دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
ترجمه مقالات نقشه‌برداری
از ص 411 تا ص 425
درس زبان فنی (عمران)
جناب آقای مهندس سیفی
تهیه‌کننده: امیر نعیمی
3-23
موارد گوناگون مربوط به منحنی‌های عمودیهای عمودی
ارتفاع نقاط میانی در منحنی (بر روی منحنی)
اغلب اوقات محاسبه ارتفاع نقاط روی منحنی‌های عمودی در فواصل نزدیک‌تر نسبت به محل‌های کامل ضروری به نظر می‌رسد. مثلا در نقطه یا یا مقادیری که در برخی نقاط میانی خاص وجود دارد. در این گونه موارد روش توازن تانژانت مانند همین روش در محل‌های کامل عمل می‌کند ولی اعداد کاملا هم درست نیستند به عنوان نمونه ارتفاع محل (موقعیت) 2/75+63 در منحنی مثال 1-23 برابر است با:
بالاترین یا پایین‌ترین روی منحنی
زمانی که دو خط شیب‌دار در یک منحنی عمودی نشانه‌های جبری مخالف داشته باشد، بین P.V.C و P.V.T ، هم نقطه پایینی و هم بالایی وجود دارد. این نقطه بر روی محل کامل منطبق نمی‌شود و موقعیت آن، معمولا از اهمیت زیادی برخوردار است. در منحنی عمودی خاصی تغییر کلی در شیب (A) بین تانژانت‌ها از روی تمایز زیر، مشخص می‌شود که در آن و به ترتیب ترازها (شیب‌های) درصدی تانژانت‌های عقبلی و جلویی هستند.
میزان تغییر شیب با استفاده از تساوی زیر به دست می‌آید که در آن L طول منحنی در موقعیت‌هاست:
در این بحث، فرض بر این است که منحنی دارای شیب نخستین ، به صورت وسیله‌ای بر روی منحنی حرکت می‌کند همزمان با حرکت این وسیله در طول منحنی این وسیله به طور عمودی می‌چرخد تا این که در نهایت در انتهای نقطه در شیب‌دار می‌شود. طی چرخش این وسیله سرانجام همتراز می‌شود و اگر در میزان درصدی در هر موقعیت (محل) چرخش کند، تعداد محل‌های نقطه همتراز (که نقطه بالایی یا پایینی است) به این ترتیب محاسبه می‌شود:
در منحنی مثال 1-23 محل و ارتفاع نقطه بالایی این گونه بدست می‌آید:
ارتفاع در محل
فاصله دید و طول منحنی
همانگونه که قبلا گفته شد منحنی‌های عمودی باید به‌گونه‌ای ساخته شوند که برای رانندگان حداقل فاصله دید را برای ماشین‌ها یا سایر اشیاء در جاده فراهم کند. راننده باید بتواند شیء را در ارتفاع مشخص که از فاصله تخمین زده شده کمتر نباشد ببیند تا به این ترتیب او قادر باشد با تنظیم فاصله لازم برای توقف ماشین پا روی ترمز بگذارد. جزئیات AASHTO در توصیف حداقل طول لازم برای منحنی‌های عمودی در رأس و در پایین‌ترین نقطه و حداقل فواصل دید وارد جزئیات بیشتری می‌شود. طول منحنی‌های عمودی، عموماً به حداقل فواصل دید اندازه‌گیری شده از یک ارتفاع دید که بالای جاده قرار دارد و با نگاه به یک شیء با ارتفاع 6 اینچی در جاده اندازه‌گیری می‌شود نسبت داده می‌گردد.
حداقل چهار معیار مختلف در ایجاد طول‌های موجود در منحنی‌های عمودی پایینی موثر است که عبارتند از:
1- فاصله دید چراغ جلویی
2- رفاه راننده
3- کنترل آب
4- ظاهر عمومی طول‌های انتخابی برای منحنی‌های عمودی در رأس بر اساس امنیت رفاه و ظاهر و سایر موارد خاص دیگر.
4-23
منحنی‌های عمودی با تانژانت نابرابر
تقریبا تمام منحنی‌های عمودی تانژانت‌هایی با طول برابر دارند. تمامی مواردی که تا کنون در این بخش به آنها اشاره شد به این طبقه تعلق دارند. گاهی اوقات استفاده از منحنی‌های با تانژانت نابرابر جهت مناسب کردن انها در موقعیت‌های غیرمعمول نقشه‌برداری مطلوب است یک منحنی تانژانت نابرابر شامل دو منحنی عمودی با تانژانت برابر است که در هر یک مقدار متفاوت (میزان تغییر شیب) را دارست پایان نخستین منحنی (P.V.T آن) به آغاز دومین منحنی منطبق است (P.V.C آن) این نقطه، نقطه انحناء عمودی مرکب یا C.V.C می‌باشد که در شکل 5-23 نشان داده شده است.
C.V.C با رسم یک خط مستقیم از نقطه میانی تانژانت پُشتی به نقطه میانی تانژانت جلویی مشخص می‌گردد.
C.V.C در این خط نقطه‌چین مستقیماً در بالا یا پایین P.V.I مشخص می‌شود. دو منحنی با تانژانت خط DE در C.V.C انتخاب می‌شود. در نتیجه حرکت آرامی از نخستین منحنی به دومین منحنی انجام می‌گیرد. ارتفاع C.V.C با ابعادی مشخص می‌گردد یا از طریق شیب خط DE مانند زیر و با توجه به ارتفاع P.V.I و درصد خطوط شیب‌دار معین در شکل 5-23 بدست می‌آید.
در این جا تانژانت عقب برابر با ارتفاع دارد و تانژانت جلویی ارتفاع دارد.
ارتفاع
ارتفاع
