین درآمدی را نیز به شکل منفی متاثر کرده است. این موضوع استراتژی‌های کاهش فقر را با چالش بزرگی روبرو می‌کند.

سالمندان فقیر از گروههای آسیب‌پذیری هستند که نیازمند توجه بیشتر هستند. فقر و سالمندی پدیده نامطلوب مضاعفی است. ترکیب این پدیده می‌تواند قوی ترین انسان‌ها را نیز به ستوه آورد. شاید یکی از بهترین توضیحات در این زمینه مربوط به سخن‌سرای بزرگ و حماسه‌پرداز نامی ایران‌زمین حکیم ابوالقاسم فردوسی است. هم او که یک‌تنه بار عظیمی از مسئولیت فرهنگی و تمدنی ایران‌زمین را بر دوش توانای خویش حمل کرده است، در مقابل پدیده توامان فقر و سالمندی چنان به ستوه می‌آید که یک‌جا به خداوند شکوه می‌کند که چرا پیرانه سر او را نادار و نیازمند می‌خواهد و در جای دیگر به بشر توصیه می‌کند که مراقب باشد که با مصیبت پیری و نیستی روبرو نشود. او در شکوه به خداوند چنین می‌سراید که :

الا ای برآورده چرخ بلند

چه داری به پیری مرا مستمند؟

چو بودم جوان برترم داشتی

به پیری درم خوار بگذاشتی

نماندم نمک‌سود و گندم، نه جو

نه چیزی پدید است تا جو درو

اما توصیه او به انسان نیز در خور توجه است تا آنجا که در طول روزگاران به ضرب‌المثلی تبدیل شده که افراد به مناسبت‌های خاص از آن استفاده کرده‌اند:

مبادا که در دهر دیر ایستی

مصیبت بود پیری و نیستی

دوران کهن‌سالی نیازهای مادی را نیز شدیدتر می‌کند. یک سالمند به طور طبیعی با هزینه‌هایی روبروست که احتمالا یک جوان با آن‌ها روبرو نیست.

در این رابطه نیز جنسیت یک موضوع قابل توجه است. به عنوان مثال زنان سالخورده سرپرست خانوار بیشتر در معرض فقیر شدن قرار می‌گیرند. هر چند که صبوری، بردباری و سازگاری زنان به آنها امکان بیشتری برای انطباق با شرایط می‌دهد، اما آسیب‌پذیری آنان نیز زیادتر است. یکی از عمده‌ترین آسیب‌های زنان سالمند تنها ماندن آن‌هاست. اجتماع موانع زیادی را در مقابل زنانی که به هر دلیل بدون همسر مانده و یا همسر خود را از دست می‌دهند، برای ازدواج مجدد یا ازدواج در سنین بالا بوجود می‌آورد. این موانع عمدتا فرهنگی و ناشی از تفکراتی هستند که در مقابل تغییر مقاومت می‌کنند. برآوردها نشان می‌دهد که زنان بیشتر از مردان بدون همسر باقی می‌مانند و بیشتر از مردان به فرزندان خود وابسته هستند. در سنین سالخوردگی این تنهایی فشار مضاعفی را متوجه فرد می‌کند.

موضوع قابل توجه دیگر مربوط به سالمندان معلول است. اساسا باید به یک مشکل آزاردهنده اذعان کرد که جامعه ما در مورد معلولان کم‌التفات است. این را از مسیرهایی که برای عبور و مرور معلولان در گذرگاهها تهیه شده است، یا از کیفیت نامطلوب خدمات آموزشی که برای کودکان کم‌توان و نیازمند خاص ارائه می شود و یا حتی از نگاههای نامناسب و درک نادرستی که افراد در جامعه نسبت به معلولیت دارند، می‌توان فهمید. نیاز سالمندان معلول به مراتب شدیدتر است. جامعه سالم در این زمینه مقررات و امکانات مناسبی را فراهم می‌کند. در مناسب‌سازی مسیرها، در طراحی وسایل حمل و نقل عمومی، در ایمن‌سازی مجامع و مکان‌های عمومی، در برداشت‌ها و دیدگاههای عمومی مردم و... توجه به سلامت روان سالمندان معلول و تلاش برای بهبود شرایط آنان نیز امری ضروری است.

پاسخ به برخی نیازها

برای رفع نیازهای سالمندان به ساختار، قوانین و اطلاعات و آمار مناسب‌تر نیازمندیم. از میان اقدامات فراوانی که در این رابطه لازم است، بیشتر از همه چیز به فرهنگ‌سازی محتاج هستیم. فرهنگ‌سازی در این زمینه همانند سایر موضوعات اجتماعی می‌تواند آثار دیرپایی به همراه داشته باشد. فرهنگ‌سازی در همه عرصه‌های اجتماعی اعم از مدارس، دانشگاهها، رسانه‌ها، تبلیغات شهری و غیره می‌بایست دنبال شود. هرچند که فرهنگ اسلامی ما و میراث فرهنگی کهنی که از آن برخورداریم وظایف و مسئولیت‌هایی را تبیین کرده است، اما واقعا این موضوع به یک موضوع فراگیر تبدیل نشده است.

آگاهی‌بخشی هم برای سالمندان و هم به جامعه می‌تواند در ایجاد شرایط مناسب برای سالمندان موثر واقع شود. نقش آگاه‌سازی را بایستی جدی‌تر گرفت و آن را به صورت حرفه‌ای و تخصصی اجرا کرد. تغییر در نگرش‌ها و دیدگاهها و کنار زدن تفکرات قالبی و بعضا منفی در پرتو آگاهی‌بخشی درست و موثر پدید می آید.

برای پرداختن به پدیده سالمندی به اطلاعات دقیق و جامع در این زمینه نیاز است. اطلاعات دقیق و کافی پایه هر گونه برنامه‌ریزی موثر است. برای این منظور افزایش تحقیقات کاربردی ضرورت دارد. حمایت از این تحقیقات می‌تواند نتایج مفیدی را به همراه داشته باشد و برنامه‌ریزان را در تدوین برنامه‌های مناسب و پرهیز از آزمون و خطاهای هزینه‌بر و وقت‌گیر برحذر دارد.

استفاده از تجارب دیگر کشورها برای اجتناب از اشتباهاتی که دیگران در این زمینه داشته‌اند نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد. اگر چه توجه به مسائل فرهنگی بومی در این زمینه اهمیت خاصی دارد.

در برنامه‌ریزی برای سالمندان بایستی موضوعاتی مانند سلامت جسمی و روانی، پیامدهای تغییرات اقتصادی، بهبود کیفیت و استانداردهای زندگی سالمندان و ارتقای شرایط اجتماعی را در نظر گرفت. همچنین حمایت‌های هدفمند از مطالعات سالمندی یک امر ضروریست. دانشگاهها و مراکز پژوهشی تخصصی در این زمینه می‌توانند کمک‌های زیادی کنند.

تقویت نظام بیمه اجتماعی کارآمد و پاسخگو هم می‌تواند بار بزرگی را از روی دوش سالمندان بردارد. بدون داشتن نظام بیمه‌ای اجتماعی کارآمد مشکلات سالمندان پیچیده‌تر و سخت‌تر خواهد بود. گسترش و تجهیز خانه‌های سالمندان و تدابیری برای پوشش هزینه‌های مرتبط با آن و نیز تربیت کادر مناسب و مسئول که شرایط زیست مناسبی را برای سالمندان فراهم کنند و در کنار آن کار فرهنگی برای پذیرش این موضوع لازم به نظر می‌رسد.

مناسب‌سازی اجتماع برای دوستدار سالمندشدن از دیگر مواردی است که بایستی مورد توجه قرار گیرد. شهرها و معابر عمومی در این زمینه دارای ضعف‌های بسیاری هستند. در این زمینه یکی از الزامات داشتن مبلمان مناسب شهری است؛ به گونه‌ای که سالمندان به راحتی بتوانند از فضای اجتماعی استفاده کنند. تفکر کسب سود حداکثری در ساخت و سازهای شهری در موارد زیادی موجب قربانی شدن رفاه شهروندان شده است. معابر نامناسب، فضاهای ناهمگون و تراکم بیش از حد بناها که عرصه‌ای برای نفس کشیدن باقی نمی‌گذارد، نه تنها مناسب زندگی سالمندی نیست، بلکه برای جوانان و کودکان نیز دشوار است.

نتیجه گیری

این موضوعات و انبوه دیگری از مسائل مرتبط با سالمندی ایجاب می‌کند تا ساز و کاری مناسب و کارآمد و مسئولیت‌پذیر در این زمینه ایجاد شود. بدون داشتن یک برنامه مطالعه شده و با استفاده نظرات کارشناسان و متخصصان خوزه‌های مختلف و بهره‌گیری از تجارب جهانی نمی‌توان سامان مناسبی برای این موضوع که هر روز فراگیرتر می‌شود پدید آورد. نهادسازی و تدوین مقررات مناسب در این زمینه یک امر لازم است. اگرچه ایجاد شورای عالی سالمندی اقدام ارزشمندی است که می‌تواند در این زمینه کمک فراوانی را ارائه کند و بسترسازی‌های لازم را فراهم آورد، اما ابعاد موضوع به سازوکاری فراگیر نیازمند است. همه مسائل مربوط به سالمندی را نمی‌توان از یک ستاد یا یک شورا یا هر تشکیلات دیگری انتظار داشت. انسجام، همگرایی و هماهنگی همه دستگاههای مسئول می تواند این موضوع را سامانی مناسب بخشد. پرداختن به این موضوع مانند هر پدیده اجتماعی دیگر زمانی موفق خواهد شد که به یک برنامه اجتماعی تبدیل شود که همه دستگاهها را در یک نظم تعریف شده و مشخص به کار وادارد. بیش از هرچیز در این زمینه بر نقش فرهنگ و آگاهی رسانی باید تاکید شود. اگر آگاهی رسانی و فرهنگ سازی به درستی صورت گیرد بسیاری از اتفاقات خوب دیگر آسان‌تر رخ خواهند داد.

پیری فرایندی است که متوقف نمی شود و تنها با داشتن زندگی سالم و مراقبت های ویژه می توان این دوران را به دوران مطلوب و لذت بخش، توام با سلامتی تبدیل کرد.

سلامت سالمندان یکی از مسائل و مشکلات بهداشتی در اکثر جوامع است و مقابله با این مشکلات نیازمند سیاستگذاری و برنامه ریزی های دقیق و صحیح می باشد. مسلما اکثر کشور های در حال توسعه که برنامه فراگیر در این زمینه ندارند با مشکلات زیادی مواجه هستند.

نیازهای جسمانی در سنین پیری از اهمیت فراوانی برخوردار هستند و مسائل روانی ناشی از سالمندی نیز تحولات بسیاری درروش زندگی این گروه بوجود می آورد. در دوره سالمندی شخص ممکن است بدلیل محدودیت های مربوط به تغییرات پیری برای بدست آوردن نیازهای اساسی به کمک دیگران نیاز داشته باشد. در این راستا، آموزش بهداشت و شیوه زندگی سالم به سالمندان و افراد خانواده آنان امر مهمی است که می‌تواند بسیاری از مشکلات ناشی از تغییرات پیری را کنترل و یا به تعویق انداخته و سلامتی سالمندان را حفظ نماید.

سالخوردگی جمعیت

عبارتست از مرحله ای که طی آن افراد سالمند نسبت بیشتری از کل جمعیت را به خود اختصاص می دهند .با کاهش میزان باروری کلی از یک سو و کاهش میزان مرگ و میر و افزایش امید به زندگی از سوی دیگر، ساختار سنی جمعیت از گروه‌های سنی جوانتر به پیرتر تغییر می یابد.

پدیده سالمندی زمانی اتفاق می افتد که 8% جمعیت بالای 65 سال و یا 12% جمعیت بالای 60 سال داشته باشید که در حال حاضر در کشور ها 6/8 درصد جمعیت بالای 60 سال هستند.

سالخوردگی جمعیت در کشورهای توسعه یافته تجربه شده، در بسیاری از کشورهای در حال توسعه نیز در حال ظهور است. در آینده نزدیک تمام کشورها با این پدیده رویاروی خواهند شد. این تغییر در ساختار سنی جمعیت تاثیر عمیقی در ابعاد اقتصادی و اجتماعی جوامع بدنبال خواهد داشت. این پدیده ناشی از بهبود شرایط بهداشتی اجتماعی – اقتصادی، کاهش مرگ و میر و افزایش امید به زندگی و اعمال سیاست کنترل موالید می باشد، لذا باید آنرا یک موفقیت به حساب آورد.

رسالت برنامه سلامت سالمندان:

رسالت این برنامه کاهش بار بیماری‌های اولویت دار و قابل پیشگیری از طریق طراحی برنامه‌های بهداشتی در راستای تعهدات ملی و بین المللی است.

بر اساس برنامه چهارم توسعه، اختلالات شایع دوران سالمندی باید به کمتر از 10% برسد.

فعالیت های برنامه سلامت سالمندان:

• در دفتر سلامت خانواده و جمعیت اقدامات زیر در حال اجرا است:

  1- ایجاد حساسیت و ارتقاء آگاهی عموم در زمینه اهمیت سالخوردگی جمعیت، ‌تقویت تکریم و احترام به سالمندان و تحکیم ارتباط بین نسلی از طریق:

• توجیه شورای سیاستگذاری سازمان صدا و سیما در مورد اولویتهای برنامه سلامت سالمندان
• برگزاری مراسم روز جهانی سالمندان
• برگزاری همایش و سمینار

2 - آموزش شیوه زندگی سالم

• شایعترین اختلالهای شایع دوران سالمندی عبارتند از اختلال های حرکتی، سرگیجه، فشار خون،‌ مشکلات بینایی، شنوایی، ادراری، دیابت،‌ افسردگی و ... .
• پس از بررسی بیماری در موارد فوق نوع مداخله ها در سطوح مختلف پیگیری تعیین شد. در سطح اول آموزش شیوه زندگی سالم در طول عمر از جمله در دوره سالمندی از اهمیت بالایی برخوردار است. بهمین منظور توصیه‌های مذکور در یک مجموعه آموزشی چهار جلدی مشتمل بر توصیه های تغذیه و ورزش سالمندان، برخورد صحیح با مشکلات شایع سالمندی مثل مشکلات استخوان‌ها، مفاصل، نفخ، یبوست، بهداشت دهان و دندان، کنترل ادرار، یائسگی، کاهش قدرت حافظه، بازنشستگی و ... گردآوری شده است.

3- تدوین پروتکل استاندارد ارائه خدمات سطح اول و دوم به سالمندان:

• مطلقا برخورد مناسب با مشکلات و بیماری های اولویت دار سالمندان کشور فقط محدود به آموزش شیوه زندگی سالم نمی‌شود و نیازمند مداخله‌های تشخیصی درمانی است.

4- پیگیری تربیت نیروی انسانی مجرب با تخصص طب سالمندی و گنجاندن مطالب سالمندان در فهرست درسی سایر رشته ها.

روند تغییرات جمعیت سالخوردگان در ایران طبق سرشماری:

• سالمندان از نظر سنی به سه گروه تقسیم می شوند:

سالمند جوان

60 تا 69 سال

سالمند پیر

70 تا 80 سال

سالمند کهنسال

80 سال به بالا

در حال حاضر 2 برنامه در خصوص سالمندان در حال اجرا می باشد:

1- برنامه بهبود شیوه زندگی سالم دوران سالمندی

• گروه هدف در این برنامه، سالمندان 60 تا 69 سال می باشد که آموزش های لازم بر اساس 4 جلد کتابچه سالمندی ارائه می‌گردد.

اهداف این برنامه:

• افزایش آگاهی سالمندان در زمینه تغذیه، ورزش، بهداشت روانی و ...
• افزایش آگاهی پرسنل
• افزایش آگاهی افراد کلیدی جامعه
• ایجاد رفتارهای سالم یا بهبود رفتارهای موجود در سالمندان

2- مرکز رفرال سالمندی ( ارزیابی جامع

تحقیق درمورد گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان

اختصاصی از هایدی تحقیق درمورد گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:26

فهرست مطالب:

سالمند کیست؟

پیشگیری از بحران سالمندی

قانون سالمندى

واقعیات خانه سالمندى

نگاهی به خانه سالمندان و گرایش افرادپیر برای ورود به این خانه ها

چرا این عزیز را به جمع هم سالان خود نبریم؟

آیا سالمندان گرایشی به خانه سالمندان دارند؟!

مشکلات اقتصادی عزت نفس سالمندان را خدشه دار می کند

افراد سالمند و مشکلاتشان درخانه سالمندان

منبع

بطور قراردادی، سن شروع سالمندی را 60 سالگی قرار داده اند و این سن را به عنوان نقطه شروع پیری پذیرفته اند. هرچند در برخی افراد، پدیده پیری خیلی زودتر شروع می شود و در بسیاری دیگر، این پدیده برای سالهای بعد نیز به تعویق می افتد.

پیشگیری از بحران سالمندی

بالارفتن سن، بیمارى نیست، بلکه یک پدیده حیاتى است که همگان را شامل مى شود. در حقیقت یک مسیر طبیعى است که در آن تغییرات فیزیولوژیکى و روانى در بدن رخ مى دهند. از نظر پزشکى سالمندى نتیجه، یک سیر و روند کند بیولوژیک است که علائم ظاهرى آن شامل، سپیدشدن مو، چین و چروک در پوست، پیرچشمى، کاهش شنوایى، کندى در تحرک، خمیدگى، کم شدن قدرت عضلانى، مشکلات تنفسى و ... است. گرچه پیرى یک بیمارى نیست، ولى کیفیت کامل فعالیت جسمى و ذهنى را محدود کرده و برفعالیت جسمى، روانى، فرهنگى، اجتماعى و اقتصادى فرد تأثیر مى گذارد. درباره مکانیسم پیرى تئورى هاى متفاوتى وجود دارد که گاه با هم متناقض اند. اما برخلاف مبهم بودن نحوه تغییرات بیولوژیک، دگرگونى هاى فیزیولوژیکى مشخص تر است. به طور کلى تغییرات فیزیولوژیکى به سبب کاهش ظرفیت عملکردى اعضاى بدن به وجود مى آید. این کاهش ظرفیت عملکردى حدوداً از دو سوم عمر شروع مى شود و تدریجى و پیش رونده است. البته سرعت آن در افراد مختلف متفاوت است، در مورد مهم ترین تغییرات وابسته به سن و بیمارى هاى ناشى از آن مى توان به فشارخون بالا، بیمارى هاى قلبى، سکته مغزى، دیابت، سرطان ها و بیمارى هاى تنفسى، اختلالات بینایى و شنوایى، اختلالات روانى و مشکلات دهان و دندان اشاره کرد. اما مهمترین خطرى که در کمین سالمندان نشسته انزوا و دورى از فعالیت هاى اجتماعى است.

متخصصان عنوان مى کنند که سالمندان بیشتر توجه خود را صرف کارهاى انفرادى مى کنند در حالى که اگر برنامه ریزى ها براى توانمندسازى افراد و مشارکت دادن آنها در تصمیمات و کارهاى خانوادگى و اجتماعى، گسترش یابد، سالمند به سمت کارهاى اجتماعى و عضویت در شبکه هاى اجتماعى و ارتباط با دیگران گرایش پیدا مى کند و اثر مثبت این حضور، بالارفتن یادگیرى و مهارت آموزى، کاهش مشکلات روحى ـ روانى که زودرنجى یکى از عمده ترین آنهاست و توانایى در درک دیگران و بالارفتن توان در انجام کارهاى شخصى بدون اتکا به کمک دیگران خواهد بود.

دانلود تحقیق مقایسه سلامت روانی زنان سالمند فعال و غیرفعال بوستان های شهر مشهد

اختصاصی از هایدی دانلود تحقیق مقایسه سلامت روانی زنان سالمند فعال و غیرفعال بوستان های شهر مشهد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فصل اول

مقدمه
یکی از ویژگی‌های مهم جمعیت شناختی دهه‌های اخیر، افزایش امید به زندگی و شمار سالمندان است (کاواناف ، 1997، فریس ، 1980، اسپنر ، 1989 و بلسکی ،‌1999) پژوهش‌ها‌ نشان می‌دهند که میزان سالمندی در دو جنس یکسان نبوده و شمار زنان سالمند بیشتر است (بلسکی، 1999؛ کاواناف، 1997).
با افزایش سن، بیماری‌‌های مزمن و محدودیت‌ فعالیت افزایش یافته به طوری که تحقیقات نشان می‌دهند بیش از 50 درصد سالمندان بالای 76 سال دارای محدودیت‌های حرکتی و ناهنجاری‌‌های روانی و اجتماعی هستند (دیلیسا ، 1993؛ بیرن  و اسکای ، 1990).
تغییرات مفاصل، ماهیچه‌ها و استخوان‌ها در دوران پیری باعث محدودیت‌های حرکتی بویژه برای سالمندان غیر فعال شده و ممکن است با نوعی محرومیت از محرک‌ها فضای اجتماعی و طبیعی همراه باشد.
کابلان و بارن  (1997) بیان می‌کنند که سلامت روانی حالتی از بهزیستی است که موجب بالا رفتن سازگاری فرد با جامعه می‌شود، به طوری که موقعیت‌های شخصی و ویژگی‌های اجتماعی برای وی رضایت‌بخش می‌شود (صالحی، 1380).
اگر مبنای آغاز سالمندی را 60 سالگی در نظر بگیریم. اصولاً افراد سالمند بخش کثیری از جامعه را به خود اختصاص داده و به عنوان نیرویی تعیین‌کننده در این راستا محسوب می¬شوند، زیرا اعتقاد بر این است که زمانی در جوامع شکوفائی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دیده می‌شود که این قشر نیز همانند سایر اقشار، فعال و از سلامتی کامل برخوردار بوده و در تمامی زمینه¬ها نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا نمایند.
بسیار جالب توجه است که افراد، غالباً‌ سالمندی را دوره آغاز بیماری‌های جسمانی و روانی مختلف می‌پندارند و بر این باورند که تمامی اندوخته‌های دوره جوانی و میانسالی را باید صرف درمان کنند. در مقابل آن دسته‌ از افراد سالمند که در فعالیت‌های ورزشی شرکت داشته‌اند، معتقدند که می‌توان بدون ترس و با سلامت کامل وارد این مقطع شد و از آن نیز لذت برد. مطالعات لاندرز و پتروزپلو  (1994) در زمینه بررسی نتایج 27 مطالعه بین سال‌های 1960 تا 1999 نشان داد که 81 درصد پژوهشگران به این نتیجه دست یافته‌اند که فعالیت جسمانی با کاهش  اضطراب مرتبط است. همچنین بررسی فرا‌تحلیلی کرافت  (1997) نشان داد که فعالیت‌های ورزشی باعث کاهش معنی‌دار افسردگی و افزایش زمان کلی خواب می‌گردد.
بنابراین توجه به سلامت روانی افراد سالمند یکی از امور مهم دولت‌ها بوده و اولین قدم بررسی وضعیت سلامت روانی آنان است. به همین دلیل این پژوهش به بررسی وضعیت سلامت روانی سالمندان پرداخته و زنان سالمند فعال را با غیر فعال مقایسه نموده است.
بیان مسئله
در سال¬های اخیر بیماری‌های روانی مهم‌ترین و بزرگ‌ترین مسئله بهداشت جوامع به شمار می‌روند. چرا که انسان  امروزه بیش از هر چیز از اختلالات و مشکلات روانی رنج می‌برد. تحقیقات انجام شده نشان داده است که فشار‌های روانی ـ اجتماعی و اقتصادی بهداشت روانی مردم را به خطر انداخته و افسردگی را در آنها افزایش داده است. با این حال تحقیقات و مطالعات انجام گرفته در حیطه روانشناسی و ورزش نشان می‌دهد که ورزش و فعالیت‌های بدنی یکی از راه‌های مؤثر در بهبود و جلو‌گیری از بیماری‌های روانی است. آزمایشات و تحقیقات نشان داده که افراد غیر فعال، بخصوص افراد  غیر فعال سالمند روزانه 5/0 گرم کلسیم از استخوان‌هایشان به درون خون ریخته شده، دفع می‌گردد که این امر باعث شکنندگی استخوان‌ها می‌گردد. که فعالیت بدنی مانع این امر می‌گردد. همچنین برس و شیتس  (2003) در تحقیقی اثرات ضد افسردگی تمرینات بدنی را به اثبات می‌رساندند و به این نتیجه رسیدند که شرکت منظم در فعالیت‌های ورزشی باعث کاهش افسردگی شده که این میزان به وسیله افراد شرکت‌کننده در فعالیت‌های ورزشی قابل درک است.
زوهمن  معتقد است افرادی که از آمادگی بدنی مطلوبی برخوردارند به هنگام فعالیت‌های بدنی و رویارویی با حوادث مضطرب کننده و هیجان‌انگیز، چندان تغییر نمی‌کنند، علاوه بر این، میزان ابتلا به بیماری‌های روانی در بین افراد ورزیده فعال در مقایسه با افراد غیر فعال کمتر است (ویلمور و بولاک ، 1382).
به همین منظور، پژوهشن حاضر سوال اصلی خود را بدین صورت طرح می‌کند که، ایا بین زنان سالمند فعال و غیرفعال از نظر سلامت روانی و ابعاد آن تفاوت وجود دارد؟ به نظر می‌رسد پاسخ به این سوال بتواند مسئولین و دست‌اندرکاران زیربط را در تدوین برنامه‌های موثر ورزشی و تفریحی برای این گروه سنی یاری نماید. ضمن اینکه  باعث کاهش هزینه‌های اضافی شده و بر رونق اقتصادی‌ جامعه نیز می‌افزاید.

ضرورت و اهمیت پژوهش
قرن حاضر، قرن ماشین است، قرن رشد و پیشرفت تکنولوژی و صنعت است، قرن‌ حاضر قرنی است که ماشین در خدمت انسان در آمده و در نتیجه تحولات بیشماری برایش به ارمغان آورده است. در این فرآیند فقر حرکتی را می‌توان نام برد، زمانی که ماشین در خدمت انسان قرار گرفت شیوه  حاکم بر زندگی او را تغییر داد. این شیوه زندگی یا فراهم کردن ابزار متنوع، آسایش و رفاه را برای انسان تأمین کرد و به همان نسبت در نابودی او مؤثر واقع شد.
تأثیر فشار‌های روانی ناشی از شیوه زندگی جدید دگرگون شدن شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در بهداشت روانی و کیفیت زندگی انکار‌ناپذیر است. مرور گزارش‌های متعدد از سال 1980 نشان می‌دهد، طیف اختلالات روانی در گروه‌های سنی مختلف به ویژه افراد سالمند در حال افزایش بوده است (صالحی، 1380).
آنچه که تمامی محققین دریافته‌اند این است که ورزش تأثیر بسیاری در آرام کردن افراد سالمند از نظر علائم اضطراب، افسردگی و خلق و خو  و واکنش‌های ناشی از فشار‌های روانی دارد (پژوهش‌های روانشناختی، 1381).

شامل 110 صفحه word