پروژه مبنای استصحاب در زمان در فقه و حقوق اسلامی

اختصاصی از هایدی پروژه مبنای استصحاب در زمان در فقه و حقوق اسلامی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پروژه مبنای استصحاب در زمان در فقه و حقوق اسلامی

شامل 25 صفحه با رفرنس دهی درون متنی قابل ویرایش و دقیق

استصحاب در زمان و امور وابسته به آن

آنچه استصحاب می‌شود  (مستصحب)  از دو حالت خارج نیست؛ ‌یا از امور ثابت و به نسبت پایدار است که در اصطلاح منطق آن را  ( (قار) )  می‌نامند، چون دارای ثبات و قرارند، مانند عدالت، مایع بودن و مالکیت، و گاه از امور  ( (غیرقار) )  است، ‌یعنی اموری که ناپایدارند. این ها اموری هستند که به تدریج و با گذشت زمان به وجود می‌آیند و از بین می‌روند. این امور ناپایدار خود سه دسته اند:

اول )  خود زمان و حرکت است که وجودی تدریجی و پی در پی دارد، این دو، لحظه به لحظه به وجود می‌آیند و از بین می‌روند. مانند روز و شب

 دوم)  چیزهایی که به زمان وابسته اند اما زمان، ظرف آنهاست. مانند تصرف، سخن گفتن، استخراج معدن، منفعت، سکنی، جریان آب به‌این امور ( (زمانیات) ) می‌گوییم؛

 سوم)  مقیدات به زمان،‌یعنی آنچه که زمان قید آن است. مانند نماز ظهر که مقید است به‌اینکه ظهر تا غروب خورشید باشد،‌ یا تعهد رساندن محصولات که مقید باشد به‌اینکه از ابتدا تا انتهای زمان ‌یک نمایشگاه باشد ‌یا گواهی عدم پرداخت چک، که تا شش ماه از تاریخ عدم پرداخت معتبر است. این تقسیم، سه قلمرو بحث را نشان می‌هد و ترتیب مباحث این مقاله به جزیان استصحاب در این سه حوزه و به ویژه دو بخش اول و دوم اختصاص می‌یابد: بخش اول، جریان استصحاب در خود زمان؛ بخش دوم، جریان استصحاب در زمانیات و بخش سوم، جریان استصحاب در امور مقید به زمان را تبیین می‌کند.

پیش از شروع باید گفت در مورد ارتباط زمان و حرکت بحث‌هایی در فلسفه مطرح می‌شود. حکیمان، زمان را ‌یکی از متعلقات شش گانه‌ی وجود حرکت در نظر گرفته اند و آن را به عنوان مقدار حرکت لحاظ می‌کنند (طباطبایی، 1404:  202). از نظر فلسفی، حرکت، خروج تدریجی شیء از قوه به فعل است که شش رکن دارد: مبداء، منتهی، مسافت (مقوله)، موضوع متحرک، فاعل محرک و مقدار حرکت که زمان است. زمان در فلسفه، مقدار (کم) متصل غیر قار است که عارض حرکت می‌شود. از نظر فلاسفه هر حرکتی زمان خاص خود را دارد، ولی در عرف، زمان برخی حرکت ها را مقیاس اندازه گیری حرکت های دیگر نهاده اند، مثلا زمان حرکت زمین را مقیاس دیگر حرکت ها نهاده اند. نسبت زمان به حرکت، نسبت معین به مبهم است .

4-2- جریان استصحاب در خود زمان

مثال استصحاب در خود زمان، آن است که بقای قطعه‌ای از زمان مانند روز ‌یا شب‌ یا ماه رمضان را استصحاب کنیم. محققان اصول درستی این استصحاب را از زوایای مختلف بررسی کرده اند، در اینجا، نخست نظر مرحوم شیخ انصاری و برخی دیگر بیان می‌شود که آن را از لحاظ شک در بقا بررسی و برای درستی آن راه حل ارائه کرده اند و سپس به بیان نظر مرحوم امام و محقق نایینی و نقد این نظرها می‌پردازیم: 

4-2-1- بررسی از نظر نداشتن عنصر  ( (شک در بقا) )

گفته شد که از ارکان هر استصحاب، شک در بقاست، اما گویی در استصحاب خود زمان، این رکن وجود ندارد، زیرا خود زمان، به تدریج ایجاد می‌شود و از بین می‌رود و هنگام شک در بقا می‌دانیم که عید موجود سابق  (زمان)  از میان رفته و شک فعلی ما در حقیقت، تردید در پدید آمدن جایگزینی برای آن است. برای مثال، در حالت شک در روز بودن‌یک زمان،  ( (آن) )  مشکوک که نمی‌دانیم بخشی از روز است‌یا خیر، قبل از این وجود خارجی نداشته تا استصحاب شود. پس نمی‌توان  ( (آن) )  گذشته را استصحاب کرد. اصولیان، برای توجیه استصحاب در خود زمان، چند راه را پیش روی خود می‌بینند:

4-2-1-1- تصرف در مستصحب

تصرف در موضوع استصحاب، این گونه است که زمان‌یک مجموعه لحاظ می‌شود. برای مثال، به مجموع لحظه های بین طلوع و غروب، روز گفته می‌شود‌یا به مجموعه‌ی زمان های بین دو هلال،‌یک ماه قمری گفته شود. در این صورت، لحظه هایی پی در پی، گرچه در حقیقت، وجود های جداگانه اند،‌یک موجود واحد در نظر گرفته می‌شوند و تا زمانی که آخرین جزء آن نیاید، به بقای آن حکم می‌کنیم، زیرا بقای هر چیز ویژگی خاص خود را دارد. همانگونه که بقای موجودی دارای اجزای قار مانند انسان، به بقای همه‌ی اجزای آن  (مانند حیات و نطق)  وابسته است؛ بقای موجود غیر قار و تدریجی نیز به عدم حصول  ( (آن) )  آخر است. بنابراین، شک در بقا، به معنای شک در حصول جزء اخر است. در چنین صورتی می‌توان گفت شخص ابتدا به وجود روز‌یقین دارد و بعد در بقای آن شک می‌کند، پس می‌توان استصحاب را جاری ساخت.  (انصاری، 1368، ج2:  644؛ تبریزی، 1379:  493).

مقاله در مورد مسئولیت مدنی ناشی از فعل غیر

اختصاصی از هایدی مقاله در مورد مسئولیت مدنی ناشی از فعل غیر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:25

 فهرست مطالب

چکیده:

مقدمه

ضمان ناشی از فعل غیر

1- ضمان عاقله

1-1- جنایت نائم

1-2- ضمان صبی

1-3- ضمان مجنون

1-4- ضمان اعمی

1-5- قتل عمد و فرار قاتل

1-6- جنایت مغیث با اجرت

1-7- حرکت در میدان تیر

2- فرا خواندن دیگری در شب

3- ضمان عبد

4- مسئولیت کارفرما و صاحبان صنایع

الف) مسئولیت در برابر اعمال کارگران 

ب) مسئولیت در برابر زیان وارد بر کارگران

5- مربی شنا 

6- مسئولیت دولت و شهرداریها

6-1- مبانی نظری مسئولیت مدنی دولت

ب) نظریه های مسئولیت بدون تقصیر که دو مورد هستند:

6-2- مسئولیت مدنی دولت در فقه

6-2-1 مسئولیت عمال حکومتی امام علیD

6-2-2 مسئولیت عاملان زکات

6-3- بررسی ماده مربوطه

7- ضمان سرپرست کودک و مجنون

فهرست منابع

مسئولیت مدنی در مقابل مسئولیت جزائی است و شامل امور مالی می‌شود. مراد از غیر در حقوق، انسان است. در مسئولیت ناشی از فعل غیرمیان مواد قانونی با دستورات فقهی تفاوتهایی وجود دارد. در فقه نمونه‌هایی از ضمان ناشی از فعل غیر وجود دارد؛ مانند ضمان عاقله و موارد آن، مربی شنای کودکان، که شخص ثالث ضامن است. مواردی که عاقله ضامن است شامل: جنایت نائم، صبی، مجنون، اعمی، فرار قاتل در قتل عمد، جنایت مغیثی که اجیر است و کسی که در میدان تیر کشته می شود. اما در حقوق در سه مورد این مسئولیت بحث شده است. کار فرما در قبال ضرر حاصل از کارگر ضامن است، دولت (و شخصیتهای حقوقی) در قبال ضرر حاصل از کارکنان و سرپرست کودکان و مجانین در صورت تقصیر، در برابر زیان آنها ضامن هستند.

مسئولیت ناشی از فعل غیر، یکی از مباحث زیر مجموعه ای ضمان قهری است. در تقسیم بندی مباحث حقوقی مراد از غیر، انسان است. در پاره ای از موارد این مسئولیت با اشکال مواجه است؛ مثلا در برخی موارد، از نظر عقلی، باور مسئله مشکل است، در حالی که شرع، به آن امر کرده است و گاهی از نظر شرعی مشکل است، در حالیکه در قانون وجود دارد. لذا بررسی مسئولیت ناشی از فعل غیر، اهمیت دارد. سوال اصلی این است که چگونه مسئولیت ناشی از فعل غیر در فقه توجیه می شود؟
این بحث با نگاه اولیه به حقوق، بیشتر به جنبه فقهی نظر دارد و در پاره ای از موارد که فقه کمتر بدان پرداخته است، از کتب حقوقی کمک گرفته می شود. مسئولیت ناشی از فعل غیر، در اسلام، به قرون اولیه بر می گردد و از زمان پیامبر مسائل دیات، عاقله، جنایت حیوان و ... مطرح بوده است. این نوشتار شامل ضمان عاقله، فرا خواندن دیگری در شب، ضمان عبد، مسئولیت کارفرما، مربی شنا، مسئولیت دولت، ضمان سرپرست کودک و مجنون است. 
ضمان ناشی از فعل غیر
گاهی فردی جنایتی را مرتکب می شود اما بنا بر دلایلی، خسارت بر عهده فرد دیگر می آید. ما در اینجا، سعی داریم که این موارد را آورده و دلایل آن را بیان کنیم.
1- ضمان عاقله
هرگاه کسی مرتکب قتل خطاء شود، عاقله باید دیه را بپردازد. عاقله فامیلهای ذکور (زنان شامل نیستند) عاقل و بالغ عامل جرم، از طرف پدر یا از طرف پدر و مادر هستند، مانند؛ برادر (و فرزندان برادر)، عمو و فرزندان عمو و ... اگرچه دیگران در ارث بردن مقدم از اینها باشند، باز باید عاقله، دیه را بپردازد. شیخ طوسی گفته است که پدران و اولاد و خود قاتل و فقیر در هنگام مطالبه داخل در عاقله نمی شود و فامیل پدری و مادری، بر متقرب از طرف پدر مقدم می شود.   عاقله، جنایت عمد در صورتی که قاتل در دسترس باشد، شبه عمد، اقرار،  جنایت عبد و صلح و آنچه را فرد بر خود صدمه می زند، جنایت حیوان و اتلاف کردن مال را، هرچند که متلف صبی و مجنون باشد، ضامن نیست.  ضمنا، در مراتب بعدی، به ترتیب، معتق و ضمان جریره و امام داخل در عاقله هستند  و اگر از عصبه، دیه کامل نشد، اینها به ترتیب آن را پرداخت می کنند. البته مولا فقط از طرف اعلی عاقله محسوب می شود نه اسفل، و در ضمان جریره، فقط ضامن جریره، عاقله است و نه مضمون جریره (عبد( در اینکه تقسیم خونبها در طبقات ارث در میان عاقله چگونه باشد اختلاف نظر است که یا مطابق طبقات ارث عمل می شود و تا وقتی یک طبقه است نوبت به طبقات دیگر نمی رسد و یا نه همه طبقات مساوی هستند. به نظر امام خمینی (ره) وجه اول مفیدتر است.  و اگر در جایی یک نفر در یکی از طبقات مانده باشد تمام دیه از او گرفته می شود و نوبت به حاکم نمی رسد.