لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:13
پی‌‌نوشتها:
- مراتب و درجات زندگی (حیات)
- زندگی پاکیزه ناشی از ایمان و انجام عمل شایسته
زندگی‌‌بخشی قیام مهدوی در آیات و روایات
بار دیگر جهان آماده استقبال از رستاخیز طبیعت می‌‌شود. زمین و زمان گوش به زنگ اسرافیل بهارند، تا در صور خود بدمد و با دمیدنش زمین مرده دگربار زندگی و طراوت یابد؛ درختان به شکوفه بنشینند و انواع گل و ریحان در دشت و دمن برویند.
چه عظمتی است در این بهار! چه شکوهمند است حیات پس از مرگ و چه زیباست زنده شدن دوباره طبیعت.
به دلیل شباهتهای زیادی که میان بهار (رستاخیز طبیعت) و قیامت (رستاخیز انسانها) وجود دارد، در قرآن کریم و کلمات معصومان(ع) بارها از زنده شدن جهان طبیعت در بهار، هم به عنوان دلیل و شاهد و هم به عنوان تذکار و اندرز نسبت به زنده شدن انسانها در روز قیامت یاد شده است.
از جمله در یکی از آیات کریمه قرآن می‌‌خوانیم:
والله الذی أرسل الریاح فتثیر سحاباً فسقناه إلی بلد میّت فأحیینا به الأرض بعد موتها کذلک النشور.1
و خدا همان کسی است که بادها را روانه می‌‌کند؛ پس [بادها] ابری را برمی‌‌انگیزند، و [ما] آن را به سوی سرزمینی مرده راندیم، و آن زمین را بدان [وسیله]، پس از مرگش زندگی بخشیدیم، رستاخیز [نیز] چنین است.
و در آیه دیگری می‌‌فرماید:
... و تری الأرض هامده فإذا أنزلنا علیها الماء اهتزّت و ربت و انبتت من کلّ زوج بهیج ذلک بأنّ الله هوالحقّ و أنّه یحیی المؤتی و أنّه علی کلّ شی‌‌ء قدیر.2
... و زمین را خشکیده می‌‌بینی و[لی] چون آب بر آن فرود آوریم به جنبش درمی‌‌آید و نمو می‌‌کند و از هر نوع [رستنیهای] نیکو می‌‌رویاند. این [قدرت‌‌نماییها] بدان سبب است که خدا خود حق است، و اوست که مردگان را زنده می‌‌کند و [هم] اوست که بر هر چیزی تواناست.
اما بهار یادآور رستاخیز دیگری نیز هست. رستاخیزی که هیچ کمتر از قیامت کبرا نیست و در شکوه و عظمت هیچ از زنده شدن مردگان در روز حساب کم ندارد. آری، این رستاخیز چیزی جز رویداد عظیم ظهور نیست. رویدادی که هم نجاتبخش است و هم حیاتبخش؛ هم به انسانها زندگی دوباره می‌‌بخشد و هم به جهان طبیعت. از این روجا دارد که در آستانه بهار طبیعت، یادی از بهار جانها داشته باشیم. همو که در زیارت حضرتش خطاب به ایشان می‌‌گوییم:
السلام علی ربیع الأنام و نضره الأیّام.3
سلام بر بهار مردمان و خرمی‌‌بخش روزگاران.
همو که همه انبیا و اولیا در انتظارش بوده‌‌اند و سرور همه اولیاء، امیر مؤمنان علی(ع) در فراق او و یارانش ناله سر داده است که:
آه آه شوقاً إلی رؤیتهم.4
وه که چه آرزومند دیدار آنانم.
تحقیق در مورد زندگی دوباره